تبیان، دستیار زندگی

محققان دریافتند نشستن به مدت شش ساعت یا بیشتر موجب افزایش 19 درصدی احتمال مرگ زودرس در مقایسه با افرادی می شود که کمتر از 3 ساعت در حالت نشسته باقی می مانند.

به گزارش جام جم آنلاین از ایرنا، براساس این مطالعه که توسط محققان انجمن سرطان آمریکا انجام شده است، نشستن از 14 طریق مختلف از جمله سرطان، بیماری های قلبی، سکته، دیابت، بیماری های کلیوی، خودکشی، بیماری مزمن انسدادی ریه، بیماری های ریوی، بیماری های کبد، زخم معده و سایر بیماری های گوارشی، پارکینسون، آلزایمر، اختلالات عصبی و اختلالات اسکلتی عضلانی، می تواند منجر به مرگ انسان شود.

علاوه بر این بر اساس تحقیقات دیگر، نشستن طولانی با افزایش تری گلیسیرید، قند و فشار خون و همچنین مقاومت در برابر انسولین ارتباط دارد.

محققان در این پژوهش اطلاعات 128 هزار مرد و زن را که در یکی از مطالعات انجمن سرطان آمریکا در رابطه با پیشگیری از بیماری شرکت کرده بودند، مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.

در آغاز مطالعه تمام این اشخاص فاقد بیماری های مزمن جدی بودند. اما در طول 21 سال بعد از شروع مطالعه، 49 هزار نفر از این افراد جان خود را از دست دادند.

با وجود این که هنوز علت مضر بودن نشستن طولانی برای سلامتی دقیقا مشخص نشده است، بر اساس این تحقیقات نشستن کمتر، برای سلامتی مفیدتر است.

گزارش کامل این تحقیقات در نشریه American Journal of Epidemiology منتشر شده است.

وقتی استرس به جان خواب تان می‌افتد
هر فردی در زندگی خود مشکلاتی دارد و برای انجام امور زندگی خود با فراز و نشیب‌های مختلف روبه‌رو می‌شود.

به گزارش جام جم، افرادی که بسیار پرمشغله هستند، در ساعات بیداری ذهن آنها پر از افکار گوناگون می‌شود و هر قدر کارهایی که انجام می‌دهند بیشتر باشد، به همان اندازه دغدغه بیشتری دارند و ذهن آنها درگیر موارد مختلف می‌شود و احتمالا استرس بیشتری را تجربه می‌کنند.

استرس یا فشار روانی، واکنش فیزیولوژیک بدن ماست در مقابل هر تغییر، تهدید و فشار بیرونی یا درونی است که تعادل روانی فرد را بر هم می‌زند و باعث می‌شود آرامش انسان به خطر بیفتد.

بسیاری از افراد تنش و ناکامی را در زندگی خود تجربه می‌کنند و درگیر استرس می‌شوند و در مقابل عاملی که فشار روانی برای آنها ایجاد کرده است واکنش‌های متفاوتی از خودشان بروز می‌دهند و یکی از این واکنش‌ها اختلال در روند خواب فرد است.

با توجه به این‌که خواب کافی باعث افزایش سطح هوشیاری، حافظه و توانایی حل مساله و توان تصمیم‌گیری می‌شود، بنابراین مهم است عواملی که خواب فرد را مختل می‌کند شناسایی کنیم که یکی از بارز‌ترین آنها «استرس»‌های روزانه است که به دنبال استرس فرد دچار درگیری ذهنی نیز می‌شود.

هجوم افکار ناشی از استرس باعث می‌شود تا فرد خواب راحت نداشته باشد و روند خواب او مختل شود و علائمی مانند تپش قلب، دردهای عضلانی و سایر عارضه‌های جانبی را تجربه می‌کند.

فردی که دچار استرس می‌شود ممکن است دچار پرخوابی یا بی‌خوابی شود.

برخی افراد برای فرار از فکر کردن به خواب روی می‌آورند و ساعات طولانی می‌خوابند.

آن دسته از افرادی که دچار هجوم افکار می‌شوند نمی‌توانند بخوابند و سیستم خواب شبانه آنها مختل می‌شود. این افراد حتی با این‌که ممکن است در طول روز بسیار خسته شده باشند، اما باز هم خوابشان نمی‌برد.

