تبیان، دستیار زندگی

1- در كودكان "صورت تربیت"باید به "سیرت تربیت"مبدل گردد.

2- رقابت در بین بچّه ها تا زمانی مفید و سازنده است كه به حسادت نیانجامد."رقابت

 باید بستر رفاقت باشد".

3- وقتی ما بیش از اندازه،به ظاهر كودك-از نظر پوشش لباس و...- اهمّیّت می دهیم به 

طور ناخود آگاه به او یاد می دهیم كه در بزرگ سالی نیز تنها به ظاهر خود فكر كند و این

ممكن است او را از درون و غنای باطن خویش غافل كند.

4- ناز پروردگی، مهم ترین عامل انسداد رشد و تكامل روانی در كودك است و شیوه ی

ناز پرورده به گرمای گل خانه ای (محیط پرورش غیرطبیعی و مصنوعی) می ماند.

5- اگر فرزندان خود را طوری تربیت كنیم كه از مشكلات زندگی فرار كنند، باید این انتظار

 را داشته باشیم كه در آینده افرادی بی اراده خواهند بود.

6- یكی از بهترین روش هایی كه به كمك آن می توان یك رفتار نا مطلوب را در كودك از 

میان برد این است كه آن رفتار را نادیده بگیریم.

7- تنبیه های خشن كودك را پرخاشگر و ترسو بار می آورد.

8- قلب های مهربان و صمیمی، معمولاً با نگاه های زیبا دوست تغذیه می شوند.

9- امید یعنی احساس جاودانگی و پیروزی در همه ی لحظات زندگی.

10- افراد امیدوار به آینده نگاه می كنند و افراد مایوس به گذشته.

11- كودكان ما در آینده باید شادی خود را در خوشبخت كردن و در هدایت دیگران بدانند.

12- اگر در كودكان "عشق و دوستی"خدا را تقویت كنیم، زندگی جاودانه را به آن ها

 نشان داده ایم.

13- خواستار سعادت دیگران بودن،بزرگ ترین سعادت است.

14- صفای درونی یعنی: با خود به صلح رسیدن، بادیگران راحت بودن،از كینه توزی و عیب 

جویی اجتناب ورزیدن.

15- و...

تلخیصی از كتاب روان شناسی تربیت كودك نوشته ی عبدالعظیم كریمی