تبیان، دستیار زندگی

پنج شنبه 21/9/1387 - 9:36 -0 تشکر 76728

(گنجینه حضرت بقیة الله)

به نام خالق مخلوقات

با سلام وصلوات برمحمد و ال محمد(ص)

به یاری خداوند منان این تایپیک قرار است هر آنچه در مورد یوسف فاطمه میباشد

در ان قرار بگیرد

انشاالله هر سخنی از ایشان دارید این جا بنویسید و از زدن تایپیک جداگانه بپرهیزید

شيخ رجبعلي خياط فرمود:

اگر ما به قدر ترسيدن از يک عقرب از عِقاب خدا بترسيم،

همه کارهاي عالم اصلاح ميشود

اللهم صل علي محمد و ال محمد و عجل فرجهم

بعدی

1 از 2

کل آیتم ها 19
برو به صفحه

جمعه 22/9/1387 - 16:31 - 0 تشکر 76976

به نام خالق مخلوقات

با سلام وصلوات بر محمد و ال محمد

حقوق واجب امام زمان (عج)بر ما بندگان

حق وجود هستی

خداوند به بركت ویمن قدوم مبارك حضرت حجه ابن الحسن العسكری همه خلائق را آفرید چنانچه اگر این وجود مقدس نبود هیچ خلقی در عالم امكان یافت نمی شد.نه زمینی نه فلكی و نه مداری ونه معادی

این مساله كمی بنظر بعضی مردم مشكل بنظر می رسید ناگزیر با گروهی به مخاصمه پرداختند آنها می گفتند محال است ائمه ولی نعمت ما باشند و جز خدا كسی امر خلقت را در دست ندارد اما گروه مقابل بر عقیده خود كه ائمه ولی نعمت ما هستند پافشاری می كردندد.سرانجام پس از درازای مخاصمه برآن شدند تا مكاتبه ای به امام عصر خود داشته باشند و مشكل خود را از این طریق حل نمایند در پاسخ امام این چنین آمد:

((خداوند خود اجسام را آفرید و روزیها را تقسیم نمود چراكه او نه جسم است و نه در جسم حلوا می كند هیچ چیزی بمانند او نیست و اوست كه سمیع وبصیر است .واما امامان از خداوند در خواست می كنند واو می آفریند واو روزی می دهد بخاطر اجابت درخواست آنها و همچنین بخاطر تعظیم حق ایشان))

و دیگر موید مطلب ما در مود وساطت فیض الهی توسط امام عصر جمله شزیفه در دعای ندبه هست:

((این السبب المتصل بین الارض و السماء)به این معنا كه كجاست وسیله ای كه فیوضات آسمان را به زمین می رساند.

اوج كمال و ترقی انسان این گونه است كه انسان در همان مسیری برای تكامل او در نفس خودش مدون شده است قدم گذارد.در گوهر انسانی حقیقت شكر منعم و اشتیاق و كرنش در مقابل معطی و اعطا كنند به ودیعت نهاده شده.بنابر این بیان و فرمایش قبلی راه تكامل انسان قدم گذاشتن به این حقیقت انسانی است .یعنی توجه و عنایت به منعم تام و علی الدوام

حق بقاء در دنیا

وجود مقدس و مبارك صاحب الزمان تنها سبب وجود ما نیستند بلكه تداوم وبقاء حیات موجودات و تمامی ما انسانها به بركت نور انور ایشان و نفس مبارك ایشان است.

امام صادق (ع) فرمودند اگر زمین بدون امام باقی بماند اهلش را درهم فرومی پاشد .

ودر دیگر روایت از وجود نازنین امام هشتم (ع)سوال شد آیا زمین بدون امام باقی می ماند :امام پاسخ دادند خیر باقی نمی ماند و اگر چنین شود(امام در زمین نباشد)در هم فرو می ریزد.

به این منوره منقوله از امیر المومنین (ع) توجه نما و بگیر هزاران درّ و گوهر این روایت:

((بدانید كه زمین از حجت الهی خالی نمی گردد لكن خداوند چشم بندگان را بخاطر ظلم و جور و اسراف از شناختن امام كور می كند و اگر زمین یك ساعت از حجت الهی خالی بماند اهلش را فرو می برد.

حق ولایت

از بزرگترین و والاترین حقوقی كه ائمه بر گردن ما دارند حق ولایت است.ایشان طبق ولایت تكوینی و تشریعی خود می بایست مطاع باشند و ما در برابر این ولایت می بایست خاضع و فروتن باشیم.اگرچه ولایت آنها می تواند قهرا موثر در ماباشد بدون دخالت ما لكن مقتضای حكمت متقن الهی اینست كه در حالت طبیعی تنها ولایت تشریعی آن جنابان بر ما مستولی است.از جمله حقوق امام بر رعیت اینست كه رعیت مطیع و دنباله رو امام خود باشد.

