تبیان، دستیار زندگی

خداوند عزّوجلّ فرمود:

آن‌گاه كه مرا یاد می‌كنی، فروتن باش.

كافی، ج2، ص 497.

خداوند عزّوجلّ فرمود:

یاد من، هر جایی زیباست.

كافی، ج2، ص 497.

خداوند متعال به حضرت موسى علیه ‏السلام فرمود:

یا مُوسى! اَلْفَقیرُ مَنْ لَیْسَ لَهُ مِثْلى کَفیلٌ، وَ الْمَریضُ مَنْ لَیْسَ لَهُ مِثْلى طَبیبٌ، وَ الْغَریبُ مَنْ لَیْسَ لَهُ مِثْلىِ مُونِسٌ؛

فقیر کسى است که کفیل و کارسازى مثل من ندارد و بیـمار کسى است که طبیبى ماننـد مـن نـدارد و غریب کسى است که همدمى مثل من ندارد.

خداوند به عیسى بن مریم علیه‏ السلام وحى فرمود:

یا عیسى! هَبْ لى مِنْ عَیْنَیْکَ الدُّمُوعَ وَ مِنْ قَلْبِکَ الْخُشُوعَ وَ اکْحُلْ عَیْنَیْکَ بِمِیلِ الْحُزْنِ اِذا ضَحِکَ الْبَطّالُونَ وَ قُمْ عَلى قُبُورِ الْأمواتِ فَنادِهِمْ بِالصَّوْتِ الرَّفیعِ لَعَلَّکَ تَأخُذَ مَوْعِظَتَکَ مِنْهُم وَ قُلْ: اِنِّى لاحِقٌ فى اللاّحِقینَ؛

اى عیسى! از چشمانت اشک ها را و از قلبت خشوع را به من ببخش، دو چشمت را با سرمه اندوه، سرمه بکش ، آن گاه که اهل باطل مى‏ خندند. بر گور مردگان بایست و با صداى بلند، آنان را صدا بزن، باشد که از آنان پند خویش را بگیرى و بگو: یقینا من نیز از پیوستگان به شما خواهم بود.

امام صادق علیه‏ السلام فرمودند: خداى متعال به حضرت موسى علیه ‏السلام وحى فرمود:

یا مُوسى! لا تَفْرَحْ بِکَثْرَةِ الْمالِ وَ لا تَدَعْ ذِکرى عَلى کُلِّ حالٍ، فَاِنَّ کَثْرَةَ الْمالِ تُنْسِى الذُّنُوبَ وَ اِنَّ تَرْکَ ذِکرى یُقْسِى الْقُلُوبَ؛

اى موسى! به خاطر ثروت زیاد، خوشحال مشو و در هیچ حالى یاد مرا وامگذار، همانا ثروت زیاد ، گناهان را از یاد انسان مى برد و ترک یاد خدا سنگدلى و قساوت قلب مى آورد.

امام باقر علیه ‏السلام فرمودند:

اِنَّ مُوسى سَأَلَ رَبَّهُ فَقالَ: یارَبِّ أَقَریبٌ أَنْتَ مِنّى فَأُناجیکَ أَمْ بَعیدٌ فَأُنادیکَ؟

فَأَوْحَى اللّه‏ُ عَزَّوجَلَّ اِلَیْهِ: یا مُوسى! اَنَا جَلیسُ مَنْ ذَکَرَنى.

فَقالَ مُوسى: فَمَنْ فى سِتْرِکَ یَوْمَ لاسِتْرَ اِلاّ سِتْرُکَ؟ فَقالَ: اَلَّذینَ یَذْکُرُونَنى فَاَذْکُرُهُمْ وَ یَتَحابُّونَ فِىَّ فَأُحِبُّهُمْ، فَاُولئِکَ الَّذینَ اِذا أَرَدْتُ أَنْ أُصیبَ أَهْلَ الأَرْضِ بِسُوءٍ ذَکَرْتُهُم فَدَفَعْتُ عَنْهُمْ بِهِمْ؛

از پیامبر اکرم صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله روایت است که: خداوند متعال فرمود:

