به نام خدا
سلام
وظیفه ما در برابر شبهات چیست؟
برخی معتقدند انسان در هر سنّ و معلوماتی که باشد بی هیچ قید و شرطی میتواند به هر سخنی گوش فرا دهد.
اینان به آیه شریفه: فَبَشِّرْ عِبادِ - الَّذِینَ یَسْتَمِعُونَ القَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ؛ [1]
تمسک میکنند.
در صورتی که آیه شریفه در مورد اندیشمندان و صاحبنظرانی است که قدرت و توان تشخیص «قول احسن» را دارند نه هر کسی، در هر سن و سال و سطحی از معلومات میتواند این چنین باشد.
چنان که در ادامه آیه شریفه میفرماید: أُولئِکَ الَّذِینَ هَداهُمُ اللَّهُ وَأوُلئِکَ هُمْ أُولُوا الأَلْبابِ؛ [2]
«آنان کسانیاند که خدا هدایتشان کرده و آنان خردمندان و صاحبان مغز و عقلاند.»
بنابراین تا وقتی که انسان اعتقادهایش را از منابع موثّق و معتبر محکم نکرده و قدرت پاسخگویی به شبهات را ندارد، نباید در این وادی قدم بگذارد.
انسان باید زمان شناس باشد، برای حال و آیندهاش برنامه ریزی کند؛ نه اینکه بنشیند و هنگامی که با شبهات بنیان کن و تبلیغات مسموم روبهرو شد به فکر چارهای بیفتد، بلکه مانند واکسنی که برای پیشگیری امراض به کودکان تزریق میکنند ما نیز با طرح شبهات و جواب آنها به طور فشرده اطلاعی از آنها داشته باشیم
تا هنگام مواجهه با مخالفان خود را نباخته و توان جوابگویی را داشته باشیم.
امام صادقعلیه السلام فرمود: «العالم بزمانه لا تهجم علیه اللوابس» ؛ [3]
«کسی که زمان شناس است شبهات بر او هجوم نخواهد آورد.»
امام علیعلیه السلام فرمود: «من عرف الأیّام لم یغفل عن الاستعداد» ؛ [4]
«هر کسی که روزگار خود را شناخته و زمان شناس باشد از آمادگی غافل نخواهد شد.»
1.سوره زمر 17و18
2.سوره زمر 18
3.کافی ج 1 ص27ح29
4.کافی ج 8 ص23 ح 4