قال امیر المومنین (ع)و أما حقی علیكم فالوفاء بالبیعة و النصیحة فی المشهد و المغیب و الإجابة حین أدعوكم و الطاعة حین آمركم

قال سألت أبا جعفر ع ما حق الإمام على الناس قال حقه علیهم أن یسمعوا له و یطیعوا

پس نتها اطاعت پذیری لازم است بلكه خلوص و صداقت هم لازم است.

در حقیقت تنها كسی حق ولایت دارد كه خود منعم باشد.و مابقی ولایت ها ولایت حقیقی نیست.ما قبلا بیان داشتیم كه منعمان ما ائمه و اولیاء الهی هستند وآنها هستند كه ولایت حقیقی بر ما دارد.اگر در شرع مقدس ولایت دیگران كه باصاله نیست گاهی واجب شمرده می شود كاملا تكلیف ولایت اولیاء حقیقی مشخص است.

حق قرابت و خویشاوندی پیغمبر (ص)

یكی از وظایف مهم و اساسی تمامی مسلمانان احترام به اهل بیت پیامبر است كه در قرآن این كار بعنوان تنها مزد رسالت نبی اكرم (ص) معرفی شده :

((قل لا اسئلكم علیه اجرا الا الموده فی القربی))بگو از شما هیچ اجر ومزدی نمی خواهم جز اینكه در مورد اقرباء و خویشاوندانم مودت ورزید.

تا آنجا كه خود امام زمان (عج)در مورد ظهورشان ندا می دهند :…..

حق احسان حضرت بر ما شیعیان

طبق طبیعت و سرشت پاك هر انسانی در مقابل احسان یا تكریم دیگران انسان نباید ساكت بماند بلكه باید درصدد جبران آن برآید قرآن و روایات هم بر این موضوع صحه گذاشته اند :

خداوند در قرآن می فرمایید ((وَ إِذا حُیِّیتُمْ بِتَحِیَّةٍ فَحَیُّوا بِأَحْسَنَ مِنْها أَوْ رُدُّوها إِنَّ اللَّهَ كانَ عَلى‏ كُلِّ شَیْ‏ءٍ حَسِیباً))هرگاه شما از جانب كسی تحیت و تكریم شدید پس بهتر آنرا یا مثل آنرا به او باز گردانید

وپیامبر اعظم (ص) فر مودند هر كس به شما نیكی كرد به او پاداش دهید و اگر نتوانسید برای او دعا كنید تا اطمینان یابید كه احسان آن شخص را جبران كرده اید.بنابر این هم شرعا و هم وجدانا بر ما لازم هست ما احسانهای وافر وبی شمار امام عزیزتر از جانمان را جبران نماییم.اگرچه كه ما نمی توانیم ذره ای از رحمت های آن وجود نازنین را جبران نماییم لكن بر طبق مقتضایمرام و مردانگی بر ماست كه در حق ایشان دعا نماییم شگفت از اینكه دعاهای ما در حق ایشان تنها مفید حال آن جناب نیست بلكه در حقیقت فایده اش متوجه حال ماست.نباید از این نكته غافل ماند كه ایشان اصلا به ما نیاز ندارند بلكه ما هستیم كه علی الدوام محتاج درگاه ملكوتی آنجناب هستیم.

حق پدر بر فرزند

از حقوق مسلمی كه بر عهده تمام انسانها گزارده شده ادای حق پدر و مادر است .آیات و روایات بسیار محكم و زیادی در این رابطه هست .اما نكته كه كمی پوشیده به نظر می رسد این است كه پدر اصلی ما شیعیان غیر از پدر و مادر طبیعی و مادی ما هست و آن كسی نیست جز وجود انور ائمه هدی(ع) .اگر حق پدر طبیعی و مادی بر ما واجب است پس حق پدر اصیل ما و پدر ایمان و هدایت ما حقش مسلم تر و واجب تر است .

این حدیث منور و زیبای امام صادق (ع) كاملا گویای این مطلب است كه ائمه ما پدران ما هستند :شیعیان ما از باقیمانده گل ما خلق شده اند همانطوریكه فرزند از پدر بوجود می آید.

امام رضا (ع)فرمودند:امام همدم و رفیق و پدر مهربان است.و دیگر موید ما حدیث معروف رسول اكرم (ص)كه فرمودند: (( انا و علی ابوا هذه الامة))

حق عالم بر متعلم

در حقیقت ما تمامی معلومات دینی خود را از وجود مبارك ائمه معصومین داریم و آنها به رسالت خود یعنی تعلیم معالم دین عمل نموده اند كه ما سر سفره پر كرامت اسلام نشسته ایم.نتیجتا حقی از جانب آنها بر گردن ما قرار می گیرد كه آن حق عالم بر متعلم است.

هرچه ارزش و اندازه علم بالا باشد احترام و تكریم معلم آن هم بالا می رورد.و چه علم بالاتر از خداشناسی و دین شناسی.وچه معلمی بالاتر از معلم معارف الهی..طلیعه دار و پرچم دار این تعلیم وجود منور معصومین هستند و تمركز تكریم متعلمین بیشتر باید معطوف به این اربابان معرفت باشد.

