رودافشان در زمره غارهایی قرار دارد که دسترسی به آن آسان است و هر کسی که بخواهد، با برنامه‌ریزی می‌تواند به آنجا برود. اگر ساکن تهران هستید، با یک برنامه یکروزه رودافشان را خواهید دید.

اگر از تهران در جاده فیروزکوه به سمت شمال برویم، پس از گذشتن از دوراهی گیلاوند که پیش از این به آن دوراهی دماوند هم می‌گفتند، به روستای جابان و از آنجا به روستای کوچک سیدآباد می‌رسید. از کنار روستا در سمت راست به جاده آسفالته فرعی وارد می‌شوید که در سمت راست آن دره‌ای پر از درخت دیده می‌شود و در عمق دره، رودخانه‌ای جریان دارد.

این جاده شما را به روستای رودافشان می‌رساند که حدود 103 کیلومتر با تهران و 60 کیلومتر با فیروزکوه فاصله دارد.

با حدود یک ساعت پیاده‌روی به نزدیکی غار می‌رسید. دهانه غار از پایین پیدا نیست، اما دهانه‌اش بسیار بزرگ است. دهانه غار در ارتفاع 1800 متری از سطح دریا قرار گرفته که حدود 40 متر عرض و 12 متر ارتفاع دارد. غار چند تالار بزرگ دارد.

وقتی از دهانه غار وارد شویم، در سمت راست خود به اولین تالارغار می‌رسیم که حدود 100 متر طول و 25 متر ارتفاع دارد. استحکام لایه‌های غار در اینجا زیاد است و اثری از شکستگی نخواهید دید. تالار دوم ابعادی 50 در 60 متر دارد و ارتفاعش بیش از 20 متر است. تالار سوم کمی کوچک‌تر اما بسیار زیباتر است. در این تالار، ستون‌های آهکی و آبشار سنگ‌های شگفت‌انگیزی  می‌بینید.

اگر راهمان را ادامه دهیم، به دهلیزی می‌رسیم که در آن دخمه‌ای به ابعاد 6 در 4 متر و ارتفاع 3 متر در انتهایش به چشم می‌خورد. دخمه یک حوضچه آب دارد.

برای این که خوب از غار رودافشان دیدن کنید، به 3 ساعت وقت نیاز دارید. بهتر است چراغ‌قوه و کلاه ایمنی داشته باشید. برای گردش در غار رودافشان حتما با راهنما این کار را کنید. از آنجا که درون غار گرم است، در فصول مختلف سال می‌توان به آنجا رفت. البته در روزهای برفی یا هنگامی که برف زیاد روی زمین نشسته، از رفتن به رودافشان خودداری کنید؛ چون دسترسی به آن بسیار دشوار و خطرناک می‌شود.

منطقه رودبار قصران شامل میگون، زاگون، فشم، اوشان، شمشک و دربندسر آب و هوایی متنوع و طبیعتی زیبا و کم‌نظیر دارند. شمشک و دربندسر که پیست‌های مجهز و بزرگ اسکی دارند، در زمستان نیز کانون توجه گردشگران طبیعت و علاقه‌مندان ورزش‌های زمستانی‌اند. پیست دربندسر سال 1361 راه‌اندازی شده و امسال تجهیزات آن کامل‌تر از گذشته است؛ زیرا در آن یک رستوران احداث کرده‌اند. ماشین برف‌کوب جدیدی خریداری شده که پیست را مناسب برنامه‌های اسکی کرده است.

ارتفاع پایین‌ترین نقطه پیست دربندسر از سطح دریا 2600 متر و بلندترین نقطه‌اش 3050 متر است. دوستداران اسکی از اواسط آذر تا اواخر فروردین در آنجا اسکی می‌کنند؛ اما امسال چون برف مناسب و کافی دیرتر بارید، این پیست با حدود یک ماه تاخیر از 19 دی‌ماه کار خود را آغاز کرده است.

