آیه 2 سوره فاطر
مَا یَفْتَحِ اللَّهُ لِلنَّاسِ مِن رَّحْمَةٍ فَلَا مُمْسِكَ لَهَا وَمَا یُمْسِكْ فَلَا مُرْسِلَ لَهُ مِن بَعْدِهِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ ﴿۲﴾
هر رحمتى را كه خدا براى مردم گشاید بازدارندهاى براى آن نیست و آنچه را كه باز دارد پس از [باز گرفتن] گشایندهاى ندارد و اوست همان شكستناپذیر سنجیدهكار (۲) تفسیر نور آیت الله قرائتی
1- همه را به اندیشه در نعمتهاى الهى دعوت كنیم. «یا ایّها الناس»
2- بهترین راه شناخت خداوند، توجّه به نعمتهاى اوست. «اذكروا نعمت اللّه»
3- سؤال، كلید بیدار كردن و هشدار دادن است. «هل من خالق...»
4- هم آغاز و پیدایش هستى از اوست و هم بقا و تداوم آن. «خالق - یرزقكم»
5 - رازق اوست، ولى از طریق اسباب طبیعى رزق مىدهد. «یرزقكم من السماء و الارض»
6- قبل از هشدار، توبیخ معنا ندارد. «هل من خالق... فأنّى تُؤفكون»
7- هر راهى غیر توحید، بى راهه است. «فأنّى تُؤفكون»
8 - مبادا رزق خدا را بخوریم و به غیر او رو كنیم. «یرزقكم - فأنّى تُؤفكون»
9- فطرت انسان خداگر است، عوامل بیرونى، اسباب انحراف او مىشود. «تُؤفكون»
تفسیر آیت الله مکارم شیرازی :
تمام خزائن رحمت نزد او است، و هر کس را لایق ببیند مشمول آن مى سازد، و هر کجا حکمتش اقتضا کند، درهاى آن را مى گشاید، و اگر جمله جهانیان دست به دست هم بدهند، تا درى را که او گشوده است ببندند، یا درى را که او بسته بگشایند، هرگز قادر نخواهند بود، و این در حقیقت شاخه مهمى از توحید است که منشأ شاخه هاى دیگرى مى باشد (دقت کنید).
شبیه این معنى، در سایر آیات قرآن نیز آمده، آنجا که مى گوید:
وَ إِنْ یَمْسَسْکَ اللّهُ بِضُرّ فَلا کاشِفَ لَهُ إِلاّ هُوَ وَ إِنْ یُرِدْکَ بِخَیْر فَلا رادَّ لِفَضْلِهِ یُصِیبُ بِهِ مَنْ یَشاءُ مِنْ عِبادِهِ وَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ
: «اگر خداوند (براى امتحان یا کیفر خطا) زیانى به تو رساند، هیچ کس جز او آن را بر طرف نخواهد کرد، و اگر اراده خیرى براى تو کند هیچ کس مانع فضل او نخواهد شد، او به هر کس از بندگانش بخواهد فضل خود را مى رساند، و او غفور و رحیم است»
