تبیان، دستیار زندگی

در مسیر قطب قلب تو

برف آسان می کند راه را

استوائی می شوم در هر قدم

می زنم مهر شکست، سختی این راه را

با تو باران می شوم دریا به دریا

جنگل موهای تو، رود زیبای تنت

هم شنا هم کوه پیمایی می کنم

صخره و دریای مواج گیسو و نگاه

بوی گل واژه ی خاطر پر خاطرت

می کشاند یوسف افتاده و گم گشته در چاه را

سایه های رنگی- حرف های دلتنگی(نجفی)

به تمام بقالی ها گفته ام

نقالی بکنند

            شاید

                 این قصه به سر آید

             *****

از آمبولانس که پیاده شدم

همه می پرسیدند: آقای دکتر، امیدی هست؟

نمی دانستم چه بگویم که بفهمند

من دیگر زنده نبودم

            *****

چرخ و فلک را به چرخ خیاطی وصل کردم

                 تا بدوزم

هر چه نگاه بی قرار و دور از هم است

           *****

گلدانی که به سر مزارم آوردی

خالی از عطر "دوستت دارم" هاست

از گل فروشی

- اگر- 

خواستی گل بخری بر مزارم

با آژانس بفرست

راضی به زحمتت نیستم

درضمن 

خدا بیامرزدت فاتحه بلد نیستم

          *****

از ارتفاع نگاهت که افتادم

- چه سخت بود صعودت-

حالا ارزان ترین

          صخره نورد

           مرده در سنگ هایم

سایه های رنگی- حرف های دلتنگی( نجفی)

زخم نیست مرهم هست

پس به عشق تو"صادقانه" گوش کن

هر چه را می شنوبی باور نکن

                  نازنینم عشق من با دیگری را باور نکن

راستی، باور می کنی دوستت دارم. تا بعد خدانگهدارت مگر سلام داده بودمت؟

نه پس، بی خداحافظی

            یادت باشد که کسی بی سلام و بی خدانگهدار برایت نوشت تا

                                        به یادت باشد هنوز هست

                                            "ولی باور نکن"

سایه های رنگی- حرف های دلتنگی( نجفی)

چگونه می شود که نمی شود فراموشت کنم؟

می دانم که هنوز بغضم را داری

از بغضم پیداست

             ای ناپیداترین

سنگ هایی که رویشان نقش ترا می بینم

- نکند بت پرست شده ام؟           - ترس برم می دارد-

به گل ها نوازش تمنا می کنم

                        به حرمت حرم نفست

روی نیمکت

          هرگاه تنهایی را دعای حضورت می کنم

می دانم دلتنگم، می دانم دل گیرتم

می دانم، می دانی که نمی دانم کجایی؟

یادت می آید:

           - تو کجایی؟ زیر یک بوته از تنهایی...

پیدا می کنمت هرچند خودم گم ترین گم گشته هایم

سایه های رنگی- حرف های دلتنگی(نجفی)

سلام صبحت بخیر و شادی

همین کافیست  تا سلام بی جوابم تا به جواب شادم کند

عادت به بی جوابی ات دارد

                      انعکاس چشم در بی نهایت

خبری از روزهایم

                - شاباشک-

                           قطره ی اشک

                                      - مبارکت-

برای دیدنت قد می کشم

                تا پشت دیوار بی خبری

ساعت تند تند کندی قد کشیدنم را

                 بی طاقت طاق می زند

                                         - بالاترین آواز-

اما من صبر می کنم

              - تا باغچه ام را خالی از هرزه های 

                                         - چشم ناپاکان

                                                     - کنم-

تو هم صبر کن، صبور باش

                      بهشت به آغوش کشیدنت

                                           - نزدیک تر است-

راه خواهم ساخت

              خواهم تاخت

                 و به امید دوباره ها

                 یکباره خواهم بود

                 به حرمت پاکی ات

                        - پاک-

                 سینه چاک

پر از می از هر چه تاک و قطره تاک

                                   از رسوائی عشق چه باک؟

                               تا سلامی دوباره، در پی خودم کنج تنهایی ام

سایه های رنگی- حرف های دلتنگی(نجفی)

به یاد ترس هایی که مرا

                     حریم هر چه خواهم کرد

به یاد شهامت برهنگی دروغ

                     - که رسوا شدنشان را عزا می گیرم

مرثیه بر مزار هر نفرشان

                       گور به گور

                                  - عروسی می سازم در 

                                  - حجله ی گریه

همواره در عذاب دیدنم

                      چه قاب خاطره انگیزی است

                      حسرت شان

                     حتی آرزوی دیدنم، بوی تنم

                                          در رویا و کابوس

عاقبت نه!

            همین حالا می روم

                              این آخرین نسخه ی دردتان هست

                                                                  - تا گوربه گور

                                                                                    -شاید به خود آیید

                                                                        سایه های رنگی- حرف های دلتنگی (نجفی)

ثانیه ای متولد می شود

من زاده می شوم

همین بس که شکوفه کنم

****

رنگین کمانم

              چشمان آبشاریم

آفتاب طلوع دلم

              روح بلند تنهایم

گرسنگی دیدنت

              سفره ی خاطراتم

تشنگی بوئیدنت

              احتضار لحظه هایم

بی بهانگی های دوستت دارم ها

                             تولدهای نخستینم

نیلوفر دریای بی ساحلم

                    انتظار را می شکنم، زورق نگاه

نمی چینمت، در تو بارور می شوم

سایه های رنگی- حرف های دلتنگی(نجفی)

دلم را کنارت

            به باغچه نگاهت

           به انتظار بودنم

                            -کاشته ام-

گل به صبح چشم تو

به غنچه ی پلک تنگ تو

شکفتنم

            هزارتا، هزار

                          - نه

                                 فقط یک آرزوست-

بیا به شهر من

               گلاب ناب بوی تن

فشانمت جسم و تن

                به راه تو، غریب من

دنیایم بزرگ تر از آنی است

                                که بیابمت

                                           اما 

                                               لحظه ام،

                                                   در تن درخت گلابی

                                                                        حک و میوه می کند

سایه های رنگی- حرف های دلتنگی

              نجفی

سلام

چه خبر از بی خبری هایم!

گلدان خالی خاطره هایم،

                 گل خشکیده آن شب هایم؟

سوخت نامه های بی نشانیت در تب هایم.

با خودم در میان می گذارم

هرچه تنهایی ات را که به تنهایی ام گره زدی!

گره های این قسمت قالی چه شادی را می بافد!

زیر قدم نگاهت می افشانم، شاید...

شاید که بیایی... دلتنگم

به گریه های غریبانه ام قسم...

اما به تو این را خبر نخواهد شد.

بگذار در خود... باخود... در کنار خودم... تنها یک نقش به فرش ببافمت

و هر شب و روز خود را در آن بپیچم تا

تصویرت را شب پره ها نیز روی آن ننشینند

به حرمت عشقت

سایه های رنگی- حرف های دلتنگی

           نجفی

سلام

پر شده انبوهی و لبریزی ام از نبودنت
گاه به گاه
شاید ندانی که وصف می کنم خود را
در بودن ها
می خواهـــــــــــــم سبــــــــز بمانم
بگذار در چشمانت نطفه شوم
در قلبت ریشه داده
در اندیشه ات برویم
می خواهم زندگی باشم
باصداقت
نه!
از من نخواه صادقانه بگویم شکستی ام
نه!
می خواهم باشم بودنت را آینه
درک هر لحظه شادی
در انتهای فریبانه هایت

سایه های رنگی حرف های دلتنگی- نجفی