بسم الله الرحمن الرحیم
وما کان الله لیعذبهم وانت فیهم و ماکان الله معذبهم و هم یستغفرون(33)(سوره ی انفال)
ولی خداوند تا تو در میان آنها هستی آنها را مجازات نخواهد کردو(نیز)تا استغفار می کنند خدا عذابشان نمی کند.
در حقیقت وجود پربرکت پیامبر که رحمة للعالمین است مانع از آن است که بر گناهکاران عذاب نازل شود.سپس
اضافه می کند همچنین خدا آنها را مجازات نمی کند درحالی که استغفار کنند(و از او تقاضای عفوکنند)
ما در این مطلب به آن احتمالاتی که مفسران در مورد این آیه گفته اند کاری نداریم و سعی می کنیم آن چیزی
که به ذهن ما می رسد به صورت چند پرسش مطرح کنیم.در مورد این آیه نقل شده است که امام علی (ع)فرمودند:
در روی زمین دو وسیله امنیت از عذاب الهی بود یکی ازآنها(وجود پیامبر)برداشته شدهم اکنون به دومی
(یعنی استغفار)تمسک جویید سپس آیه ی فوق را تلاوت فرمود.
با توجه به مطالبی که گفته شد چند سوال مطرح می شود:1-باتوجه به اینکه در صدر اسلام هم خود پیامبر
حضور داشتند وهم امکان استغفار برای مردم فراهم بود آیا این موضوع عدالت خدای متعال را زیر سوال نمی برد
باتوجه به اینکه در دوران ما پیامبر حضور ندارند؟2-بعداز اینکه پیامبر از میان مردم رفتند آیا چیزی جایگزین ایشان
شده تا مردم را از عذاب الهی حفظ کند؟3-پس جایگاه ولایت در این مورد کجاست؟4-آیا هم اینکه مردم استغفار
کنند و طلب عفو نمایند کافی است؟5-فرق توبه با استغفار چیست؟
از کاربران گرامی می خواهم به این سوالات در حد توانایی خود پاسخ دهندبا تشکر.
والسلام علیکم والرحمةالله وبرکاته.