پیست دربندسر یک تله‌سی‌یژ و 2 تله‌ اسکی چکشی دارد و برای استفاده یکروزه از پیست باید 15 هزار تومان بپردازید. پیست دربندسر را بخش خصوصی اداره می‌کند. برای رفتن به دربندسر از شمال شرق تهران راهی منطقه رودبار قصران می‌شوید. جاده شمشک و بویژه دربندسر، کوهستانی و دارای پیچ‌های زیادی است. با این همه، این جاده اکثرا باز است و در صورت نشستن برف سنگین بسته می‌شود که به نظر می‌رسد امسال راهیان دربندسر با مشکل خاصی مواجه نشوند.

دربندسر علاوه بر پیست اسکی، دیدنی‌های دیگری دارد که اگر قصدتان اسکی کردن نباشد، می‌توانید با گذراندن یک روز در این روستا و اطرافش، هم دیدنی‌ها را ببینید و هم از هوای پاک و طبیعت ارتفاعات البرز مرکزی بهره‌مند شوید.

اگر با خودروی شخصی عازم دربندسر هستید، روزی را انتخاب کنید که هوا خوب باشد. لباس گرم، غذا و تجهیزات ایمنی خودرو بویژه زنجیر چرخ همراهتان باشد و اگر قصد اسکی کردن دارید، از وسایل مناسبی که استاندارد بالا دارند، استفاده کنید. اما اگر آشنایی‌تان با اسکی مختصر است، ابتدا این ورزش را زیرنظر مربیان بیاموزید یا به مدرسه اسکی دربندسر مراجعه کنید تا زمینه فراگیری اسکی برایتان فراهم شود.

فراموش نکنید اسکی در عین جذابیت، ورزشی پرخطر است و آسیب‌دیدگی در اثر آن کم نیست. 

تالابها شاهکار خلقت، گنجینه طبیعت و زیستگاه بسیاری از گونه های جانوری و گیاهان آبزی به شمار می آیند که نقش بسیار زیادی در جذب گردشگر دارند.

این در حالیست که این مهمترین جاذبه های گردشگری استان گلستان که از قابلیت بسیاری برای جذب گردشگر داخلی و خارجی برخوردارند از ابتدایی ترین امکانات گردشگری بهره ای نبرده اند.

در این میان، تالابهای آلاگل، آلماگل، آجی گل و گمیشان از مجموعه تالاب های بین المللی کشور در دشت ترکمن صحرا و در نزدیک مرز ایران و ترکمنستان از مناطق مهم دیدنی استان است که سالانه طبیعت گردان و گردشگران زیادی را به خود جذب میی کند.

این تالابها زیستگاه مناسبی برای پرندگان آبزی و کنار آبزی مهاجر به شمار می روند و به دلیل این جاذبه های طبیعی در ایام مختلف پذیرای خیل بی شماری از مسافران و گردشگران است.

برای رسیدن به این تالابهای با ارزش، باید مسیر 80 کیلومتری شهر گنبدکاووس تا بخش مرزی داشلی برون در شمال این شهرستان را طی کرد که در این مسیر می توان طبیعت بسیار زیبای شقایقها و گندمزارها در فصل رویش و زندگی شتران در طبیعت کویری منطقه را مشاهده کرد.

این سه تالاب بین المللی که در شمال گنبدکاووس قرار گرفته است با سه هزار و 27 هکتار وسعت، محل زمستان گذرانی پرندگان آبزی و کنارآبزی که از شمال سیبری به این تالابها مهاجرت می کنند و نیز زیستگاه برخی پرندگان بومی به شمار می رود.

حیات زیست محیطی اغلب تالابها با خطر مواجه است

جمعی از مسئولان و کارشناسان محیط زیست و گردشگری بر این باورند، اطلاع رسانی نامناسب، تامین نشدن امکانات اولیه، ورود پسابها و فاضلابها، تخریب محیط زیست و نبود برنامه جامع موجب شده تا فرصتهای سرمایه گذاری در این تالابها به فراموشی سپرده شود و حیات زیست محیطی آنها نیز با چالش های عدیده ای روبرو شود.

یکی از دوستداران محیط زیست در این زمینه به خبرنگار مهر گفت: در تالابهای گلستان، امکانات رفاهی برای گردشگران و جود ندارد، این درحالی است که این گنجینه های ارزشمند دارای اهمیت بین المللی هستند.

جعفر رسولی افزود: این تالابها در منطقه ترکمن نشین گلستان واقع شده که این منطقه دارای فرهنگ و جاذبه های خاصی هستند.

