هنگامی كه یك دختر متولد می‌شود، تخمدان‌هایش حاوی میلیون‌ها تخمك نابالغ است. به طور معمول در هر ماه تنها یك تخمك، بالغ و رها می‌شود. هنگامی كه تخمك از تخمدان آزاد می‌شود، ۱۲ تا ۲۴ ساعت پیش از لقاح احتمالی، می‌تواند زنده بماند. هر تخمكی كه لقاح پیدا نمی‌كند، بوسیله پوشش رحم جذب می‌شود.

تخمك‌گذاری می‌تواند تحت تاثیر عواملی مانند استرس، اضطراب، بیماری، یا به هم خوردن روال معمول زندگی تغییر كند.

تخمك‌گذاری ممكن است باعث احساس درد، حساسیت یا سوزش در تخمدان‌ها یا اطراف آنها شود.

آشنایی با نشانه‌های تخمک‌گذاری :

تغییر ترشحات گردن رحم.

در حین یا درست پیش از تخمک‌گذاری، ترشحات گردن رحم معمولا ظاهری مانند سفیده تخم مرغ به خود می‌گیرد. اما ظاهر این ترشحات از زنی به زن دیگر متفاوت است.

هر چقدر روزهای بیشتری از دوره شما بگذرد، حجم این ترشحات افزایش پیدا كرده و بافت آنها نیز تغییر می كند. این تغییرات، بیانگر افزایش سطح هورمون استروژن در بدن شما است.

هنگامی كه این ترشحات شفاف، لیز و چسبنده باشد، احتمال باردار شدن شما به حداكثر می رسد. به نظر بسیاری از خانمها، ترشحات در این دوره مانند سفیده تخم مرغ است.

این ترشحات در حالت طبیعی به عنوان یك سد محافظ عمل می كنند، اما در زمان اوج توانایی باردار شدن در شما، این ترشحات به اسپرم اجازه می دهند تا از مجرای رحم عبور كرده و به سمت رحم بروند، سپس به طرف لوله های فالوپ حركت كنند تا با تخمك شما برخورد نمایند.

جهش در درجه حرارت پایه‌ای بدن

درجه حرارت بدن که در ابتدای صبح پس از برخاستن از خواب اندازه گرفته شده باشد- می‌تواند بیانگر آن باشد که شما تازه تخمک‌گذاری کرده‌اید.

در اغلب زنان،‌ کمی مانده به تخمک‌گذاری، درجه حرارت بدن اندکی سقوط می‌کند، ‌سپس افزایش حاد درجه حرارت بدن به دنبال می‌آید، ‌که نشانه‌ آن است که تخمک‌گذاری تازه رخ داده است.

پس از تخمك گذاری، دمای بدن شما ممكن است بین ۰.۴ تا ۱.۰ درجه افزایش پیدا كند. شما این تغییر را احساس نخواهید كرد، اما می توانید با استفاده از یك دماسنج، “دمای پایه بدن” یا BBT خود را اندازه گیری كنید.

دمای پایه بدن یعنی دمای بدن در هنگام صبح و پس از بیدار شدن از خواب، پیش از آنكه هرگونه فعالیتی انجام دهید. این افزایش دما بیانگر آن است كه تخمك گذاری در بدن شما انجام شده است، زیرا آزاد شدن یك تخمك منجر به تحریك و افزایش تولید هورمون پروژسترون می گردد، كه دمای بدن را افزایش می دهد.

زمان حداكثر توانایی شما برای باردار شدن، دو تا سه روز پیش از این است كه دمای بدن شما افزایش پیدا كند. برخی از متخصصان بر این باورند كه ۱۲ تا ۲۴ ساعت پس از مشاهده اولیه افزایش دما نیز شما شانس باردار شدن را دارید، اما اكثر آنها اذعان می كنند كه این زمان برای حامله شدن خیلی دیر است.

پس از تخمك گذاری، یك تا دو روز طول می كشد تا سطح هورمون پروژسترون به حدی برسد كه دمای بدن شما را افزایش بدهد. اما از آنجا كه تخمك تنها حداكثر ۲۴ ساعت می تواند زنده بماند، هنگامی كه دمای بدن افزایش پیدا می كند، دیگر برای باردار شدن خیلی دیر شده است،. به همین دلیل، متخصصان توصیه می كنند كه دمای بدن خود را برای چند ماه دقیقا زیر نظر گرفته و نموداری برای آن طراحی كنید تا بتوانید الگوی افزایش دما را تشخیص داده و زمان احتمالی تخمك گذاری خود را مشخص كنید.

