تبیان، دستیار زندگی

  5-  بتوانم نشانه های مشکلات روانی را  که اضطراب و افسردگی و هیجان زدگی و کناره گیری و رفتار عجیب و غیر معمول است را زود تشخیص داده وببینم این مشکل در خودم است یا در محیط و سپس برای تغییر ذهنیت و تغییر محیط و یا تغییر هردو اقدام کنم. و در این راه می توانم از کمک خانواده و دوستان و بستگان  و کمکهای حرفه ای (روانپزشک و روانشناسان بالینی) بهره مند گردم.((مشکلات شدید عاطفی،علامت بیماری های جسمی یا مشکلات محیطی یا هر دو اند وشبیه درد یا تب اند و رها شدن از آنها با درمان میسر است.)

   (مشکلات عاطفی جزو زندگی اند، سلامت روانی به چگونگی روبرو شدن با آنها و یافتن بهترین راه حل برای غلبه بر آنها بستگی دارد)(کشاکش های زندگی می تواند به آرامی از سر بگذرد به شرطی که انسان بداند که چگونه بسیاری از فشار های روانی و اضطراب ها را می توان پیشگیری کرد.)

1-    در روابط خود با مردم و توانایی سازگاری با آنها واینکه بیش از تنفر داشتن و خصومت ورزیدن دوست بدارم و دوست داشته شوم واینکه هر شخصی احساس کند جای ویژه ای در قلب من دارند، کسب کنم. (بیماری روانی تقریباً همیشه به این مربوط است که بیمار نمی تواند به اندازه کافی عشق بورزد یا عشق و محبت دریافت دارد تا بتواند تنفر خود یا مورد تنفر بودن  خود را هضم کند ومتعادل نگاه دارد. )(هر کس نسبت به چیزی یا کسی که مانع رسیدن او به آرزوهایش است، کم وبیش تنفر دارد. بنابراین برای متعادل کردن آن و جلوگیری از ویرانگری هایش لازم است به اندازه کافی عشق و محبت دریافت کند تا تعادل لازم بوجود آید. )( اگر شخصی در خانواده یاد گرفته باشد محبت کند، عشق بورزد وتنفر وخشم هایش را کنترل کند و پنهان نگاه دارد، در بزرگسالی برایش انجام آن راحت تر بوده و آن را بعنوان الگو همیشه حفظ می کند. )(تنفر و دشمنی در شکل های گوناگونش، احساسی است که تقریبا همه مشکلات انسان از آن ناشی می شود. )(کودکان محبت کردن رااز والدین می آموزند. کسی که درکودکی محبت لازم را دریافت نکرده، برایش مشکل است در بزرگسالی به دیگران محبت کند. )

2-   با رعایت قوانین رفتاری که با بررسی مشکلی است که درسازگاری با مردم دارم، کسب کنم؛ و وقتی که تقصیر دارم سعی کنم افکار ورفتارم را تغییر بدهم. (هرکس که قوانین رفتارش با دیگران از انگیزه خودخواهی سرچشمه گرفته باشد مطمئناً درروابط با دیگران دچار شکست خواهد شد. )(یکی از مشکل ترین درس ها خودمدیری است که انسان وظائف خود را انجام بدهد؛ زیرا در غیر اینصورت کس دیگری به زحمت می افتد؛ و باید کار بالاخره انجام گردد. )(اگر میخواهیدبه گونه ای عمل کنید که خودتان رنج آن را تحمل کرده و بزحمت بیافتید یا اگر می خواهیدسبب ناراحتی،رنج و اندوه وعصبانیت دیگران شوید عمل شما با هر معیاری که سنجیده گردد غلط خواهد بود. )

3-   با حصول منابع کسب رضایت در زندگی که برای بهداشت روانی لازم است، بدست آورم. (رسیدن به نیاز یا آرزوی شخصی،احساس برتری و پیشرفت، مقابله با مشکلات و پیشبرد اهداف، تحسین دیگران و تمجید ارزشهای انسانی .)(توانایی در کسب رضایت، به انسان استقامت می دهد تا از عهده مشکلات برآید . )(کسی که در هر موقعیتی چیزی برای کسب رضایت پیدا می کند نهایتاً خوشبخت است .)(کسب رضایت با اتکاء بنفس، استقلال،کاردانی،تدبر، همبستگی دارد. )(هنگام  نارضایتی از کار باید یا آن را عوض کرد و یا آن را رها کرد وباید آن رابررسی کرده، ببینید که چگونه آن را انجام می دهید. پیشنهاد: فعالیت تازه؛ لذت مطالعه؛ ابداع چیزی؛ سرگرمی دائمی (برای اوقات بیکاری)؛ دوستان و افراد فامیل .)

