کشور ما در سالهای پس از انقلاب به موجب خواست دولت امریکا در زمره استفاده کنندگان از دانش هسته ای قرار گرفت.به این منظور در سال 1335مرکز اتمی دانشگاه تهران تاسیس شد.و مدتی پس ار تصویب دولت و مجلس ایران طرح ساخت یک راکتور اتمی در دستور کار محققان قرار گرفت.تا این که رییس جمهور امریکا به دنبال شعار خود یعنی اتم برای صلح تصمیم گرفت یک راکتور اتمی به ایران تحویل دهد.در سال 1346 این راکتور مورد بهره برداری قرار گرفت.توانست ثابت کند میتواند اتم را تا پنج مگاوات ظرفیت و غنای بالا غنی سازی نماید.البته همه این پیشرفت ها تنها و تنها تلاشهای دولت امریکا برای سرمایه گزاری در خاک ایران بود.بنا به طرح مشترک ایران و امریکا پروژه ساخت 23 نیروگاه اتمی با ظرفیت بسیار بالا دنبال شد.در سال 1353 قرارداد ساخت 4نیروگاه اتمی بوشهر،ساوه،کارون،اصفهان با کمپانی های معتبر امریکا است.چرا که همه این اقدامات و همه طرح های توسعه که در کشور اتفاق افتاد به هیچ وجه نتوانست فقر و محرومیت را کاهش دهد و بیش از پیش سلطنت طلبان و بهائیان را به ترقیب برای ضربه زدن به ساختار فرهنگی جامعه مسلمان واداشت.چرا که تنها کسانی در نعمت بودند که خود را به ارکان طاغوت و امپریالیستم نزدیک میدانستند.آن هم حکومتی که تنها ریشه فرهنگ جامعه را نشانه میرفت.از این رو کسانی که آگاهانه و با رضایت کامل علم خود را در اختیار طاغوت قرار میدهند و به طاغوت خدمت میکنند در زیان هستند.
پس از پیروزی انقلاب دولت جدید همچنان بر پیمان منع گسترش سلاح های اتمی پایبند ماند.آما آنچه امریکا و متحدانش را به فشار بر برنامه هسته ای ایران وا داشته است ،تسخیر سفارت امریکا وگروگانگیری نیست.بلکه خطری بود که از ناحیه امریکا مبنی بر قرار داد اتمی ایران و روسیه احساس میشد.قراردادی که به موجب آن نیروگاه اتمی بوشهر تکمیل شد.همه این حوادث در سال رخ داد.یعنی در اواخر دوران سازندگی و پس از اتمام جنگ این امر برای امریکایی که هنوز مفهوم اندیشه روح الله خمینی را درک نکرده بود بسیار سخت جلوه نمود.چرا که امریکایی ها تصور داشتند اییران جدید به روسیه ملحق شده استو روسیه جدید در پی گسترش امپراطوری و نفوذ را دارا نبود.
در واقع روسیه با چین تفاوت دارد.شاید چین را بتوان یک کشور در حال صعود دانست اما روسیه توانی برای گسترش امپراطوری نداشت.گسترش روابط به ایران و انعقاد قرار داد های تسلیحاتی و اتمی به میزان برابر به نفع دوطرف بود و چیزی به کسی تحمیل نمیشد.اما بیشتر به نفع دولتمردان روس بود تا ثابت کنند هنوز آنقدر ضعیف نشده اند که همسایگان آنها نسبت به خاک روسیه طمع ورزند.از طرفی اندبشه های انقلاب اسلامی ایران هنوز در کشور جاری بود و این رابطه به این منظور انجام شد که پاسخی باشد برای دولت مردان جدید روسیه که بر خلاف امریکا حق ایران را در عمل هم به رسمیت شناخته بودند و راه عداوت و دشمنی را در پیش نگرفتند و راه پیشرفت جوامع را دوری با امپریالیسم قلمداد کردند.از طرفی تکمیل نیروگاه اتمی بوشهر میتوانست زمینه ساز همکاری های بیشتر و توسعه را فراهم آورد.همه این مسائل موجب افزایش تنش میان امریکا و متحدانش شد و در همین راستا پروژه ایران حراسی و ایرانیوم را چنان در گوش جهان دمیدند که گویا ایران در پی آن است که امپراطوری تاسیس کند و راه آن را در این میبیند کهدنیا را با خاک یکسان کند.امریکا و گروه 7در سال 1377 ایران را از خرید تسلیحات دو منظوره مثل موشک های بالستیکمحروم ساختند.و با ایجاد رعب و وحشت در خاور میانه عربی زمینه انباشت تسلیحات و ساخت پایگاه های نظامی را فراهم آوردند.درسال 1381 ایران به فناوری اتمی دست یافت و ایالات متحده و گروه 7توانستند بیانیه شدید الحنی از سوی شورای امنیت علیه ایران تنظیم کنند و ایران را به پذیرش پروتکل الحاقی فراخواندند.اینگونه بود که سالهای پرتنش در روابط ایران و غرب آغاز شد و عوامل دیگری چون دخالت انگلیس در حوادث پس از انتخابات 1388 و به دنبال آن حمله به سفارت انگلستان در تهران روابط را به تیرگی کشانید.در طی این سالها مذاکراتی به وقوع پیوست که نتیجه بخش نبودن آن معلول تداوم ایران حراسی و دروغ پردازی هاست که با ایجاد رعب و وحشت و معرفی ایران بعنوان دولتی که در آینده نقش دولت هیتلر را بازی خواهد کرد،تسلیحات خود را بر بازار جهانی غالب کنند.