وی اظهار داشت: برای معرفی این جاذبه های گردشگری و طبیعی باید تبلیغات و اطلاع رسانی مناسبی صورت گیرد و حداقل امکانات نیز باید تامین شود.

به گفته رسولی، تالابها به عنوان زیستگاه آبی برای پرندگان مهاجر آبزی، کنار آبزی و انواع ماهیان بوده و همچنین به سبب دارا بودن پوشش گیاهی و جانوری متنوع و متعدد، یکی از مراکز مهم تفریحی و گردشگری محسوب می شوند.

این دوستدار محیط زیست بیان داشت: ورود انواع آلاینده ها به این تالابها چرخه حیات زیست محیطی آنها را با بحران و چالش روبرو کرده است.

یک عضو انجمن دوست داران طبیعت در بندر ترکمن نیز گفت:  راه دسترسی به این تالابها که هزاران ارزش اقتصادی نیز دارند بسیار آسان است زیرا تقریبا در فواصل نزدیک به هم واقع شده و محل زمستان گذرانی بسیاری از گونه های پرندگان هستند که مناظر بسیار زیبایی را به وجود می آورند.

حسین اتابای افزود: برای تامین امکانات اولیه و ساماندهی مجموعه گردشگری در تالابها، ساخت سرویس های بهداشتی و کمپهای ارزان قیمت به اعتبار و برنامه ریزی نیاز است.

وی بیان داشت: فراهم کردن ساده ترین امکانات رفاهی همانند قایقهای تفریحی، بهداشتی و تبلیغات در این تالابها می تواند گردشگران بی شماری را به این منطقه هدایت کند.

وی یادآورشد: متاسفانه هیچ گونه سیاستگذاری و برنامه ریزی صحیحی در زمینه تالاب و اکوتوریسم در استان گلستان صورت نگرفته است و امکانات موجود در آنها صفر است.

امکانات گردشگری موجود در تالابهای گلستان صفر است

به گفته اتابای، تالاب گمیشان، پایگاه پاییزی و زمستانی برخی از پرندگان درحال انقراض و نادرجهان است و انواع ماهیان، سخت پوستان، نرم تنان، دوزیستان، خزندگان و پرندگان در آن زیست می کنند و به حمایت و سرمایه گذاری بیشتری نیاز دارد.

وی تاکید کرد: هنوز نتوانسته ایم  از این تالابها و جاذبه به عنوان یک نقطه گردشگری مناسب استفاده کنیم، به گونه ای که اکثر مسافران ایرانی و حتی برخی از مردم استان نمی دانند که استان دارای تالابهایی با مناظر بسیار جالب و دیدنی دارد.

معاون گردشگری سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گلستان در این زمینه گفت: این استان به عنوان گنجینه اکوتوریسم در ایران مطرح و معروف است و وجود جاذبه های فراوان نظیر تالابها در استان موجب شده تا روند استقبال از آن گسترش یابد.

حمید منوچهری در گفتگو با خبرنگار مهر در گرگان افزود: وجود مناطق بکر طبیعی و جاذبه های دیدینی، می تواند فرصتهای سرمایه گذاری در استان را گسترش دهد و زمینه توسعه این صنعت نو و پایدار را فراهم کند.

وی اظهار داشت: اولین عامل درتوسعه طبیعت گردی، مطالعه مناطق است، از این رو در جریان سفر اول هیئت دولت به این استان، مناطق مستعد برای صنعت طبیعت گردی در منطقه شناسایی شد.

وی خاطرنشان کرد: بیشتر مناطق و جاذبه های طبیعی موجود در گلستان قابلیت طبیعت گردی دارد و سرمایه گذاری در این بخش الزامی است.

به گفته منوچهری، تالابها از مناطق مهم در جذب گردشگر بوده که باید سرمایه گذاری کای روی آن انجام شود.

معاون گردشگری سازمان میراث فرهنگی گلستان بیان داشت: گردشگری در این استان با طبیعت گردی آغاز می شود و پیوند ناگستنی دارد.

وی یادآورشد: برخی مناطق طبیعت گردی و گردشگری در حوزه سازمانها و دستگاههای دیگر قرار دارد که همکاری همه جانبه این دستگاهها ضروری است.