در این صورت می توانید به گونه ای برنامه ریزی كنید كه دو تا سه روز پیش از موعد افزایش دمای بدن خود، آمیزش داشته باشید.

تغییرات گردن رحم

پس از تخمک‌گذاری،‌ زن ممکن است در هنگام معاینه دریابد، گردن رحمش نرم‌تر از حد معمول است، ‌و بالاتر از حد معمول قرار دارد.

درد در ناحیه پایین شكم: حدودا ۲۰% از خانمها می توانند تخمك گذاری و فعالیت مربوط به آن را احساس كنند، كه نشانه های آن می تواند از درد ملایم تا تیر كشیدن های شدید و ناگهانی باشد. این حالت، كه به آن میتل اشمرز ی mittelschmerz گفته می شود، ممكن است از چند دقیقه تا چند ساعت طول بكشد.

سایر علائم

نشانه‌های زیر را ثانوی محسوب می‌کنند، ‌زیرا در همه زنان یا تعداد زیادی از آنها دیده نمی‌شوند: لکه‌بینی، حساسیت پستان‌ها، دل‌درد،‌ آروغ‌زدن،‌ افزایش حساسیت در حس‌های مختلف و تقویت میل جنسی.

تعیین زمان تخمك‌گذاری
زنانی كه قصد دارند باردار شوند، لازم است درباره ی دوره‌های قاعدگی‌شان به خصوص زمان تخمك‌گذاری‌شان اطلاع داشته باشند.

تخمك‌گذاری، آزاد‌شدن تخمك بالغ است كه یك بار در هر دوره قاعدگی رخ می‌دهد و در این هنگام، تخمك آماده لقاح‌یافتن و بارورشدن است.

با توجه به این نكات می‌توانید زمان تقریبی تخمك‌گذاری‌تان را محاسبه كنید:

- یك دوره قاعدگی از اولین روز شروع قاعدگی تا اولین روز قاعدگی بعدی می باشد.

- یك دوره قاعدگی به طور معمول ۲۸ تا ۳۲ روز طول می‌كشد، اما ممكن است كوتاه‌تر یا طولانی تر باشد.

- زمان تخمك‌گذاری با محاسبه‌كردن نیمه دوره قاعدگی تعیین می‌شود.

- تخمك‌گذاری معمولا بین روز ۱۱ تا ۲۱ پس از شروع دوره قاعدگی رخ می‌دهد.

- زمان تخمك‌گذاری را همچنین می‌توانید با حساب‌ كردن ۱۲ تا ۱۶ روز پیش از اولین دوره قاعدگی بعدی هم به دست آورید.

روشهای آگاهی از زمان بارداری
در روش آگاهی از زمان باروری ، مجموعه ای از اطلاعات به خانمها داده می شود تا آنها بدانند که در چه روزهایی از ماه به احتمال زیاد می توانند در صورت انجام مقاربت حامله شوند ودر چه روزهایی این احتمال کم می باشد .

خانمها می توانند با مشاهده تغییراتی که در بدنشان ایجاد می شود بفهمند که زمان تخمک گذاری (آزاد شدن تخمک از تخمدانها ) چه موقعی می باشد . سپس آنها می توانند با استفاده از این اطلاعات از بروز حاملگی جلوگیری نمایند .
موثر ترین راه برای کشف این موضوع که زمان باروری هر شخصی در چه روزهایی از ماه می باشد ، استفاده از هر سه روشی است که در اینجا توضیح داده می شود .

آگاهی از زمان باروری ، میزان درک خانمها را در مورد بدن و سیکل (چرخه) قاعدگی شان افزایش می دهد . برای اینکه این روش بعنوان یک روش جلوگیری از بارداری موثر واقع شود ، باید خانمها در روزهایی که احتمال باروری زیادی وجود دارد از انجام مقاربت خودداری نمایند و یا اینکه از سایر روشهای جلوگیری از بارداری (مثل کاندوم) استفاده کنند . بطور کلی تقریبا یک سوم از روزهای هر ماه را روزهای باروری تشکیل می دهد .

