تبیان، دستیار زندگی

از سادگی م متنفرم

 نمی دونم چقدر باید چوبشو بخورم؟

حتی خودیا هم بهت رحم نمی کنن!!!

واسه اینکه کم نیارم مجبورم رفتاری غیرواقعی نشون بدم

 گاهی مثل خودشون بشم که یه ذره عقب برن

موفق بودم اما نه خیلی، چون می شناسنم

هر چی قابل دسترس تر باشی و زودتر ببخشی.... متأسفام، آدمی که خداوند آفرید، اینه؟!

خسته کننده ست

وقتی فشار زیاد می شه، ظاهرمو حفظ می کنم و سعی می کنم بی خیال باشم و حتی با خونسردی جواب می دم

 ولی خدا می دونه تو دلم چه خبره؟

نفهمیدنا

اهمیت ندادنا با این بهانه که تو از خودی!!

و خیلی حرفای دیگه که تلنبار شده تو دلم

نه می خوام شما اذیت بشین نه خودم حرَافم

اگه می تونید راهنمایی م کنین

وگرنه از اون بهتر دعا...

به قولی:

عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ،

بلکه ناتمام ماندن قشنگترین داستان زندگی است که مجبوری آخرش را با جدائی

به سرانجام رسانی .



عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ،

بلکه نداشتن یک همراه واقعی است که در سخت ترین شرایط همدم تو باشد




عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ،

بلکه به دست فراموشی سپردن قشنگ ترین احساس زندگی است .



عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ،

بلکه نداشتن کسی است که الفبای دوست داشتن را برایت تکرار کند.

و تو از او رسم محبت بیاموزی



عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ،

بلکه گذاشتن سدی در برابر رودی است که از چشمانت جاری است.



عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست،

بلکه یخ بستن وجود آدم ها و بستن چشمها است



عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست

بلکه پنهان کردن قلبی است که به اسفناک ترین حالت شکسته شده .



عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ،

بلکه نداشتن شانه های محکمی است که بتوانی به آن ها تکیه کنی و از غم زندگی

برایش اشک بریزی

عشق، تصمیم قشنگی ست
بیـا عـاشق شـو

نه اگر قلب تو سنگی ست
بیـا عـاشق شـو

آسمان زیر پروبال نگاهت آبی ست
شوق پرواز تو رنگی ست

بیـا عـاشق شـو

ناگهان حادثه ی عشق، خطر کن، بشتاب
خوب من، این چه درنگی ست

بیـا عـاشق شـو

با دل موش، محال است که عاشق گردی
عشق، تصمیم پلنگی ست

بیـا عـاشق شـو

تیز هوشان جهان، بر سر کار عشقند
عشق، رندی است، زرنگی ست

بیـا عـاشق شـو

کاش در محضر دل بودی و میدیدی تو
بر سر عشق، چه جنگی ست!

بیـا عـاشق شـو

مصلحت نیست که از پرده برون افتد راز
صورت آینه زنگی ست،

بیـا عـاشق شـو

می رسی با قدم عشق به منزل، آری...
عشق، رهوار خدنگی ست،

بیـا عـاشق شـو

باز گفتی تو که فردا!!! به خدا فردا نیست
زندگی، فرصت تنگی ست،

بیـا عـاشق شـو

کار خیر است، تأمل به خدا جایز نیست!
عشق، تصمیم قشنگی ست

بیـا عـاشق شـو

ازدواج با یک مرد مثل خریدن کالایی است که مدت ها مشتاقانه از پشت ویترین تماشایش کرده اید اما وقتی به خانه می رسید از خریدنش پشیمان می شوید..
جین کر



-2مرد با ازدواج روی گذشته اش خط می کشد ولی زن باید روی آینده خود خط بکشد.
سینکلر لوییس



-3قبل از ازدواج، مرد قبل از خواب به حرف هایی می اندیشد که شما گفته اید اما بعد از ازدواج ، مرد قبل از این که شما حرف بزنید به خواب می رود!
هلن رولان




-4زن بدون مرد مثل یک ماهی بدون دوچرخه است ! J)))))))))
\"گلوریا استاینم \"





-5شوهرم گفت به فضای بیشتری احتیاج دارد ، من هم او رابه بیرون خانه فرستادم و در را پشت سرش قفل کردم !
\"رز آنی \"





-6پرسش : وقتی شوهرت با عصبانیت از خانه بیرون می رود چه کار می کنی ؟
پاسخ : در را پشت سرش می بندم !
\" آنجلا مارتین \"