مدیرعامل شرکت مهندسین مشاور ساپ  گفت: صنعت گردشگری در ایران جاذبه های بالایی دارد و وجود دریای خزر از جمله این جاذبه ها است که باید بر روی آن سرمایه گذاری بیشتری شود.

حمید رحیمی پور افزود: گردشگری نباید باری بر روی دوش  دولتها بگذارد و برای توسعه و رونق آن نیاز به برنامه ریزی و سرمایه گذاری است.

وی اظهار داشت: تالابهای زیبا و یی نظیر آلاگل و آلماگل در استان ووجود دارد که جزو تالابهای بین المللی و حفاظت شده هستند و پس از بررسیهای انجام شده برای ضلع غربی تالاب آلاگل کاربری تفریحی تعریف شد.

تخلیه فاضلاب در تالاب گمیشان بحران زیست محیطی ایجاد کرده است

فرماندار بندرترکمن با اشاره به بالا بودن سطح آبهای زیرزمینی منطقه گفت: تخلیه فاضلاب در تالاب بین المللی گمیشان بحران زیست محیطی نیز به وجود آورده است.

حاجی گلدی افزود: بالا بودن تراز آبهای زیرزمینی مشکلاتی را در زمینه دفع آبهای سطحی  و فاضلاب شهری ایجاد کرده است.

وی اظهار داشت: این پدیده از مشکلات دیرینه اهالی منطقه بوده که موجب سختی و رنج فراوان برای اهالی منطقه شده است.

وی خواستار پیگیری نماینده مجلس برای پیگیری و اجرایی شدن طرح فاضلاب شهری گمیشان شده است.

به گفته گلدی گر، شهر گمیشان از لحاظ ارتفاعی مسطح و از لحاظ بافت خاک و دارای خاک بانفوذپذیری کم بوده و این مساله موجب تشکیل ماندآب و ایجاد مناظرزشت در سطح شهر شده است.

فرماندار بندرترکمن بیان داشت: همچنین تخلیه فاضلاب در تالاب بین المللی گمیشان سرمایه گذاریهای انجام شده در بخش گردشگری منطقه را تهدید می کند.

وی یادآورشد: به رغم اینکه طرح فاضلاب شهر گمیشان در سفر دوره اول هیئت دولت مصوب و در کمیسیون ماده 32 استان تائید شد، متاسفانه پس از گذشت دو سال هنوز این طرح اجرایی نشده است.

مهر

بوئنوس آیرس، هوایی مرطوب دارد و میانگین دمای سالانه‌اش، 5/17 درجه سانتیگراد است. در این شهر سالانه 1150 میلی‌متر باران می‌بارد. در ماه ژانویه، میانگین دمای شهر به 30 درجه سانتیگراد و در زمستان به 15 درجه سانتیگراد می‌رسد. از آنجا که بوئنوس‌آیرس در نیمکره جنوبی قرار دارد، گرم‌ترین روزهایش در ماه‌های سرد نیمکره شمالی است.

بوئنوس‌آیرس، مرکز اقتصادی، صنعتی، سیاسی و فرهنگی آرژانتین است. بندر شهر، از شلوغ‌ترین بنادر در آمریکای جنوبی است. کشتی‌های زیادی در ریورپلاته (رود نقره‌ای) تردد می‌کنند و کالا و مسافر به برزیل، اروگوئه و پاراگوئه می‌برند.

بوئنوس‌آیرس سیزدهمین اقتصاد بزرگ را در میان شهرهای جهان داراست. در حومه شهر مزارع و دامداری‌های زیادی به چشم می‌خورد. در آنجا گوشت، لبنیات، پشم و محصولات چرمی تولید می‌شود و علاوه بر مصرف در شهر، به کشورهای مختلف نیز صادر می‌گردد.

تاثیرپذیری از فرهنگ اروپایی

بوئنوس‌آیرس به شدت از فرهنگ اروپایی تاثیر پذیرفته است. این شهر یکی از بزرگ‌ترین تالارهای اپرا در جهان را دارد. البته این تالار برای تعمیرات و بازسازی بسته است و تا سال 2010 بازگشایی نخواهد شد. مردم شهر به تئاتر، موسیقی، هنرهای زیبا، دکوراسیون و کتاب علاقه زیادی دارند. شمار موزه‌های شهر نیز در خور توجه است و هر روز خیلی‌ها از این موزه‌ها دیدن می‌کنند.

