ماهواره های دریافت كننده انرژی خورشیدی
یك ایستگاه فضایی در مداری كه هم زمان با زمین در حركت باشد دایماً با تابش خورشید روشن می شود. برقراری ماهواره های خورشیدی در مدار زمین بطور جدی در سال 1968 پیشنهاد شد. در این ماهواره ها پانل هایی ساخته اند از جنس آرسینوگالیم كه انرژی خورشید را دریافت و تبدیل به جفت الكترون می كند، در داخل ماده الكترون ها شروع به حركت می كنند كه نهایتاً منجر به تولید الكتریسته می شود. ضریب توان سلولها 18% ولتاژ بالای آن 40 كیلو وات با 5% اتلاف توان محاسبه شده است.