رهروان ولایت ـ صدای اذان از بلندگوی بیمارستان در حال بخش بود، سریع وضو گرفتم و با این تصور که در نماز خانه جایم نمی‌شود با سرعت به نماز خانه بیمارستان رفتم، با قدم گذاشتن به نمازخانه تمام تصوراتم در هم شکست، دیدم نمازخانه بیمارستان در نهایت مظلومیت بسیار خلوت است، و از این که مجموع کادر و مراجعه کنندگان بیمارستان را حداقل صدها نفر تشکیل می‌داد غصه دار شدم، با بغض نمازم را خواندم و در کوشه‌ای در مظلومیت نماز و مسجد به فکر فرو رفتم...
درست است که برخی از پزشکان و کادر در بخشی به نام اورژانس باید در حال آماده‌باش باشند و به بیماران خدمات رسانی کنند اما بقیه کادر بیمارستانی اگر بخواهند می‌توانند دقایقی از وقتشان را صرف نماز اول وقت کرده و ضمن قدرت گرفتن از نماز در رضایت خداوند سبحان بکوشند همان گونه که رسول خدا می‌فرماید:
«نماز در اول وقت خشنودى خداوند و پایان وقت عفو خداوند است.»[1]
در بیمارستانی که متعلق به مسلمانان و به خصوص در شهرهای شیعه نشین باید نماز در صدر برنامه‌ها قرار بگیرد و مسئولین بیمارستانی ضمن توجه به این مساله و حضور خودشان در نمازخانه بیمارستان از کادر و همراهان بیمار بخواهند تا در این فریضه روح بخش شرکت کنند و بدین وسیله شیعه بودنشان را به اثبات برسانند همان گونه که امام صادق علیه‌السلام برجسته‌ترین صفات شیعیان را نماز اول وقت دانسته و می‌فرماید:
«شیعیان ما را با سه چیز امتحان كنید، یكى با وقت نماز كه چگونه آن را حفظ مىكنند (آیا نمازها را اول وقت مىخوانند) و دیگر با اسرارى كه نزد آن‌ها است، چگونه آن را از دشمنان محافظت مىنمایند، و سوم نسبت به اموالشان، آیا مواسات با برادران دینى خود در آن دارند؟» [2]
قطعا خدمت‌گزاری به بندگان خداوند متعال ارزشی بسیار بزرگ است ولی این خدمت گزاری در صورتی مورد قبول خداوند سبحان قرار می‌گیرد و انسان را به سعادت هر دو جهان می‌رساند که مزین به نماز اول وقت و عبادت و بندگی خداوند باشد همان گونه كه در روایتی از رسول اكرم نقل شده است كه می‌فرماید:
«نماز ستون دین است، هر گاه نماز انسان نزد خداوند پذیرفته شود اعمال دیگرش نیز پذیرفته می‌شود و اگر نمازش پذیرفته نشود اعمال دیگرش هم پذیرفته نمی‌شود. »[3]
امام باقر علیه السلام نیز در این خصوص می‌فرماید:
«هر كس نماز واجب را در حالی كه عارف به حق آن است در وقتش بخواند، به گونه‌ای كه چیزی دیگر را بر آن ترجیح ندهد، خداوند برای وی برائت از جهنم می‌نویسد كه او را عذاب نكند، و كسی كه درغیر وقتش به جا آورد در حالی كه چیزی دیگر را بر آن ترجیح دهد، خداوند می‌تواند او را ببخشد یا عذابش كند.»[4]
روزانه بسیاری از کادر بیمارستان و پزشکان ضمن تلاش‌های بسیار زیاد جهت مداوای بیماران شاهد پایان عمر و مرگ بسیاری از مراجعه کنندگان هستند، چه خوب است در این لحظات انسان با کمی درنگ و نشاندن خود به جای میت، از خودش سوال کند در زندگی پس از مرگ چه کسی مرا شفاعت می‌کند و آخرت من را سامان می‌دهد؟ بله از جمله شرایط رسیدن به شفاعت اولیا و به خصوص پیامبر خدا نماز اول وقت می‌باشد همان گونه که رسول خدا می‌فرماید:
«کسی که نماز را از وقتش تأخیر بیندازد، (فردای قیامت) به شفاعت من نخواهد رسید.»[5]
-------------------------------
پی نوشت ها:
[1]. «أَوَّلُ الْوَقْتِ رِضْوَانُ اللَّهِ وَ آخِرُهُ عَفْوُ اللَّه»[من لا یحضره الفقیه ج1 ، ص 217 ،ح 651]
[2]. «امْتَحِنُوا شِیْعَتَنا عِنْدَ ثَلاثٍ: عِنْدَ مَواقِیتِ الصَّلاةِ كَیْفَ مُحافِظَتُهُمْ عَلَیْها، وَ عِنْدَ اسْرارَهُمْ كَیْفَ حِفْظُهُمْ لَها عَنْ عَدُوّنا وَ الَى امْوالِهِمْ كَیْفَ مُواساتِهِمْ لِاخْوانِهِمْ فِیها»[ بحارالانوار، جلد 80، صفحه 22.]
[3]. «الصلاة عمود الدین ان قبلت قبل ما سواها و ان ردّت ردّ ما سواه» [كنج حكمت، ص 122 بحث اساس دین]
[4]. «ما من عبد إلّا بینه و بین اللّه تعالى عهد ما أقام الصلوة لوقتها أو آثرها على غیرها معرفة بحقّها، فان هو تركها إستخفافا بحقّها و آثر علیها غیرها برىء اللّه من عهده ذلك ثم مشیّته إلى اللّه عز و جل إمّا أن یعذّبه و إمّا أن یغفر له» [طرائف الحكم یا اندرزهاى ممتاز، متنج2، ص: 454]
[5].«لا یَنالُ شَفاعَتی مَن اَخَّرَ الصَّلاةَ بَعدَ وَقتِها» [بحارالانوار ج 80، ص 20]
منبع
