تبیان، دستیار زندگی

                                         به نام آنکه عشق را آفرید

به نظر شما اوبامائی که به اسرائیل روی آورد و خواستار خروج نیروهای آمریکائی از عراق افغانستان است،ریاست جمهوری آمریکا را بر عهده میگیرد یا مک کینی که طرفدار سیاستهای بوش و نظامیگری است؟

اللهم انت السّلام و منک السّلام

و لک السّلام و الیک یعود السّلام

سلاااااااااام

*******

شعار تبلیغاتی :

مک کین هیچ شعار تبلیغاتی ندارد .

برخلاف اوباما ، چندان اهل حرف زدن هم نیست .

شاهکار او اسم بردن از رئیس جمهور ما با عنوان " اکمدی نژاد " و تپق زدن بر سر به یاد آوردن اسم نخست وزیر اسپانیاست ( که آخر هم یادش نیامد . )

یک بار در یک میتینگ سیاسی زنی از او پرسید : من شنیدم اوباما عربه ! و مک کین جواب داد : نه ! ایشون آدم خوبی هستند .  !!!!

بیش ترین لغات به کار رفته در 3 مناظره او با اوباما لغت خدا بود . !!!!

اللهم عجل لولیک الفرج

ماندگار باشید

یا حق

اللهم انت السّلام و منک السّلام

و لک السّلام و الیک یعود السّلام

سلاااااااااام

*******

اوباما : بهترین و بدترین سناریو

بهترین :

طرفداران اوباما او را با جان اف کندی مقایسه می کنند و به او می گویند : " کندی سیاه "

بهترین حالت متصور برای او هم همان سرنوشت کندی ست ؛ انتخاب با رای بالا و ترور در همان ماه های اول . دوریس لیسینگ - برنده جایزه نوبل ادبیات پارسال ، همان که در کرمانشاه به دنیا اومده - همین سرنوشت رو برای اوباما پیش بینی کرده .

بدترین :

کدام بدترین سناریو ؟؟؟

بدترین برای مرد سیاه وجود ندارد .

مردی که از 1997 وارد سیاست شده حالا به چنان جایگاهی رسیده که می تواند هیلاری کلینتون _ یک زن ، آن هم زن یک رئیس جمهور محبوب - را از میدان به در کند .

 اوباما حتی اگر این دوره هم رای نیاره از همین حالا کاندیدای انتخابات بعدی ست .

 او فقط 47 سال دارد ...

اللهم عجل لولیک الفرج

ماندگار باشید

یا حق

اللهم انت السّلام و منک السّلام

و لک السّلام و الیک یعود السّلام

سلاااااااااام

*******

مک کین : بهترین و بدترین سناریو

بهترین :

معلوم است که بهترین وضعیت رای آوردن است . اما اگر مک کین رای بیاورد و بتواند بحران اقتصادی رو هم مهار کنه میتونه به ناجی تاریخی جمهوریخواه ها تبدیل بشه . او وعده کرده در صورت انتخاب وارن بافت - پنجمین ستاره پولساز دنیا به انتخاب فورتون - را وزیر خزانه داری بکند .

بدترین :

بر خلاف اوباما به نظر می رسد رای نیاوردن برای او آخر راه باشد . یک پیرمرد 72 ساله بعد از 50 سال کار سیاسی ، مگه در چند انتخابات دیگه میتونه شرکت کنه ؟؟؟

اللهم عجل لولیک الفرج

ماندگار باشید

یا حق

بسیار بسیار اطلاعات زیبایی بودند

و من کمال استفاده رو بردم .

با این توصیفات اگر رای گیری در شرایط سالمی برگزار بشه مطمئنا اوباما باید انتخاب شود و تا الان هم همین بوده ، من پیش بینی می کنم مک کین اگر انتخاب بشه با جنگ مشکلات اقتصادی رو حل می خواد کنه ! و این کاملا به ضرر آمریکاست . اوباما به نظر من صلح رو بیشتر بپسنده البته دوست خوبمون گفتند که یک دموکراته ولی امید بهش زیاده ! امیدوارم هر نامزدی انتخاب شد جنگ و خونریزی راه نندازه که من بسیار بسیار از جنگ و خونریزی و نزاع نفرت دارم .