شيخ رجبعلي خياط فرمود:

اگر ما به قدر ترسيدن از يک عقرب از عِقاب خدا بترسيم،

همه کارهاي عالم اصلاح ميشود

اللهم صل علي محمد و ال محمد و عجل فرجهم

دوشنبه 25/9/1387 - 12:19 - 0 تشکر 77632

به نام خالق مخلوقات

با سلام وصلوات برمحمد و ال محمد(ص)

یه درخواست: مطالبتون در مورد مهدی فاطمه(ع) را در این تایپیک بگذارید تا یک گنجینه طلایی جمع آوری نماییم و به محضر ایشان تقدیم کنیم

چرا نام امام زمان (عج) در قرآن نیامده است

تا هیچ ابهامی در وجودش باقی نماند ؟

قرآن كریم برای معرفی شخصیتهای الهی از سه راه وارد می شود ، و در هر موردی طبق مصالحی از شیوه خاصی پیروی می كند. گاهی معرفی با اسم ، گاهی معرفی با عدد ، و گاهی نیز معرفی با صفت.
اگر نام حضرت مهدی علیه السلام در قرآن نیست ، ولی صفات و خصوصیات حكومت او در قرآن وارد شده است.
اصولا قرآن در معرفی افراد ، مصالح عالی را در نظر می گیرد . گاهی مصالح ایجاب می كند تنها به صفات افراد بپردازد ، چنان كه درباره حضرت مهدی علیه السلام جریان از این قرار است كه :
اولا : تشكیل چنین حكومتی ، در مواردی صریحا و در موارد دیگر به طور اشاره در قرآن وارد شده است. آیاتی كه در سوره توبه و صف از انتشار و گسترش اسلام در سطح جهانی نوید می دهد ، مانند : « تا آن را بر همه ادیان پیروز سازد » ، اشاره به تشكیل این حكومت است. زیرا مفسران گویند : مضمون این آیه را كه پیشگویی از گسترش فراگیر و همه جانبه اسلام در سطح جهان است ، هنوز تحقق نپذیرفته است.
از این گذشته ، در آیه 106 سوره انبیاء می فرماید : ما پس از ذكر در زبور نوشتیم كه بندگان شایسته من ، وارث زمین خواهند بود . آیه شریفه نوید می دهد كه صالحان ، وارثان زمین خواهند بود و حكومت جهان را به دست خواهند گرفت . و به اتفاق تاریخ بشر ، هنوز این وعده الهی تحقق نپذیرفته است.
ثانیا : اگر نام اصلی امام زمان علیه السلام را نبرده ، به خاطر مصلحتی است كه برای اهل فضل و درك مخفی نمی باشد ، زیرا به همان علت كه نام امام علی علیه السلام را نبرده ، نام آن حضرت را نیز ذكر ننموده است. اگر نام این پیشوایان گرامی را می برد ، كینه های دیرینه بدر و احد و حنین بار دیگر زنده می شد ، ولذا مطلب را به صورت كلی مطرح كرده و فرموده است : بندگان شایسته من ، وارث زمین خواهند بود. نام بردن از گذشتگان ، مانند لقمان و ذی القرنین ، قابل قیاس با افراد آینده نیست ، درباره گذشتگان ، حسد ها و كینه ها تحریك نمی گردد ، و افراد سود جو و شهرت طلب نمی توانند از آن سوء استفاده كنند ، ولی بردن نام آیندگان این محظور را دارد.
آیا شما فكر می كنید كه تنها ذكر نام ، دردی را دوا می كند ؟ آیا فكر می كنید كه اگر نام امام زمان علیه السلام در قرآن برده می شد ، امكان نداشت كه در طول تاریخ ، شیادان و افراد شهرت طلب آنان سوء استفاده نكنند ، یا افرادی روی غرض های خاط ، وجود او را انكار نمایند ؟ تجربه تاریخی نشان داده است كه اگر هم در قرآن صراحتا نام آن حضرت برده می شد ، باز در طول تاریخ ، شیادان و مدعیان دروغین مهدویت پیدا می شدند و نام خود را امام زمان و مهدی موعود می گذاشتند ، تا از آب گل آلود ماهی بگیرند و از نام او و انتظار مردم استفاده نادرست كنند. مگر خدا نام پیامبر صلی الله علیه او آله وسلم را در انجیل نبرده است ؟ ولی گروههای مغرض ، از آن بهره برداری ناجوانمردانه كردند.
بنابراین ، مساله مهم بیان خصوصیات دیگر آن حضرت است كه افراد دل آگاه با شناخت آنها ، مهدی واقعی را از مدعیان قلابی مهدویت باز شناسند.

