همان‌طور که فرمودید با توجه به نقش کلیدی زن در خانواده و مسئولیت‌های وی، اشتغال بیرون از منزل فارغ از برخی مشکلات اجتماعی، خستگی مضاعفی را نیز بر دوش او خواهد گذاشت. چگونه می‌توان این واقعیتها را به عموم زنان جامعه نشان داد، به طوری که اشتغال جزء اولویتهای زندگی آن‌ها نباشد؟
اگر امروز بتوانیم تحلیل درستی از بحث اشتغال زنان ارائه دهیم، آن وقت مشاهده می‌کنیم که این بحث، به حاشیه‌ی زندگی خانمها می‌رود. به عنوان مثال، جمله‌ی بسیار باعظمتی از امام خمینی(رحمت‌الله‌علیه) نقل می‌شود که ایشان می‌فرمایند: «معلمی شغل انبیاست» سپس می‌فرمایند: «مادری بالاترین شغل‌هاست.» مادری شغل است، یعنی وقت‌گیر است، زحمت دارد، برنامه، مدیریت، صبوری و استقامت می‌خواهد. انبیا چه می‌کنند؟ انبیا برای هدایت مردم کار می‌کنند، پس چرا ایشان می‌فرمایند مادری بالاتر از شغل انبیاست، به جهت اینکه مادر کسی است که به اذن خداوند تبارک و تعالی از جسم خود انسانی را خلق کرده و می‌خواهد که او را به سوی خدا هدایت کند و تمام ناراستی‌های زندگی و زحمات را در این مدت تقبل می‌کند، خودش را خرج جسمانی و روحانی می‌کند تا بتواند یک انسان را به خدا نزدیک کند. به همین دلیل است که امام این جمله‌ی بسیار زیبا را فرمودند.
انبیا مسئول ابلاغ هستند، اما به دنبال این نیستند که حتماً آن فرد به ثمر برسد، ولی مادر می‌خواهد که فرزندش حتماً به ثمر برسد، به همین دلیل زمانی که خداوند می‌خواهد از مادری که صاحب چند فرزند معتبر در قرون و اعصار گذشته است نام ببرد، می‌فرماید: «مادر موسی»؛ «اوحینا الی ام موسی» او زنی است که فرزندش پیامبر اولوالعزم می‌شود. دومین پسر او می‌شود وزیر این پیامبر اولوالعزم، دخترش می‌شود یاور آن پیامبر اولوالعزم یا مثلاً عروسی که خدا به این مادر داده، دختر پیغمبر است (دختر شعیب)، یعنی خداوند کفویت هم به این خانواده می‌بخشد و نشان می‌دهد اگر زنی در انجام وظیفه‌ی مادری خود تمام تلاشش را در جهت جلب رضایت حق تعالی انجام دهد، حتی خاندانی که به این خانواده اضافه می‌شود، از پیغمبران خواهند بود.
در حقیقت اگر نقش مادری را آن طور که اسلام و قرآن می‌فرماید، آموزش دهیم و راه‌های عملیاتی آن را به مردم بیاموزیم، مانند اینکه به زنی که می‌خواهد مادر باشد و در منزل بماند طوری که دچار روزمرگی و افسردگی نشود، راهکار ارائه دهیم، هرگز زنان به جامعه نمی‌آیند که دچار آسیب بشوند و هرگز راضی نمی‌شوند که وقت و عمر خود را تلف کنند و در آینده افسوس بخورند.
باید این مسئله را برای خانمها تبیین کنیم که اگر می‌خواهند شاغل باشند، باید جامعه واقعاً به آن‌ها نیاز داشته باشد، نه اینکه تحقیر شوند و یا دچار آسیب روحی و روانی بگردند. در حال حاضر جامعه‌شناسان غربی که اشتغال بیرون از منزل را برای زنان ما تبلیغ می‌کنند، به بسیاری از معضلات شغلی زنان جامعهی خودشان اعتراف می‌کنند و می‌گویند که زنان در محیط کار امنیت جنسی ندارند یا بسیاری مسائل دیگری که اشتغال برای آن‌ها به وجود می‌آورد...
