تبیان، دستیار زندگی
کسانی که بت پرست هستند و خدا را نمی پرستند اگر ازآنها بپرسی خالق آسمان ها و زمین کیست؟ فطرتشان و ندای فطرتشان به آنها می گوید بگو خدا. قرآن می فرماید : ای پیغمبر اگر از اینها بپرسی که خالق آسمان ها و زمین کیست؟ بر حسب ساختار فطریشان و به لحاظ ندای درونیش
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

خدای مشرکان!!

کسانی که بت پرست هستند و خدا را نمی پرستند اگر از آنها بپرسی خالق آسمان ها و زمین کیست؟ فطرتشان و ندای فطرتشان به آنها می گوید بگو خدا. قرآن می فرماید: ای پیغمبر اگر از اینها بپرسی که خالق آسمان ها و زمین کیست؟ بر حسب ساختار فطریشان و به لحاظ ندای درونیشان می گویند" الله" یعنی ذات و فطرتشان با خدا آشناست. «ولئن سألتهم من خلق السموات و الأرض لیقولن الله».(لقمان /25) پس مخاطب مشرکین و بت پرستان هستند.

فرآوری: دکتر جعفری - بخش اعتقادات شیعه تبیان

خدا، توحید، یگانه، یکتاپرستی

ندای فطرت

آیاتی از قرآن حکایت از این دارد که در هنگام سختی انسان ها ندای فطرتشان کاملاً آشکارا شنیده می شود و آن ندای فطرت این است که به خداوند ، خالق و رب خودتان متوسل بشوید « و إذا غشیهم موج کالظلل دعوالله مخلصین له الدین ».
همین مشرکین و کفار، کسانی که خدا را قبول ندارند هنگامی که موجی همچون ابرها در سفرهای دریایی آنها را فرا می گیرد و بالا سرشان قرار می گیرد و از همه جا قطع امید می کنند با اخلاص تمام خدا را می خوانند " دعوالله مخلصین له الدین ". اطاعت و تسلیم را فقط برای خدا می دانند و خدا را خالصانه می خوانند. ( لقمان/ 32)
در آیه دیگری می فرماید : « و إذا مس الانسان الضر دعانا لجنبه أو قاعداً أو قائماً فلما کشفنا عنه ضره مرّ کأن لم یدعنا الی ضرمسه » (12/ یونس ) هنگامی که به انسان زیانی می رسد و گرفتاری برایش پیش می آید در حالی که به پهلو خوابیده یا نشسته یا ایستاده در هر حال خدا را می خواند اما هنگامی که ناراحیتش بر طرف می شود و ما ناراحتیش را بر طرف کردیم گویا هرگز ما را برای حل مشکلی که به آن رسیده بود نخوانده.
فراموش می کند که یک لحظه پیش، یک ساعت پیش، یک روز پیش چگونه مشکل او حل شد مشکل که بر طرف شد کلاً فراموش می کند.

از پیغمبر نقل شده که فرمود: " الناس معادن کمعادن الذّهب و الفضّة " انسانها ذاتاً و فطرتاً معدنهایی هستند شبیه معدن های طلا و نقره. مربیان، انبیا می آیند تا این معدنها و این طلای خدا خواهی را از معدن وجود انسان استخراج بکنند

چرا خدا؟

چرا در حال مشکل خدا را می خواند؟ چون وقتی که اسباب ظاهری قطع می شود فطرتش به او می گوید که یک سبب هست که آن سبب ما فوق همه این اسباب است.
« و إذا مسکم الضرفی البحرضل من تدعون إلّا إیّاه فلمّا نجّاکم الی البر أعرضتم » هنگامی که در دریا ناراحتی به شما می رسد همه کس را جز خدا فراموش می کنید اما وقتی که شما را به خشکی رساند و نجات داد رو بر می گردانید و فراموش می کنید که خدایی هم داشتید.
آیه 65 سوره عنکبوت و 8 سوره زمر و آیات دیگری هست که در این زمینه وجود دارد. این آیات بخشی از آیاتی بود که در این زمینه خوانده شد.
روایاتی هم داریم که با صراحت بیشتری حکایت از این دارند که انسان فطرتاً خداخواه و خدا پرست است حتی فطرت توحیدی دارد. به تعبیر دقیق تر انسان فطرتاً مسلمان است. مسلمان به همان معنای تسلیم حق بودن.
روایت مشهوری که تقریباً در اکثر کتاب های روایی هم شیعه و هم اهل سنت نقل شده می فرماید: " کل مولود یولد علی الفطرة " هر کس که متولد می شود بر فطرت خدائی و اسلام متولد می شود. " حتی یکون أبواه ... " تا اینکه بعدها پدر و مادر یا محیط یا عوامل دیگری این فطرت را منحرف می کنند و این انسان را منحرف می کنند به طوری که یهودی ، نصرانی و مجوسیش می کنند.
پس انسان هنگام تولد مسلمان، خداپرست، خداشناس و به تمام معنا تسلیم حق متولد می شود. بعدها عوامل مزاحمی مثل پدر و مادر غیر مومن ، محیط غیر اسلامی باعث می شوند که این شخص از مسیر حق و دین منحرف شود.

انسان هنگام تولد مسلمان، خداپرست، خداشناس و به تمام معنا تسلیم حق متولد می شود. بعدها عوامل مزاحمی مثل پدر و مادر غیر مومن ، محیط غیر اسلامی باعث می شوند که این شخص از مسیر حق و دین منحرف شود

این روایت پیغمبر با صراحت دلالت بر این دارد که انسان فطرتاً مسلمان و خدا پرست است .
سخن امام علی (علیه السلام) در نهج البلاغه هم باز دلالت بر همین مطلب دارد که خداوند پیامبران را پشت سر هم فرستاد تا میثاق فطرت انسان ها را تعدیه بکنند به تعبیر روشنتر تا فطرت خداخواهی انسان ها را شکوفا بکنند و به همین دلیل هم پیامبران مذکّر بودند " إنما أنت مذکّر" تنها و تنها تو مذکّر هستی. تذکر جائیست که در موضوعی انسان مطلبی را بداند و در نفسش باشد فقط بخواهند به او یادآوری بکنند. انسان خدا را می شناسد و با خدا آشناست پیغمبر می آید و او را از غفلت بیرون می آورد. به او می گوید تو خدا را می شناسی پس به یاد بیاور که خدا را می شناسی.
روایات دیگری هم داریم که بر همین مطلب دلالت دارد. از پیغمبر نقل شده که فرمود: " الناس معادن کمعادن الذّهب و الفضّة " انسانها ذاتاً و فطرتاً معدنهایی هستند شبیه معدن های طلا و نقره. مربیان، انبیا می آیند تا این معدنها و این طلای خدا خواهی را از معدن وجود انسان استخراج بکنند.

حاصل سخن

از نظر قرآن و روایات انسان فطرتاً هم خدا را می شناسد و هم خدا را دوست دارد.در مشکلات و گرفتاری ها زمانی که از همه چیز نا امید می شود به خداوند متوسل می شود.


منبع: پاسخ به سوالات اعتقادی استاد محمدی موجود در سایت رادیو معارف

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.