شيخ رجبعلي خياط فرمود:

اگر ما به قدر ترسيدن از يک عقرب از عِقاب خدا بترسيم،

همه کارهاي عالم اصلاح ميشود

اللهم صل علي محمد و ال محمد و عجل فرجهم

سه شنبه 26/9/1387 - 10:24 - 0 تشکر 77868

به نام خالق مخلوقات

با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد (ص)

امام زمان عج به خواندن چه دعا ها و سوره هایی توصیه کرده اند؟

آیة الله مرعشى نجفى(ره) در باره ملاقاتشان با امام زمان گفته اند: در ایام تحصیل علوم دینى و فقه اهل بیت(ع)، در نجف اشرف، شوق زیادى جهت دیدار جمال مولایمان بقیة الله الاعظم عجل‏الله ‏تعالى ‏فرجه داشتم. با خود عهد كردم چهل شب چهارشنبه پیاده به ‏مسجد سهله بروم، به این نیت كه جمال آقا صاحب الامر(ع) را زیارت كنم و به این فوز بزرگ نایل شوم.
تا 35 یا 36 شب چهارشنبه ادامه دادم. تصادفا در یك ‏شب چهارشنبه، رفتنم از نجف به تاخیر افتاد و هوا ابرى و بارانى ‏بود. نزدیك شب وحشت و ترس وجود مرا فراگرفت، ‏مخصوصا از زیادى قطاع الطریق و دزدها. ناگهان ‏صداى پایى را از پشت ‏سر شنیدم كه بیشتر موجب ترس ‏و وحشتم گردید. برگشتم به عقب، سید عربى را با لباس ‏اهل بادیه دیدم، نزدیك من آمد و با زبان فصیح گفت: اى ‏سید! سلام علیكم.
ترس و وحشت ‏به كلى از وجودم رفت و اطمینان و سكون نفس پیدا كردم. تعجب آور بود كه چگونه این ‏شخص در تاریكى شدید، متوجه سیادت من شد و در آن ‏حال من از این مطلب غافل بودم. به هر حال سخن ‏مى‏گفتیم و مى‏ رفتیم . سید عرب از من سؤال كرد: قصد كجا دارى؟
گفتم: مسجد سهله.
فرمود: به چه جهت؟
گفتم: به قصد تشرف و زیارت ولى عصر(ع).
مقدارى كه رفتیم، به مسجد زید بن صوحان كه مسجد كوچكى است نزدیك مسجد سهله رسیدیم. داخل مسجد شده و نماز خواندیم و بعد از دعایى را سید خواند كه مثل آن بود كه دیوار و سنگها با ایشان آن دعا را مى‏خواندند. احساس انقلابى عجیب در خود نمودم كه از وصف آن ‏عاجزم.
بعد از دعا سید فرمود: سید تو گرسنه‏اى، خوب ‏است ‏شام بخورى.
پس سفره‏اى را كه زیر عبا داشت ‏بیرون آورد و در آن ‏سه قرص نان و دو یا سه خیار سبز تازه بود؛ مثل این كه‏ تازه از باغ چیده شده بود، و آن وقت چله زمستان و فصل سرماى ‏شدید بود، و من متوجه نشدم كه این آقا این‏ خیارهای تازه سبز را در این فصل زمستان از كجا آورده!؟ به هر حال طبق دستور آقا شام خوردم.
سپس فرمود: بلند شو تا به مسجد سهله برویم.
داخل مسجد شدیم، آقا مشغول اعمال وارده در مقامات شد و من هم به متابعت آن حضرت انجام وظیفه‏ مى‏كردم و بدون اختیار نماز مغرب و عشاء را به آقا اقتدا كردم و متوجه نبودم كه این آقا كیست؟
بعد از آن كه اعمال تمام شد، آن بزرگوار فرمود: اى سید! آیا مثل دیگران بعد از اعمال مسجد سهله به ‏مسجد كوفه مى ‏روى یا در همین جا مى‏ مانى؟
گفتم: مى ‏مانم و سپس در وسط مسجد در مقام امام ‏صادق(ع) نشستیم.
به سید گفتم: آیا چاى یا قهوه یا دخانیات میل دارى ‏آماده كنم؟
در جواب، كلام جامعى را فرمود: این امور از زواید‏ زندگى است كه ما از آن دوریم.
این كلام در اعماق وجودم اثر گذاشت ‏به نحوى كه ‏هرگاه یادم مى‏آید اركان وجودم مى ‏لرزد. به هر حال ‏مجلس نزدیك دو ساعت طول كشید و در این مدت‏ مطالبى رد و بدل شد كه به بعضى از آنها اشاره مى ‏كنم.
