*************************

اری.......

     اغاز دوست داشتن است

                            

 گرچه  پایان راه ناپیدا ست

 من به پایان دگر نیندیشم که... 

این دوست داشتن برایم زیباست

   *************************

:::---:::---:::---:::---:::---:::---:::---:::---:::---:::---:::---:::---

بنده ی من!

تو هنگامی که به نماز می ایستی

من ان چنان گوش می دهم

که گویی

همین یک بنده را دارم!   

    ولی تو

 انچنان غافلی که گویا...   

   صدها خدا داری .

حدیث قدسی  

:::---:::---:::---:::---:::---:::---:::---:::---:::---:::---:::---:::---:::---

  *************************

 تا دید فرشته ی خبرچین! جرمم

                            فی الفور نمود ثبتش و راهی شد

گفتم:اخوی! مرو،خدا می بخشد

                          ان وقت تو این وسط کِنِف خواهی شد 

التماس دعا....

التماس دعا ....

التماس دعا ....

التماس دعا....

                                     التماس دعا.....

 *************************

* ** * * * * * * * * * *

خوابیم !اگرچه مرد میدان هستیم

خیر سرمان رستم دستان هستیم
وقتی به «داداش کایکو» نیازی باشد
گوییم که: «نه! ما ایکیوسان هست! »

  * ** * * * * * * * * * *

این شنیدستی یکی بی تجربه

                  خورد ویتامین "خ" بر جای "ب"

خورد ویتامین "خ" ان بی خبر

                  خواب خر می دید ان شب تا سحر

دید خرها را ضعیف و خسته اند

                     هر الاغی را به اخور بسته اند

اری اری خر به فکر آخور است

                        ادم ان باشد که فکر اخر است

کور باشد ادم یک روزه بین

                      اخر هر کار  را  اول  ببین

هر کسی امروز فردا را ندید

                     هرگز از نخل  سعادت بر نچید

همتی خواهم من  از اهل بلاغ

                     تا بفهمم فرق خر را از الاغ

گر الاغ است از چه می گویند خر

                   هر که می داند مرا سازد خبر

          خر الاغ است یا الاغ  خر نما

           خرنما باشد الاغ خر   نه ما

                                                                 حاج  مرشد چلویی

ای کاش کمی ساده و خاکی بودیم

از دست ریا و رنگ شاکی بودیم

در قحطی سادگی و صافی ای کاش

یک ذره شبیه ایشی زاکی بودیم!

صندوقچه‌ای بهر دلت خواهم بود

مهربانی جاده ای است

که هر چه نزدیک تر بروی ،خطرناک ترمی گردد.

نمی توان باز گشت....

اما لحظه ای باید درنگ کرد

و شاید چندگامی به بیراهه رفت 

مدتی بر جاده ی هموار می رانیم...

حرف های نزدیک  دارند  فرا می رسند،

خطرناک است!

چه تنگنای سختی است!

یک انسان یا باید بماند یا برود،

و این دو

اکنون برایم از معنی تهی شده است.

و دریغ که راه سومی هم نیست!