-7 مردها با یک بیماری وراثتی متولد می شوند . روانشناسان در تعریف این بیماری می گویند : ترس از اینکه اگر به زنی وابسته شوی ، مرد مجردی در جای دیگری ممکن است از زندگی بیشتر از تو لذت ببرد !
\" دیو باری \"



-8مردها از صفت \" جوان \" برای زنهای زیر 18 سال و مردهای زیر 80 سال استفاده می کنند !!!
\"نانسی لین دزموند \"



-9اگر زنی رنگ شاد بپوشد رژ لب بزند ، و کلاه عجیب و غریبی سرش بگذارد ، شوهرش با اکراه او را با خودش به کوچه و خیابان می برد . ولی اگر کلاه کوچکی بر سرش بگذارد و کت و دامن خیاط دوز تن کند شوهرش با کمال میل او را بیرون می برد و تمام مدت به زنی که لباس رنگ شاد پوشیده و کلاه عجیب و غریب سرش گذاشته و رژ لب زده است خیره می شود !!!
\"بالتیمور بیکن \"



-10تنها 99 درصد مردها هستند که باعث بدنامی 1 درصد باقی مانده می شوند !
\" نویسنده ی ناشناس \"



-11مرد مثل همان خروسی است که خیال می کند خورشید برای این طلوع می کند که صدای قوقولی قوقوی او را بشنود .
\"جرج الیوت \"



-12ما نقاط مشترک زیادی با هم داشتیم ، من عاشق او بودم و او هم عاشق خودش بود !!!
\" شلی وینترز \"



-13وقتی مردی به من می گوید که می خواهد همه ی ورق هایش را رو کند همیشه بی اختیار به آستینش نگاه می کنم !!!
\" لزلی بلیشا \"





-14تا قبل از ازدواج فقط مرگ می تواند دو عاشق دلداده را ازهم جدا کند اما بعد از ازدواج تقریبا هرچیزی می تواند سبب جدایی آنان شود!
\" سامرست موام \"

باز در پنجه ی تاریكی شب
سوز این سینه ی من حسرت توست
باز در سجده ی كفر آلودم
یادت ایمان مرا با خود شست
چشمت افسونگر احساس نیاز
رقصت احیاگر بی تابی هاست
هم در این خانه ی پر گشته ز آه
یاد تو علت بی خوابی هاست
باز هم وسوسه ی آغوشت
هست و پی در پی خواهشهایم
و چنین دانه ی انكار از تو
خود جواب من و چالشهایم
ای كه احساس مرا می دانی
بگشا چشم خمار آلودت
تا ببینی كه چه سوزانم من
از نگاه دل و جان فرسودت
وین همه راز كه در شعر من است
همه از باور تو جوشیدست
كاش یكدم به كنارم آیی
ای كه عشقت به دلم روییدست......

من امشب تا سحر بیدار می مانم
دلم دریای طوفانیست
نگاهم می شكافد آسمانها را
و جایت پیش من خالیست!
به زیر شاخه ی تنها درخت خود
لباس سبز می پوشم
و با یادت سرودی تلخ می خوانم
و چای تلخ می نوشم
من امشب مشت می كوبم
به دیواری كه دلگیر است
خودم هم خوب می دانم
برای آرزو دیر است!
من امشب داد خواهم زد
دلم لبریز فریاد است
به روی خاطرات بد
صدای زوزه ی باد است
برو با خود ببر دیگر
از این جا رد پایت را
به آتش می كشانم امشب
تمام نامه هایت را........
صدایم باز می لرزد
من امشب باز هم مستم
تو گفتی هر كجا باشی
من اما در دلت هستم
ولی پایان گرفت امشب
سقوط و گریه و ناله
كنار پنجره دیگر
نه گلدانی نه آلاله
همان بهتر كه من امشب
ندیدم اشك چشمانت
زدم یك بوسه بر عكست
خدا یار و نگهدارت

غزل آغاز شد شاید بدانی دوستت دارم
كه حتی لا اقل این جا بخوانی دوستت دارم
ز دل برخاستم تا در غزلباران احساسم
نپنداری كه من تنها زبانی دوستت دارم
از اوج چشمهایت جرآت پرواز می گیرم
زمینی هستم اما آسمانی دوستت دارم
ترا جان میفشانم گر هزاران بار جان میگیرم
هزاران بار با هر جانفشانی دوستت دارم
قسم بر لحظه ی اعدام بر رگبار مژگانت
به آن زخمی كه بر دل مینشانی دوستت دارم
زدی آتش به جانم با كلامی آتشین اما
بدان من با همه آتش بجانی دوستت دارم
درون آیینه با یك نگاه ساده میفهمی
كه تنها آنقدر كه دلستانی دوستت دارم
به عاشق ماندن و تنهایی و پژمردگی سوگند
كه تو حتی اگر با من بمانی یا نمانی دوستت دارم
غزل پایان گرفت و من در این جا خوب می دانم
بدانی یا ندانی جاودانی دوستت دارم