1. در رابطه با استخاره سخن به میان آمد. سید عرب ‏فرمود: اى سید با تسبیح به چه نحو استخاره مى‏كنى؟
گفتم: سه مرتبه صلوات مى‏فرستم و سه مرتبه‏ مى‏گویم:"استخیر الله برحمته خیرة فى عافیة"» پس‏ قبضه‏ اى از تسبیح را گرفته مى‏شمارم، اگر دو تا بماند بد است و اگر یكى ماند خوب است.
فرمود: این استخاره، دنباله ای دارد كه به ‏شما نرسیده و آن این است كه هرگاه یكى باقى ماند فورا حكم به خوبى استخاره ندهید بلكه دوباره ‏بر ترك عمل، استخاره كنید اگر زوج آمد كشف مى‏شود استخاره اول خوب است اما اگر یكى آمد كشف مى‏شود كه استخاره اول میانه است.
به حسب قواعد علمیه مى ‏بایست دلیل بخواهیم و آقا جواب دهد. به جاى دقیق و باریكى رسیدیم. پس به مجرد این قول تسلیم شدم و در عین حال متوجه نبودم كه این آقا كیست؟
2. از جمله مطالب در این جلسه تاكید سید عرب بر تلاوت ‏و قرائت این سوره‏ها بعد از نمازهاى واجب بود. بعد از نماز صبح سوره یاسین، و بعد از نماز ظهر سوره نباء، و بعد از نمازعصر سوره نوح، و بعد از مغرب سوره واقعه، و بعد از نماز عشاء سوره ملك.
3. دیگر این كه تاكید فرمودند: بر دو ركعت نماز بین‏ مغرب و عشاء كه در ركعت اول بعد از حمد هر سوره‏اى خواستى مى‏ خوانى و در ركعت دوم بعد از حمد سوره ‏واقعه را مى‏خوانى و فرمود: این نماز كفایت مى‏كند از خواندن ‏سوره ‏واقعه بعد از نماز مغرب، چنانكه گذشت.
4. تاكید فرمود كه بعد از نمازهاى پنجگانه این دعا رابخوان: "اللهم سرحنى عن الهموم والغموم ووحشة ‏الصدر ووسوسة الشیطان برحمتك یا ارحم الراحمین‏".
5. و دیگر بر خواندن این دعا بعد از ذكر ركوع درنمازهاى یومیه خصوصا ركعت آخر تاكید كردند: "اللهم صل على محمد وآل محمد وترحم على‏عجزنا وأغثنا بحقهم‏".
6. در تعریف و تمجید از شرایع الاسلام مرحوم محقق ‏حلى فرمود: تمام آن مطابق با واقع است، مگر كمى از مسایل آن.
7. تاكید بر خواندن قرآن و هدیه كردن ثواب آن، براى‏ شیعیانى كه وارثى ندارند، یا دارند ولكن یادی از آنها نمى‏كنند.
8. تحت الحنك را از زیر حنك دور دادن و سر آن را درعمامه قرار دادن چنانكه علماى عرب به همین نحو عمل ‏مى‏ كنند و فرمود: در شرع این چنین رسیده است.
9. تاكید بر زیارت سید الشهدا علیه‏السلام.
10. دعا در حق من و فرمود: قرار دهد خدا تو را از خدمتگزاران شرع.
11. پرسیدم: نمى ‏دانم آیا عاقبت كارم خیر است و آیا من ‏نزد صاحب شرع مقدس رو سفیدم؟
فرمود: عاقبت تو خیر و سعیت مشكور و روسفیدى.
گفتم: نمى‏ دانم آیا پدر و مادر و اساتید و ذوى الحقوق ‏از من راضى هستند یا نه؟
فرمود: تمام آنها از تو راضى‏ اند و در باره‏ات دعا مى ‏كنند.
استدعاى دعا كردم براى خودم كه موفق باشم براى ‏تالیف و تصنیف؛ دعا فرمودند.
پس از این گفتگو به خاطرحاجتى خواستم از مسجد بیرون روم؛ آمدم كنار حوض كه در وسط راه قبل از خارج ‏شدن از مسجد قرار دارد، به ذهنم رسید چه شبى بود واین سید عرب كیست كه این همه با فضیلت است؟ شاید همان مقصود و معشوقم باشد. تا به ذهنم این فكر ‏خطور كرد، مضطرب برگشتم و آن آقا را ندیدم و كسى ‏هم در مسجد نبود. یقین پیدا كردم كه آقا را زیارت كردم ‏و غافل بودم. مشغول گریه شدم و همچون دیوانه اطراف ‏مسجد گریه مى‏كردم تا صبح شد.
این حکایت را نقل کردیم که هم مقصود شما حاصل شده باشد و هم خالی از لطف نباشد

