تبیان، دستیار زندگی

قَدْ كَانَ لَكُمْ آيَةٌ فِي فِئَتَيْنِ الْتَقَتَا فِئَةٌ تُقَاتِلُ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَأُخْرَى كَافِرَةٌ يَرَوْنَهُم مِّثْلَيْهِمْ رَأْيَ الْعَيْنِ وَاللّهُ يُؤَيِّدُ بِنَصْرِهِ مَن يَشَاء إِنَّ فِي ذَلِكَ لَعِبْرَةً لَّأُوْلِي الأَبْصَارِ

سوره : آل عمران  آیه شماره : 13

ریشه کلمه : رأي

فعل : رأى

معنی : ديدن، دانستن، نگاه كردن، ادراک، شناخت، فهميدن، پنداشتن، نظر، نظريّه و آن چه به فكر آيد. «أَرَأَيْتَ» به من بگو، به من خبر بده

توضیح : رأى و ديدن اعم است از آن كه با چشم باشد يا با قلب. «رثاء» تظاهر و نشان دادن به غير «رؤيا» خواب ديدن «تَرائى» ديدن يكديگر چون رأى به دو مفعول متعدى شود به معنى علم آيد. [سباء:6]. و چون با الى متعدى شود معنى نگاه كردن مى‏دهد كه موجب عبرت باشد. مثل [بقره:243]. «أَرَأَيْتَ» جارى مجراى «اخبرنى» آمده و به آن كاف خطاب براى تأكيد ضمير داخل مى‏شود. مثل [اسراء:62] رأى چون به باب افعال رود پيوسته دو مفعول خواهد داشت مثل [انفال:43] «أرأيت» در هر سه مورد سوره علق، براى تعجب است.