اوباما در یکی از سخنرانیهایش گفته بود برای جلوگیری از دستیابی ایران به صلاح هستی هر کاری می کنم ، خوب جلوگیری با نابود کردن خیلی فرق می کنه نشون میده ایشون قبول داره که ایران سلاح هسته ای نداره و این به معنی مذاکره است و فکر می کنم اگر آمریکا مثل گذشته اش عمل نکند وضعش بهتر میشه ، آمریکا به این نکته به نظر من پی برده که ایران سوریه و عراق نیست ، ایران ایران است و قدرتمندانه در منطقه ایستاده است .

یک نکته ی سینمایی هم بگم در مورد نوشته هاتون ! جیم کری بازیگره و هیچ وقت هم کاندید انتخابات آمریکا نشده ، اما جان کری چرا حالا نسبتاشون رو نمی دونم شاید پسر عمو باشند !

منتظر نتایج می مانیم تا چند ساعت پیش اوباما در چند ایالت پیشتاز بود .

در پناه حق

اللهم انت السّلام و منک السّلام

و لک السّلام و الیک یعود السّلام

سلاااااااااام

*******

در پاسخ به دوست عزیز .... gorbaniziari ....

نگاهی به مكانیزم انتخابات ریاست جمهوری آمریكا

انتخابات آمریكا، پیچیده و نفس‌گیر

 انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریكا كه هر 4 سال یكبار برگزار می‌شود، پر سر و صداترین و پرهزینه‌ترین انتخابات جهان به شمار می‌آید. از آنجایی كه روسای جمهوری آمریكا تقریباً در مسایل مربوط به نقاط مختلف جهان مداخله كرده و بعضا دست به لشكر‌كشی‌های بزرگ می‌زنند، چگونگی انتخاب آنان مورد توجه عموم مردم جهان قرار دارد.
برخلاف حساسیت فراوان انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده، اغلب شهروندان این كشور به همراه قریب به اتفاق مردم دیگر كشورهای جهان از مكانیزم پیچیده این انتخابات اطلاعات دقیقی ندارند.
فرآیند پیچیده و طولانی انتخابات ریاست جمهوری آمریكا یك سال و نیم قبل از حاضر شدن مردم این كشور پای صندوق رای آغاز می‌شود. در ابتدا هر فردی كه در خود توان تامین منابع عظیم مالی و پشت سرگذاشتن مراحل دشوار انتخابات می‌بیند، در كمیسیون فدرال انتخابات ثبت‌نام می‌كند.
در قوانین انتخاباتی آمریكا ظاهرا شرایط خاصی برای نامزدهای ریاست جمهوری به جز آن كه این افراد متولد خاك ایالت متحده باشد، در نظر گرفته نشده است. در بند 5 بخش اول از اصل دوم قانون اساسی آمریكا آمده است: "هر شخصی برای احراز پست ریاست جمهوری باید در زمان تصویب این قانون اساسی، شهروند بومی یا تبعه ایالات متحده، دارای حداقل 35 سال و مدت 14 سال مقیم ایالات متحده باشد."
البته با گذشت زمان، شرط تابعیت اكتسابی كه برای معاصرین استقلال آمریكا در نظر گرفته شده بود، به متولدین خاك ایالات متحده تبدیل شد.
نحوه انتخابات ریاست جمهوری آمریكا ارتباط مستقیمی با نظام حزبی این كشور دارد. به عبارت دیگر اغلب نامزدها، از سوی احزاب معرفی می‌شوند و نامزدهای مستقل در عرصه‌ انتخابات ریاست جمهوری تقریبا هیچ شانسی ندارند. از میان قریب به 50 حزب و سازمان سیاسی نیز این سمت تنها در اختیار دو حزب دموكرات و جمهوریخواه قرار دارد. در تاریخ 230 ساله ایالات متحده آمریكا، هیچ رئیس جمهوری از چارچوب نظام دو حزبی خارج نبوده است.