شيخ رجبعلي خياط فرمود:

اگر ما به قدر ترسيدن از يک عقرب از عِقاب خدا بترسيم،

همه کارهاي عالم اصلاح ميشود

اللهم صل علي محمد و ال محمد و عجل فرجهم

چهارشنبه 11/10/1387 - 15:31 - 0 تشکر 80504

به نام خالق مخلوقات

با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد (ص)

محرم آمد و و قت عزا شد

اسرار غیبت امام زمان (عج)

آزمایش مردم

بیم از كشته شدن

آمادگی و استعداد مردم

خالی نماندن زمین از حجت

نداشتن یار و یاور

تعهد نداشتن نسبت به حاكمان جور

غیبت ولی عصرعلیه السلام از رازهای بسیار پیچیده ای است كه با ظهور او همه حقیقت روشن می گردد. "عبدالله بن فضل هاشمی" می گوید امام صادق علیه السلام فرمود: حضرت صاحب الامر به ناچار غیبتی خواهد داشت، به طوری كه گمراهان در شك واقع می شوند.

سئوال كردم: چرا؟

فرمود: اجازه بیان علتش را نداریم .

گفتم: حكمتش چیست؟

فرمود: همان حكمتی كه در غیبت حجت های گذشته وجود داشت، در غیبت آن جناب وجود دارد، اما حكمتش جز بعد از ظهور او ظاهر نمی شود، چنانكه حكمت سوراخ كردن كشتی و كشتن جوان و اصلاح دیوار به دست حضرت خضر علیه السلام برای حضرت موسی علیه السلام آشكار نشد جز هنگامی كه می خواستند از هم جدا شوند.

ای پسر فضل! موضوع غیبت، سرّی از اسرار خدا و غیبی از غیوب الهی است، چون خدا را حكیم می دانیم باید اعتراف كنیم كه كارهایش از روی حكمت صادر می شود، گرچه تفصیلش برای ما مجهول باشد."₍₁₎

از این حدیث استفاده می شود كه علت اصلی و اساسی غیبت به دلیل این كه اطلاع بر آن به صلاح مردم نبوده، یا استعداد فهمش را نداشته اند، بیان نشده است.

ادامه دارد.....

بحث بعدی در رابطه با توضیح هر کدام از علل غیبت است

شيخ رجبعلي خياط فرمود:

اگر ما به قدر ترسيدن از يک عقرب از عِقاب خدا بترسيم،

همه کارهاي عالم اصلاح ميشود

اللهم صل علي محمد و ال محمد و عجل فرجهم

چهارشنبه 9/11/1387 - 14:48 - 0 تشکر 85651

سلام

زندگینامه حضرت :

حضرت مهدی (ع) دوازدهمین و آخرین امام از سلسله پاك امامت و ولایت الهی است. ولادت با سعادت آن حضرت، مقارن با طلوع فجر جمعه نیمه شعبان از سال 255 هجری در شهر سامرا به وقوع پیوست. پدر گرامیش، امام حسن عسگری (ع) است، و مادر عزیزش "نرجس" كه از طرف پدر نواده قیصر روم و از جانب مادر سلاله شمعون وصی حضرت عیسی (ع) می باشد.

نام و كنیه ایشان همانند رسول خدا (ص) است و دارای 6 لقب مشهور است. از آنجا كه حاكمان ستمكار عباسی بر پایه نویدها و بشارتهای رسیده از رسول الله (ص) می دانستند كه فرزندی به نام مهدی از امام حسن عسگری (ع) زاده خواهد شد و همو خروج خواهد كرد و بساط ظلم و جور را از صحن گیتی برخواهد چید، در صدد بودند كه اگر چنین نوزادی پدید آید، او را از میان بردارند. از این رو تولد و مراحل رشد و نموّ ظاهری آن حضرت، همچون حضرت ابراهیم علیه السلام، در پنهانی صورت گرفت و جز خاندان و شیعیان خاص از وجود حضرتش آگاهی نداشتند.

با وجود این، امام حسن عسگری (ع)، در فرصتهای مناسب، ایشان را به برخی اصحاب خاص خویش نشان می دادند تا شیعیان در آینده در مسأله امامت به ضلالت و گمراهی نیفتند، و در دینشان ثابت و استوار باقی بمانند. سال های اول زندگانی حضرت مهدی (ع) به همین منوال گذشت تا اینكه به سال 260 هجری، در سن پنج سالگی پدر عزیزش را از دست داد.

ادامه دارد...

یا علی

پروردگارا آنگونه زنده ام بدار که نشکند دلی از زنده بودنم و آنگونه بمیران که به وجد نیاید کسی از نبودنم

چهارشنبه 9/11/1387 - 14:51 - 0 تشکر 85655

سلام

در پی این حادثه غم انگیز، امامت و رهبری شیعیان به آن حضرت انتقال یافت. حضرتش در آن هنگام، از كمالات و دانشهای الهی همان را داشت كه دیگر امامان داشتند و این مقام و منزلتی بود كه خدای تعالی به حضرتش عنایت فرمود. چنانكه یحیی بن زكریا را در حال صباوت و عیس بن مریم را در وقت طفولیت، مقام نبوت كرامت فرمود. چنان كه یاد شد، حضرت مهدی (عج) به دور از دیده مردم می زیست و با افراد اندكی معاشرت داشت.

جعفر عموی آن حضرت، با استفاده از این مسأله، به دروغ خود را جانشین و وارث حضرت عسگری (ع) معرفی كرد. و به همین علت است كه او را كذّاب لقب داده اند. اما به لطف خداوند متعال حضرت مهدی (عج) نقشه او را بر آب كرد.

یا علی

پروردگارا آنگونه زنده ام بدار که نشکند دلی از زنده بودنم و آنگونه بمیران که به وجد نیاید کسی از نبودنم

چهارشنبه 9/11/1387 - 15:13 - 0 تشکر 85660

سلام

ادامه زندگینامه حضرت :

خبر وجود فرزندی از امام حسن عسگری (ع) انتشار یافت و مأموران حكومتی به سعایت جعفر كذّاب ، بر تفتیش و جستجوی خود شدت بخشیدند. و در این راه آزار و اذیتهای فراوان برای خانواده حضرت عسگری (ع) فراهم آوردند، ولی كوششهای آنان حاصلی در بر نداشت. جعفر كذاب نیز از ادّعای خود طرفی نبست و تنها توانست میراث آن حضرت را به یغما برد.

