شعر و قطعات ادبی
فکر هایم را که می بافم
تن پوش تنهائی ام می کنم
راه نمی افتم
خودم را قاب می کنم
و به دیوار می کوبم
منتظر بر دیده ی عابری
... مهمانی
که چه وقت می آید؟
- تا -
غبار این همه سال ...
بی حرفی من را بزداید
کمی از خنکای آبی
- که در خورجین دارد-
به سر و رویم بباراند
و برویم از عشق.
فکرهایم را که می بافم
همه گی را به قاب تنهائی می آویزم
آخ چه دردی مرا به خود می گیرد
لحظه ای که می فهمم:
دل من
- پر از حرف های بی مخاطب است -
- و -
زبانم زنگ زده از توده ی
- بی حرفی هایم-
مردم چشمانم
فقط می نگرد
این همه فکر که بافته و آویخته بر قاب است.
با خودم
- مرثیه بر مرگ خودم می خوانم
نه!
-کسی در این سوگ
- اشک نمی باراند
خودم هستم و تنهائی و این قاب پر از اندیشه.
سر زمینی که به دیوار آن خودرا کوبیدم
- خالی از مسافرانی ست
- که می پندارم.
سایه های رنگی، حرف های دل تنگی(نجفی)
دوشنبه 6/9/1391 - 3:23
شعر و قطعات ادبی
به دیده ام به ابرهایش
بغض قرض می دهی
تا تلنگرهای دل شکستنت
بباراند
آسمان قلبم را
از روزنه ی نبودنت
سایه های رنگی،حرف های دل تنگی(نجفی)
دوشنبه 6/9/1391 - 3:21
شعر و قطعات ادبی
دنیای من پر از
لبخند کودکانه است
بازی و شیطنت
در باغ هر ترانه است
می بارم با تگرگ
همراه دانه برف
می بوسم تکه ابر
همراه هر درخت
با سایه های برگ
دنیای من پر از
مادر بزرگ مهربان
دنیای مهمانی قشنگ
پر از همیشه گی ست
- اما -
با کوچ هر عزیز
همراه اشک و آه
پر از دقیقه ی
دلتنگی و غم است
دنیا برای من
یا دلتنگی و غمم
با این قشنگی اش
خیلی کوچک است.
سایه های رنگی،حرف های دلتنگی(نجفی)
دوشنبه 6/9/1391 - 3:18
شعر و قطعات ادبی
سلام ای همیشه ام
مرا ترانه کن بخوان
بخوان فقط،
فقط مرا بهانه کن
مرا ببار بی سبب
نوازش شبانه کن
صدا بزن صدا بزن
سرود این فسانه کن
تورا چه می شود کمی
حضورت عاشقانه کن
رفتن تو شکنجه هست
گذر ز تازیانه کن
من تو شوم به هر دلیل
دلیلم عاشقانه کن
سایه های رنگی،حرف های دلتنگی(نجفی)
دوشنبه 6/9/1391 - 3:16
شعر و قطعات ادبی
بیا،بشین، به روی شاخه ی تنم
آهای!
پرنده ای که برای بودنت
- پر از هوای تنگ عادتم
به یادگار آشیانه ات
پرنده گشته ام
من‚ درخت
چه سوزناک می خوانم هر دمی
- ترانه های رفته ات
پرنده ریشه حبس کرده است
مرا به این زمین و خاک
دلم گرفته است بیا.
پرنده، این روزها
نبودنت مرا
- تکیده ای عبث -
نموده است
کجائی ای مهاجرم
خیال حضور بی عبور تو
بهانه ی وجود من
- به هر بهار -
-در انتظار دوباره دیدنت
بیا بیا که لانه ات
وجود بی قرار من
تمام ریشه و تنم
میان سبزی
- نگاه بی نگاهم است.
