جلسه ی دوشنبه هفدهم
مهمان حبیب رضایی به عنوان بازیگردان
اولین فیلمی که شناخته شد آژانس شیشه ای بود .
من یه کمی دیر به بحث رسیدم پس ببخشید اگر چیزی کمه سعی می کنم نکات اصلی رو در اختیارتان قرار دهم .
بازیگری در قضاوت خلاصه میشه .
که فلان بازی خوبه ، بازی بده و ...
قضاوت همیشه تعیین کنندست ، کارگردان قضاوت کنندست .
بازیگری چه قدر با انتخاب ارتباط داره ؟
70 درصد بازیگری انتخاب است و 30 . انتخاب جزء جدایی ناپذیر بازیه چون بر اساس توانایی و شناخت انتخاب شده .
آیا بازیگردان قصه می خونه و بر اساس قصه انتخاب می کنید ؟
100 درصد کار حبیب رضایی بر اساس قصه است و قصه را کامل می خواند و با مشاوره ی کاگردان پیشنهادشو به کارگردان اعلام می کنه و بر اساس توافق بازی را انتخاب می کند . با قصه نویس هم باید ارتباط نزدیک داشت .
البته حبیب رضایی نویسنده ی فیلمنامه نیست ولی فیلمنامه خیلی می خواند و به عنوان بازیگردان زیاد کار کرده است . بازیگردانی را با من ترانه 15 سال دارم شروع کرد .
در اون کار ابتدا قصه را خواند و اکت رو خودش پیشنهاد کرد و صدر عاملی تعیین کرد .
بعد از سه ماه جست و جو بین 700 تا دختر 16 تا 20 سال تست گرفته شد .
از آموزشگاهها دعوت شد و آقای تارخ از آموزشگاهشون ترانه علیدوستی رو که پدرشون از دوستان حبیب بود رو معرفی کرد و اینگونه شد که ترانه 200 و خورده امین شماره انتخاب شد . ولی صدر عاملی گفت ادامه بده و باز هم بگرده تا سه ماه .
از همون روز بعد از 4 ساعت تست از ترانه با ایشون به تمرین پرداخت .
رفتار سر صحنه : بازیگردانی مثل مدیر فیلم برداری می مونه چشم کارگردانه و بر اساس میزان توانایی یک بازیگر بازیگردانی انجام میشود .
یه وقتایی بازیگردان با بازیگر صحبت می کند و گاهی هم کارگردان صحبت می کنه . حبیب رضایی جدولی داره برای خودش و پیشنهاداتی را ارائه میده که هر کدام که قبول شد رو به بازیگر میده . و اکت رو می چینه . در ترانه تمام فیلم را دو بار تمرین کرد با ترانه بدون هیچ گونه میزانسنی .
جیرانی پرسید چه قدر خود ترانه کمک کرد ؟
خیلی زیاد چون ترانه خیلی با هوشه البته تا حالا پشت صحنه را ندیده بود و باید تکنیک را یاد می گرفت .
در مورد کار ارتفاع پست ایشون فرمودند حاتمی کیا همیشه دست را باز میذاره و اختیارات زیادی به حبیب رضایی در اون فیلم به ایشون داده . و کار سختی بوده و حدود 45 بازیگر باید در اون محیط صحنه هر روز حضور پیدا می کردند . و 1382 پلان داره این فیلم .
یک بازیگر دوست داره دیده شه و یک بازیگردان باید کمک کنه تا دیگری دیده شه و این یک ریاضت می خواد این واقعا زیباترین جمله ی عمرم بود که استاد حبیب رضایی بیان کردند .
حبیب رضایی همیشه طرف بازیگر است .
ایشون بیان کردند کار با آقای تبریزی تجربه ی حیرت آوری است چون لذت داره و آنقدر فضای پر انرژی و نورانی وجود داره .
در آخر در مورد پاداش صحبت شد که کاری از آقای تبریزی است و نوشته ی محمد رحمانیان که حبیب رضایی بازیگردان آن است .
کستینگ تخصصی است و باید به صورت یک تخصص با آن در ایران رفتار شود و باید بازیگر ها بر اساس قواعدی انتخاب شوند .
ممنونم از همه .