4-   با کسب امنیت که برای حفظ شادی و سازگاری با محیط لازم است بدست آورم. (اگر می خواهید دوستانی از گروه های ویژه اجنماعی داشته باشید باید سعی کنید چیزهایی که آنها دارند بدست آورید؛ تحصیلات،تخصص،هنر و....)(احساس عدم امنیت به خاطر موقعیت های متعدد وبرخوردهای گوناگون وفشار سنگین آن ایجاد می گردد؛ وممکن است در فرد ایجاد بیماری شخصیتی کند. )


لطفا به من روشی باد بدهید تا بتوانم رشد عاطفی را  از منابع ذیل کسب کنم.:

1-   برای کسب رضایت دیگران از کسب رضایت برای خود بیشتر لذت ببرم.

2-   در ایجاد رضایت و اثبات وفاداری توانا باشم. ودر این روابط همانطور که موجب رضایت دیگران می شوم باعث رسیدن خود نیز به خوشنودی گردم.

3-    از اوقات فراغت ساعاتی خلاق بیافرینم وآن را صرف کارهای (پیشرفت اطلاعات، امور خانواده و جامعه) کنم.

4-   در یادگیری توانا بوده و از اشتباهات برای موفقیت استفاده کنم.
در اینصورت از ترس و تنش نسبتاً راحت بوده و بر مشکلات غلبه کرده و به سوی مقصد پیش می تازم.

5-   دانستن اینکه به تعویق افتادن روند اجتماعی شدن، به معنی حصول آسانتر آن در سنین بالاتر نیست.

 

 

به مهربانی و خوشرویی دیگران نیاز داشته  ودیگران هم به محبت و گرمی من

 
 حرمت هر فرد را به فراخور خود حفظ کرده(این محبت خیلی سازنده است) وانتظار بیش از حد ایجاد نکنم. (یعنی نه دیگران من را غرق محبت کرده و نه خواست زیادی از من داشته باشند. )

بدون تحمیل کار چون کودکان طبع سلیمی دارند ومنطق را می پذیرند با آنها صحبت کنم(چون اگربا آنها درست رفتار شود واکنش طیعی و مناسب نشان می دهند.) وبرای شکوفایی شخصیت او بااندکی گذشت و مراعات تمایل کودک، اجازه رشد و ابراز وجود به او بدهم.

اطلاع دادن به کودک اول را با مهربانی و ظرافت و دقت انجام دهم، تا تلقی او از کودک دوم به عنوان رقیب نگردد. و او را به عنوان همبازی و کمک و فردی که با آمدن او خانواده گرمتر می گردد و به میزان محبتی که او می گیرد افزوده می گردد معرفی کنم. با دقت در رفتار فرزندان وپیدا کردن ریشه دلگیری ها و درگیری ها برای حفظ بهداشت روانی افراد خانواده کمک بزرگی بکنم.

پدر ومادر سلطه جو کودکی ترسو و مطیع بوجود می آورند. که نمی تواند دراجتماع از عهده تنطیم روابط با دیگران بر آید. وپرخاشگری موجب نارضایتی و افسردگی  ودرونگرایی مفرط و گوشه گیری زیاد می گردد. وپدرومادر مطیع و انعطاف پذیر کودکی تجاوزگر که به حقوق دیگران احترام نمی گذارد وجسورو پرتوقع وسلطه جو که دراجتماع ناسازگاری دارد ایجاد می کنند.

 

 

برآورد نیازهای متقابل یکدیگر که در سطح اجتماع در شبکه ای وسیع صورت می گیرد .(اگر کودک این را درونی کند در آینده بآسانی به دیگران بده بستان دارد. و امور خود را پیش می برد. )(اگر پدر ومادر وظایفی دارند او نیز بی وظیفه نیست و باید به تناسب سن خود باری از دوش آن ها بردارد .)

 بچه ها دوست دارند  همانطور که خود می توانند به بزرگتر ها اعتماد کنند،والدینشان هم به آنها اعتماد کنند.

تصوری که از خود داریم نقش مهمی در آنچه می شویم دارد.