یَا ابْنَ آدَمَ! ما تُنْصِفُنى، اَتَحَبَّبُ اِلَیْکَ بِالنِّعَمِ وَ تَتَمَقَّتُ اِلَىَّ بِالمَعاصى، خَیْرى عَلَیْکَ مُنزَلٌ وَ شَرُّکَ اِلَىَّ صاعِدٌ، وَ لا یَزالُ مَلَکٌ کَریمٌ یَأْتینى عَنْکَ کُلَّ یَوْمٍ وَ لَیْلَةٍ بَعَمَلٍ قَبیحٍ؛

اى فرزند آدم! با من انصاف نمى کنى! من با نعمت‏ها نسبت به تو دوستى و محبّت مى کنم، ولى تو با گناهان با من دشمنى مى کنى. خیر من بر تو نازل مى شود، ولى از تو بدى به طرف من بالا مى‏ آید، و پیوسته فرشته ‏اى بزرگوار، هر روز و شب، گزارش کارى زشت را از تو براى من مى‏ آورد.

از امام باقر علیه ‏السلام روایت است که: خداوند متعال فرمود:

لَأُعَذِّبَنَّ کُلَّ رَعیَّة ٍ فى الأِسلامِ دانَتْ بِوِلایَةِ کُلِّ اِمامٍ جائِرٍ لَیْسَ مِنَ اللّه‏ِ، وَ اِنْ کانَتِ الرَّعِیَّةُ فى أَعْمالِها بَرَّةً تَقیَّةً وَ لَأَعْفُوَنَّ عَنْ کُلِّ رَعیَّةٍ فِى‏الأِسلامِ دانَتْ بِوِلایَةِ کُلِّ اِمامٍ عادلٍ مِنَ اللّه‏ِ وَ اِنْ کانَتِ الرَّعِیَّةُ فى أَنْفُسِها ظالِمَةً مُسیئَةً؛

در اسلام، هر جمعیت و مردمى را که تن به ولایت و رهبرى هر پیشواى ستمگرى بدهند که از سوى خداوند نیست، حتما عذاب خواهم کرد، هرچند آن مردم در کارهاى خودشان نیکوکار و اهل تقوا باشند و حتما عفو و گذشت خواهم کرد از هر گروهى در اسلام ، که ولایت و رهبرى هر پیشواى دادگرى را که از سوى خداست، بپذیرند و گردن نهند ، هرچند آن مردم در (کارهاى) خودشان ستمگر و بدکار باشند.

رسول خدا صلى‏ الله‏ علیه ‏و‏ آله فرمودند: خداى متعال فرموده است:

ما آمَنَ بى مَنْ فَسَّرَ بِرَأْیِهِ کَلامى، وَ ما عَـرَفَنى مَنْ شَبَّـهَنى بِخَـلْقى، وَ ما عَلى دینى مَنِ اسْتَعْمَل الِقیاسَ فى دِینى؛

کسى که سخن مرا طبق رأى ونظر خودش تفسیر کند (تفسیر به رأى) به من ایمان نیاورده است، و کسى که مرا به آفریده‏ هایم تشبیه کند، مرا نشناخته است. و کسى که در دین من قیاس را به کارگیرد، بر دین و آیین من نیست.

امام صادق علیه‏ السلام فرمودند: از جمله آنچه خداوند به موسى علیه ‏السلام وحى فرمود و در تورات بر او نازل کرد، چنین بود:

اِنّى أَنَا اللّه‏ُ لا اِلهَ اِلاّ أَنَا، خَلَقْتُ الْخَلْقَ وَ خَلَقْتُ الْخَیْرَ وَ أَجْرَیْتُهُ عَلى یَدَىْ مَنْ اُحِبُّ، فَطُوبى لِمَنْ أَجْرَیْتُهُ عَلى یَدَیْهِ، وَ أَنَا اللّه‏ُ لا اِلهَ اِلاّ أَنَا خَلَقْتُ الْخَلْقَ وَ خَلَقْتُ الشَرَّ وَ أَجْرَیْتُهُ عَلى یَدَىْ مَنْ اُریدُهُ، فَوَیْلٌ لِمَنْ أَجْرَیْتُهُ عَلى یَدَیْهِ؛

همانا منم خداوند، هیچ معبودى جز من نیست. مردم را آفریدم و خیر و نیکى را هم آفریدم و آن را بر دستان کسى جارى ساختم که دوست مى دارم، خوشا به حال آن که خیر را بر دستان او جارى ساختم.