افرادی که دچار بی‌خوابی می‌شوند این نشانه‌ها را دارند:

مشکل در به خواب رفتن یا تداوم خواب حتی با وجود خستگی

شکایت بارز و نارضایتی از کمیت یا کیفیت خواب

بیدار شدن‌های مکرر شبانه و مشکل در دوباره به خواب رفتن

زود از خواب بیدار شدن حتی با این‌که فرد به اندازه کافی نخوابیده است

خستگی صبحگاهی هنگام بیدار شدن

خواب آلودگی، کسالت و تحریک‌پذیری در طول روز

اختلال در تمرکز برای انجام کارهای روزانه

با توجه به این‌که خواب ضعیف می‌تواند زمینه‌ساز سردردهای تنشی و افزایش حساسیت در فرد شود، بنابراین لازم است برای درمان ابتدا عوامل استرس زا حل شود و سپس درمان در خصوص اصلاح سبک زندگی فرد صورت گیرد.

بهتر است فرد قبل از خواب از رفتاردرمانی و تکنیک‌های توقف فکر استفاده کند و با استفاده از برنامه‌ریزی متناسب با توانایی سبک زندگی خود را تغییر دهد. داشتن فعالیت‌های جسمانی و درمان‌های شناختی و نگرشی نیز می‌تواند کمک کند تا فرد آرامش بیشتری را داشته باشد.

گاهی زخم‌ها آن‌قدر خفیف هستند که به چشم نمی‌آیند، در حالی‌که برخی زخم‌ها بزرگ‌تر و ناشی از بریدگی و سوختگی یا بیماری‌هایی چون سرخک، آبله‌مرغان، زونا و تبخال هستند.

به گزارش جام جم، با این‌حال، زخم‌ها همیشه آزار‌دهنده‌اند، چه زخم‌هایی که در ظاهر فرد ایجاد نازیبایی و آزار می‌کنند و چه زخم‌هایی که در اندام‌های درونی ایجاد می‌شوند. بی‌جهت نیست که زخم یکی از مشکلات اساسی در حوزه پزشکی محسوب می‌شود و تمام بیماری‌های پوست از زخم تشکیل می‌شود . حتی ناراحتی‌های معده اعم از التهاب و زخم معده، هپاتیت، بیماری‌های کلیوی و مغزی، همه ایجاد زخم کرده و در دفاع از بدن، ترمیم زخم است که سبب بهبود می‌شود. اما نکته اینجاست که مداخله پزشکی در بیشتر موارد برای ترمیم جای زخم‌ها لازم است‌. چرا که ترمیم نادرست زخم سبب اختلال در عملکرد اندام و کاهش کارایی عضو می‌شود. پای صحبت‌های دکتر حسین طباطبایی، فوق‌تخصص پوست و مو و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران نشسته‌ایم تا در مورد این نوع مداخلات و ضرورت‌هایش بیشتر بدانیم.

برخی زخم‌ها خود به خود ترمیم نمی‌شوند؛ زخم‌هایی که به ‌اندازه کافی جریان خون برای ترمیم به آنها نمی‌رسد. یا وقتی فردی که دچار زخم شده، فقر تغذیه‌ای یا بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت، کم‌خونی، سرطان‌های داخلی و... دارد.

همچنین زخم‌هایی که جسم خارجی در آنها وجود دارد و نتوانسته‌اند آن را خارج کنند و نیز زخم‌هایی که تحت فشار هستند مانند زخم بستر و نیز زخم‌هایی که عفونی شده‌اند نیز برای ترمیم به روش های کمک درمانی نیاز دارند .

کمک به ترمیم زخم‌ها

در زخم‌های حاد، روش‌های استاندارد جراحی از قبیل استریل کردن زخم، به‌هم رساندن لبه‌های زخم با بخیه و پانسمان مناسب. به ترمیم کمک می‌کند. در زخم‌های حاد معمولاروش‌های درمانی استاندارد جراحی کفایت می‌کند ولی در زخم‌های مزمن که مقاوم به درمان هستند مانند زخم‌های واریسی، زخم‌های دیابتیک و زخم‌های تحت فشار (زخم بستر) نیاز به درمان‌های جراحی و غیر جراحی وجود دارد. طی ده سال اخیر استفاده از لیزرهای کم توان، کمک زیادی به درمان زخم‌های مزمن صعب‌العلاج کرده است .