کودکی که نتواند زندگی خود را تحمل کند و صدای اعتراضش زا بلند کند و هر آنچه رامی خواهد یا نمی خواهد بر زبان آورد و پاسخ مناسب ومهرآمیز دریافت کند برای تخلیه روانی به آزارو اذیت شخص آزاردهنده می پردازد وترس و مخفی کاری و ویرانگری به اموال وافراد جامعه صدمه خواهد زد.

تعادل عاطفی زمانی در یک فرد میسر است که میزان تنفر و خشم و اعتراض از میزان محبت هماهنگی و رضایت کمتر باشد

هیچ خانواده ای  از همه نظر بهترین نخواهد بود.

ضعفهای انسان گناه نیست و غیر قابل جبران هم نیست.

خانواده چون مجموعه ای انسانی است دائماً در حال تغییراست.

باید نهایت کوشش خود رابکار بریم تا امنیت وآرامش و عشق را به خانه های خود بیاوریم.

عالی مرحله تفاه و سازگاری، آگاهی افراد از نیازهای یکدیگر وکوشش  برای رفع  این نیازهاست. اثرات مثبت این گونه تفاهم در کاهش بیماری های روانی و کمبودها وعقده ها ثابت شده است.

یعنی به سطحی از مهارت در روابط اجتماعی دست یافته باشیم تا بتوانیم با مردم راحت زندگی کنیم وسازگاری داشته باشیم.

رشد اجتماعی در پیشرفت های آینده نقش دارد.

هرچه قدر که انسان بیشتر می آموزد و تجربه های بیشتر می آموزد به این واقعیت پی می برد که از راه مبادله عواطف و احترام با دیگرا ن است که رضایت بوجود می آید و روز به روز بیشتر یقین می کند که احساس مفید بودن و خوشبختی او به میزان رشد اجتماعی اش بستگی دارد.

برای بیشتر مردم رشد اجتماعی، کم کم ، در طول زندگی، به طور طبیعی و در برخورد با تجربه ها حاصل می شود(پختگی یا کمال).

چون انسان موجودی اجتماعی است و ادامه زندگی به صورت انفرادی برای او غیر ممکن است.

این که انسان کدام شیوه را در کدام موقعیت به کار می برد بستگی به میزان رشد اجتماعی او دارد.

رفتار اجتماعی مناسب و درست، به صورت طبیعی حاصل نمی گردد و باید مانند هر مهارت دیگر آموخته شود وتمرین وتکرار گردد وبوسیله افراد با تجربه تصحیح شود.

موفقیت در این روند به کوشش و خواست خود انسان بستگی دارد.

اگر انسان زفتار خود را تجزیه و تحلیل کند می بیند که بیشتر موارد فعالیت های او با این هدف است که تصویب وتائید دیگران را به دست آورد.

تعادل عاطفی انسان که موجب سازگاری اجتماعی ونتیجتاً پیشرفت و موفقیت او می شود وابسته به این است که دیگران فکر می کنند ما چگونه آدمی هستیم. 

1-       استقلال: توانایی انجام کارها بدون کمک گرفتن از دیگران

2-   حد استقلال: در مسائل مهم شخصاً و بدون داشتن اطلاعات کافی اقدام به تصمیم گیری نکردن.

3-   پذیرش مسئولیت: انسان رشد یافته اجتماعی حتی اگر به آسانی بتواند از انجام کارها  سرباز زند،باز هم چنین کاری نخواهد کرد؛ چون می داند اگر از زیر بار مسئولیت شانه خالی کند دیگری باید بجای او انجام وظیفه کند.

4-   آینده نگری:تصمیم امروز بر زندگی فردا ها و آینده ما تاثیر دارد.

5-   میانه روی: (مشخصه اصلی بلوغ اجتماعی): یعنی حتی اگر برای او ممکن باشد  ساعات خود را به تفریح بگذراند، این کار را نمی کند. تا به وظایف اصلی و تجدید قوا و تمدد اعصاب خود کمک کند.

کسانی که شخصیت محکم و استوار دارند در صورت  شکست دوباره ودوباره فعالیت را از سر میگیرند.

کسانی که از پذیرش مسئولیت فرار می کنند، مبادا شکست بخورند در چنین شرایطی درمانده می شوند وبا پذیرش شکسنت بیشتر به ورطه ناامیدی فرو می روند.

مشکلات جزء زندگی یا بهتر بگوئیم ذات زندگی است.

بهترین شیوه برای گذشتن از موانع یا پریدن از روی آنها یا ایجاد فضای شوخی و روح بذله گویی است.