بنده خودم مصاحبه‌ی یک زن انگلیسی را شنیده بودم که می‌گفت از محل کار تا منزلم حدود 8 تا خانه فاصله است که من حتماً باید این مسیر را با آژانس بروم، نمی‌توانم پایم را روی زمین بگذارم، چرا؟ چون شب می‌ترسم به محض اینکه پایم را روی زمین بگذارم من را بدزدند و دچار آسیب بشوم. اگر توجه نمایید، خود آن‌ها می‌گویند ما در شغلمان امنیت جسمی و هویتی نداریم و حتی از نظر مالی هم حقوقشان بسیار کمتر از مردان متخصص هم‌رده‌ی خودشان است، پس آن‌ها هم از شاغل بودن خود راضی نیستند؛ اما ناچارند چون در تفکر آن‌ها چیزی به نام مهریه و نفقه وجود ندارد، اما در اسلام حتی اگر دختر تا آخر عمر هم در خانه‌ی پدرش باشد نفقه‌اش بر پدرش واجب است. زن کارمند نفقه‌اش بر شوهرش واجب است. زن ثروتمند نفقه‌اش بر شوهرش واجب است. این‌ها احکام حقیقی و حقوقی اسلام است. نفقه‌ی زن برای مرد دِین است. اگر مرد در ابتدای زندگی نتواند نفقه‌ی زن را بدهد، بعداً که توانست باید آن را ادا کند و اگر زن برائت جسته باشد، مشکلی نیست و می‌تواند بخشش کند؛ ولی نفقه‌ی فردا را نمی‌تواند ببخشد. اسلام می‌گوید نفقه‌ی روز گذشته‌ات را می‌توانی ببخشی، ولی نفقه‌ی فردای خودت را نمی‌توانی ببخشی. توجه بفرمایید تا چه اندازه اسلام زن را در حمایت مالی صددرصد خود گرفته است. بنابراین شغل برای یک خانم مؤمن مسلمان کسب درآمد نخواهد بود. این را باید به آقایان آموزش داد.
مردها دوست دارند که به همسرشان مالی بدهند و زن آن را تحت لوای خودش خرج کند. یک مرد از فراهم کردن تمهیدات برای همسرش، لذت می‌برد. اصلاً این حس را خداوند در ذات مرد نهاده است. چرا خداوند می‌گوید: «الرجال قوامون علی نساء»؟ به خاطر اینکه خداوند در ذات مردها قوامیت را خلق کرده است. مرد به راحتی می‌تواند مدیریت اجتماعی زن را انجام بدهد. مردان حامیان خوبی در حمایت از همسرشان هستند و حاضرند هر نوع آسیبی را از آنان دور کنند؛ اما وقتی این مسائل را آموزش نمی‌دهیم و این حقایق را بیان نمی‌کنیم، آن وقت پسر تمایل دارد به خواستگاری یک دختر کارمند برود و بعد هم مادر آن پسر می‌گوید من می‌خواهم یک زن کارمند بگیرم تا پسرم دچار مشکلات مالی نشود! واقعاً فکر می‌کنید آن زن کارمند چقدر می‌تواند برای این مرد آسایش و آرامش را فراهم کند؟
وقتی بررسی می‌کنیم می‌بینیم که به راستی این مسئله صحت ندارد و خانواده اصلاً از این مسئله رضایت ندارد؛ به عنوان مثال مادرش می‌گوید وقتی عروسم سر کار است، من باید از کودکش نگهداری کنم و بخشی از کارهایش بر عهده‌ی من است، افزون بر این‌ها بخشی از هزینه‌های اضافی هم به وجود می‌آید مانند لباس‌هایی که به علت استفاده‌ی بیش از حد فرسوده شده‌اند و فرد مجبور است برای خرید لباس بیشتر هزینه کند یا مجبور است به علت کمبود وقت یا خستگی برای خرید غذاهای آماده هزینه کند یا مثلاً باید سبزی آماده از بیرون تهیه کند و هزینه‌اش بالاتر است. این‌ها مسائلی است که بسیاری از خانمها به آن‌ها واقف‌اند و می‌دانند که واقعاً شغل برای آن‌ها یک معضل است و برایشان لذت و آرامش به همراه نمی‌آورد؛ زیرا با اینکه شوهر وظیفه دارد نفقه‌ی او را بپردازد تا او بتواند راحت و بدون زحمت آن را خرج کند و راحت زندگی کند تازه مسئولیت خرج و مخارج زندگی نیز بر عهده‌ی او می‌افتد و این ظلم مضاعفی است که در حق زنان می‌شود.
