تبیان، دستیار زندگی

همین هفته پیش رییس مجلس شورای اسلامی در دیدار با رؤسا و معاونان سازمان بهزیستی قم گفت: «آمار طلاق و اعتیاد باید از دایره محرمانه بودن خارج شود.» این‌ها هشداری است به همه بانوان محجبه که تصور می‌کنند وظیفه‌ اجتماعی خود را با شرکت در راهپیمایی‌ها، نماز جمعه، نماز عید فطر و ... به خوبی انجام می‌دهند.

موضوع وقتی جالب‌تر می‌شود که بدانیم طبق گفته مدیر حوزه‌های علمیه خواهران، تاکنون 75 هزار بانوی طلبه در سراسر کشور فارغ‌التحصیل شده‌اند.

به راستی اگر حضور فعال و مؤثر این بانوان در جامعه احساس نشود، پس هدف از فارغ‌التحصیلی این تعداد چیست؟ اگر روز به روز بر تعداد فارغ‌التحصیلان ما در رشته‌های علوم دینی و حوزوی اضافه می‌شود، قاعدتاً در چنین جامعه‌ای باید آسیب‌های اجتماعی آمار معکوس داشته و پایین بیاید، در صورتی که آمار و ارقام چیز دیگری می‌گوید.

آیا بانوان و آقایان طلبه و حوزوی به رسالت خود یعنی ترویج علوم دینی عمل نمی‌کنند یا اینکه آن‌ها عمل می‌کنند و برخی افراد جامعه آنقدر سرکش و لاقید شده‌اند که دیگر گوش شنوایی برای این حرف‌ها ندارند.

تمام موارد فوق یک واقعیت است که باید با دید باز به آن نگاه کرد و سریع دست به انتقاد نبرد. ما با واقعیت‌هایی روبرو هستیم که نمی‌توانیم آن را انکار کنیم باید تلنگری به همه مردان و زنان ارزشی و مذهبی زده شود که چرا جامعه ما هر روز از آموزه‌‌های دینی که اسلام ناب محمدی(صلی الله علیه و آله و سلم) به آن تاکید داشته دور می‌شود؟!

* وزارتخانه اسلامى نباید در آن معصیت بشود

در گفتار قبل به حرف‌های دوست‌داشتنی شهید مطهری در بحث حجاب اشاره کردیم این‌بار به گفتارهای رهبر کبیر انقلاب در خصوص حجاب و حجاب اجباری اشاره می‌کنیم.

بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران در ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی، به حجاب بانوان در اداره‌ها بسیار تاکید داشتند، چرا که بی‌حجابی و بی بند و باری را ترفند استعمار برای تخدیر و به نابودی کشیدن نسل کشورها می‌دانستند.

بنابر این از همان روزهای اوّل انقلاب به مسئولان دولت وقت، برای جلوگیری از بی‌حجابی نهیب زدند: «الآن وزارتخانه‌ها - این را می‌گویم که به دولت برسد، آنطورى که براى من نقل می‌کنند- باز همان صورت زمان طاغوت را دارد. وزارتخانه اسلامى نباید در آن معصیت بشود. در وزارتخانه‌‏هاى اسلامى نباید زن‌هاى (بى حجاب) بیایند، زن‌ها بروند اما با حجاب باشند. مانعى ندارد بروند اما کار بکنند، لکن با حجاب شرعى باشند، با حفظ جهات شرعى باشند.» (صحیفه نور ج‏6 – 329)

* چادر یا مانتو از دیدگاه امام خمینی(ره)

حضرت امام(ره) چادر را حجاب کاملی می‌دانستند ولی پوشش‌های مشابه چادر ـ مانند مانتوی ساده، بلند و گشاد ـ که موجب مفسده نمی‌شود را نیز کافی می‌دانستند و قائل بودند که اگر قرار باشد پوشش بانوان همراه با مفسده و خلاف اخلاق باشد باید از آن در جامعه جلوگیری شود همانطور که در پاریس در پاسخ خبرنگاران و بانوان محجبه‌ای که درباره میزان حجاب در ایران از ایشان سؤال کردند؛ فرمودند: «آرى در اسلام زن باید حجاب داشته باشد، ولى لازم نیست که چادر باشد. بلکه زن مى‏تواند هر لباسى را که حجابش را به وجود آورد اختیار کند. ما نمی‌‏توانیم و اسلام نمی‌‏خواهد که زن به عنوان یک شى‌ء و یک عروسک در دست ما باشد. اسلام می‌خواهد شخصیت زن را حفظ کند و از او انسانى جدى و کارآمد بسازد. ما هرگز اجازه نمی‌دهیم تا زنان فقط شیئى براى مردان و آلت هوسرانى باشند.» (صحیفه نور ج‏5- 294)