6-   شوخی وبذله گویی:

لطفا روشی به من یاد بدهید تا درموقعیت های یا مکان های خنده آور که باید مثل دیگران بخندم وموقعیت راجدی نگیرم این کار را انجام بدهم. (مسائل از این قبیل آنقدر ماندگار نیستند که ما را وادار کنند تا خیلی جدی با آنها برخورد کنیم. زیرا امروز که بگذرد، فردا فراموش می شود. و همه آن را از یاد می برند.)(خندیدن به اشتباهات دیگران آسان است اما خندیدن به اشتباه خود اندکی دشوار است.)(اگر در مواقعی که ضعف ها و شکست هایمان حتی در مواقعی که تا حدودی موجب تحقیر ما می شوند با روحیه شاد و آسان گیر برخورد کنیم وقضیه را کمی با شوخی توام کنیم بعد ها نسبت به این شکست ها و ضعف ها حساس نخواهیم شد.)(بیشتر موقعیت های نامطبوع و ناراحت کننده  زندگی با روح شوخی و بذله گویی می توانند به موقعیت های قابل تحمل تبدیل شوند.)

انسان کامل وبالغ در طول سالهایی که پشت سر می گذارد، کم کم به این تیجه می رسد که چاره ای نیست جز آن که رضایتش را در زندگی با همان مردمی که در اطرافش هستند ودر همان محیطی که زندگی می کند جستجو کند.(یک فرد نمی تواند شخصاً مسئول هر کس در مورد هر چیز باشد.)(نباید گذاشت تا دیگران انسان را در موقعیت هایی قرار دهند که ناچار زحمت اضافی تحمل کند)( افراط وتفریط نشانه نابسامانی روانی وضعف رشد اجتماعی است.)

انسان دارای رشد اجتماعی، می داند که هر چه روابط سالمتر و بهتری با دیگران داشته باشد موفقیت و رضایت او بیشتر است.

(اگر شخصی برداشتش از خود این باشد که خود را از دیگران برتر بداند یا اینکه با دیگران فرق دارد، نمی تواند روابط خوبی داشته باشد)(توجه به دیگران و ارزش  قائل شدن برای آنها .)(هر موقعیت اجتماعی به واکنشی ویژه نیاز دارد.)(مهربانی و نرمش در ایجاد روابط درست نقش اساسی دارد .)(وقتی انسان به دیگران توجه دارد وسعی می کند به انها کمک کند ،مهربانی ونرمش خود بخود در رفتار او متجلی می شود.)(انتخاب عبارات ویژه برای هر موقعیت: گاهی عوض کردن  یک کلمه با مترادف آنت، از بروز مشکلات و دلگیری جلوگیری می کند.)(کسانی که مردم را به صورت گروهی  می بینند، نه به صورت افراد جداجدا،با مشخصات متفاوت، قضاوت هایشان درمورد مردم نه عمیق است و نه بر پایه های علمی استوار است)(برای پذیرفتن افراد به صورت تک تک ومنفرد رشد عاطفی وبینش درست وعمیق اجتماعی لازم است .)(اگر انسان  به این حد از رشد اجتماعی رسید که تشخیص دهد بیشتر مردم، چه از نظر شخصی  وچه به صورت گروهی، با وجود نقایصی که دارند ارزشمند هستند در راه رشد اجتماعی گام برداشته اند.)(تحمل: آیا می شود کسانی را که نمی شود دوست بداریم پرهیز کنیم وتماس و برخوردی پیش نیاید؟ خیر .)(تازمانی که احساس نفرت بر وجود (رفتار) انسان مسلط نشده مشکلی پیش نخواهد آمد.) (موفقیت ها پیشرفت ها  ودوست داشتن ها کمک می کند که انسان بتواند سختی ها را بهتر تحمل کند ودر موقعی که مورد بی مهری و آزار قرار می گیرد  تحمل بیشتری نشان دهد.)(خودداری از نشان دادن احساسات منفی و... نسبت به اشختص عملی انسانی واحترام انگیز است  وموجب کم شدن کدورت و رفع آن می گردد(گشاده رویی و ادب).)(مرحله فراتر این است که انسان از کمک به دیگران لذت می برد  ودر صورت نیاز اطرافیان او، به سرعت و با کمال میل واشتیاق خود را می رساند و هر کاری که از او برآید، صادقانه وبی مضایقه وبدون چشم داشت پاسخ و تلافی، انجام می دهد.)