زبان رسمی مردم بوئنوس‌آیرس، اسپانیایی است. اقلیت‌های قومی به زبان خود صحبت می‌کنند. جالب است بدانید اولین  بار در سال 1896 سینما به بوئنوس‌آیرس راه یافت. امروزه این شهر مرکز سینمای آرژانتین است. در آنجا تا به حال 2000 فیلم کارگردانی یا تولید شده است.

شهری رویایی برای گردشگران

طبق گزارش شورای جهانی سفر و گردشگری، از سال 2002 به بعد گردشگری در آرژانتین روبه‌ رشد بوده. براساس گزارش مجله بین‌المللی سفر به علاوه تفریح در سال 2008، بوئنوس آیرس پس از بانکوک تایلند، دومین شهری بود که گردشگران در جهان آرزوی دیدن آن را داشته‌اند. شهر جاذبه‌های زیاد هنری، تاریخی، طبیعی، فرهنگی، تفریحی و ورزشی برای گردشگران دارد.

به این مجموعه‌ها باید بازارها و مراکز خرید فراوان و متنوع را نیز افزود که هرکدام ویژگی خاص خود را دارند و گردشگران زیادی را جذب می‌کنند.

بوئنوس آیرس، شبکه گسترده‌ای از خطوط حمل و نقل دارد. شبکه اتوبوس‌رانی بوئنوس آیرس خصوصی است و شرکت‌های متعددی در 150 خط اتوبوس‌رانی شهر فعالیت می‌کنند. این شرکت‌ها بدون حمایت مالی دولت به کار خود ادامه می‌دهند و خودگردان و خودکفا هستند. بلیت‌ اتوبوس‌‌ها باتوجه به کیفیت و خدمات آنها از ارزان تا گران وجود دارد.

این شهر همچنین 40 هزار تاکسی دارد. ولی درصد درخور توجهی از اهالی بوئنوس‌ آیرس با مترو رفت و آمد می‌کنند. این شهر قدیمی‌ترین شبکه مترو در نیمکره جنوبی را دارد که اولین خط آن در سال 1913 به بهره‌برداری رسید. متروی بوئنوس آیرس 6 خط و 52 کیلومتر طول و 74 ایستگاه دارد.

براساس برنامه گسترش شبکه مترو، طول خطوط متروی بوئنوس آیرس تا سال 2011 به 89 کیلومتر افزایش خواهد یافت. قیمت بلیت مترو، ارزان‌تر از اتوبوس است و روزانه 3/1 میلیون سفر با مترو انجام می‌شود.

شهر بوئنوس آیرس سیستم تراموا هم دارد که طول خطوط آن 860 کیلومتر است و در نقاط مختلف شهر گسترش یافته است. از بوئنوس آیرس با قطار می‌توان به شهرهای دیگر سفر کرد. قطار بوئنوس آیرس به دوساریو و کوردوبا، با سرعت 320 کیلومتر در ساعت حرکت می‌کند.

بعد از جدایی این زن و شوهر این خانم تصمیم گرفت به عنوان غرامت کلیه خود را که به شوهرش داده بود، از او پس بگیرد.

مرد بینوا به همسر سابقش گفت که حاضر است 5/1 میلیون دلار به او بدهد ولی خانم نپذیرفت و اصرار دارد که کلیه خودش را می خواهد.

به گفته پزشکان بعد از گذشت 4 سال کلیه پیوندی با بدن این مرد کاملا تطبیق پیدا کرده است و برای او خوب کار می کند و درآوردن آن از بدن او برایش مشکلات زیادی به همراه دارد. ولی گوش خانم به این حرف ها شنوا نیست و فقط کلیه اش را می خواهد.

جالب اینکه این خانم به دادگاه شکایت کرده است و قاضی این پرونده عنوان کرد که تاکنون با چنین موردی برخورد نکرده است و نمی داند باید چه تصمیمی بگیرد.

به گزارش آسوشیتدپرس ، در مکزیک کشوری که بالاترین آمار تولید و مصرف آدامس را در جهان دارد به طور متوسط در هر یک مترمربع از معابر عمومی 70 آدامس جویده شده دیده می شود.

