تبیان، دستیار زندگی

سلام.

فرهنگ لغت مشهدی:

یَره گَه = علامت اشاره به شخص مقابل

حولی = حیاط

وَرچُپه = برعکس

مکُش مرگِ ما = اعیانی ، شیک

مشگون = ناخن جله

پیشینگ = ریختن ناخواسته مایعات روی لباس

خذمت شما = خدمت شما

اقذر = اینقدر

بزم = به من

بزش = به او

بزت = به شما

بزشا = به آنها

بزت = به تو

شِر شِره = کاغذ کشی

ایَم = این هم

واز = باز ، باره دیگر

چُخت = سقف اتاق

بِیِک = به یک

مات منَهُ = خیره شدن

جل جل زدن = شانه به شانه شدن در خواب

دامنار = دامن ها را

غُر ، غُر دبه = یک چیزی که صدمه دیده و تو رفته

تارت و پارت = پخش و پلا

پاتروم = سرپیچ لامپ

نوردوون = نردبان

اندر ( مادر اندر ، برادر اندر و ... ) = مادر ناتنی ، برادر ناتنی و ...

خُردو = کوچک

کَق = نارس

اشکاف = کمد

زَنج = چسناک

چُمبه = اصطلاح کوچه بازاری برای فرد چاق

دِلَنگون = آویزان

پاچال = جایی که مغازه دار پشت آن با مشتری سرو کار دارد

اَلِفش = نوچ

ناسوس = تلمبه دوچرخه

کُلاج = کسی که چشمش چپ است

فنت = واشر پلاستیکی مورد استفاده در دوچرخه

غطه = آب تنی

توخ توخ = ریز ریز

توله دادن = هل دادن

چینگ = نوک

پَخول = ناخن کشیدن

خیت = ضایع

کلیک = انگشت

خیزه = کشوی میز

پال پالک = دست و پا زدن

ول ده = رها کن

مقبول = خوشگل

قلفت = قابلمه

قلفتی = کامل

واز رفتن = باز شدن

کله ونگ = مشغول

کله کردن = به سوی جایی رفتن

کُوش = کفش

پوفله = تاول

شوخَنی = شب خوانی ، مناجات

کیس = کیک

لَخه = کهنه پاره

لوخ = حصیر آفتاب گیر پشت پنجره

چِغَل = زبر ، ضخیم

میلان = کوچه

توشله = تیله

نَمَیوم = نمی خوام

پوشت بومب = پشت بام

هم زلف = باجناق

بزنقره = جوجه تیقی

شو = شوهر

گورجه = گوچه فرنگی

خیال = خیار

چلغوز = یک نوع آجیل شبیه بادام

حیوانات

کلپسه = مارمولک

موسی کو تقی = فاخته

غوربغه = قورباقه

کُخ = کرم

ماچه = ماده

جل = نوعی پرنده

چرخ ریسو = پرستو

شو پرک = شب پره

قرقی = شاهین

سوسه لنگ = نوعی پرنده

بیغوش = چغد

چُغُک = گنجشک

نسبتهای فامیلی

خوش = مادرزن

خُسُر = پدر زن

دیزه = خاله

وسنی = زن شوهر = جاری

آق میرزا = شوهر خاله

بابا کلون = پدر بزرگ

ننه کلون = مادر بزرگ

نواسه = نوه

پوشاک

تمبون = شلوار

لیفند تمبون = بند شلوار

چوخه = لباس نمدی چوپانان

شلیته = دامن زنان

غذا

شوروا = آش ساده

ایشکنه اوجیز = اشکنه با پیاز و روغن

خگینه = املت

علف شورو = زال زالک

سیبیس = یونجه

شرنی = شیرینی

مل ملی = دانه ای از حبوبات

اخکوک = چغاله زرد آلو

جوز = گردو

ماقوت = از نشاسته و شیر و بادام

حریره = با نشاسته و قند

کِشته = میوه خشک

خیلی خیلی جالب بود یره دمت گرم مو تاحالا فکر نمیکردم ای اصطلاحات مال مو مشهدیا باشه فکر میکردم تهراتیه

سلام.
دداش یکم اغراقم داره دیگگه.

واقعا خگینه همان املت است؟
نیم رو خگینه املت سه جور نحوه پختن تخم مرغه (فعلا غذای شاهانه) با این تفاوت که املت گورجه هم دره

سلام.
فرقی بااملت نمکنه فقط یک در قابلمه مزری روش پف مکنه میه بالا:دیدی فرق نمکنه

جالب و قشنگ بود.خیلی هاشو اصلا تا حالا نشنیده بودیم

نظر لطفتونه

سلام - zamen123 عزیز - تو انجمن ادبیات گفته بودی که به اینجا سربزنیم اطاعت امر شد.

اصطلاحات زیبا و جالبی بود که معروفترین اونا ( یره + چغک ) بود. دمت گرم - اخکوک هم خیلی باحال بود

شما هم بیشتر به انجمن ادبیات سربزندی - مرسی

راستی - فکر نکنم حریره مشهدی باشه چون همه جا میگن ( حریره بادوم ) !!!!

سلام
طبق قولی که دادم سر زدم
و خیلی خیلی لذت بردم از گویش زیبای مشهدی

از اولش مخواستم بیم اینجا خذمت شما
ولی مترسیدوم مشگونوم بگیری