Diğer Dinlerde Mehdi İnancı 10
Yine Kur'an'da buyruluyor ki: "Allah sizden inanıp iyi işlerde bulunanlara, onlardan önce gelip geçenleri nasıl yeryüzüne sahip ve hakim kıldıysa, onları da mutlaka yeryüzüne sahip ve hakim kılmayı, onlara razı ve hoşnut oldukları dini nasip edip o dini, bütün dinlerden üstün etmeyi, korkularını emniyete dönüştürmeyi va'd etmiştir. Bana kulluk etsinler ve Bana hiçbir şeyi eş tutmasınlar..."(40)
Bir başka ayette ise:
“Ve biz ise, yeryüzünde zayıf hale getirilmek istenenlere lütfetmeyi, onları halka rehber kılmayı ve yeryüzüne onları mirasçı kılmayı diledik.”(41) şeklinde buyrulmaktadır.
Bütün bu ilahi vaadlerden anlaşılıyor ki, her ne kadar beşer, Allah'a giden doğru yoldan sapmış, sapıklık ve alçaklık uçurumlarının derinliklerine doğru inişe geçmişse de, ancak eninde sonunda beşeriyetin vicdanı uyanarak, ilahi önderlikten soyutlanmış beşeri kudret ve düşünce üzerine temellenen, teknik ve maddi ilimlerle adaleti, düzeni ve emniyeti, kapsamlı olarak cihana yerleştiremeyeceğini kavrayacak; dolayısıyla da cihan hükümetinin emniyet, saflık, samimilikle birlikte, adalet ve eşitlik esasları üzerine kurulması için münasebetlerini, onu her türlü tehlikeye karşı koruyabilecek, hem dünya hem ahiret boyutunda ona hakiki saadet ve kemal yolunu gösterebilecek bir ilahi önderin önderliğinde iman, vahiy ve ilahi velayeti kabullenme esası üzerine kurmaktan başka bir çıkar yolunun olmadığını görecektir.
O zaman, yeryüzü bütün zalim ve hileci yöneticilerden temizlenecek, hakimiyet mutlak olarak Allah’ın salih kullarının eline geçecek ve zulüm ve haksızlıkla dolmuş olan cihan, yeniden adalet, eşitlik ve esenlikle dolacaktır.
Bu, Allah’ın kesin vaadıdır, Allah’ın vaadında aksama veya yalan olamaz. İşte bu vaadı gerçekleştirecek zat, Allah’ın yeryüzündeki, son halife ve hücceti olan İmam Mehdi (a.s)’dan gayrisi değildir. Bunu, Allah'ın son elçisi olan Hz. Resul-ü Ekrem (s.a.a) bildirmiştir.
İslam Kaynaklarında Hz. Mehdi’ye İnanmak
İslam kaynaklarında Hz. Mehdi (a.s) ile ilgili gelen bilgi ve belgelere geçmeden önce Hz. Resulullah (s.a.a)'ın:
“Kim boynunda biat olamadan (başka bir hadiste ise) (Kim zamanının İmamını tanımadan) ölürse, cahiliye ölümüyle ölmüştür.” (42) hadis-i şerifihe dikkat çekmek istiyorum.
Naklettiğimiz bu hadis, her zamanda herkes için büyük bir sorumluluk getirmektedir. Yani, herkes kendi zamanının imamını tanımakla yükümlü kılınmıştır.
Açıktır ki, her zamanın imamından maksat, mustabid sultanlar ve zalim yöneticiler olamaz. Çünkü bunları tanımamak ve bunlara biat etmemek cahiliye ölümüyle ölme sonucunu doğuramaz. Aksine, bunlara gönül vermek ve biat etmek böyle bir sonuç doğurabilir. O halde bu imam, Hz. Peygamber’in;
“Benden sonra hepsi Kureyş'ten olan on iki halife gelecektir.” (43)
ve “Kureyş'ten on iki halife oldukça bu din, düşmanlarına karşı hep muzaffer olacak ve hiçbir muhalif ve münafık ona zarar veremeyecektir.” (44) gibi, çeşitli tabirlerle ümmete muştuladığı Ehl-i Beyt’inden olan on iki imamlardan gayrisi olamaz.
Ancak hidayet meşalesi ve kurtuluş gemisi olan Ehl-i Beyt İmamları'ndan on biri, kendi dönemlerinde belli bir süre için, Hz. Resulullah (s.a.a)’tan sonra fırtınalara kapılan İslam ümmeti gemisine kaptanlık yapmış ve hidayet arayanları selametle kurtuluş sahiline hidayet etmiştir; ama ne var ki, sonunda onların on biri de zalimler tarafından ya kılıçla ya da zehirleme yoluyla şehit edilmişlerdir. Sadece Ehl-i Beyt İmamları’nın sonuncusu olan on ikinci imam Hz. Mehdi (a.s), Allah Teala’nın özel korumasıyla hayatta bulunmaktadır.
Hz. Resul ve Ehl-i Beyt İmamları'nın belirttiği üzere, yeryüzünü tamamıyla dinsizlik, zulüm ve haksızlık sardıktan sonra, Allah Teala'nın kesin va'di olan ilahi dinin bütün cihana egemenliğini sağlayacak ve onu, tekrar adalet ve eşitlikle dolduracak olan imam işte odur. Dolayısıyla bu zamanda onu tanımak ve ona biat etmek herkese farzdır.
(40) - Nur, 55.
(41) - Kasas, 5.
(42) - Bihar, c.23, s.77. hadis: 4, 5, 66, 78. Kenz’ul- Ummal, c.1, s103, hadis: 463-464.
(43) - Sahih-i Buhari Buhari, hadis no: 6682 “Tarih’ul- Kebir” c.1, s.466. Sünen-i Tirmizi, hadis no: 2149, Müsned-i Ahmed, c.5, s.92, hadis no: 19920, 19944, 19946, 19956, 19978, 19991, 20036, 20105, 20142. Ebu Nuaym; “Hilyet’ul-Evliya, c.4, s.323; Tabarani; “Mucem’ul- Kebir”, s.94. Menavi; “Kenz’ul Hakayık” s. 208, Müsned-i Ahmed'in haşiyesinde basılan Münteheb-ü Kenz-ül Ummal c. 5 s. 312, Tarih-i Bağdat, c. 14 s. 353, hadis no: 7673, ve c. 6, s. 263, hadis no: 3269, Yenabi-ül Meveddet, İstanbul baskısı, s. 445. Bkz. Münteheb-ül Eser, s.13,
(44) - Sahih-i Müslim, hadis no: 3393, 3394, 3395, 3396, 3397, 3398, Sünen-i Ebu Davut, hadis no: 3731, 3732, Müsned-i Ahmed bin Hanbel, c.5, s.87-88, hadis no: 19875, 19884, 19887, 19892, 19901, 19914, 19922, 19925, 19963, 19964, 20000, 20001, 20017, 20018, 20019, 20021, 20022, 20032, 20034, 20046, 20061, 20112, 20125, 20131. Müstedrek-üs Sahihayn Haydarabat baskısı, c. 3 s. 617, 618, Teysir-ül Vusül İla Cami-ül Usül, c. 2 s. 34, Tarih-ül Hülafa, s. 7. Bkz. Müntehb-ül Eser s. 12, 13.
Diğer Dinlerde Mehdi İnancı 9
Diğer Dinlerde Mehdi İnancı 8