مکزیکوسیتی شهری که بیش از 700 سال قدمت دارد در قسمت مرکزی شهر، خیابان هایی سنگفرش دارد و انداختن آدامس جویده شده که لای سنگ ها گیر می کند به سختی تمیز می شود.

مقامات مکزیکوسیتی برای تمیز کردن آدامس های جویده شده از ماشین های تمیز کننده مخصوص استفاده می کنند که با بخار و نوعی ماده شیمیایی آدامس های جویده شده را تمیز می‌کنند.

در پی یک اعلان عمومی از شهروندان مکزیکی معتاد به آدامس جویدن خواسته شده است؛ «لطفا آدامس جویده خود را در کاغذ بپیچید و آن را در سطل زباله بیندازید و اگر این کار برایتان سخت است آدامس خود را قورت بدهید».

این در حالی است که به گفته پزشکان قورت دادن آدامس به دستگاه گوارش آسیب می‌رساند.

مکزیکی ها سالانه به طور متوسط 2/1 کیلوگرم آدامس مصرف می کنند و در آمریکای لاتین از نظر مصرف آدامس رکورد دار هستند.

آمار بالاترین مصرف کنندگان آدامس در دنیا متعلق به امریکایی ها است. 

به گزارش رویترز، ماموران پلیس مرکزی نیجریه، موتورسوارانی را که به جای کلاه ایمنی از پوست هندوانه، کوزه‌های گلی و یا قسمت‌هایی از لاستیک‌های پنچرشده استفاده کرده بودند، دستگیر و روانه زندان کردند.

طبق قانون جدیدی که از سوی سازمان حمل و نقل و ترافیک نیجریه به تصویب رسیده، تمامی موتورسیکلت‌سواران شخصی و تاکسی‌های موتوری باید از کلاه ایمنی هم برای خود و هم برای ترک نشینان استفاده کنند، در غیر این صورت جریمه شده و یا به زندان خواهند رفت. اما موتورسیکلت‌ سواران در نیجریه به این قانون اعتراض کرده و به جای خرید کلاه ایمنی که گران است، از پوست هندوانه و کاسه‌های گلی برای خود و ترک نشینانشان استفاده می‌کنند.

قانون جدید که از اول ژانویه سال جاری میلادی در کشور نیجریه به اجرا در آمده، باعث خشم موتورسواران شده است، چرا که در کشور نیجریه مردم اکثرا از موتور و تاکسی‌های موتوری برای عبور و مرور و حمل و نقل استفاده می‌کنند، اما پس از آن که این قانون در کشور اجرایی شد، موتورسواران در اعتراض به آن از پوست خشک شده کدو حلوایی، هندوانه و کاسه‌های گلی و یا آهنی که با طناب محکم به سرشان متصل می‌شود به عنوان کلاه ایمنی، استفاده کردند.

«یوسف گاربا» ـ یکی از افسران پلیس فدرال نیجریه ـ در این باره گفت: موتورسواران هر روز حدود ‌60/3 دلار به وسیله مسافرکشی درآمد دارند، اما اگر یک ماه هم کار کنند، قادر نیستند پول خرید کلاه ایمنی را جمع‌آوری کنند. این در حالیست که ماموران پلیس امنیت جاده‌ای، ‌28 نفر را در «کانو»، واقع در جنوب نیجریه به اتهام استفاده از پوست هندوانه به جای کلاه ایمنی، دستگیر کردند.

همچنین در منطقه «لاگوس» با جمعیت ‌14 میلیون نفر که اکثرا بیسواد و بیکار هستند، رانندگان وسایط نقلیه هیچ آگاهی و اطلاعی در زمینه‌ قوانین رانندگی ندارند و به همین دلیل نمی‌توان از آن‌ها بیش از این انتظار داشت. علاوه بر این بر‌اساس گزارشات رسانه‌های محلی نیجریه، برخی از مسافران و موتورسیکلت‌ سواران علت استفاده نکردن از کلاه ایمنی را وجود سحر و جادو درون کلاه می‌دانند. برخی دیگر نیز بر این عقیده‌اند که استفاده از کلاه ایمنی باعث انتقال بیماری‌های واگیردار می‌شود.