پاک‌کننده لیزری زخم‌ها

سه نوع لیزر برای ترمیم زخم به کار می‌رود که در نوع اول بافت باز شده جوش داده، ترمیم و لحیم می‌شود و این عمل بر اثر ایجاد گرما در بافت سبب تحریک کلاژن‌سازی و ساخت فیبری می‌شود.

هر روش لیزری می‌تواند ایراداتی داشته باشد که در این نوع از لیزر، حرارت به بافت‌های مجاور زخم نیز ممکن است آسیب برساند.

در نوع دوم لیزر، جوش دادن پوست از طریق حرارت انجام می‌گیرد که این حرارت نسبت به لیزر نوع یک کمتر به بافت‌های اطراف آسیب می‌رساند و در واقع حرارت باعث انعقاد بافت و افزایش کشش بافت دولبه می‌شود. در نوع سوم این لیزرها رنگی به بافت آسیب‌دیده اضافه سپس لیزر به آن تابیده می‌شود. بنابراین حرارت در رنگ ایجاد می‌شود و به بافت‌ها آسیب نمی‌رسد. لیزر نوع سه مؤثر از نوع یک و دو است.

البته طول درمان بستگی به شرایط زخم و شرایط جسمانی بیمار دارد و گاهی لازم است دفعات متعدد به فاصله زمانی چند هفته، لیزر درمانی را تکرار کرد تا بهبود بالینی قابل قبول حاصل شود.

لیزر درمانی بی‌عارضه نیست

احتمال سوختگی بافت‌های اطراف زخم طی لیزر درمانی وجود دارد چون اشعه لیزر از طریق ایجاد حرارت و انعقاد بافتی باعث جوش خوردن زخم می‌شود. پس حرارت زیاد ممکن است به بافت‌های اطراف زخم صدمه بزند، بویژه اگر توسط پزشک کار آزموده درمان نشود .

وقتی نباید زخم را به لیزر سپرد

در شرایطی که روش‌های استاندارد درمان زخم اثربخشی دارد نیاز به لیزر درمانی نیست، بویژه در زخم‌هایی که احتمال عود آن می‌رود و از نظر مادی یا امکان دسترسی مجدد بیمار به روش درمانی با لیزر محدود است‌. تمام زخم‌ها ابتدا باید با روش‌های استاندارد درمانی تحت معالجه قرار بگیرند. در صورتی‌که درمان استاندارد شکست بخورد باید لیزر درمانی را امتحان کرد .

درمان زخم‌ها مخصوصا زخم‌های مزمن، زمانی با لیزر درمان می‌شود که شکست درمانی داشته باشیم و بیمار به مراکز لیزر درمانی دسترسی داشته باشد و بتواند به دفعات مکرر درمان با لیزر را در صورت نیاز انجام دهد .

محققان در جدیدترین یافته‌های خود به خواص معجزه آسای عسل و فرآورده‌های آن در درمان بسیاری از بیماری‌های خطرناک پی بردند.

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران، محققان کشف کردند که بره موم زنبور عسل علاوه بر پیشگیری از سرطان روده بزرگ، در کاهش و توقف رشد سلول‌های سرطانی روده نیز تاثیرگذار است.

بره موم زنبور عسل مخلوطی است که زنبور عسل با ترکیب کردن بزاق و موم با مواد جمع‌آوری شده از ترشح جوانه درختان، گل‌ها و سایر منابع گیاهی، می‌سازد.

زنبور از این ماده برای بستن مدخل‌ها و منافذ ورودی و خروجی کند و استفاده می‌کند؛ مطالعات نشان می‌دهد که یونانی‌ها از بره موم برای درمان آبسه‌ها استفاده می‌کردند همچنین این ماده در میان آشوریان برای مبارزه با عفونت‌ها و تسریع روند بهبود رواج داشت.

مصریان نیز از بره موم برای مومیایی کردن و جلوگیری از پوسیدگی مومیایی‌های خود بهره می‌بردند؛ اخیرا محققان متوجه شده‌اند که فنیل اتر کافئین اسید (CAPE)، ماده موثر فعال در بره موم زنبور عسل، ممکن است دارای اثرات دیگر پزشکی نیز باشد.

آن‌ها به تازگی کشف کرده‌اند که بره موم دارای خواص ضدسرطانی است و می‌تواند سلول‌های سرطانی را نابود کند.

محققان با آزمایش فنیل اتر کافئین اسید بر سلول‌های سرطانی روده مشاهده کردند که این ماده با مهار سطوحی از متالوپروتئیناز از متاستاز یا گسترش سلول‌های سرطانی جلوگیری می‌کند.