«حجاب ایران، حجاب اسلام، همین مقدارهاست. اسلام اینجا و آنجا ندارد. لکن یک جهات خارجى گاهى در کار هست. به طورى که یک مفسده‏اى باشد، یک اختلاف اخلاقى بشود، یک- عرض مى‏کنم- چیزهایى باشد، البته آن وقت باید جلوگیرى بشود؛ اما اگر نباشد اینطور، و ساده باشد و مثل سایرین با سادگى باشد، نه بى چادر(بامانتو) مانع ندارد.» (صحیفه نور ج‏3- 499)

* جنایتی به نام کشف حجاب از دیدگاه خمینی کبیر

امام راحل کشف حجاب و ایجاد اقلیتی از زنان و دخترکان خیابان‌گرد را از بزرگترین خیانت‌های رژیم طاغوت می‌دانستند و آنرا از جنایات بزرگ رضا شاه می‌خواندند که باید در نظام اسلامی با آن مقابله شود و می‌فرمودند: «آن شقىّ جنایتکار (رضا قُلدر) دست به یک جنایت زد و آن جنایت کشف حجاب بود و به جاى اینکه نیمى از جمعیت ایران را فعال کند آن نیم دیگرى هم که نیمه مردان بود به‏طور بسیار زیادى از فعالیت انداختند و این عروسک‌هایى که درست کردند و در همه ادارات جا دادند و در همه خیابان‌ها راه انداختند، آن‌هایى که در ادارات بودند، سایر افرادى که در ادارات بودند را هم از کارهاى خودشان بازداشتند و آن‌هایى که در خیابان‌ها رها بودند، جوان‌هاى ما را به فساد کشاندند و فعالیت جوان‌هاى ما را از دست آن‌ها گرفتند.» (صحیفه نور ج‏17- 59)

و در یک کلام، حضرت امام (ره) برای حفظ ارزش بانوان و به بازی گرفته نشدن شخصیت آنان در جامعه بر حجاب تأکید می‌کردند و می‌فرمودند: «و البته باید توجه داشته باشید که حجابى که اسلام قرار داده است، براى حفظ آن ارزش‌هاى شماست. هرچه را که خدا دستور فرموده است- چه براى زن و چه براى مرد- براى این است که، آن ارزش‌هاى واقعى که این‌ها دارند و ممکن است به واسطه وسوسه‌هاى شیطانى یا دست‌هاى فاسد استعمار و عمال استعمار پایمال مى‏شدند این‌ها، این ارزش‌ها زنده بشود».

بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران بسیار زیبا و لطیف در خصوص حجاب زن در ایران اسلامی توصیه‌هایی داشته‌اند که بخشی از آن را ذکر کردیم. امام راحل هیچ افراط و تفریطی در خصوص بحث حجاب نداشتند و همیشه مشوق بانوان ایرانی برای حضور در تمامی عرصه‌ها با حفظ چارچوب‌های اسلام ناب محمدی بودند. به طوری که در یکی از دیدارها با خانم مرضیه حدیدچی دباغ یکی از بانوان فعال و مبارز زمان انقلاب و دفاع مقدس توصیه‌های جالبی به ایشان کردند:

«در نوفل لوشاتو خدمت امام رسیدم، هنوز با مانتو و شلوار و مقنعه بودم. یک بار در مهران، پایم صدمه دید و من با عصا و با همان مانتو و شلوار خدمت امام رفتم تا گزارش بدهم. امام فرمودند: اگر چادر ندارید، بگویم احمد برایتان بخرد. عرض کردم: نه حاج آقا! چون به کوه می‌رفتم و اسلحه روی دوشم بود و فشنگ به کمرم و قمقمه به پهلویم و گاهی هم باید سه‌پایه تیربار را روی دوش می‌گرفتم، چادر سرکردن برایم دشوار بود. فرمودند: چادر برای زن بهتر است. من از آن روز چادر سر کردم.»

*لطفاً خودتان قضاوت کنید

اینکه چه حجابی برتر است در وضعیت فعلی آنقدرها هم مطرح نیست، بلکه مهم حفظ حجاب و رعایت پوشش اسلامی است. برای درک بهتر این موضوع کافی است به یکی از ایستگاه‌های پر رفت و آمد مترو مراجعه کنید و تعداد بانوان چادری و مانتویی با پوشش مناسب و بدون آرایش زننده را سرشماری کرده و آن را با بانوان بدپوشش مقایسه کنید!

آن وقت منصفانه به این پرسش پاسخ دهید که آیا وضعیت حجاب در جامعه امروز مخصوصا تهران بزرگ مناسب است یا خیر؟


منبع : فارس

حجاب مایه آزادی است
سخنان رهبر انقلاب حضرت آیت الله خامنه ای درباره حجاب
کاری از معاونت تولید شبکه تبلیغ
tablightv.ir

با سلام
حجاب اجباریست به این معنا که حکمی از احکام الهی است و این اجبار یک واژه  فقهی است
حجاب اختیاری است به این معنا که انسان مختار است در انتخاب و یا عدم انتخاب آن و این اجبار یک واژه کلامی است.