Kerbela Toprağı 2

Âl-i Resul (saa) Kafilesinin Kerbela'ya Girişi

  Ahbaru't-Tival'de, bu konuşmadan sonrası şöyle rivayet edilir: Züheyr, "Bu yakınlarda, Fırat kıyısının dönemeçlerinde yer alan ve Fırat'ı üç taraftan kuşatan bir köy var." dedi. Hüseyin (a.s), "O köyün adı nedir?" diye sordu. Züheyr, "İkar'dır!"  dedi.[1] İmam (a.s), "Ikar'dan Allah'a sığınırız!" buyurdu ve sonra Hürr'e hitaben: "Bizi biraz daha ileri götür; orada inelim!" buyurdu. Hürr, Hüseyin'le hareket ederek Kerbela'ya kadar geldiler. Burada Hürr ve askerleri, Hüseyin'in önüne geçerek durdurdu ve dediler: "Burada inin; Fırat da yakındır!"

  Hüseyin (a.s), "Buranın adı nedir?" diye sordu.[2]  Dediler ki, "Kerbela'dır." Hüseyin (a.s) şöyle buyurdu:

  Gam ve bela diyarı! Babam Sıffin'e giderken buradan geçti; ben de onunla birlikteydim. O, durarak bu yerin adını sordu. Kerbela olduğu söylendiğinde, "Onların inecekleri yer burasıdır; işte burada kanları dökülecektir!" dedi. Durumun ne olduğunu sorduklarında, "Muhammed'in Ehlibeytinden bir kafile burada inecektir." buyurdu. [3]

Sonra İmam Hüseyin (a.s), oranın toprağından bir avuç alıp koklayarak şöyle buyurdu:

  Ümmü Seleme bana şöyle dedi: Cebrail, Resulullah'ın (s.a.a) yanındaydı; sen de benimle birlikteydin. Sen ağlayınca Resulullah (s.a.a), "Oğlumu bırak!" buyurdu. Ben de seni bıraktım… Resulullah (s.a.a) seni alarak bir köşeye oturttu. Sonra Cebrail, Resu-lullah'a (s.a.a), "Onu seviyor musun?" diye sordu. Oda, "Evet." dedi. Cebrail, "Senin ümmetin onu öldürecektir; onun öldürüleceği toprağı sana göstereyim mi?" dedi. "Evet." deyince Cebrail kanadını Kerbela toprağına açarak onu Resulullah'a (s.a.a) gösterdi.[4]

  Başka bir rivayette de şöyle geçer: Hüseyin b. Ali kuşatıldığında, "Buranın adı nedir?" diye sordu. "Kerbela'dır." cevabını alınca, "Resulullah (s.a.a) doğru buyurmuştur; burası gam ve bela yurdudur!" buyurdu. [5]

  Tarihçiler şöyle yazmışlardır: Bunun üzerine Hüseyin (a.s), yüklerin orada indirilmesini emretti. O gün, hicretin altmış birinci yılının, muharremu'l-haram ayının birinci çarşambası[6]  veya ikinci perşembesiydi.[7]  Hüseyin (a.s) Kerbela'ya indiğinde, Muhammed b. Hanefiye ve Haşimoğulları'ndan bir gruba mektup yazdı. Ve şöyle başladı mektuba:

…Ama sonra; sanki dünya hiç olmamış ve sanki ahiret ebedidir… [8]

 [1]- Kûfe nahiyesinden Kerbela'ya yakın bir yer adı.

 [2]- Dineverî, bu konuşmayı Ahbaru't-Tival'de, s.252-253'de kaydetmiştir. Yine Tarihu'l-Hamis'de, c.2, s.297 ve Mecmau'z-Zevâid, c.9, s.192'de de geçmiştir.

 [3]- age.

 [4]- Tezkiretu Havassi'l-Ümmet, -Sıbt İbn Cevzi-, s.142. (Metin de ona aittir.)

 [5]- bk. el-Mu'cem, Taberanî, İmam Hüseyin'in (a.s) hayatı bölümü, h. 46; Kenzü'l-Ummal, s.265-266; Mecmau'z-Zevâid, c.9, s.192, Sıbt b. Cevzi'den naklettiğimiz rivayetin devamında.

 [6]- Ahbaru't-Tival -Dineverî-, s.523.

 [7]- Tarih-i Taberî, c.6, s.232; Tarih-i İbn Kesir, c.8, s.174; Ensabu'l-Eşraf -Belazurî-, s.176; el-İrşad, Şeyh Müfid, s. s.210.

 [8]- Kâmilu'z-Ziyarat -İbn Kavleveyh-, s.75, 23. bölüm. Hasan b. Basrî'nin, Ömer b. Abdulaziz'e yazdığı mektupta, İmam'ın (a.s) bu sözünden yararlandığı sa-nılmaktadır. bk. Ağani -Ebu'l-Ferec İsfehanî-, c.8, s.105, Sasî basımı

Kerbela Toprağı 1

İmam Hüseyin (a.s'ın Kıyamı, La İlahe İllallah Şeceresini Korumak İçin Gerçekleşmiştir