روزی عبدالملک مروان از عالمی پرسید: " نشانه آزاد مردان و علامت فرومایگان چیست ؟ " عالم در جواب گفت :" آزادمردان با مردمان زود دوست و رفیق گردند و عداوت و دشمنی آنان دیر حاصل آید چون کوزه سیمین که دیر شکسته و زود به اصلاح آید ولی فرومایگان با مردمان زود دوست شوند و زود هم بنای دوستیشان در هم شکند چون کوزه سفالین که زود به دست آید و زود شکسته و از بین رفته و از آن هیچ فایده به حاصل نمی آی"د...
روزی از جوانی که به دور از مشکلات و مصائب زندگی آسوده و بی دغدغه روزگار می گذراند و زندگی شیرین و و موفقی را داشت پرسیدند : " زندگی خود را برچه اصل و پایه ائی بنا نهادی که اینچنین از آن راضی و خوشنودی ؟ ". جوان گفت : " بر چهار اصل. اول اینکه : دانستم روزی مرا به غیر از من به کس دیگری نمی دهند پس به دنبال آن شتافتم . دوم اینکه : یقین نمودم بر اینکه نماز و روزه و سایر تکالیف الهی مرا غبر از خودم کسی به جای نمی آورد پس با تمام وجود به ادای آنها پرداختم . سوم اینکه : درک کردم که ممکن است مرگ من غفلتا و ناگهانی برسد پس کاری نکردم که از نتیجه و عقوبت آن بترسم . و چهارم اینکه : ایمان آوردم که خداوند مرا در هر حال و در هر کاری می بیند و تنها اوست که کسی را کمک و راهنمایی می کند پس با دلی پر امید به رحمت او چشم دوختم و طمع از دست ناچیزو حقیر مردم برداشتم و تمام خواسته هایم را از او خواستم ". و برای همین است که مشکلی که نتوانم از پس آن بر آیم در زندگی ام نیست و آسوده و خوشبختم ...
و چقدر ساده او به خوشبختی واقعی رسیده بود .
ممکنه کاری که انجام می دی مشکل باشه اما هر قدر که مشکل باشه پاداش اون ارزنده تر خواهد بود همین کارهای مشکل است که شخصیت واقعی ما رو شکل می ده در حقیقت کاری که تلاش کمی بخواهد از بخش کوچکی از استعدادهای ذاتی ما استفاده می کنه و در نتیجه موفقیت چشمگیری رو نصیب ما نمی کنه . پس از زیر کارهای سخت شانه خالی نکن ((چون موفقیت در یک کار سخت بیشتر از ده کار آسان و ساده شادی آور و باعث امید و افزایش توان در شما خواهد بود ))...
سلام به تمام بلاگرهای خوب تبیان : عید گذشته (عید الضحی عید قربان )و عید در پیش رو (عید فرخنده غدیر ) را به تمام تبیانی ها وووو مخصوصا دوستان گلم که لینکهاشون رو در گوشه سمت راست می بینید تبریک می گم . وآرزوی سلامتی با شادی و سربلندی رو براشون دارم و امیدوارم به همتون تو این اعیاد خوش بگذره...
چند نکته رو باید عرض کنم : 1-مطالبی رو که من تو هر پست می گذارم کاملا از خودمه و منبع خاصی نداره یعنی اینکه از جایی گرفته نشده و اگر از جایی استخراج شده باشد مطمئن باشید که حتما منبع آن ذکر خواهد شد .
2-خواهش می کنم نظرتون رو راجع به هر پست بنویسد تا من بتونم سلیقه جمعی رو بهتر تشخیص بدهم و در جهت اون گام بردارم اون طور که من فهمیدم تا اینجا بچه ها بیشتر به دل نوشته هام توجه دارند حتی خود وبلاگ تبیان اما این همش خوب نیست و این نظر منه آخه به نظرم مسایل مهمتری نیز باشد اما من باز هم پیرو سلیقه جمعی در وبلاگم هستم فقط لطف کنید نظر بدید تا من بفهمم.
3- از تمام کسایی که به وبلاگم می آین و نظر و پیشنهاد و یا انتقادی دارند متشکرم و کم کاری و غلط املایی هایم رو ببخشید که اولی به خاطر نزدیکی امتحانهایم مجبور به ترک نوشتنم و دومی هم به خاطر کم سوادی ام است و من مصمم در جهت رفع و به حداقل رساندن هر دوی آنها خواهم کوشید...
سازنده تون رو تو وبلاگم به عنوان یه سند محبت از طرف شما داشته باشم . باز هم منتظر این دوستان و سایر بلاگرهای خوب تبیان مشتاقانه هستم همگی موفق باشید فقط سرسپرده عزیز و تمام دوستان من با کمال میل حاضرم هر وبلاگی رو که دارید لینک کنم فقط آدرستون رو بگذارید تا بتونم باز هم متشکرم...آهسته بیا هم اسم وبلاگمه... 
می دونی بدترین خساست چیه؟؟؟؟؟؟؟ آره درسته اینه که حتی در سلام کردن هم بخل بورزی به نظرم گاهیما آدم بزرگها هم باید مثل بچه ها به همه سلام کنیم تا لذت اون رو احساس کنیم البته نه هر کسی رو که دیدی یقه اش رو بچسبی و بهش سلام کنی اما میشه به بعضی آدمها که تو رو دو سه باردیدنو می شناس با یه لبخند سلام کرد تا همه جارو دوستی و محبت پر کنه.......