سلام
به یاد همه ی مادران از دست رفته...
وبه یاد خواهر از دست رفته ام ..او مادری بود که سالها پیش بعد از از دست دادن همسر یک تنه به تربیت ونگهداری از فرزندان همت گمارد ...دختران را عروس وپسران را داماد کرد...وبا خیالی راحت در حالی که شصت واندی بیشتر از عمرش نمی گذشت در ایام ولادت بانوی دو عالم حضرت زهرا (س) با عارضه سکته مغزی به دیار باقی شتافت...
انشاا...که با حضرت زهرا(س) محشور گردند...
اززبان فرزندان آن مرحومه:
ازبرم رفته ای ای تاج سرم
سوخت ازهجررخت بال وپرم
یادم آیدكه چه شبها مادر
پیكرم سخت گرفتی دربر
خفتم آسوده وبیخواب شدی
شمع من دربرمن آب شدی
وقت بیماری من افسردی
غصه هابهر عزیزت خوردی
مادراگوش كن این فریادم
بوسه هایت نرود ازیادم
مادرا بی تو زجان سیر شدم
از غم مرگ تو من پیرشدم 