جان مار مره نده محمود آباد(
مادر عزیزم مرا به عاشق محمود آبادی نده)
عاشق کنه دادو بیداد_(
عاشق سرو صدا میکنه)
جان مار مه دل درونه ترکنه(
مادر عزیزم دلم از درون داره پاره میشه)
جان مار مره نده به آملی
همه با کلاس خیلی عالی
جان مار مه دل درونه ترکنه
جان مار مره نده به آفریقا همه سیو و بد نما(
همه سیاه و بدنما هستند)
جان مار مه دل درونه ترکنه
جان مار مره نده به بهنمیر دارنی بخر نارنی بمیر(
وقتی داری بخور نداری بمیر)
جان مارمه دل درونه تر کنه
شکار شوکا بوردمه شوکا وره داشته(
به شکار آهو رفتم دیدم آهو بچه داره)
مه دل غصه داشته(
به خاطر همین گلی غمگین شدم)
خواستگار دلخواه بوردمه دلخواه نومزه داشته
(به خواستگاری دلبرم رفتم دیدم نامزد داره)
مه دل غصه داشته(
باز غمگین شدم)
به هر دری در بزومه قفل و بسته داشته(
هر دری رو کوبیدم قفل داشت و به رویم بسته بود)
مه چش برمه داشته(
چشمم پر اشک شد)
شکوفه دار لو بوردمه
.کـُتر خـِنه داشته(
رفتم بالای درخت پر شکوفه دیدم کبوتر لونه کرده)
مه دل غصه داشته
وقتی وره پر هدامه بال شکسته داشته(
وقتی کبوتر را به پرواز درآوردم دیدم بالهایش شکسته است)
مه چش برمه داشته
کیجا شه روسری ره زیل دوسه(د
ختر روسریش را محکم بست)
آخ مه نسا درنه خار کیجا درنه(
عزیزم نسا داره میاد دختر خوبیه داره میاد)
کیجا شه کمره زنجیر دوسه(
دختر به کمرش زنجیر بست)
آخ مه نسا درنه خاره کیجا درنه
آخ مه نسا درنه خاره کیجا درنه
مه دل بخواه درنه(دلهواهم
می آید)
خشگل کیجا درنه(
دختر زیبا می آید)
خدا من نخامبه آروم بانوره(
من اورا دوست ندارم)
. خدا من نخامبه دختره عموره(
خدایا من دختر عمو را دوست ندارم)
همه گویند دخترعمو جوونه فیروزه جان(
همه میگن که دختر عمویم زیباست )
گل نشکفته ی مازندرونه فیروزه جان
فیروزه نکائی بهشهری بیه فیروزه جان
اشون تا سوایی مه پلی دیه فیروزه جان(
دیشب تا صبح پیشم بود فیروزه ی نازنینم)
ته هیکل قربون هسه 2 متری(
قربون قد بلندت)
من و مه رفقونه دلره بوردی(
دل از من و دوستام بردی)
هرکی گنه نوریمه(
هر میگه بچه نورم )
بیه درون بوینم(
بیاد درون میدان ببینم)
سالار داش مشتیمه
بیه درون بوینم