روش آگاهی از زمان باروری متکی به اطلاعات زیر می باشد :
* چهار ده روز قبل از اینکه خونریزی عادت ماهانه بعدی شروع شود ، یک تخمک از تخمدان رها می شود ( به این وضعیت اصطلاحا تخمک گذاری گفته می شود ).
* بعد از انجام مقاربت ، اسپرمهای آقایان می توانند تا پنج روز نیز در دستگاه تناسلی خانمها زنده بمانند ( اگر چه اکثر آنها بعد از دو روز از بین می روند ) .
* در صورتی که از سه روز قبل تا سه روز بعد از زمان تخمک گذاری مقاربت انجام شود احتمال وقوع حاملگی زیاد می باشد.
* از آنجایی که زمان دقیق تخمک گذاری (آزاد شدن تخمک از تخمدان) را نمی توان دقیقا پیش بینی نمود ، بنابراین ۲ تا ۳ روز نیز به شروع و انتهای این دوره باید اضافه نمود . روش آگاهی از زمان باروری برای خانمهایی که دارای زمانهای قاعدگی منظم در هر ماه می باشند بسیار موثر می باشد.
روش تقویمی (روش ریتم)

در روش تقویمی ، خانمها می توانند از سوابق قاعدگی های قبلی خود به عنوان یک راهنما استفاده نمایند. در این روش هر خانمی می تواند میانگین روزها را در سیکل قاعدگی خود حساب نموده و زمانهای باروری آینده خود را تخمین بزند.
شروع به نوشتن دوره های قاعدگی خود به مدت ۸ تا ۱۲ ماه نمایید . اولین روز قاعدگی (اولین روز خونریزی) را بعنوان “روز یک” دوره قاعده گی در نظر بگیرید.

کوتاهترین و بلند ترین چرخه قاعدگی را در نظر بگیرید . عدد ۱۸ را از کوتاهترین چرخه قاعدگی خود کم نمایید و آن را بعنوان اولین روز باروری یادداشت نمایید . عدد ۱۱ را از بلند ترین چرخه قاعدگی کم نموده و آن را بعنوان آخرین روز بارداری در نظر بگیرید.

مثال: تعداد روزهای بین “روز یک” یک چرخه قاعدگی تا “روز یک” چرخه قاعدگی بعدی در یک خانم عبارتند از :
فروردین ۲۹ روز- ازدیبهشت ۲۶ روز(کوتاه ترین چرخه)- خرداد ۳۰ روز تیر ۳۱ روز(بلند ترین چرخه )- مرداد ۳۰ روز
در این مثال می بینیم که کوتاهترین چرخه قاعدگی در این خانم ۲۶ روز و بلند ترین آن ، ۳۱ روز می باشد .

عدد ۱۸ را از۲۶ کم می کنیم تا اولین روز باروری بدست آید (روزهشت) . عدد ۱۱ را هم از ۳۱ کم می کنیم تا آخرین روز باروری بدست آید ( روز بیست) . بنابراین در این خانم روزهای ۸ تا ۲۰ هر چرخه قاعدگی روزهای باروری هستند یعنی احتمال حاملگی در این روزها زیاد می باشد و باید در این روزها یا از مقاربت خود داری نماید و یا اینکه از سایر روشهای جلوگیری از بارداری استفاده نماید.
ارزیابی ترشحات دهانه رحم

در طی یک دوره قاعدگی ، قوام یا غلظت ترشحات دهانه رحم در روز های قبل از تخمک گذاری ، ترشحات دهانه رحم به بالا کشیدن و بالا بردن اسپرمها به داخل رحم و از آنجا به لوله ای فالوپ یعنی جایی که معمولا لقاح انجام می شود کمک می نماید .
ترشحات گردن رحم همچنین به بقای اسپرمها در داخل رحم کمک می کند .

در یک چرخه قاعدگی طبیعی معمولا بعد از پنج روز خونریزی قاعدگی ، سه یا چهار روزمهبل خشک می باشد ، سپس با ترشحات مایعی سفید یا زرد رنگ و چسبناک روزهای خیس بودن آغاز می گردد . این خیس بودن به تدریج افزایش یافته تا به روزی می رسیم که خیس ترین روز می باشد . در این روز ترشحات فراوان ، صاف ، لیز و لغزنده و خیلی کش می آید ( مثل سفیده تخم مرغ ) . معمولا تخمک گذاری از دو روز قبل تا دو روز بعد از پیدا شدن چنین حالتی رخ میدهد . با یادداشت نمودن میزان ترشحات و پیدا کردن خیس ترین روز هر دوره قاعدگی می توانید روزهای تخمک گذاری را مشخص نمایید .

