1--سرکوب سیستم ایمنی بدن.
۲_ بر هم زدن تعادل املاح در بدن.
۳_کاهش تمرکز، بد خلقی و افزایش اضطراب.
۴_ کاهش انعطاف پذیری و عملکرد بافتها.
۵_ افزایش سطح تری گلیسریدهای خون.
۶_ سبب فقر مس و کروم میشود.
۷_ تداخل در جذب کلسیم، منیزیم و پروتئینها.
۸_ پیری زود رس.
۹_ پوسیدگی دندانها و بیماریهای لثه ای.
۱۰_ افزایش چاقی، کلسترول خون و فشار سیستولیک قلب.
۱۱_ کاهش ویتامین E در خون.
۱۲_ کاهش هورمون رشد.
۱۳- کاهش توانایی عملکرد آنزیمها.
۱۴- کاهش ظرفیت یاد گیری – کاهش عملکرد حافظه.
۱۵- بر هم زدن تعادل هورمونها.
۱۶- نقش در ابتلا به بیماری دیابت.
۱۷- سرگیجه و خواب آلودگی.
۱۸- شکر یک ماده اعتیاد آور است.
۱۹- کاهش پایداری عاطفی.
۲۰- میتواند موجب یبوست و یا واریس گردد.
۲۱- میتواند منجر به سرطان پروستات، پستان، تخمدانها و روده گردد.
۲۲- افزایش بیماریهای قلبی – عروقی.
۲۳- سردرد و میگرن.
۲۴- افزایش هورمون استروژن در مردها.
۲۵- افسردگی.
۲۶- میتواند مانند الکل ایجاد مسمومیت کند.
۲۷- باعث افزایش سطح دوپامین، سروتونین و نوراپی نفرین در خون میگردد.
۲۸- میتواند ایجاد سنگ صفرا و سنگ کلیه کند.
۲۹- میتواند آسم و یا آلرژی ایجاد کند.
۳۰- میتواند به ساختار DNA آسیب وارد سازد.