از این روست كه امام حسین علیه السلام فرمود : قائم هذه الأُمةِ هُوَ التاسِعُ مِنْ وُلدی وَ هُوَ صاحِبُ الغَیْبَةِ. و هُو الّذی یُقَّسَمُ میراثُهُ و هُوَ حیًّ . [کمال الدین 1/317] قائم این امت همان نهمین از فرزندان من است. و اوست كه غیبت كند. و اوست كه میراثش تقسیم شود در حالی كه زنده باشد.

در هر حال سلسله امامان دوازده گانه از هم نگسست و امامت الهی به راه خود ادامه داد، ولی پیگیری و تعقیب دشمن خطری بس جدّی بود كه جان امام دوازدهم را تهدید می كرد. و همین امر و پاره ای از عوامل دیگر ایجاب می كرد كه آن حضرت در غیبت به سر برند و به دور از دیده مردم زندگی كنند.

امام صادق علیه السلام می فرماید : للقائم غَیْبتانِ؛ أحدهما قصیررةٌ وَ الأُخری طَویلةٌ االغَیْبَةُ الأُولی لایَعْلمُ بمكانِهِ فیها إلا خاصَّةُ شیعَتِهِ و الأُخری لایَعلمُ بِمكانِهِ فیها الاّ خاصَّةُ موالیهِ [کافی ج1ص340] از برای قائم دو غیبت باشد، یكی كوتاه است و دیگری طولانی. در غیبت نخستین، فقط شیعیان خاص از مكان حضرتش آگاهند. و در دیگری تنها خدمتگزاران ویژه حضرتش از مكان او با خبر می باشند.

غیبت صغری بنا به قول مشهور از سال 260 هجری، ابتدای امامت حضرت مهدی (عج) ابتدای امامت حضرت مهدی (ع)، آغاز شد و حدود 69 سال به طول انجامید. برخی عالمان چون شیح مفید و سید محسن امین عاملی، آغاز غیبت صغری را از هنگام ولادت آن حضرت به شمار آورده اند. زیرا در آن سالها نیز ، حضرتش به دور از نظرها می زیسته است. با این حساب، دوره غیبت صغری 74 سال می شود.

حضرت مهدی (ع) در دوره غیبت صغری چهار تن از شیعیان صالح خود را به عنوان سفیر معرفی نمودند كه هر یك از پس وفات دیگری ، به انجام این وظیفه بزرگ می پرداختند. این چهار تن سوالات و مشكلات مردم را به آن حضرت عرضه می كردند و پاسخهای ایشان را به مردم می رساندند. حساسترین فراز دوران غیبت صغری، مرگ علی بن محمد سمری بود. زیرا همزمان با مرگ او، دوران ارتباط مستقیم با امام زمان (عج) به انجام رسید و عصر غیبت كبری آغاز گردید. در دوران غیبت كبری به حكم اینكه ارتباط مستقیم با امام زمان علیه السلام مقدور نیست، وظیفه مردمان آن است كه برای آشنایی با دستورات قرآن و اهل بیت علیهم السلام به عالمان ربانی و فقیهان وارسته و عادل مراجعه كنند و با راهنمایی آنان تكالیف دینی خود را به كار بندند.

اعتقاد به مهدویت در بسیاری از ادیان گذشته نیز وجود دارد و در دین مبین اسلام در آیات قرآن، کلمات معصومین و احادیث قدسی از آن سخن به میان آمده است ،حتی می توان سیمای حکومت مهدی (عج) را در قرآن جست . به زودی آن اسطوره صفات عالی انسانی و آن دلیل مرد شمشیر به دست مجاهد در راه خدا خواهد آمد .قابل ذکر است که در روایات از علائم ظهور حضرت سخنهایی به میان آمده است. یکی از سوالات مهم در زندگی حضرت مهدی (عج) طول عمر ایشان می باشد که با تکیه بر اصول علم پزشکی و با نگاه به تاریخ موثق در وجود انسانهایی با عمرهای طولانی میتوان این قضیه را پاسخ گفت .

طبق نص شریف روایات، بزرگترین عبادت، دعا برای فرج حضرت ولی عصر (عج) است، یا به معنای صریح تر دعا كردن و آماده كردن خود و اطراف خود برای ظهور آخرین ذخیره الهی بر روی زمین، حجت خداو مصلح جهان است. بیاییم فرج را از خود آغاز كنیم تا به فرج سرورمان و مولایمان مهدی ( عج) رهنمون شویم. او منتظر است... .