سایه های رنگی،حرف های دلتنگی(نجفی)
دوشنبه 6/9/1391 - 3:13
شعر و قطعات ادبی
گر باز هم گریان شوی
چون شاخه ای لرزان شوی
در اشک ها غلطان شوی
دیگر نمی خواهم ترا
گر باز گردی از سفر
دنبالم آیی هر گذر
شب را نخوابی تا سحر
دیگر نمی خواهم ترا
گر باز هم یارم شوی
تنها گل نازم شوی
شمع شب تارم شوی
دیگر نمی خواهم ترا
گر باز گردی از خطا
دنبالم آیی هر کجا
ای سنگ دل ای بی وفا
دیگر نمی خواهم ترا
سایه های رنگی،حرف های دل تنگی(نجفی)
دوشنبه 6/9/1391 - 3:11
شعر و قطعات ادبی
هان ای آدمک ها آهسته تر
- وقت چیست؟
بی تفاوت مگذرید
باورم دارید این منم
- تصویر خاک -
بودنم معنی کنید
این منم
- در به در آواره ای دنبال خود -
مانده ام پشت افق
پیله بر فکر،منحنی از درد بودن
قطره ای مطرود
آشتی با سایه ها
خسته و تنها
- و -
- گمگشته ز شوق
گشته ام محبوس در حبس زمان
این منم مشتاق یک پیغام
مگذرید از من
بشکنیدم این همه زنجیر و طوق
لحظه ای از فصل خود بر من دهید
- می شود آیا صدای زندگی را آخر شنید؟
هان ای آدمک ها آهسته تر
این منم
- خفته ای مسرور با تنهائی اش
آن که بر او روان است طعنه ها
عمر او هم قاصدک بر دست باد
مرده بر او زندگی
یاد بودی ست خنده ها
هان ای آدمک ها مگذرید از من
ارمغانم آورید اندیشه ای
خاک ریزید
آب یارید
بر من ببخشید از دقایق ریشه ای
سایه های رنگی، حرف های دلتنگی(نجفی)
دوشنبه 6/9/1391 - 3:9
شعر و قطعات ادبی
سلام ای باد
سلام ای باد بی بال و پرنده
چرا از محدوده ی زبیای آزادی
قدم بر سرزمین کهنه
- تن خسته
- دل های شکسته
- بر نمی داری؟
چرا از چشمه ی جوشان بیداری
به پای جنگل خشکیده و بی روح
- نمی یاری؟
سلام ای باد بی بال و تپنده
تن این قاصدک ها
- تلنگرهای زیبای تو می خواهد
تن من
بوسه های گرم بیداری ام را ازتو می خواهد
از این خشکیده گی های ممتد
دلم خسته ست
و چون یک سرزمین پاک از سبزی سبزه
- دلم مرده ست -
سلام ای باد بی بال و وزنده
نمی دانم آن لحظه
- کز -
خانه ات بیرون وزیدی
به خود گفتی
- که بر درهای بسته بکوبی
و حال خفته گان سرزمین کهنه را پرسی؟
و با خود مهمان های غمگین
- پردرد و غم را -
سوار لحظه ی بیداری نموده
- مسافر از جنگل خشکیده گردانی؟
سلام ای باد
سلام ای باد بی بال و پرنده
مرا با خود ببر.
سایه های رنگی،حرف های دلتنگی(نجفی)
دوشنبه 6/9/1391 - 3:6
شعر و قطعات ادبی
به یادت که راه می افتم
دلم لبریز می گردد
تو نجوا می کنی
- و - باد می خواند
چرا هردم به یادت بی تاب می افتم؟
تو می دانی که دلتنگم
نباشد از این دلتنگی تو
- چشم بسته -
از این راه به آن بیراه می افتم
طپش های بی شرمانه ی قلبم
دلتنگی ام را
چه بی رحمانه شلاق می دارد
چگونه می شود این روزها
- مثل کاهی -
درون شعله ی احساس می افتم؟
سایه های رنگی،حرف های دلتنگی(نجفی)
دوشنبه 6/9/1391 - 3:2
شعر و قطعات ادبی
من آسانم
دشواریت کم کن
معما نیست قلبم
کلاف عشق خود
از گره ها،
- باز کن
نه در پیچم، نه در خم های احساست
نه در قله ،نه در ژرفای رویایت
همین نزدیکی نبضت
خروشان در موج لبخندت
و ناخوانده مهمان خوابهایت
سراغ از واژهای سخت کم دار
در این راه هموار نا هموار
-چند روزی
-بیا با ساده گی هایم
-گام بردار-
سایه های رنگی،حرف های دلتنگی(نجفی)
دوشنبه 6/9/1391 - 2:59