بره موم به دست آمده از کندو‌های عسل شبیه یکدیگر نیست؛ این ماده در نقاط مختلف جهان متفاوت است به طور مثال بره موم تولید شده در اروپا ترکیبات شیمیایی یکسانی با نوع تولید شده آن در برزیل ندارد.

همین موضوع سبب شده است تا رسیدن به یک نتیجه مشخص در مورد مزایای پزشکی بره موم برای دانشمندان مشکل باشد؛ فنیل اتر کافئین اسید موجود در بره موم تولید شده توسط زنبور‌های عسل در کشور‌های آمریکایی و اروپایی بیشترین خاصیت پزشکی را دارا هستند.

بره موم‌های این کشور‌ها دارای انواع فلاونوئیدها، استر‌های اسید‌های فنولی، ترپنوئید و انواع اسید‌های آمینه هستند؛ این ترکیبات سبب شده است تا این ماده طبیعی علاوه بر داشتن خواص ضد سرطانی دارای خواص ضدقارچی، ضدالتهابی و ضدویروسی نیز باشد و این مواد بره موم را تبدیل به یک منبع طبیعی دارویی کرده‌اند.

سرطان روده بزرگ رشد بدخیم پوشش‌های مخاطی روده و سومین سرطان رایج در جهان است؛ این سرطان به دنبال سری جهش‌های ژنی اتفاق می‌افتد و در این نوع سرطان، پلیپ‌ها که به طور طبیعی در پوسته روده تشکیل می‌شوند، گاهی سرکش می‌شوند، تغییر شکل می‌دهند و به سرطان تبدیل می‌شوند.

پولیپ‌های آدنوماتوز به طور مستقیم باعث مرگ نمی‌شوند اما متاستاز سلول‌های سرطانی و گسترش سلول‌های سرطانی به سایر قسمت‌های بدن، می‌تواند به مرگ فرد مبتلا منجر شود.

فن‌آوری‌های فعلی در پزشکی، درمان‌های مختلفی را برای انواع مختلف سرطان کشف و مطرح کرده‌اند، اما متاسفانه هر کدام از این روش‌های درمانی عوارض جانبی منفی را برای فرد بیمار به همراه دارند.

محققان سراسر جهان در تلاشند تا درمان‌های ضد سرطان جایگزین را کشف کنند. در همین زمینه بره موم زنبور عسل می‌تواند یکی از گام‌های بلند به سوی یک داروی سرطانی سالم‌تر و بدون عوارض جانبی شیمیایی باشد.

حقایقی در مورد سرطان کولورکتال

سرطان کولورکتال دومین علت مرگ و میر ناشی از سرطان در مردان و زنان ایالات متحده آمریکا است. ۶۰ درصد مرگ و میر‌های سرطان کولورکتال با غربالگری قابل پیشگیری است؛ از هر ۲۰ نفر، یک نفر به سرطان کولورکتال مبتلاست.

۲۵ درصد از افراد مبتلا به سرطان کولورکتال نیز دارای سابقه ابتلای خانوادگی به این بیماری بودند.

یادتان هست آخرین بار که پدربزرگ و مادربزرگ یا پدر و مادر سالمند خود را دیدید کی بود؟ صرف‌نظر از هوای گرفته و روزهای کوتاه پاییز که افسردگی فصلی را در بسیاری از افراد ایجاد می‌کند، به طور کلی افسردگی از شایع‌ترین بیماری‌های روانی در سالمندان است که به افزایش مرگ و میر و خودکشی در این گروه سنی منجر می‌شود. از طرفی شاهدیم آلودگی هوا در روزهای گذشته تهران و چند کلانشهر کشور را درگیر خود کرده است.

مطالعات نشان می‌دهد قرار گرفتن طولانی مدت افراد در معرض آلودگی هوا می‌تواند به التهاب عصبی و تغییر رفتار منجر شود. افزایش غلظت PM10، NO2 و O3 موجود در هوا، به طور چشمگیری با نشانه‌های افسردگی در جمعیت سالمند مرتبط است. مطالعات اخیر نشان داده نشانه‌های خلقی و عاطفی بیماری افسردگی بیش از سایر علائم آن ازجمله تغییر عملکرد و خواب، تحت تاثیر آلودگی هوا قرار می‌گیرد.