یا علی

پروردگارا آنگونه زنده ام بدار که نشکند دلی از زنده بودنم و آنگونه بمیران که به وجد نیاید کسی از نبودنم

چهارشنبه 9/11/1387 - 15:45 - 0 تشکر 85672

سلام

خوب در ادامه با پاسخ گویی به برخی شبهات بحث را پیش میبریم:

چه آثار وفوایدى بر بحث از مهدویت در این زمان مترتّب است؟

برخى بر این گمان‏اند كه طرح وبررسى موضوع مهدویت در این زمان امرى بى‏فایده است، زیرا این موضوع مربوط به آینده بشریت است وآینده واتفاقات آن امرى است مجمل ومبهم، امّا آنچه وظیفه ماست اینكه به تكالیف خود در عصر وزمان خود عمل كنیم؛ زیرا هر عصر وزمانى مقتضیات خود را مى‏طلبد... . (المهدى المنتظر، دكتر عداب محمود محش، ص 214)

پاسخ: بحث از مهدویت در این عصر وزمان آثار وفوایدى دارد كه به برخى از آنها اشاره مى‏كنیم:

1 - آرمان قیام وانقلاب مهدى (ع) یك فلسفه بزرگ اجتماعى، اسلامى است. این آرمان بزرگ گذشته از اینكه الهام بخش ایده وراه‏گشاى به سوى آینده است، آینه بسیار مناسبى است براى شناخت آرمان‏هاى اسلامى. (قیام وانقلاب مهدى از دیدگاه فلسفه تاریخ، شهید مطهرى؛، ص 57)

2 - نوید به برپایى حكومتى جهانى واسلامى اركان وعناصر مختلفى دارد كه برخى فلسفى وجهانى است وجزئى از جهان بینى اسلامى است، وبرخى فرهنگى وتربیتى است، برخى سیاسى است وبرخى اقتصادى وبرخى اجتماعى است. وبرخى انسانى یا انسانى، طبیعى مى‏باشد.
انسان مى‏تواند با الگوپذیرى از برنامه‏هاى جامع وفراگیر حضرت در عصر ظهور به آرمان‏هاى واقعى اسلام نزدیك شود.

3 - در طول تاریخ ودر سطح جهان، انقلاب‏هاى گوناگونى از قبیل فرهنگى، سیاسى، اجتماعى و... صورت گرفته است، ولى اكثر این انقلاب‏ها یا در شروع موفق نبوده ویا اینكه در مواجهه با مشكلات فراوان ومقابله با دشمنان خود نتوانسته است دوام بیاورد... وتنها نگاه سبزى كه شیعه به مهدویت دارد مى‏تواند با ایجاد روحیه امید در جامعه، مردم را از ناامیدى ویأس برهاند. شیعه معتقد به امام زمانى زنده وحاضر وناظر بر اعمال خود است كه او را در مواقع حساس كمك كار خواهد بود. این اعتقاد از جهت روان‏شناسى آثار عمیقى را در روحیه شیعیان خواهد گذاشت.

ادامه دارد....

یا علی

پروردگارا آنگونه زنده ام بدار که نشکند دلی از زنده بودنم و آنگونه بمیران که به وجد نیاید کسی از نبودنم

چهارشنبه 9/11/1387 - 15:51 - 0 تشکر 85674

سلام

چه آثار وفوایدى بر بحث از مهدویت در این زمان مترتّب است؟

ادامه:

4 - از آن جهت كه وقت تشكیل حكومت امام زمان (ع) مشخص نیست وهر لحظه مى‏تواند زمان ظهور باشد، لذا وظیفه داریم كه نظرى به مباحث مهدویت وظهور كرده وخصوصیات عصر ظهور ووظایف خود در آن عصر را بدانیم.

5 - رسیدن به حكومت جهانى توحیدى در عصر ظهور، شرایطى دارد كه برخى از آنها به دست خود بشر حاصل مى‏گردد، از آن جمله رسیدن بشر به تكامل همه جانبه ورسیدن به مستواى عالى فكرى است. لذا بر ماست كه آرمان‏هاى اصیل اسلامى در عصر ظهور را بدانیم تا بتوانیم هر چه بهتر در نزدیك شدن آن سهیم بوده وزمینه ساز ظهور حضرت باشیم.

6 - بحث از مهدویت تنها بحث از امورى نیست كه مربوط به آینده بشریّت باشد، بلكه بحث از امامت ومهدویت است، بحث از اینكه در هر زمانى باید امام معصومى موجود باشد، خواه حاضر ومشهور وخواه غایب وپنهان تا حجت‏ها وبینات خداوند باطل نگردد.
ولذا در روایات اسلامى از رسول خدا (ص) مى‏خوانیم: "من مات ولم‏یعرف إمام زمانه مات میتة جاهلیّة"؛ "هر كس بمیرد وپیشواى زمان خود را نشناسد مرده است از نوع مردن زمان جاهلیت." (شرح مقاصد، ج 5، ص 239)

بحث از مهدویت، بحث از غیبت وفلسفه آن وآثار وبركات وجود امام در این عصر غیبت است.
ولذا بحث از مهدویت از وظایف وتكالیف شیعه در عصر غیبت است.

منبع: موعود شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی،ص19- 21

یا علی

پروردگارا آنگونه زنده ام بدار که نشکند دلی از زنده بودنم و آنگونه بمیران که به وجد نیاید کسی از نبودنم