بوستان کوهپایه‌ای گلاب‌دره با مساحتی حدود 22 هکتار با سیمایی مدرن، در دامنه کوه‌های پرشیب و سنگی دربند واقع شده است. چشم‌انداز شمالی بوستان کوه‌های دربند و در جنوب آن چشم‌اندازی زیبا از شهر تهران قابل تماشاست. اختلاف ارتفاع بلندترین و کوتاه‌ترین نقطه این بوستان حدود 100 متر است. در طراحی این بوستان سعی شده تا خطوط طبیعی ارتفاعی و توپوگرافی منطقه حفظ شود تا با سیمای دامنه کوه‌های اطراف مطابقت داشته باشد.

جاده تندرستی احداث شده در این بوستان با توجه به همین ویژگی در شیبی نسبتا تند و مسیری 6 کیلومتری احداث شده است. مسیرهای عبور آب نیز با توجه به خط القعرها و دره‌های موجود طراحی شده و روان‌آب‌های موجود در سطح بوستان را به آبنمای بوستان هدایت می‌نماید.

رستوران، بوفه و چایخانه، دریاچه، مسیر تندرستی کوهستانی با طول 6 کیلومتر، پیست دوچرخه سواری 800 متری، آلاچیق خانوادگی، آبشار 30 متری، فضای سبز گسترده، محوطه سازی و سنگفرش، ساخت پله در مسیرهای پر شیب، برکه و آبنما، زمین بازی، سکوهای نشیمن، دستگاه‌های ورزشی و سورتمه از امکانات رفاهی این بوستان می‌باشد.

بوستان گلاب دره با شیب زیاد در جهت شمالی جنوبی مسیر خوبی برای پیاده روی ورزشی فراهم آورده است. وجود دیواره آموزش صخره نوردی، پیست دوچرخه سواری، زمین بازی، آلاچیق‌های با منظره باز، آبنماها و جوی‌های سنگ چین شده از جذابیت‌های خاص این بوستان می‌باشند. از دیگر ویژگی های خاص این بوستان شعله‌های روشنایی آن است که تمام آن لامپ‌های کم مصرف هستند و از انرژی خورشیدی استفاده می‌کنند. 

درختان این بوستان بیشتر از نوع اقاقیا انتخاب شدند تا هم زیبایی و هم مقاومت به شرایط سخت داشته باشند. به دلیل اتصال این بوستان از مرز شمالی به ارتفاعات شمال تهران، تماشای پرندگان شکاری در آن امکان‌پذیر بوده و سایر حیوانات این محدوده مثل سگ و شغال نیز می‌توانند در این بوستان دیده شوند. مسیر گلابدره در انتها پس از چند ساعت پیاده روی به اردوگاه کلکچال منتهی می‌شود.