با استفاده از یک اسپکولوم (speculum) پلاستیکی می توانید خودتان ترشحات دهانه رحم را از نظر قوام و غلظت آن ارزیابی نمایید .
روش اندازه گیری دمای پایه ای بدن

هنگامی که یک خانم هر روز دمای بدن خود را اندازه می گیرد متوجه می شود که وقتی تخمک گذاری انجام میشود تغییراتی در دمای بدنش ایجاد می گردد . درست قبل از زمان تخمک گذاری ، دمای بدن بطور موقتی به مدت کوتاهی پایین می آید .

در عرض ۱۲ ساعت که تخمک گذاری انجام می شود دمای بدن چند دهم درجه بالا می رود و تا هنگام قاعدگی بعدی به همان حالت بالا باقی می ماند . وقتی درجه حرارت به مدت سه روز در همان حد بالا باق بماند ، روزهای باروری پایان یافته و روزهایی که می توان بدون هیچگونه وسیله جلوگیری از بارداری مقاربت انجام داده و حامله نشد شروع می گردد .

همانند روش تقویمی ، در روش اندازه گیری دمای پایه ای بدن ، شما باید به مدت ۸ تا ۱۲ ماه دمای بدن خود را اندازه گیری و یادداشت نمایید تا بتوانید از آن بعنوان یک روش نسبتا مطمئن جلوگیری از بارداری استفاده نمائید .
یکی از اشکالات این روش آن است که دمای بدن افراد ممکن است بر اثر بیماریهای مختلف ، کم خوابی یا مصرف داروها نیز تغییر یابد .

سایر علائمی که در هنگام تخمک گذاری در بدن تغییر می یابند عبارتند از :
* تغییراتی در وضعیت قرار گیری رحم
* درد خفیف یا انقباضات خفیفی در یک طرف قسمت تحتانی شکم ( در محل یکی از تخمدانها)
* نرم شدن دهانه رحم
* حساس شدن دهانه رحم
* حساس شدن پستانها

بنابراین برای جلوگیری از بارداری به روش “آگاهی از زمان باروری” باید در زمانهای باروری یعنی از ۵ روز قبل تا ۳ روز بعد از تخمک گذاری از مقاربت نمودن پرهیز نمود و یا اینکه از سایر روشهای جلوگیری از بارداری مثل کاندوم در طی این روزها استفاده نمود .
مزایای جلوگیری از بارداری به روش “آگاهی از زمان باروری”

اوره در کبد از آمونیاک تولید می شود یعنی کبد یون آمونیم را که بسیار سمی است گرفته و به منظور سم زدایی تبدیل به اوره می کند.آمونیاک از متابولیسم پروتئین ها در بدن حاصل می شود
میزان اوره خون از یک طرف به جیره غذایی ارتباط دارد و از طرف دیگر به وضعیت کارکرد کلیه (یعنی به میزان تولید ودفع) بنابراین رژیمهای دارای پروتئین زیاد اوره را افزایش می دهند.
پروتئینها لازم نیست پروتئینهای جیره غذایی باشند بلکه ممکن است پروتئینهای خود بدن باشد مثلا زمانی که التهاب بافتی وجود داشته باشد و کاتابولیسم بالا باشد و یا خونریزی دستگاه گوارش وجود داشته باشد(مثل خونریزی معده) اوره بالا می رود.بنابراین اوره تست اختصاصی برای کلیه نیست چون در صورت افزایش مصرف پروتئنها یا افزایش کاتابولیسم نیز میزان آن افزایش می یابد.
اگر خون کافی به کلیه نرسد هرچند کلیه سالم باشد (مثلا افت فشار خون(اوره در خون بالا می رود.این حالت همچنین در افرادی که دچار نارسایی قلبی ،سوختگی (به علت از دست دادن آب بدن) و ایست قلبی می شوند نیز دیده می شود.بنابراین عامل دیگر در افزایش اوره خون )GFRمیزان خون ورودی به کلیه) یا سرعت تصفیه گلومرول است. در موارد ذکر شده در بالا با وجود سالم بودن کلیه اوره خون بالا می رود، بنابراین اوره تست اختصاصی برای کلیه نیست و ارزش چندانی ندارد
دلیل دیگر برای افزایش اوره خوب کار نکردن کبد وکلیه است