ادامه دارد ....

اللهم عجل لولیک الفرج

ماندگار باشید

یا حق

اللهم انت السّلام و منک السّلام

و لک السّلام و الیک یعود السّلام

سلاااااااااام

*******

از این رو فعالیت سیاسی احزاب به محض ثبت نام افراد آغاز می‌شود. در نخستین مرحله از مراحل چهارگانه انتخابات ریاست جمهوری، در تك تك ایالات آمریكا، انتخابات درون حزبی برای برگزیدن نامزد رسمی حزب برپا می‌شود. واقعیت سیاسی آمریكا بر این پایه است كه نظام حزبی این كشور نه دو حزبی بلكه 50 حزبی است. به عبارت دیگر احزاب ملی نظیر حزب دموكرات و حزب جمهوریخواه از 50 حزب كوچكتر در 50 ایالت تشكیل شده‌اند كه فقط در جریان انتخابات ریاست جمهوری و آن هم توسط مجمع ملی حزب، وحدت و یكپارچگی خود را به نمایش می‌گذارند.
در برخی از ایالت‌ها، مسائل جغرافیایی، نژادی و اقتصادی، احزاب ایالتی را در قبال آرمانهای كلی حزب در سطح فدرال قرار داده است. به همین دلیل در بعضی از مواقع احزاب ایالتی بیش از آن كه به ساختار فدرالی حزب تمایل داشته باشند، از مواضع و دیدگاههای حزب رقیب پیروی می‌كنند. نمونه بارز این مساله در نزدیكی دیدگاههای احزاب دموكرات ایالت‌های جنوبی، با آرمانهای جمهوریخواهانه مشاهده می‌شود.
به هر حال با توجه به این شرایط انتخابات درون حزبی در ماه ژانویه سال، با برپایی انتخابات آغاز می‌شود. در برخی از ایالت‌ها این انتخابات به طور مستقیم (primaries) و در برخی دیگر دو مرحله برگزاری می‌شود (Caucuses) در انتخابات انجمن‌های حزبی (Caucuses) هواداران احزاب، نمایندگان خود را برمی‌گزینند و آنان در مرحله بعد به نامزد ایالتی حزب رای می‌دهند. در 38 ایالت و منطقه آن سوی اقیانوس اطلس [آمریكا]، انتخابات مقدماتی و در 16 ایالت دیگر انتخابات انجمن‌های حزبی برپا می‌شود.
با پایان یافتن انتخابات مقدماتی، احزاب مجمع‌های ملی خود را تشكیل می‌دهند. تعداد اعضای شركت كننده در مجمع ملی حزب دموكرات بیش از 4 هزار نفر و در مجمع ملی حزب جمهوریخواه بیش از 2 هزار نفر است. مجمع‌ها هر 4 سال یك بار در تابستان سال انتخابات برپا می‌كنند و بعد از چند روز سخنرانی‌های پرشور و نمایش‌های گسترده تبلیغاتی 3 هدف اصلی خود را عملی می‌كنند. این 3 هدف عبارتند از: معرفی رسمی نامزد حزب، تدوین مرامنامه انتخاباتی و انتخاب اعضای كمیته ملی حزب.
احزاب آمریكایی بر خلاف احزاب اروپایی دارای ساختار حزبی منسجم و كادر رهبری فعالی نیستند. از این رو كمیته ملی وظیفه هدایت حزب در طول 4 سال تا برگزاری انتخابات بعدی را بر عهده دارد.

ادامه دارد ....

