غزلی زدل سرودم که عـزیز دل کجایی/
شده طی زمان عمرم ونمانده جز بقایی/
همه این شنیده ام جان که شده فرق یاران/
نگهی نما به جانم که رسد به دل صفایی/
نگرای سحاب رحمت که کویرتشنه کامم/
زکرم عنایتی کن بفــرست قطـره هایی/
رسدم اگر صدایی بــود آن صــــدای یارم/
همه گوش دل سپارم به پیام خوش صدایی/
مه من رسیده شعبان که مه رسول حق است/
شده قرص مه نمایان ز قــــدوم اولیایی/
زدلم غزل بخوانم که شـــود مــراد حاصل/
همه وقت انتظارم که گلـــــــم زدر در آیی/
بنگر سرشک منصور و بیــــا عزیز دلها/
غزلی زدل ســرودم که عــــزیز دل بیایی /
شاعر :منصور مقدم فی البداهه 21/3/93