اسید اوریک و نقرس
برچسب ها: top
اسید اوریک و نقرس
(Uric acid & Gout)
 
اسید اوریک ماده سمی است که از تجزیه مواد پروتئینی در نسوج بدن ایجاد می‌شود و از طریق جریان خون به وسیله کلیه از بدن دفع می‌شود. افزایش اوره در بدن باعث بیماری «اورمی» می‌گردد که بسیار خطرناک است (اوره در کبد از ترکیب آمونیاک و گاز کربنیک به وجود می‌آید) و زیاد بودن آن در خون در مقدار کم هم، بیماری نقرس را ایجاد می‌کند در صورت وجود درد در مفاصل پا به خصوص در انگشت بزرگ پا. بهتر است برای اطمینان، مقدار اسید اوریک آزمایش و میزان طبیعی آن اندازه‌گیری شود. این آزمایش با گرفتن مقدار کمی خون در آزمایشگاه و قرار دادن آن در دستگاه گریز از مرکز و جدا کردن سرم از خون و آزمایش اسید اوریک از سرم انجام و مقدار آن مشخص می‌گردد.
چگونه برای تست (آزمایش) آماده شویم؟
 ناشتا بودن چهار ساعت قبل از گرفتن خون.
 حداقل دو ساعت قبل از آزمایش هیچ نوع دارویی مصرف نشود.
 در صورت نیاز دارو، باز هم به طور موقت باید آن را قطع کنید.

 پرهیز از خوردن آسپیرین، اسید اسکوربیک. کافئین و الکل و داروهایی که اسید اوریک را بالا می‌برند، مثل سیسپلاتین، دیازواُکساید و دیورتیک‌ها مثل: اپی‌نفرین، اتامبوتول، لوودوپا، متیل دوپا، نیکوتین اسید، فنوتیازین و تئوفیلین.
 مصرف نکردن داروهای کاهش‌دهنده اسید اوریک مثل: آلوپورینول، آزاتیوپرین، کلوفیبرات کورتیکواستروئیدها، استرون، قند، مانیتول، پروبنسید، وارفرین و سرانجام متابولیسم مواد پروتئینی مثل پورین‌ها (پورین‌ها قالب و سازنده DNA و RNA هستند)
بیشتر اسید اوریکِ تهیه شده در بدن از طریق کلیه خارج می‌شود و افزایش آن زمانی ایجاد می‌شود که مقدار زیادی مواد پروتئینی خورده شود یا این که با وجود مصرف مقدار مناسب پروتئین کلیه‌ها قادر به دفع اسید اوریک نباشند
مقدار طبیعی اسید اوریک ۷- ۳ میلی‌گرم در ۱۰۰ سانتی‌متر مکعب خون dl است. این اندازه و سنجش در آزمایشگاه‌ها ممکن است متفاوت باشد. این اختلاف به خاطر متفاوت بودن نوع دارو و روش اندازه‌گیری است اما به هر صورت در کنار آن مقدار نرمال آن هم نوشته شده
علل افزایش اسید اوریک
 خوردن زیاد پورین‌ها
 ورم بافت کلیه
 دیابت
 اسیدی بودن خون
 کم‌کاری غدد پاراتیروئید
 نقرس
 لوسمی (افزایش گلبول‌های سفید)
 حاملگی (از نوع حاملگی سمی)
 مصرف زیاد از حد الکل

 افزایش زیاد پلاکت‌های خون
۱۱- ورزش یا فعالیت زیاد، بیشتر از حد توان بدن و افزایش زیاد اسید اوریک به علت متابولیسم خارج از توان دفع آن در بدن

