تبیان، دستیار زندگی

معمولا اختراعات در اثر نیاز انسان به وجود آمده اند. اما بعضی از آن ها نیز در اثر تخیل ذهن بشر شکل گرفته اند. انسان های 300 سال پیش هیچ گاه فکر نمی کردند می توانند به ماه بروند اما ما توانستیم به ماه برویم و اکنون رویای مریخ را نیز در سر داریم. در این تاپیک قصد داریم به کمک یکدیگر یک داستان را بسازیم و جلو برویم. هر کس یک قسمت از داستان را می نویسد و نفر بعد باید ادامه اش دهد. داستان ما قرار است یک داستان تخیلی با نگرش واقع گرایانه باشد، مثل کتاب های ژول ورن. این تاپیک یک سرگرمی صرف نیست و یک بحث علمی داغ هم نیست، تلفیقیست ساده از این دو. آماده اید؟ پس شروع می کنیم

تازه با نجوم آشنا شده بود اما توانسته بود در رصد خیلی پیشرفت کند.
اکثر شبها نگاهش رو به آسمان بود و از روی نقشه اجرام مورد نظرش را پیدا می کرد.
همسایه طبقه آخر از صدای گامب و گومب قدم های شبانه اش روی پشتام به ستوه آمده بود ولی هرچه به او تذکر می داد فایده ای نداشت.
شنیده بود فردا بارش شهابی اتفاق می افتد.
تا ظهر خوابیده بود که بتواند شب تا سحر بیدار بماند و بارش را نگاه کند.
شب از راه رسید و مثل همیشه روی بام رفت.
تا به حال بارش شهابی ندیده بود ولی شهاب های گذری را دیده بود. یکی، دوتا، 7 تا، نزدیک 25 شهاب را شمرد و شگفت زده شده بود.
اما ناگهان چیزی دید که تا به حال ندیده بود

بسم الله النور السماوات والارض
شرح حالی ار رندگی من در آینده:
از سال 2085 شروع می کنم.
در این سال انسان اولین پایگاه خود را روی سیاره ی مریخ می سازه. البته با کمک سوسک ! هایی که اکسیژن تولید می کنن ( اگه فیلم سیاره ی سرخ رو دیده باشید منظورم رو میفهمید) . اتفاقا نوه ی من هم از اولین افرادی هستش که قدم بر سطح این سیاره میذاره. آخه نوه ی من به فضانوردی خیلی علاقه داشت و در طی نامه های زیادی بالاخره به ناسا رفت. متاسفانه من در سال 2081 پس از 91 سال زندگی دار فانی را وداع گفتم و نتوانستم شاهد سفر نوه ام به سیاره ی مریخ باشم.
به نوه ام گفته بودم که کمی از خاک مریخ برای پدرش که پسر من میشه بیاره چون با اکسیدهای آهن موجود در خاکش برای آزمایشاتش نیاز داشت. امیدوارم که آورده باشه.
دوستان شما این مبحث رو با توجه به این که نوه ی من و نوه ی محاق با هم دوست هستن ادامه بدین.
با تشکر

....همسایه ی خشمگینش را دید که این بار با چوب به سراغش آمده بود.D:
محض مزاح عرض کردم...
واقعا بحث خوبی است.دستت درد نکنه محاق عزیز
جای چنین بحثی در انجمن ما خالی بود.

اااا
بابا هرکی یه داستان نگه
ادامه قبلی رو برین
البته من شرکت نمی کنم فقط می خونم چون داستان نویسی بلد نیستم خیلی تخیلی هم نیستم.

چی شد ...!
دوستان لطفا داستان را از اینجا ادامه دهید : «اما ناگهان چیزی دید که تا به حال ندیده بود »
حمدیان عزیز مطلب شما جالب بود ولی من که حرفی از نوه نزده بودم ..!
نیما جان اگر نمی نوشتی مزاح بود داستان را از ادامه جمله ات ادامه می دادیم ... باور کن.
یاسی گرامی خوشحال می شویم شما هم شرکت کنید. قرار نیست این یک مسابقه ادبی باشد که داستان نویسی بلد باشید. اصلا مگر من بلدم؟ داستان را هم دوستان پیش می برند و ممکن است اصلا تخیلی جلو نرود.

اگه قرار باشه شما تعیین کنید که افراد چی بگن یا نگن که اون دیگه تخیل نمیشه!!!!
شما که میخواستی داستان خودتو ادامه بدی اصلا چرا دعوت به همکاری کردی؟؟!!
اگر قرار ابن بود همون اول داستانتو مینوشتی چون ما همزمان با هم نوشتیم و نه من از ابتدای داستان شما خبر داشتم و نه شما از ابتدای داستان من....

به نظر من بهتر است یک داستان رو به سر انجام برسونیم بعد برویم سراغ داستان بعدی.
در غیر این صورت داستان ها پراکنده میشوند و نه داستان ها به سر انجام میرسد و نه برای خواننده جذابیت دارند.
پس همان داستان محاق را ادامه میدهیم،چون زودتر مطلب رو ثبت کرده اند.
داستان آقای حمیدیان هم جالب بود و شاید در آن ایده های جدیدی نیز خلق شود.اما آسیاب به نوبت.
(امیدوارم آقای حمیدیان از دست من ناراحت نشوند)

سلام نیما جان
باشه عزیزم
خوبه
داستان محاق رو ادامه میدیم.
من از هیچ کسی ناراحت نیستم.

بازم سلام
باشه محاق جان اگه منم چیزی به ذهنم رسید می گم.
(ایششششششششششششش چه خشن!!!! بابابزرگ حمیدیان چقدر خشنی، یه خورده ملایمتر، گمونم این بابابزرگ حمیدیان با بابا محاق کل کل داره که همش گیر میده بهش، بابا بزرگ اینقدر بابای ما رو اذیت نکن میشه؟) (شوخی بود بابابزرگ بدل نگیریا).

بیاین اینم از من
دید روی یکی از شهابها که از همه پر نورتر و بزرگتره یه چیز سبز سواره و می درخشه، همونطور که با سرعت نزدیک میشد دید یه موجود فضاییه کوچیک روش نشسته و داره با سرعت میاد طرفش.
اول ترسید اما بعد ترسش کم شد چون اون موجوده با نمک و خندون بود. اومد نزدیک و درست خورد به زمین باغ بزرگی که پشت خونشون بود اونم یواشکی رفت کنار دیوار کوتاه سر پشت بوم که دزدکی نگاه کنه ببینه چیه و چی کار می خواد بکنه.
حالا شما ادامه بدین.
هههههههه. ببخشید بی مزه بود. D: