به نام خدا
با سلام وعرض ادب
وممنون از این ابراز صریح که نشان از دغدغه حضرتعالی دارد
از دوست عزیزمیثم هم تشکر می کنم
در مورد معاشرت با نامحرم مواردی هست که به عرض می رسانم:
لذا در این باب عنایت به این سوال و جوابها:
معاشرت با نامحرم و شوخی بدون قصد ریبه چه حکمی دارد؟
معاشرت و تکلم معمولی با زن نامحرم اگر همراه با لمس و نظر و از روی ریبه و به قصد لذت نباشد و موجب مفسده نشود مانعی ندارد.
البته لازم است از شوخی با نامحرم هر چند خوفی هم در کار نباشد پرهیز شود.
***
میزان و حد معاشرت و همسخن شدن با افراد نامحرم چقدر است؟
حد معاشرت و هم سخن شدن فقط ضرورتها است، ضرورت خانوادگی، علمی، آموزشی، اجتماعی و ... .
***
رابطه و معاشرت با نامحرم چه حکمی دارد؟
درباره رابطه و معاشرت با نامحرم، حضرت امام«رحمه الله» میفرمایند که
نگاه کردن زن به اندام مرد نامحرم، علاوه بر صورت و دستها تا مچ، چنانچه
با قصد لذّت باشد، حرام است. گفتگو و سخن گفتن نیز اگر تهییج کننده شهوت
باشد، حرام است و اگر تهییج کننده نبوده و ترس از فتنه هم نباشد، ترک آن
احتیاط مستحب است. به خصوص اگر طرف سخن او جوان باشد. مگر اینکه ضرورتی در
این کار باشد. به طور کلّی همکاری و معاشرت با نامحرم با رعایت وظایف و
حدود شرعی مانعی ندارد؛ ولی بهتر است از اختلاط و تماس زیاد با نامحرم
اجتناب شود.
***
نگاه کردن مرد به بدن زن نامحرم، خواه با قصد لذت باشد یا بدون آن باشد
حرام است و همچنین نگاه کردن زن به بدن مرد نامحرم. ولی نگاه کردن به صورت
و دستهای زن نامحرم تا مچ اگر به قصد لذّت نباشد و مایه فساد و گناه
نگردد، اشکال ندارد، همچنین نگاه کردن به بدن مرد نامحرم به آن مقدار که
معمولاً آنرا نمیپوشانند مانند سر و صورت و گردن و مقداری از پا و دست.
(توضیح المسائل، مسأله 2080)
