پرسش

به نام خدا
سلام علیكم
الف-كلمه -آمنُ- در دعای «یا من ارجوه. . . .» دقیقا به چه معناست ؟ لطفا كاملا تجزیه كنید.
ب-منظور از شیعه سلفی كیانند و چه عقائدی دارند ؟ لطفاً بطور كامل شرح دهید.
ج-آیا در نماز فرادی یا جماعت میتوان بجز ذكرهای واجب ذكرهای مستحب گفت ؟ چه جاهایی ؟ درحال حركت چطور ؟
با تشكر فراوان

پاسخ

با عرض سلام
كلمه (آمن) در دعاى شریف (یا من أرجوه لكل خیر و آمن سخطه عند كل شرّ) به معنى (ایمنى مى جویم) مى باشد یعنى اى كسیكه براى خیر و خوبى به او امیدوارم و از غضب او در هنگام هر شرّى به او ایمنى مى جویم.
درباره سؤال دوّم شما عرض مى كنیم كه :
ذكر در نماز به دو گونه است. یكى ذكر هایى كه مخصوص مكان خاصى از نماز است. مثل ذكر (سمع اللّه لمن حمده) كه بعد از ركوع گفتن آن مستحب است و یا ذكر (سبحان ربى العظیم و بحمده) كه یكى از ذكرهاى ركوع مى باشد. این قبیل اذكار باید در جاى خود بیان شوند و اگر عمد ا ًدر جاى دیگر گفته شود موجب بطلان نماز مى شوند.
دسته دیگر، اذكارى هستند كه جاى مخصوصى در نماز ندارند و از این جهت كه كلآ ذكر گفتن مستحب است در هر جاى نماز مى توان آن را بیان كرد مثل ذكر لااله الّااللّه
امّا درباره سلفیه عرض مى كنیم كه این دسته اگر در اهل سنت بررسى شود به فرقه اى مى گفتند كه نقّادى و بررسى معانى الفاظ آیات و احادیث را قبول نداشتند و حتى احادیثى و یا آیاتى را كه در ظاهر الفاظ آن براى خط جسم تصوّر كرده بود تفسیر و تأویل نمى كرده بررسى معانى واقعى آن را نشانه بى اعتقادى به سنّت و تضعیف آن مى داشتند.
و نهایتاً وقتى از واقع دست و یا چهره و یا خنده و گریه خدا از ایشان سؤال مى شد در پاسخ مى گفتند كه اصل این موضوع دست و پا و یا چهره و... در مورد خدا قطعى و مسلّم است ولى ما از كیفیت و چگونگى آن بى خبریم.
امّا سلفیه در شیعه یك جنبش تاریخى بوده و طبق آنچه از تحقیقات بدست مى آید جنبه اعتقادى خاصى كه تفاوت مهمّى با فرقه هاى دیگر شیعه داشته باشد، ندارد.