با سلام
پنج علامت هشداردهنده بدخلقی کودکان که نشان دهنده اختلالات روانی بنیادی است کشف شده است.
بدخلقی و نحسی کودکان برای والدین جانگداز و طاقت فرسا می‌باشد، از بین تمام آنها پنج نوع و روش بدخلقی و نحسی وجود دارد که می تواند دال بر مشکلات روحی و روانی جدی کودک باشد.
در واقع هر کس که تجربه زندگی و یا مراقبت از کودکان 3 تا 5 ساله را داشته چنین رفتارهایی را از طرف کودکان نظاره کرده است.
به گزارش سلامت نیوز، طی مطالعه ای انجام شده ثابت شده است که نوع کج خلقی کودکان سالم در مقایسه با کودکان مبتلا به مشکلات روحی روانی متفاوت است. این رفتارهای غیرعادی کودکان که می تواند ناشی از مسائل بنیادی باشد عبارتند از:
-خشونت و تعدی نسبت به پرستار ، اشیاء و یا هر دو: اگر این رفتار به وفور ملاحظه شود می تواند نشانه اختلالات مزاحم باشد. این رفتار چندان غیر رایج نیست. کودکانی که به مادران خود لگد می زنند تنها به این دلیل که برای آنها بستنی قیفی نخریده اند، نمونه بارز این نوع نحسی می باشد. اگر این گونه اعمال در اکثر مواقع از طرف کودک مشاهده شود نیازمند توجه و نگرانی است.
-خودآزاری: کودکان مبتلا به افسردگی شدید و یا دچار اختلال ذکر شده قبلی بیشتر از سایر کودکان خودشان را گاز می گیرند یا خود را خراش می دهند یا به اصطلاح چنگ می زنند، سرشان را به دیوار می کوبند و یا به چیزی لگد می زنند تا در واقع به پای خود ضربه بزنند.
-بدخلقی و نحسی متناوب: کودکان پیش دبستانی که بیش از 10 تا 20 مرتبه در ماه دچار کج خلقی می شوند و یا بیش از 5 مرتبه در روز نحسی می کنند دچار بیماری روانی هستند.
-بدخلقی و نحسی طولانی مدت: 5 دقیقه بدخلقی کودکان، به حساب والدین 1000 سال طولانی به نظر می رسد. ولی کودکانی که مرتبا بدخلقی می کنند و این اوقات تلخی آنها بیش از 25 دقیقه به طول می انجامد دچار مشکلات جدی هستند. کودکان نرمال هم ممکن است کج خلقی طولانی مدت داشته باشند ولی این حالت در آنها دیر به دیر اتفاق می افتد.
-عدم توانایی در آرام کردن خود بعد از نحسی: کودکانی که نیازمند یک فشار خارجی برای آرام کردن خود هستند، از جمله این افراد می باشند. در این حالت والدین ناچار به دادن حق السکوت هستند یا اینکه آنها را از موقعیت و فضای موجود خارج کنند.
در برخورد با این کودکان دو راه وجود دارد:
1-مراجعه به روانشناس عصب به منظور ارزیابی وسیع. زیرا بعضی از این بدخلقی کودکان پاسخی به ناهنجاری های خانه و خانواده است.
2-مراجعه مستقیم به روانشناس کودک برای کنترل عاطفی کودکان
والدین به خاطر داشته باشید که تنها آنها نیستند که با چنین کودکانی برخورد می‌کنند ، تعداد این کودکان بسیار زیاد است و درمان آنها بی تردید امکان پذیر می‌باشد.
یا علی