پارک هنرمندان که با نام پارک ایرانشهر هم شناخته می‌شود، یکی از مقاصد گردشگری دوست‌داشتنی در تهران است.
سابقه تاریخی این پارک به دوران قاجار باز می‌گردد. این پارک در آن زمان باغ و عمارت یکی از شاهزاده‌ها بوده است. اما پس از آن سرنوشت این محل تغییر پیدا کرد. 
پارک هنرمندان در زمان جنگ جهانی دوم محل انبار تسلیحات متفقین بوده استقبل از انقلاب هم سفارت آمریکا در کنار پارک هنرمندان قرار داشت. جالب است که روی دیواره این سفارت و پس از تسخیر آن، بخشی از پروانه یکی از هلی‌کوپترهای سقوط کرده در طبس قرار داده شده است که اگر از سمت خیابان طالقانی به سمت پارک هنرمندان حرکت کنید آن را خواهید دید.
در سال ۱۳۷۵ شهرداری تهران زمین این پارک را به تملک خود در آورد و با تخریب بناهای اضافی، این پارک زیبا را که امروزه پاتوق بسیاری از اهالی هنر و جوانان است را بنا نهاد.
در پارک هنرمندان همه چیز برای داشتن اوقاتی خوش و مفرح فراهم است. یکی از امکانات این پارک زمین‌ بازی چمن مصنوعی آن است. 
در طول سال در جای جای پارک هنرمندان آثار هنری حجمی مختلفی نصب می‌شود. همین موضوع باعث می‌شود که هربار که به این پارک مراجعه می‌کنید با مناظری جدید روبرو شوید.در این پارک هم مثل سایر پارک‌های تهران وسایل ورزشی نصب شده است. خانه هنرمندان هم در پارک هنرمندان قرار دارد.
خانه هنرمندان یک نام مجموعه فرهنگی و هنری است که در آن رویدادهای مختلفی برگزار می‌شود. از جمله این رویدادهای هنری و فرهنگی می‌توان به برگزاری گالری‌های هنرهای تجسمی و نمایش فیلم و اجرای تئاتر و همچنین کنسرت‌های موسیقی و فروش صنایع دستی و محصولات هنری ساخته شده به دست هنرمندان کشورمان اشاره کرد. آثار هنری در سبک‌های مختلف در همه جای پارک به چشم می‌خورد. پیاده‌روی در این پارک با توجه به وجود این آثار هنری بسیار لذت‌بخش است. یکی از جالب‌ترین نقاط پارک زمین بازی بسکتبال است.
از امکانات دیگر پارک هنرمندان می‌توان به کافه‌ها، تماشاخانه ایرانشهر، گالری‌ها و سالن‌های متعدد و فروشگاه‌های فروش صنایع دستی و محصولات فرهنگی اشاره کرد.

پارک دلفین ها محل نمایش انواع پستانداران دریایی است.تقریبا در تمام دنیا، دلفیناریوم‌ها در کنار ساحل قرار دارند و مستقیما از آب دریا استفاده می‌کنند. در دلفیناریوم غیر ساحلی نیاز به تکنولوژی شبیه سازی آب اقیانوس است، چرا که عدم رعایت فرمولاسیون دقیق آب منجر به بروز بیماریهای پوست،چشم و نهایتا مرگ حیوانات می شود.

دلفیناریوم برج میلاد تهران مرتفع ترین دلفیناریوم خاورمیانه است که در آن فناوری شبیه سازی آب اقیانوس و سازگاری با ارتفاع رعایت شده است و فرایند نوین تربیت پستانداران دریایی و اجرای نمایش براساس دانش و فرهنگ بومی انجام می‌گیرد.
ظرفیت این مکان ۷۰۰ نفر می‌باشد.ابعاد زمین آن ۴۰ در ۶۰ متر و دارای جدول کشی و زه کشی است.میزان مصرف آب استخر آن ۳۰۰۰ مترمکعب در ماه و در تمام طول سال در ان جریان دارد.

باغ فرمانیه در استان تهران، در شمال دهکده رستم‎آباد و در جنوب باغ پر اهمیت کامرانیه قرار داشته است و قدیمیترین مالک آن محمد ولی خان آصف‎السلطنه است که در سال 1326 هـ . ق تمامی باغ همراه با سهم خود از قنات‎ها و سایر متعلقات را به عبدالحسین میرزا فرمانفرما واگذار کرد.
بعد از او این مجموعه به پسر ارشدش نصرت‎الدوله رسید، او مدتی وزیر خارجه و مدتی وزیر مالیه بود و تا سال 1316 که دستگیر و سپس در سال 1317 هـ . ش که کشته شد این باغ در اختیار خانواده او بود و در همان سال به سفارت ایتالیا فروخته شد.
این باغ بر اساس نظم هندسی، بر اساس محور اصلی از شمال به جنوب به دو بخش تقسیم می‎شد. در امتداد این محور آب از حوض اصلی به حوضهای کوچکتر متصل می‎شد. در انتهای این محور استخر بزرگی وجود دارد که در قدیم به صورت مخزن آب برای آبیاری باغ از آن بهره‎برداری می‎شده است.
بنای اصلی یا بنای بیرونی دارای حوضخانه هشت ضلعی، با طاق گنبدی و تویزه‎های تزیینی و گچ‎بری شده در شمالی‎ترین قسمت باغ، واقع شده است. در بخش غربی باغ بناهای اندرونی و دو حیاط وجود دارد که دورتادور این محدوده با دیوار محصور و از بخش بیرونی کاملا مجزا می‎گردد.