ز بس تنها نشستم همچو گل های بیابانی
دلم چون غنچه خو كرده ست با سر در گریبانی
به بخت تیره ی خود اشك غم از دیده می بارم
چه سازد با سیاهی های شب شمع شبستانی؟
نه می خندم نه می گریم نه سر مستم نه هشیارم
نمی دانم چه باید كرد در دنیای حیرانی
دل دیوانه ام دنبال گیسوی تو می گردد
كه شاید داد خود گیرد ز زنجیر پریشانی
ز جان خویش شستم دست در پیش نگاه تو
كه چشمان تو دریایی ست بی پایان و طوفانی
نگاه سر كشت هر جا كه رو آورد و گردش كرد
خماری بود و مستی بود و طوفان بود و ویرانی
به دنبال شراب سر خوشی بیهوده می گردی
ندارد ساغر هستی بجز زهر پشیمانی

چشم هایم را با آن هوای ابری و بارانی

به ملاقات یادت می فرستم

.ذکر دوریت را برای دل غریبم نجوا میکنم

و آنقدر برایت حرف می زنم که تن حرفهایم درد می گیرد

و شب دلتنگی مثل همیشه خسته بر درمی کوبد.

من باید بروم ؛

اما تو نگران نباش .

باز فردا همان ساعتها می آیند و من

اگر روزی دیگر در سرنوشتم طلوع کرد ؛

به کنارت برمی گردم .

سئوال اول :

اگر زنی رو بشناسید که حامله شده و در حال حاضر هشت تا بچه داره که سه تا از اونها کر هستند و دوتاشون کور و یکی دیگه هم عقب افتاده و خودش هم به بیماری سیفیلیس مبتلا هستش ، بهش پیشنهاد می کنن بچه اش رو سقط کنه ؟

قبل از اینکه به سئوال اول جواب بدید بیایید سئوال دوم رو مرور کنیم ...

سئوال دوم :

وقتشه که رئیس جمهور کشورتون رو انتخاب کنید و این اطلاعات رو از سه کاندیدا دارید

کاندیدای اول : هم عقیده با سیاستمداران فاسد ، در مشاوره با ستاره شناسان ، دو تا معشوقه داره و کلاه سر همسرش می زاره ، مرتب سیگار می کشه ، و روزی هشت الی ده تا مشروب می خوره ...

کاندیدای دوم : دو بار تا حالا از پارلمان اخراج شده ، تا ظهر می خوابه ، در دوران دانشگاه به مورفین معتاد بوده و یک چهارم لیتر ویسکی هر شب می

خوره

کاندیدای سوم : سرباز کهنه کار جنگ بوده ، گیاه خواره ، سیگار نمی کشه ، بعضی وقتا یک یا دو آبجو می خوره و سر همسرش کلاه نمی زاره ...

حالا جواب بدید که کدوم رو انتخاب می کنید ؟

بیایید جوابها رو با هم چک کنیم

کاندید اول اسمش هست فرانکلین روزولت

کاندید دوم اسمش هست وینستون چرچیل

کاندید آخری هم اسمش هست آدلف هیتلر

و سر آخر اینکه اگر به سئوال اول در مورد سقط جوابتون مثبت بود باید بدونید

که شما لودویک بتهوون رو کشتید ...

دوستان عزیز در مورد هیچ کس پیش داوری نکنیم ...

نگاهت را مگیر از من


نگاهم می کنی نم نم


سراپای وجودم را


به آب عشق می شویی


و می گویی به من رازی


که این مدت زچشمانت نفهمیدم


نگاهم می کنی چشمت به مویم می کشد دستی


تو از نسل کدامین نرگس مستی


که جز مستان کسی تعبیر خوابت را نمی داند


مشو دلگیر اگر گاهی سراغت را نمی گیرم


خیالم راحت عشق زلال توست


نباشم یا که باشم پیش چشمانت


دلم مست خیال توست


مال توست


نگاهم کن نگاهت را مگیر از من نگاهم کن که چشمانت


مرا حکم نفس دارد


اگر باور نمی داری


نگاهت را بگیر از من


و مرگ آرزوهای


نه چندان دور این دل را


تماشا کن