تبیان، دستیار زندگی

سلام

نه از اون موقعی که حتی یه فیلم درست و حسابی تو سینماها پیدا نمیشه، نه از الآن که چند تا چند تا پیدا میشه!

دهلیز رو دیدم.

پسندیدمش!

جای یه مبحث رو واسه اش خیلی خالی دیدم.

دوستان اگه نقدی یا صحبتی راجع بهش داشتن بگن.

ایشالا خودم هم میگم.

سلام
دنیای بچه ها چه قدر با دنیای بزرگا متفاوته!
دوستان به نظر شما پدر و مادر میتونن وقتی مشکل دارن، جلو بچه ها فیلم بازی کنن؟! یعنی بچه ها متوجه نشن پدر و مادر مشکل دارن! حالا مشکل اقتصادی یا هر چی. فقط از لحاظ روحی داغون باشن ولی آیا میشه جلوی بچه جوری بود که بچه متوجه نشه داغون ان؟!

(البته دوستانی که فیلم رو ندیدن، فک نکنن موضوع فیلم، کودکان هست! بخشی از فیلم دنیای کودکان هست. اصل فیلم چیز دیگه ایه!)

سلام

از ثبت این تاپیک توسط شما ممنونم
منتظر نظر دوستان هستیم ...

سلام
دهلیز در 10 بخش نامزد سیمرغ شده بود. دو تا سیمرغ هم گرفت (بهترین فیلم اول و بهترین بازیگر نقش اول زن)
تو بخش های فیلمنامه و بازیگر کودک و جلوه های میدانی و بخش های دیگه نامزد بود.
سه فیلم استرداد و دهلیز و دربند، در اکثر بخش ها نامزد بودن.
من هم به دوستان توصیه میکنم...

سلام
من این فیلم رو ندیدم ولی با توجه به نظر دوستان باید فیلم جالبی باشه
دوستانی که این فیلم رو دیدن اگه لطف کنن بگن محور اصلی فیلم در چه موضوعی هست ممنون میشم

سلام
با توجه به تعریف دوستان از این فیلم من هم دو روز پیش این فیلم رو دیدم
فیلم خیلی خوبی بود
واقعا آدم اشکش در میومد...
بازیگرانش خیلی طبیعی بازی می کردن خصوصا اون پسربچه
و اینکه خیلی برام جالب بود که فیلم از نگاه اون پسر بچه بود مخصوصا اولش که یک دنیای مبهمی رو نشون می داد به دلیل نگاه مبهم اون پسر بچه به دنیای اطرافش بود
کلا فیلم خیلی خوب بود ارزش دیدن داشت...

سلام
رفتیم دیدیم سرانجام....این تاپیک هم تاثیر داشت برای انتخاب این فیلم. بین "هیس!دخترها..." و دهلیز مردد بودم که چون ماجرای هیس رو کسی برام تعریف کرده بود گفتم بهتره برم فیلم جدید ببینم.
البته تماشاش در روز دختر انتخاب مناسبی نبود!

اسم فیلم با تم و فضای فیلم کاملا همخونی داره. جالبه قشنگ صحنه هایی که کارگردان میخواست، حس سرما و لرز عجیبی به من دست میداد...حتی وقتی برف یا بارون میومد در فیلم...من واقعا یخ میکردم! جدی میگم...کولر سینما که ثابته...پس نتیجه که القای هنری درست انجام شده:)

بعد اتمام نمایش هم...وقتی داشتیم خارج میشدیم...درست احساس کسی رو داشتم که داره از یه دهلیز تنگ و تاریک میاد بیرون! باورکنید! یعنی اون آفتاب داغ خیابون که به تنم خورد و اون روشنایی...انگار چیز غریبی باشه...برام لذت خاصی داشت...(تا حالا شده از داغی صندلی های ماشین استقبال کنید و خوشتون بیاد!؟)

درباره موضوعش: خب موضوع و سوژه که تقریبا تکراری بود...اما پردازش اون در سبک خودش قابل تامل بود...به قول دوستان چون از نگاه یه کودک معصوم حرف زده شد خیلی زیباتر و عمیق تر پیام به دل مخاطبین نشست.

بازی پسره خوب بود و اوکی! خصوصا که چهره ی معصوم و خواستنی او مزید بر تاثیرگذاری بازیش شده بود.

هانیه توسلی هم قابل قبول! چهره و حس یه زن با اون درد و غصه کسی که داغونه رو قشنگ به خودش گرفته بود. یعنی تم اصلی نقش رو خوب ایفا میکرد. اما بنظرم...جاهایی که باید اوج میگرفت...ناقص اوج میگرفت. دقیقا اون جاهایی که میتونست اشک دربیاره...بازیش سکته داشت از دید من!

اما رضا عطاران...نمیدونم...بنظر شما گزینه ی درستی بود؟
بازیش کامل بود؟!
یه جاهایی احساس کردم کاش یکی دیگه این نقشو به عهده داشت..هرچند به یه دلیل بد هم نشد اتفاقا:میدونید چرا؟ عطاران قبل این فیلم بیشتر در قالب های کمدی و شاد ظاهر شده بود...این رل متفاوت بعد اون چهره ای که مردم بهش عادت داشتند،دقیقا به تلنگر فیلم کمک شایانی کرد: یعنی به طور ناخودآگاه این رو به خاطب "القا" میکنه که: برای هرررر آدمی...حتی اونایی که غم و غصه ی بزرگی تو زندگی ندارن و به شادی و خوشی میگذرونن...ممکنه دردناک ترین موقعیت ها و واقعه ها پیش بیاد و زندگی از این رو به اون رو بشه...پس هیچ چیز رو نباید دور و بعید پنداشت.

نظر کلی ام اینکه آدم از دیدنش پشیمون نمیشه...ولی خب از فیلم برگزیده دهه فجری انتظار بیتشر از اینا داشتم. پیام های داستان خیلی رو و واضح بود.
مثلا فیلمی مثل "هر شب تنهایی" رو اگه باز هم پخش شه تماشا میکنم..پیامهای لطیفی که داره هر چقدر تکرار بشه کمه! میخوام بگم درجه و بار هنری چنین فیلمهایی در مقایسه با چنان فیلمهایی متفاوته...