مستندات روایی حکایت از آن دارد که این باغ در زمان محمدشاه قاجارساخته شده است وساختمان آن کاخ شکارگاه وی بود.پس از فوت نظام الدوله، مالک باغ پسرش دوستعلی خان معیر الممالک داماد ناصرالدین شاه شد.او بر اساس آنچه روایت کرده اند به این باغ و عمارتش اهمیتی نمی داد تا اینکه باغ رو به ویرانی گذاشت.

حاجی میرزا حسین پسر حاجی میرزا خلیل شیرازی که در سرای امیر حجره داشت و تاجری اعیان منش بود این باغ را خرید و دست به تعمیرآن زد.او چند سالی مالک این باغ بود و در این باغ مهمانی ها ترتیب داد.اما پدرش که از این ولخرجی های پسر نگران شده بود او را به شیراز خواست وبه این ترتیب باغ و عمارت به سرایدار سپرده شد و دوباره رو به ویرانی نهاد.پس از او میرزا حسین طهرانی مالک باغ شد.او هم عمارت شمالی باغ را خراب کرد و درختانی را که نظام الدوله کاشته بود از بیخ برکند.پس از فوت او اراضی این باغ بین وراث تقسیم شد و هریک از وراث سهم خود را فرو ختند.در سال 1318ه ق در زمان مظفرالدین شاه میرزااسماعیل خان امین الملک برادر امین السلطان اتابک اینجا را خرید.او به آبادانی باغ کوشید و در ضلع غربی آن اندرونی و حمام ساخت.پس از امین الملک، از عهده نگهداری باغ بر نیامدند و باغ برای سومین بار رو به ویرانی گذاشت.
محمد ولی خان سپهسالار خلعتبری باغ را از وراث امین الملک خرید.وی عمارت و باغ را آباد و قنات آن را دایر کرد و چند استخر و فواره نیز در جای جای باغ احداث کرد.تجارتخانه طومانیانس از محمد خان سپهسالار مبلغی طلبکار بود به عدلیه مراجعه کرد و در ازای طلب خود باغ و عمارت آن را به او دادند.پس از آن دولت وقت در ازای بدهی های تجارتخانه باغ را ضبط کرد واراضی آن را متری دو تومان به کارکنان وزارتخانه های دولت به اقساط پنج ساله فروخت.اما بخش فعلی عمارت به دستور علی اصغر حکمت، وزیر معارف در سال 1316 شمسی خریداری و عمارت آن بازسازی شد. و از آن بعنوان مدرسه استفاده شد.

در سال 1336 شمسی باغ فردوس بین وزارت آموزش و پرورش و شهرداری تقسیم شد.در این هنگام بنیاد فرح پهلوی باغ فردوس را از شهرداری خریداری و پیرو تصمیمی که مبنی بر احیاءباغ فردوس برای برگزاری جشن های فرهنگ وهنر در این مکان گرفته شده بود ، مرمت باغ به سازمان رادیو و تلویزیون ایران سپرده شد.در این دوران این باغ مرکز فعالت های هنری شد وپس از انقلاب اسلامی نیز در سال 1358زیر پوشش وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی درآمد و به عنوان مرکز آموزش فیلمسازی از آن استفاده می شد وبالاخره در سال 1381 به عنوان موزه سینما مورد بهره برداری قرار گرفت.