اللهم عجل لولیک الفرج

ماندگار باشید

یا حق

اللهم انت السّلام و منک السّلام

و لک السّلام و الیک یعود السّلام

سلاااااااااام

*******

نحوه معرفی نامزد رسمی حزب از سوی مجمع‌‌های ملی، عملی تشریفاتی به شمار می‌آید. به عبارت دیگر فرد مذكور پیش از آن در جریان انتخابات مقدماتی، حائز بیشترین رای بوده و حتی معاون خود را نیز انتخاب كرده است. در دومین روز از برپایی مجمع، شركت كنندگان بار دیگر آرای خود را به صندوق‌های رای می‌ریزند و عموما اسامی همان كسانی از صندوق خارج می‌شود كه پیش از آن مراحل دشوار انتخابات مقدماتی را پشت سر گذاشته‌اند. البته نامزد حزب باید با حفظ یكپارچگی جناحهای مختلف حزب، با دادن قول و قرارهایی، نظر رقبای حزبی خود را نیز جلب كند.
یك هفته قبل از برگزاری انتخابات، واجدین حق رای، با مراجعه به مراكز قانونی و ثبت نام، برگه‌های انتخاباتی خود را دریافت می‌كنند. در این برگه‌ها علاوه بر مشخصات فردی، علایق سیاسی رای دهندگان نیز ثبت می‌شود و تنها از این طریق تعداد هواداران واقعی احزاب مشخص می‌شود. در آمریكا برخلاف اروپا، نظام عضوگیری حزبی وجود ندارد و هر فرد می‌تواند گاهی جمهوریخواه و گاهی دموكرات‌ باشد. همین مساله نیز لغزنده بودن هواداران احزاب را به دنبال داشته است.
مردم آمریكا در روز انتخابات علاوه بر انتخاب نامزد مورد نظر خود برای پست ریاست جمهوری، اعضای هیات الكترال را برمی‌گزیند. در حقیقت روسای جمهوری آمریكا منتخبین این هیات و نه مردم آمریكا هستند. انتخابات توسط اعضای هیات الكترال چهارمین و در عین حال پیچیده‌ترین مرحله انتخابات ریاست جمهوری آمریكا به شمار می‌آید. دو مرحله‌ای بودن انتخابات ریاست جمهوری آمریكا ریشه در تاریخ قرن هیجدهم آمریكا دارد و در قانون اساسی این كشور به صراحت مورد تائید قرار گرفته است. بند 2 بخش اول از اصل دوم قانون اساسی آمریكا می‌گوید: "هر ایالت به شیوه‌ای كه مجلس قانونگذاری آن را معین می‌كند، تعدادی انتخاب كننده تعیین خواهد نمود كه تعدادشان برابر با كل سناتورها و نمایندگانی است كه یك ایالت مجاز به داشتن آنها در كنگره است. ولی هیچ سناتور، نماینده و یا فردی كه در ایالات متحده دارای سمتی غیر انتفاعی و یا انتخابی باشد نمی‌تواند به عنوان انتخاب كننده تعیین گردد." براساس این بند، تعداد اعضای هیات الكترال آمریكا 535 تن خواهد بود كه از حاصل جمع 100 سناتور 435 نماینده مجلس نمایندگان حاصل می‌شود. در تاریخ 29 مارس 1961 براساس الحاقیه بیست و سوم قانون اساسی، به شهروندان واشنگتن دی سی‌ نیز حق رای اعطا شد. بر اساس این الحاقیه تعداد اعضای هیات الكترال شهر واشنگتن معادل ایالات كم جمعیت و برابر 3 عضو تعیین گشت. بدین ترتیب تعداد اعضای هیات الكترال به 538 تن رسید و هر فردی كه می‌تواند حداقل 270 رای به دست آورد، رئیس جمهوری ایالات متحده آمریكا می‌شود.

ادامه دارد ....

