تبیان، دستیار زندگی

در گوشه ی تنهایی ها شبم به هوایت روشن

با توشه ی شیدایی ها دلم به صفایت روشن

چون شمع شب افروزم جان پیش تو می بازم

در پای تو می سوزم با یاد تو می سازم

آینه ی ساده بودم دل را به تو داده بودم

با حیرت دیدن تو شکستم در این دشت کجایی

با شوق دمیدن تو نشستم که ای من درایی

با یادت شب هایم در جاده ی حیرانی همواره چراغانی

به سویت باز آیم با موج پریشانی در اوج پشیمانی

دریای خروشانم من بی تابم و سوزانم من شیــــــــــدایم

هم صحبت ماه و طوفان تا ساحل تو سرگردان تنهـــــــــــایم

من همسفر شب بودم تو همنفس خورشیدی

دیدی که زغم فرسودم بر جان و دلم تابیدی

با یادت شب هایم.....  

خدایا !!کمکم کن تا این زمستون به سر نرسیده به جای عاشقی واژه ی دیگری را اختراع کنم....**

باز که تو خیس گریه ای سهم چشاتُ کم داری

کی حرفاتُ گوش می کنه  وقتی همه رهگذرن

دلت که بارونی بشه کنار گلدون می شینی

بهم بگو ازین همه دربدری سهم توکو

سهم چشات یه خاطره س تو غربت چار دیواری

امشب کنار ماه می نشینم و با ستاره ها آواز می خوانم...

امشب می خواهم با ستاره ها تا سحر از تو حرف بزنم

امشب پنجره را باز می گذارم،تا دور دستها خیره می شوم و عمق هزاران دریای بیکران را می بینم..

امشب دلم را برایت می فرستم و تا اوج آسمان آبی برایت زمزمه می کنم...

بیا ...

بیا....همه ی ما چشم انتظارت هستیم....