دو مطالعه انجام شده روی موش‌ها که در معرض عناصر شبیه به آلودگی هوای شهرها قرار گرفته‌اند، نتایج جالب توجهی نشان می‌دهد. در این مطالعات، موش‌ها به مدت ده ماه در معرض هوایی با آلودگی مشابه شهرها، برای شش ساعت در روز و به مدت پنج روز در هفته قرار گرفتند. نتایج نشان داد این موش‌ها دچار اختلال در یادگیری و مشکلات حافظه شدند و تعداد خطاهای آنها در آزمایشات انجام شده افزایش یافت. در آزمایشی دیگر، رفتارهای همراه با یاس و ناامیدی در موش‌هایی که در معرض هوای آلوده بودند، مشاهده شد. نتایج نشان داد مشکلات شناختی و خلق افسرده با تغییراتی در ناحیه مشترک مغز (هیپوکامپ) انسان و موش همراه است. این بررسی‌ها نشان داده است محیط نقش بسیار مهمی در تشدید افسردگی و مشکلات تمرکز در کسانی که در شهرهایی با آلودگی هوای بالا زندگی می‌کنند، دارد.

در روزهای کوتاه سال و در شرایطی که آلودگی هوا به بیشترین حد ناسالم خود در طول سال افزایش یافته است، بیش از همیشه هوای سالمندان را داشته باشیم.

عفونت خون یا «سپسیس» در سالمندان که گاهی مسمومیت خون نیز نامیده می شود، یک واکنش ایمنی خطرناک و جدی است که بر اثر ترشح مواد شیمیایی ایمنی به داخل جریان خون برای مباررزه با عفونت بوجود می آید و می تواند منجر به مرگ شود.

به گزارش جام جم آنلاین ، التهاب ناشی از عفونت خون سبب سوراخ شدن عروق و تولید لخته می شود، در نتیجه، جریان خون کافی به ارگان های بدن نمی رسد و ارگان ها بر اثر کمبود اکسیژن و مواد غذایی دچار اختلال می شوند.

در موارد حاد، فشار خون به اندازه ای کاهش می یابد که قلب ضعیف شده و دچار شوک سپتیک می شود.

در این حالت کبد، کلیه، ریه و اندام های حیاتی دیگر دچار نارسایی می شوند. بنابراین علایم و علل این بیماری بسیار حایز اهمیت هستند.

سپسیس یا عفونت خون ناشی از چیست

شایع ترین علت سپسیس، یک عفونت باکتریایی موجود در خون است. اگر سیستم ایمنی موفق به نابودی باکتری نشود، سبب عفونت می شود.

باکتری سپسیس می تواند از هر نقطه ای، حتی یک خراش کوچک روی زانو، وارد بدن شود.

محققان بر این باورند که سپسیس می تواند بر اثر عفونت های دیگری از قبیل آپاندیسیت، ذات الریه، عفونت دستگاه ادراری، مننژیت و عفونت کلیه ناشی شود.

گاهی علت سپسیس با استئومیلیت یا عفونت استخوان همراه است. گاهی این عفونت ناشی از نوعی قارچ است.

بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، میلیون ها آمریکایی در سال به این عفونت مبتلا می شوند.

تعداد افرادی که بر اثر این عفونت در بیمارستان بستری شده اند، از 621 هزار نفر در سال 2000 میلادی، به یک میلیون و 141 هزار نفر در سال 2008 میلادی رسیده است.

همه افراد، به ویژه افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، سالمندان، نوزادان و کودکان در معرض این عفونت قرار دارند. متاسفانه به دلیل مقاومت در برابر آنتی بیوتیک، این عفونت رو به روز در حال افزایش است.

آیا سپسیس مسری است

سپسیس به خودی خود مسری نیست، ولی پاتوژن های بیماری می توانند به طور مستقیم یا غیرمستقیم از طریق اقلامی مانند لباس، وسایل آشپزخانه یا از طریق مادر به فرزند منتقل شوند.

علایم سپسیس چیست

سپسیس از هر نقطه ای از بدن می تواند آغاز شود، بنابراین علایم متفاوتی دارد. معمولا تشخیص بیماری تا زمان بروز علایم دشوار است.

معمولا بیماری در سه مرحله سپسیس، سپسیس حاد و شوک سپسیس بروز می کند. تب اولین نشانه بیماری است. ضربان قلب افزایش می یابد و بیش از 90 ضربان در دقیقه می شود.