اللهم عجل لولیک الفرج

ماندگار باشید

یا حق

اللهم انت السّلام و منک السّلام

و لک السّلام و الیک یعود السّلام

سلاااااااااام

*******

پس از انتخاب اعضاي هيات‌هاي الكترال هر ايالت در روز انتخابات، انتخاب كنندگان بايد در ايالت‌هاي خود تشكيل جلسه دهند و از طريق راي مخفي دو نفر را كه حداقل يك نفرشان مقيم ايالت آنان نباشد، انتخاب كنند (به عنوان نمايندگان هيات الكترال در جلسه انتخاب رئيس جمهوري در واشنگتن) و آنگاه فهرستي از افرادي را كه راي به آنان داده شده و همچنين تعداد آراي هر يك از آنان را تهيه و پس از امضا و تائيد به صورت مهر شده به مركز حكومت ايالات متحده و به نام شخص رئيس سنا ارسال نمايند. رئيس سنا در حضور نمايندگان سنا و مجلس نمايندگان كليه تاييديه‌ها را مي‌گشايد و سپس آرا، شمارش مي‌شود. شخصي كه بيشترين تعداد آرا را از كل انتخاب كنندگان تعيين شده كسب نمايد، رئيس جمهوري مي‌شود. (بند 3، بخش اول از اصل دوم قانون اساسي ايالات متحده آمريكا)
در تاريخ آمريكا تاكنون 3 بار فردي به كاخ سفيد راه يافته كه حائز اكثريت آراي مردمي نبوده اما به دليل كسب آراي هيات‌هاي الكترال، به اين سمت منصوب شده است. راترفورد هايس در سال 1876، بنيامين هاريسون در سال 1888 و جرج دابليو بوش در سال 2000 با بهره گيري از چنين شرايطي به رقباي خود غلبه كردند. بوش در سال 2000 زماني توانست به كاخ سفيد راه يابد كه 25 راي هيات الكترال ايالت فلوريدا را در جريان يك انتخابات پر چالش و مشكوك و با مشاركت برادر كوچكتر خود، "جف بوش" از آن خود كند، با اين تعداد آرا، آراي بوش از هيات‌هاي الكترال به 271 رسيد و ال گور نامزد دمكرات‌ها عليرغم 590 هزار راي بيشتر، شكست خورد. در سيستم انتخاباتي آمريكا، ايالت‌هاي پر جمعيت از نقش و نفوذ بيشتري برخوردار هستند. ايالت كاليفرنيا با 51 راي الكترال در صدر قرار داد و پس از آن نيويورك، تگزاس، فلوريدا، پنسيلوانيا و ايلينويز قرار مي‌گيرند.
هفت ايالت به همراه واشنگتن دي ‌سي نيز تنها داراي حداقل آرا يعني 3 راي در هيات‌هاي الكترال هستند. اين مساله موجب شده كه توجه احزاب و نامزدهاي انتخاباتي همواره به سوي احزاب پرجمعيت‌تر باشد.
اما اگر بيش از يك نفر از نامزدها اكثريت‌ مورد نياز هيات‌هاي الكترال را كسب نمايد و يا اين كه آراي آنان برابر باشد، وظيفه تعيين رئيس جمهوري بر عهده مجلس نمايندگان گذاشته خواهد شد. در چنين شرايطي، مجلس نمايندگان بلافاصله تشكيل جلسه داده و از طريق راي مخفي يكي از آنان را به سمت رياست جمهوري انتخاب خواهد كرد. تاكنون در تاريخ آمريكا چنين وضعيتي رخ نداده است. اما يك بار هيچ يك از نامزدها نتوانستند آراي مورد نياز را كسب نمايند در اين صورت مجلس نمايندگان، به روش پيشين از ميان 5 نفر اول ليست، رئيس جمهوري را انتخاب مي‌كند. در انتخاب وي، ايالت‌ها راي خواهند داد و هر ايالت داراي يك راي خواهد بود. در هر حالت پس از انتخابات رئيس جمهوري، شخصي كه بيشترين تعداد آراي انتخاب كنندگان را كسب نموده باشد، معاون رئيس جمهوري مي‌شود. ولي اگر دو يا چند نفر باقي بمانند كه داراي آراي مساوي باشند، سنا از ميان آنان معاون رئيس جمهوري را با راي مخفي انتخاب مي‌كند (بند 3 بخش، اول از اصل دوم قانون اساسي). در سال 1824 جان كوئينسي آدامز پسر جان آدامز دومين رئيس جمهوري ايالات متحده آمريكا توسط مجلس نمايندگان به رياست جمهوري ايالات متحده برگزيده شد. 

اللهم عجل لولیک الفرج

ماندگار باشید

یا حق

سلام

آدم واقعا تو این دو رو زمونه باید به خیلی از چیزها شکاک باشه.

به چشم خودش هم اعتماد نکنه.

تشکر