علل کاهش اسید اوریک
۱- سندروم فانکلیس این سندروم یک نوع بیماری خونی است با علائم: ادرار تیره، افزایش ضربان قلب، ادرار زیاد، وجود هموگلوبین در ادرار، زردی پوست و افزایش غیر مستقیم بیلی روبین
۲- بیماری ویلسون یک بیماری ارثی است و در اثر افزایش یون مس در بدن ایجاد می‌شود. یون مس در چشم و کلیه‌ها جمع می‌شود و باعث از بین رفتن آن عضو می‌گردد. همراه با عوارض کبدی و عصبی این بیماری در نواحی سیسیل و ایتالیا بیشتر است
 کم بودن پروتئین در مصرف غذای روزانه
۴- STIDH این سندروم نوعی بیماری است که ترشح هورمون ضد ادراری بدن زیاد می‌شود و باعث رقیق شدن ادرار و جمع شدن آب در بدن می‌گردد همراه با کاهش سدیم سرم خون و اختلال در الکترولیت بدن. در کودکان هم دیده شده، علائم آن افزایش وزن، کمی اشتها، حالت تهوع و ضعف و سردرد است
نقرس
نقرس، بیماری‌ای است به صورت آرتریت حمله‌ای که در اثر اختلال متابولیسم اسید اوریک ایجاد می‌شود، همراه درد مفصلی به خصوص در مفاصل مچ پا، انگشت شست پا و مفصل زانو.
همانطوری که اشاره شد علت نقرس در درجه اول ازدیاد اسید اوریک است و بعد عدم توانایی کلیه در دفع اسید اوریک، گاهی هم علت این اختلالِ متابولیسم مشخص نیست و شناختن عامل اصلی آن کار آسانی نخواهد بود. به ویژه اگر وجود بیماری‌های دیگر زمینه را برای آن فراهم کرده باشند، مثل: دیابت مزمن، چاقی و آنمی ناشی از نقص گلبول قرمز یا مصرف داروهایی که مانع ترشح اسید اوریک می‌شوند و وارد آمدن ضربات زیاد به گلبول به بدن که منجر به کبود شدن یا خون‌مردگی زیر پوست شود
نقرس چهار مرحله دارد
 شروع آن همراه است با درد کمر زودگذر و بهبودِ خودبه‌خود آن
 حالت مزمن با درد شبانه
 محدود شدن حرکات مفصل همراه درد
 مرحله حاد
مرحله حاد با علائم آرتریت شدید همراه است و یک یا چند مفصل را در برمی‌گیرد. شروع درد بیشتر در هنگام شب و موقع خوابیدن است همراه با زوق زوق کردن و حالت خراش دادن روی سطح مفصل (به علت وجود کریستال‌های اسید اوریک و رسوب اورات سدیم در مفصل) همراه با تظاهرات علائم عفونت، مثل: گرم شدن، قرمزی و تورم و نازک شدن پوست. حملات درد ممکن است بعد از چند روز کمی بهتر شود اما دوباره برگشت خواهد کرد و با شدت بیشتر و طولانی‌تر. پیدایش این عوارض در مردها، خانم‌های یائسه و کسانی که در سنین بالا الکل زیاد مصرف می‌کنند بیشتر است
علائم نقرس
شامل درد، که ناگهان و اغلب به صورت تیر کشیدن شروع می‌شود و یک یا چند مفصل را با هم درگیر می‌کند. مثل: مفاصل ران، زانو، مچ پا، مفصل شانه، مچ دست و گاهی هم مفصل‌های دیگر. ولی شروع اولیه آن از انگشت پا و زانو، سپس مچ پا و بعد سایر مفاصل دیگر است و در حالت شدید همراه با علائم عفونت است و گاهی هم تب دیده می‌شود
تشخیص

آزمایش و معاینه مفصل
 آزمایش مایع مفصلی
 سنجش مقدار اسید اوریک خون
رادیوگرافی مفصل (که ممکن است نرمال باشد)
 در صورت لزوم بیوپسی از مفصل
درمان
 هدف از درمان در ابتدا کاهش درد و تورم است که باید از طریق کاهش اسید اوریک خون انجام شود، بعد بهبود عوارض به وجود آمده در مفاصل و جلوگیری از ضایعات احتمالی برای کلیه‌ها.
 یکی از داروهای انتخابی، کلی شیسین است که روی کاهش درد و تورم مؤثر است و بعد از ۱۲ ساعت اثر آن شروع می‌شود و تا ۴۸ ساعت علائم بهبود ظاهر می‌شود. داروی دیگر، آلوپورینل است که برای جلوگیری از حملات درد بعدی تجویز می‌شوند

 داروهای مسکن غیر استروئیدی هم به درمان سریع در نوع حاد کمک خواهد کرد. کورتیکواستروئیدها هم مؤثر واقع می‌شوند. گاهی هم احتمال تزریق داخل مفصل مربوطه برای برطرف شدن تورم مفصل و جلوگیری از تشکیل سنگ کلیه باید انجام شود
 کدئین یا دیگر ضد دردهای مخدر برای تسکین درد و جلوگیری از افزایش مایع داخلی مفصل
 رژیم غذایی مناسب بدون پورین (پروتئین) توصیه می‌شود. مثل پرهیز از خوردن زیاد گوشت، آبجو، شراب و انواع ماهی‌هایی که دارای پورین زیاد هستند. در صورت درمان ناقص، امکان تشکیل سنگ کلیه اوراتی در کلیه‌ها زیاد است

فردى كه گواتر دارد ممكن است هیچ علائم ظاهرى نداشته باشد.

