تبیان، دستیار زندگی

دلم را سپردم به بنگاه دنیا

 

و هی آگهی دادم اینجا و آنجا

 

و هرروز

 

برای دلم مشتری آمد ورفت

 

و هی این و آن

 

سرسری آمد و رفت

 

.....

 

ولی هیچ کس واقعا

 

اتاق دلم را تماشا نکرد

 

دلم قفل بود

 

کسی قفل قلب مرا وا نکرد

 

......

 

یکی گفت:

 

چرا این اتاق

 

پر از دود و آه است

 

یکی گفت:

 

چرا دیوارهایش سیاه است..!!!

 

یکی گفت:

 

چرا نور اینجا کم است..

 

و آن دیگری گفت:

 

و انگار هر آجرش

 

فقط از غم و غصه و ماتم است!!!

 

.....

 

و رفتند و بعدش

 

دلم ماند بی مشتری

 

و من تازه آن وقت گفتم:

 

خدایا تو قلب مرا می خری؟؟؟؟

 

.........

 

و فردای آن روز

 

خدا آمد و توی قلبم نشست

 

و در را به روی همه پشت خود بست

 

و من روی آن در نوشتم:

 

ببخشید ،دیگر

 

 برای شما جا نداریم...

 

از این پس به جز او

 

کسی را نداریم...

  

 

 

خیلی ها فکر می کردند با آمدن تلویزیون و بعد از آن ماهواره و اینترنت ، بازار رادیو کساد می شود . در سراسر جهان ، این تقابل رسانه ها در دوره های مختلف به نتایج متفاوتی منجر شده است.

 

در اوایل دهد ی هفتاد ، رادیو رسانه ای محدود با موضوعاتی خاص بود و رسانه های نوین جا را برای آن ، لحظه به لحظه تنگ تر می کردند. اما امروز دیگر این طور نیست . در ماشین های مسافرکش ، راننده ها دیگر چندان به دنبال موسیقی مناسب در بین نوارهای این ور آب و آن ور آب نمی گردند و از گوش کردن به رادیو جوان و رادیو پیام و رادیو ورزش لذت می برند.

 

در خانه نیز رادیو سراسری و رادیو تهران در مواقعی رادیو معارف و رادیو قرآن ، مشتری مخصوص به خود دارند . رادیو امروز با  برنامه های پر سرعت و سرعت (باکس های ) متنوع برنامه ای ، به صورت تولیدی و زنده مخاطب را با خود نگاه می دارد. از آن مهم تر این است که شنونده هر که باشد ، هر چه را بخواهد با تغییر موج رادیوهای ایران به دست می آورد ، در همه ی شبانه روز .

 

مدیران ،گویندگان و همه ی دست اندرکاران رادیو ، افراد ماندگاری هستند که با عشق به رادیو آن را زنده نگه می دارند و نمی گذارند سایه ی تلویزیون بیش از این سنگینی کند.

این موفقیت ، محصول وقت و برنامه ریزی همه ی اصحاب رادیو به خصوص مدیران رادیو است... 

 (فریدالدین حداد عادل)

خبر به دورترین نقطه‌ی جهان برسد   *    نخواست او به منِ خسته ـ بی‌گمان ـ برسد
شکنجه بیشتر از این؟ که پیش چشمِ خودت *  کسی که سهم تو باشد به دیگران برسد
چه می‌کنی؟ اگر او را که خواستی یک عمر  *  به ‌راحتی کسی از راه ناگهان برسد...
رها کنی برود، از دلت جدا باشد  *  به آن که دوست‌تَرَش داشته به آن برسد
رها کنی بروند و دو تا پرنده شون * خبر به دورترین نقطة جهان برسد
گلایه‌ای نکنی، بغض خویش را بخوری   * که هق هق‌ِ تو مبادا به گوششان برسد
خدا کند که... نه! نفرین نمی‌کنم... نکند *   به او ـ که عاشق او بوده‌ام ـ زیان برسد 

 

پ.ن من: یه جورایی حرف دلمو زد...

 

خدایا...!

 

ای مهربانترین و ای نزدیکترین دورای همیشگی و در همه جامن دست به دعا از ازل تا ابدم

 

التماسی بی دریغی که هرگز از احتیاج تو خالی نمی شود بگو به کدام گوشه آسمان، کبوتر نیازم را پرواز دهم

 

تا استجابت تو، بالهای زخمی شان را در آغوش بگیرد.

خداوندا...!

 

گذشته های من سرشار از اضطراب و واهمه است

 

ازاین گذشته تاریک، راهی به آینده روشن مرا راهنمایی کن.

 

الهی...!

 

پرنده امیدم را در آسمان آبی تو پرواز می دهم

 

و به امید بخشایشت دست به دعا می برم.

 

تولد 13 سالگی رادیو جوان در تالار وزارت کشور.....

 

 21 اسفند  برگزار خواهد شد....

تنهایی‌ ،  

     

 حسی نیست که با در آغوش گرفتن کسی 

                                                        

 از بین برود 

      

تا زمانی که تنهایی خدا در کنار توست   

               

پس در آغوش انسانها تنها باش . . .

 

 

قطار می رود
تو می روی
تمام ایستگاه می رود



و من چقدر ساده ام
که سالهای سال
در انتظار تو
کنار این قطار رفته ایستاده ام
و همچنان
به نرده های ایستگاه رفته
تکیه داده ام!  

در دیداری كه بین اینشتین و چارلی چاپلین صورت گرفت، اینشتین به چارلی چاپلین گفت: كار شما خیلی مهم است، زیرا مردم جهان از هر كشور و قومی كه باشند حركت‌های شما را می‌فهمند و

تحسینتان می‌كنند. چارلی در پاسخ گفت: ولی به نظر من كار شما خیلی مهم‌تر است، زیرا مردم

جهان از هر كشور و قومی بدون آن كه حرف‌های شما را بفهمند تحسینتان می‌كند.

 

دلیل اینکه آرومم امید لمس دستاته

 

همین لبخند پنهانی کنار لحن گیراته

 

  

دلیل اینکه تنهایی همین دستای تنهامه

 

همین دنیای تاریکم همین تردید چشمامه

  

شبیه حس پژمردن دچار شک بی رنگی

 

من آرومم تو تنهایی حقیقت داره دلتنگی

  

هنوزم می شه عاشق شد هنوزم حال من خوبه

 

ببین دنیا پر از رنگه هنوزم عشق محبوبه

  

تو دلگیری نمی دونی چه رویایی به من دادی

 

اگر فکر می کنی سردم برو رد شو تو آزادی

  

نمی دونی چه قد سخته تو پشت نبض دیواری

 

نمی دونم تو این روزا چه احساسی به من داری

 

  

نه اینکه سرد مغرورم نه این که دور از احساسم

 

بزار دست دلم رو شه بزار رویا رو بشناسم

 

  

تموم شهر خوابیدن من از عشق تو بیدارم

 

یه روزی می فهمی از چشمام چه احساسی به تو دارم

 

 

 

احسان خواجه امیری

خدایا ما را فقط تو یار و یاور باش که جز تو یاری نیست . 

 خدایا به من زیستنی عطا کن که در لحظه مرگ بر بی ثمری لحظه ای که برای زیستن گذشته است حسرت نخورم

و مردنی عطا کن که بر بیهودگی اش سوگوار نباشم .