سلام سلام به دوستای دوست داشتنی خودم خوبین؟؟ دیدین می گن اگه یک نفر باشه که همیشه آدم رو تشویق کنه و مشوقش باشه طرف پله های ترقیرو طی می کنه.جریانه منه.بازم تشکر می کنم اول از عباس عزیز که این تاپیک رو ایجاد کرد و بعدم از آقا میلاد و مجید عزیز که به من روحیه دادن.این شد که براین شدم تا شعر نویی از خودم در بکنم انشاالله مقبول واقع بشه:
اصفهان
خوشا آنان که الله یارشان است* دیار و شهرشان نصف جهان است
خوشند و دلخوشند وچاره سازند*همیشه هر کجایند سرفرازند
بود این شهر همچون دُر و گوهر* نهفته اندرونش رودی از زر
چه گویم من ز تاریخ و جلایش* زبانم قاصر است از وصف حالش
هنرمندان و مردان خدایی* در این شهرند،این شهر طلایی
بزرگان و دلیران به نامش* درخشند همچو نجم در آسمانش
ز صائب گویم و شیخ بهایی* ز سلمان گویم این مرد خدایی
هنرهایش بدیع و کم نظیرند *به عالم نامی اند و بی نظیرند
قلم کاری ،منبت،فرشبافی* بود تذهیب و مینا،کاشی کاری
چه گویم من ز گنبدهای نیلی* فراوانند در این شهر کویری
تکایا و مساجد های بسیار* بمانده از قرون پیش یادگار
به روی زنده رودش پل فراوان *حکایت دارد از تاریخ اصفان
پل خواجو و چوبی و شهرستان *سی و سه پل بود همراه مارنان
بنازم من به تو شهر شهانی *همیشه پاک و جاویدان بمانی
بود این افتخار من همیشه* که گویم هیچ کجا اصفان نمیشه
اگر نصری چنین شعری سروده* برای گفتن وصف تو بوده
یا علی