اختلال در تنفس، عملکرد غیر طبیعی قلب، شکم درد، کاهش تعداد پلاکت، کاهش ادرار، خارش پوست، بروز لکه های تیره روی پوست، لرز، ضعف شدید، بیهوشی و سردرگمی و هذیان از مهمترین علایم بیماری هستند.

حالت پیشرفته بیماری که شوک سپسیس نام دارد، سبب کاهش فشار شدید خون، نارسایی اندام داخلی و مرگ می شود.

عوامل خطر بیماری کدامند

احتمال ابتلا به این بیماری با افزایش سن، بیشتر می شود. سرطان، چاقی، دیابت و ایدز، احتمال ابتلا به بیماری را افزایش می دهند.

استفاده از داروهای استروئیدی و داروهایی که پس از پیوند عضو استفاده می شوند نیز از عوامل ابتلا به سپسیس است.

سپسیس با مشکلات دیگر سالمندان از جمله سوء تغذیه، زوال عقل و کم کاری تیروئید مرتبط است.

محققان تخمین می زنند که حدود 28 تا 50 درصد بیماران مبتلا به سپسیس جان خود را از دست می دهند بنابراین مراجعه به پزشک پس از مشاهده علایم اولیه ضروری است.

 بتازگی یکی از اقوام بعد از نبردی بسیار طولانی با بیماری آلزایمر درگذشت اما نمی‌خواهم درباره آلزایمر با شما صحبت کنم. موضوع درباره جمع گرم و صمیمانه‌ای است که متوفی در زمان بیماری سال‌ها انتظارش را می‌کشید تا این‌که کم‌کم حافظه‌اش را از دست داد و دیگر فرقی نمی‌کرد که درخت به ملاقاتش بیاید یا آشنا!

جمع گرم و صمیمی مذکور البته به دستبوس این عزیز دچار آلزایمر آمده بود، اما تنها پس از مرگ او. واقعا آنچه در یک مجلس ختم اتفاق می‌افتد با وجود تمام ناراحتی پیش آمده باورنکردنی است. تمام اعضای خانواده که برای مدت‌های طولانی در کنار هم نبوده‌اند در این فرصت غمناک در کنار هم جمع می‌شوند و فارغ از کدورت‌ها و دلخوری‌ها و دلمشغولی‌های گذشته برای ساعتی هم که شده، صحبت می‌کنند، با هم می‌خندند، گریه می‌کنند و اعضای خانواده و دوستان بعد از مدت‌ها از حضور یکدیگر لذت می‌برند.
هنگامی که مرگ برای یک آشنا رخ می‌دهد، اغلب فرصتی برای آشتی با خواهر و برادر، فرزند یا دوستان سابق است که از مدت‌ها پیش یکدیگر را ندیده‌اند.
همه ما در پی یافتن بهانه‌ای برای برقراری رابطه با خواهر و برادر یا عموزاده‌ها و اقوام و فامیل خود هستیم که یک برخورد خانوادگی قدیمی با والدینمان ممکن است رابطه ما با آنها را شکرآب کرده باشد. در عین حال اغلب از برخورد با کسانی که این‌قدر مشتاقشان هستیم می‌گریزیم، چون نمی‌دانیم چطور رابطه را بهتر کنیم.

به اعتقاد من هیچ قانونی نیست که ما را وادار کند با همه دوستان یا تمام خواهر و برادرها در ارتباط باشیم. دلیلی ندارد مراوده کمتر با دیگران، شما را یک فرد بد جلوه دهد یا به خود اجازه بدهیم دیگران را برای این کار بد بدانیم.

ممکن است فقط شما منافع مختلف، اهداف و تجارب زندگی متفاوتی داشته باشید.

اگر مهربان باشید، ممکن است مردم شما را به انگیزه‌های نهان متهم کنند، ولی به هر حال مهربان باشید.

اگر شما صادقانه رفتار کنید، ممکن است مردم شما را فریب دهند، ولی به هر حال صادق باشید.

اگر شما خوشبختی به دست آورید، ممکن است مردم حسادت کنند، اما به هر حال خوشبختی را بجویید.

خوبی امروز شما ممکن است فردا فراموش شود، اما به هر حال خوب باشید.

به دنیا بهترین چیزهایتان را هم که بدهید ممکن است هرگز کافی نباشد، اما به هر حال شما بهترین چیزها را ببخشید.

فراموش نکنید قضاوت همه چیزها در پایان، بین شما و خداوند است نه مردم.

