سوره :
مريم
آیه شماره :
39
ریشه کلمه :
امر
فعل :
اَمْر
معنی :
دستور، فرمان، (جمع اوامر)
کار، چيز، موضوع، مسئله (جمع امور)
«امّارَة»، مبالغه و بسيار امرکننده است.
«ايتمار»، قبول امر و مشورت [قصص:20]
توضیح :
امر يا قولى است و يا فعلى، قولى به معنى دستور و فعلى به معنى كار و چيز است. در آياتى نظير [هود:97] ظاهراً هر دو امر، مراد است.
مراد از اولى الامر، امامان اهل بيت مي باشند گرچه احتمالهاي ديگري نيز داده شده از قبيل: امر به معروف كنندگان و فقها و اهل دين و اطاعت کنندگان خدا.
سوره :
النمل
آیه شماره :
33
ریشه کلمه :
امر
فعل :
اَمْر
معنی :
دستور، فرمان، (جمع اوامر)
کار، چيز، موضوع، مسئله (جمع امور)
«امّارَة»، مبالغه و بسيار امرکننده است.
«ايتمار»، قبول امر و مشورت [قصص:20]
توضیح :
امر يا قولى است و يا فعلى، قولى به معنى دستور و فعلى به معنى كار و چيز است. در آياتى نظير [هود:97] ظاهراً هر دو امر، مراد است.
مراد از اولى الامر، امامان اهل بيت مي باشند گرچه احتمالهاي ديگري نيز داده شده از قبيل: امر به معروف كنندگان و فقها و اهل دين و اطاعت کنندگان خدا.
سوره :
الروم
آیه شماره :
4
ریشه کلمه :
امر
فعل :
اَمْر
معنی :
دستور، فرمان، (جمع اوامر)
کار، چيز، موضوع، مسئله (جمع امور)
«امّارَة»، مبالغه و بسيار امرکننده است.
«ايتمار»، قبول امر و مشورت [قصص:20]
توضیح :
امر يا قولى است و يا فعلى، قولى به معنى دستور و فعلى به معنى كار و چيز است. در آياتى نظير [هود:97] ظاهراً هر دو امر، مراد است.
مراد از اولى الامر، امامان اهل بيت مي باشند گرچه احتمالهاي ديگري نيز داده شده از قبيل: امر به معروف كنندگان و فقها و اهل دين و اطاعت کنندگان خدا.
سوره :
محمد
آیه شماره :
21
ریشه کلمه :
امر
فعل :
اَمْر
معنی :
دستور، فرمان، (جمع اوامر)
کار، چيز، موضوع، مسئله (جمع امور)
«امّارَة»، مبالغه و بسيار امرکننده است.
«ايتمار»، قبول امر و مشورت [قصص:20]
توضیح :
امر يا قولى است و يا فعلى، قولى به معنى دستور و فعلى به معنى كار و چيز است. در آياتى نظير [هود:97] ظاهراً هر دو امر، مراد است.
مراد از اولى الامر، امامان اهل بيت مي باشند گرچه احتمالهاي ديگري نيز داده شده از قبيل: امر به معروف كنندگان و فقها و اهل دين و اطاعت کنندگان خدا.
سوره :
الطلاق
آیه شماره :
12
ریشه کلمه :
امر
فعل :
اَمْر
معنی :
دستور، فرمان، (جمع اوامر)
کار، چيز، موضوع، مسئله (جمع امور)
«امّارَة»، مبالغه و بسيار امرکننده است.
«ايتمار»، قبول امر و مشورت [قصص:20]
توضیح :
امر يا قولى است و يا فعلى، قولى به معنى دستور و فعلى به معنى كار و چيز است. در آياتى نظير [هود:97] ظاهراً هر دو امر، مراد است.
مراد از اولى الامر، امامان اهل بيت مي باشند گرچه احتمالهاي ديگري نيز داده شده از قبيل: امر به معروف كنندگان و فقها و اهل دين و اطاعت کنندگان خدا.
سوره :
الانفطار
آیه شماره :
19
ریشه کلمه :
امر
فعل :
اَمْر
معنی :
دستور، فرمان، (جمع اوامر)
کار، چيز، موضوع، مسئله (جمع امور)
«امّارَة»، مبالغه و بسيار امرکننده است.
«ايتمار»، قبول امر و مشورت [قصص:20]
توضیح :
امر يا قولى است و يا فعلى، قولى به معنى دستور و فعلى به معنى كار و چيز است. در آياتى نظير [هود:97] ظاهراً هر دو امر، مراد است.
مراد از اولى الامر، امامان اهل بيت مي باشند گرچه احتمالهاي ديگري نيز داده شده از قبيل: امر به معروف كنندگان و فقها و اهل دين و اطاعت کنندگان خدا.