از دیدگاه روان شناسی خنده واکنشی است که به منظور تخلیه هیجانات به کار می رود. در واقع از طریق خندیدن انرژی ذخیره شده ناشی از شرایط مختلف مثل کنترل محیط، کنترل ذهن فرد، حوادث زندگی و… از ذهن و بدن تخلیه می شود و به همین علت معمولاً پس از مدتی خندیدن احساس آرامش زیادی به فرد دست می دهد.
خنده از جنبه های مختلف بر سلامت جسم و روان تأثیر می گذارد که به برخی موارد آن اشاره می شود.
تحقیقات علمی نشان داده است در حالی که افسردگی به سیستم ایمنی بدن در برابر بیماریها آسیب می رساند خنده از طریق کاهش کورتیزول، افزایش هموگلوبین، افزایش فعالیت سلولهای کاهنده درد و افزایش سیتوکنین این سیستم را تقویت می کند.
علاوه بر آن، خنده به دلیل تأثیرمثبت بر سیستم تنفس، گوارش، گردش خون، قلب و عروق و سیستم عصبی نقش قابل توجهی در پیشگیری و درمان بیماریهای مربوطه دارد.
وقتی شخصی می خندد وجودش را احساساتی مثل آسودگی، گرما، کلیت، رهایی و سرحالی در برمی گیرد و اینها همان احساساتی هستند که در بردارنده مفهوم کلی سلامت می باشند.
خنده یکی از مهمترین ورزشهاست هیچ ورزشی مثل خنده نمی تواند اغلب عضلات بدن را به جنبش درآورد. یک دقیقه خندیدن برابر است با چهل مرتبه نفس عمیق کشیدن. همچنین روزانه ۱۵ دقیقه خندیدن بخش زیادی از منافع حاصل از پیاده روی صبحگاهی را در بردارد.
خنده با کاهش و زدودن احساسات منفی نقش مهمی در پیشگیری از حملات قلبی داشته و نوعی ماساژ قوی برای قلب است.
افرادی که زیاد می خندند کمتر در معرض ابتلا به اختلالات گوارشی، سوء هاضمه و یبوست قرار می گیرند. از سویی خنده از طریق افزایش سلولهای کشنده درد، نقش مهمی در مبارزه با سرطان دارد.
بدن ما بطور طبیعی مجهز به موادشیمیایی ضد دردی است که در صورت لزوم برای تخفیف درد از مغز آزاد می شوند و آندورفین نام دارند. خندیدن باعث افزایش ترشح این مواد می شود.
اشتغال ذهنی و اضطراب از موانع مهم یادگیری هستند. خندیدن در ابتدای مطالعه باعث ایجاد آرامش فکری شده و فرآیند یادگیری را تسهیل می نماید.
منبع: نیک صالحی