این مراسم، صحنه‌‌های غم‌انگیز را به ما یادآوری می‌کند تا ببخشیم و بزرگ باشیم، بدون این‌که کسی را متهم یا قضاوت کنیم. فقط کافی است به حادثه بزرگ مرگ بیندیشیم که عادلانه در انتظار همه ما نشسته است. فرقی نمی‌کند چگونه باشیم یا چطور زندگی کرده باشیم، یک روز به اینجا خواهیم رسید و همه بدون ما دور هم جمع خواهند شد که ما را بدرقه کنند.

تنها چیزی که مهم است این که در طول زندگی خود بهترین کاری را که می‌شده انجام داده باشید و برای رسیدن به اوج، نهایت تلاش را کرده باشید.

این را می‌توانیم در مراسم خاکسپاری یا ختم اشخاص ببینیم. حرف‌های خوبی که درباره‌شان می‌زنند و دریغی که از پس آنها بدرقه‌شان می‌کند گواه این موضوع است.

یک لحظه بزرگ شدن

وقتی در یک مراسم سوگ دورهم جمع می‌شویم، چه اتفاقی می‌افتد حتی کسی را که سال‌ها با او قهر بوده‌ایم درآغوش می‌گیریم و او را دلداری می‌دهیم؟

ما بزرگ می‌شویم، مسائل گذشته کوچک می‌شوند و مشکل به وجود آمده چندان سخت می‌نماید که با چیزی قابل جبران نیست. پس کدورت‌ها کمرنگ می‌شود و برای مقابله با رنج تنها چیزی که در زندگی چاره‌ای ندارد، یعنی مرگ صف‌آرایی می‌کنیم.

آغوش‌ها و قلب‌ها گشوده می‌شود، روح‌ها لطیف می‌شود. تکان می‌خوریم و به خود می‌گوییم بر سر مزار من چند نفر می‌آیند. آیا کسی مکدر نیست؟ آیا به نیکی از من یاد خواهند کرد یا نه؟

اتفاقی که در سوگ آشنای از دست‌رفته ما نیز افتاد. خواهران و برادران جداافتاده همدیگر را صمیمانه به آغوش کشیدند. آنها می‌دانستند بار سوگ مادر، خواهر و همسر که سنگین بود باید روی شانه‌های جمع حمل شود و به خاک سپرده شود.

اما همه افسوس می‌خوردند که کاش قبل از این مصیبت روزی که متوفی در آرزوی چنین جمعی بی‌تابی می‌کرد، بزرگ شده بودند آن‌قدر که بتوانند یکدیگر را ببخشند و دوست بدارند.

مطالعات جدید نشان می‌دهد تئوری «مرگ سالمندان»در خصوص افراد بالای ۸۰ سال صادق نیست و بعد از ۱۰۵ سالگی خطر مرگ کاهش می‌یابد.

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از ایسنا، محققان دانشگاه «ساپینزا» از رم ایتالیا به رهبری «الیزابتا باربی» ۴۰۰۰ شهروند بالای ۱۰۵ سال سن را از ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۵ مورد آزمایش قراردادند.

داده‌های کسب‌ شده نسبت به مطالعات قبلی از صحت بالاتری برخوردار بوده و نتایج حاصل از تحقیق تئوری (mortality plateau) را تائید می‌کند که خطر مرگ از ۸۰ سالگی به بعد روند کاهشی به خود گرفته و بعد از ۱۰۵ سالگی به طرز عجیبی کاهش می‌یابد.

تئوری (mortality plateau) مبتنی بر تأخیر در مرگ‌ومیر افراد کهن‌سال و تضعیف مرگ‌ و میر در اواخر حیات است که مرگ افراد را با سرعت آهسته‌تری نسبت به نمودار خطی ورودی مشاهده می‌کنیم.

البته این تئوری بسیار مورد بحث و جدل قرار گرفته است؛ چرا که می‌گویند یافتن یک دسته از مردم بالای ۱۰۵ سال سن که همگی متولد یک مکان بوده‌اند، سخت است تا بتوان چنین تئوری‌ای را به آنها تعمیم داد.

همچنین پیدا کردن افراد بالای ۱۰۵ سال بدین معنا است که حدود ۱۹۰۰ به دنیا آمده‌اند که آن زمان ثبت‌ احوال رسمی نبوده و رقم دقیق مورد شک و شبهه است. (اغراق در مورد سن در میان کهنسالان امری رایج است.)

1234