اما در صورت داشتن علائم این عارضه اغلب با دشوارى در بلع، سرگیجه در صورت گرفتن دست ها در بالاى سر، كوتاه شدن تنفس، تورم گلو و بزرگ شدن تیروئید است كه از تورم اندك تا بسیار متورم در بیماران مختلف مشاهده مى شود.گواتر در میان زنان، افرادى كه مقادیر زیادى از مواد غذایى خاص مانند كلم، بادام زمینی، هلو و اسفناج مصرف مى كنند، افرادى سابقه خانوادگى دارند، افرادى كه در رژیم غذایى آنها مقدار ید بسیار كم است و نیز در افرادى كه از داروهاى خاص مانند لیتیم و كوبالت استفاده مى كنند اغلب شایع است. در خصوص راههاى پیشگشرى از ابتلا به این عارضه باید خاطرنشان كرد كه مصرف مقدار كافى ید در رژیم غذایى هر فرد را در برابر ابتلا به یك نوع از این عارضه مصون مى كند.همچنین خوددارى از مصرف غذاها و داروهایى كه گواتر ایجاد مى كنند یكى دیگر از راههاى پیشگیرى است اما با این حال در برخى موارد قابل پیشگیرى نیست.در تشخیص گواتر یك درمانگر ابتدا از بررسى تاریخچه پزشكى فرد و تهیه یك آزمایش فیزیكى آغاز مى كند.وجود یك برجستگى در گلو مى تواند علامت گواتر باشد. البته این برجستگى مى تواند علامت بیماریهاى خطرناكترى همچون سرطان گلو یا سرطان تیروئید باشد.از روش هاى آزمایش خون یا اشعه مخصوص ایكس نیز مى توان براى تشخیص این حالت كمك گرفت. در صور تى كه گواتر براى مدت طولانى درمان نشود مى تواند منجر به گرفتگى ناى و مرى شود. در اكثر مواقع گواتر در اندازه كوچك باقى مى ماند و تاثیرات جدى بلند مدت ندارد.گواتر مسرى نیست و هیچ خطرى اطرافیان بیمار را تهدید نمى كند. هدف اصلى از درمان گواتر كاهش اندازه غده تیروئید است.در موارد همراهی با کم کاری تیرویید استفاده از قرص هاى جایگزین هورمون تیروئید راه درمان این عارضه است.این داروها نیاز اعضاى بدن را به هورمون تیروئید رفع كرده و در نتیجه براى این غده حالت استراحت فراهم مى شود.

در برخى موارد شاید لازم باشد كه فرد از خوردن برخى از داروها یا مواد غذایى خاص خوددارى كند. در موارد بسیار اندك نیز كه هیچ یك از این روشها مؤثر نباشد، امكان جراحى وجود خواهد داشت.درباره تاثیرات جانبى راه هاى درمان گواتر باید گفت كه وجود بیش از حد هورمون تیروئید در بدن باعث افزایش ماده سمى در بدن مى شود. این امر مى تواند منجر به بروز علایمى همچون افزایش سرعت ضربان قلب، اسهال و بى خوابى شود.اگر بیمار داروى خاصى مصرف كند در صورت قطع مصرف دارو امكان دشوارى در درمان یا بازگشت بیمارى وجود خواهد داشت.اقدام به جراحى نیز امكان خطراتى چون خونریزی، عفونت و واكنش آلرژیك بیهوشى را به همراه دارد. پس از درمان اندازه این غده كاهش پیدا مى كند و در نتیجه آن علائم عارضه بهبود پیدا مى كند.وضعیت تیروئید فرد مبتلا به گواتر باید به طور منظم از سوى متخصص كنترل شود. همچنین هر گونه علامت جدید از بازگشت بیمارى یا تشدید آن باید سریعا با متخصص در میان گذاشته شود