تبیان، دستیار زندگی

باگان، میانمار، شهر هزار معبد، شهرباگان از مشهورترین شهرهای باستانی دنیاست که قدمت آن به سال ها پیش برمی گردد. شهر باگان که خیلی ها آن را به اسم پاگان هم می شناسند، به خاطر وجود بیش از ۲۰۰۰ معبد و آثار باستانی به عنوان یکی از عجایب معماری دنیای باستان ساخته می شود؛ نکته جالب اینجاست که هنوز چگونگی ساخت این معبدها در هزاران سال پیش بدون جواب مانده و باستان شناسان زیادی برای رسیدن به جواب این معما در این شهر مشغول کاوش هستند. این شهر باستانی در میانمار یا همان برمه و در شرق آسیا قرار گرفته است.

 

 

ساعت ها با یک جسد در اتاق کار حبس می شود؛ جایی که تنها یک تخت، چند سرنگ تزریق زیرپوستی، یک کیت آرایش و چند ماده شیمیایی به چشم می خورد. این کاری است که فرانک مالابد از ۷-۸ سالگی یاد گرفته و تا حالا که ۶۲سال دارد ادامه داده است. او آدم ها را برای زیباتر دیده شدن در آخرین ایستگاه زندگی شان آماده می کند.
خودش می گوید: «کار من زیباتر کردن آدم ها در زمان مرگشان است.» او تقریبا در تمام عمرش اجساد را برای شرکت در مراسم تدفین آراسته است. آخرین لباس هایشان را به آنها پوشانده، صورتشان را آرایش کرده و در تابوت جا داده است.
اما این تنها کار فرانک مالابد نیست. او به جز کار تدفین، مومیایی چهره های برجسته سیاسی و اجتماعی را هم در کارنامه اش دارد. معروف ترین آنها مارکوس، دیکتاتور فیلیپینی بوده است و آخرین شان هوگو چاوز که گفته می شود فعلا در حد پیشنهاد با او صحبت شده تا مومیایی کردن چاوز را به عهده بگیرد. هر چند که مالابد می گوید مقامات ونزوئلایی باید هر چه زودتر در این باره تصمیم گیری کنند چون هر چه مومیایی جسد چاوز به تعویق بیفتد، کیفیت کار پایین تر خواهد آمد.
ونزوئلایی ها می خواهند چاوز را مثل لنین مومیایی کنند. اما مالابد می گوید که این کار را نخواهد کرد: «ما برای مومیایی کردن تکنیک های متفاوتی داریم. جسد لنین با رزین مومیایی شده. در واقع انگار در ورقه ای از یخ پیچیده شده است. اگر از من بخواهند این کار را برای جسد چاوز انجام دهم، روش کارم فرق خواهد کرد.»
او روشش را این طور توضیح می دهد: «اول باید خون را از رگ ها تخلیه کنیم. این کار با یک سرنگ انجام می شود. بعد به داخل شریان ها مایعی را تزریق می کنیم که در تمام بدن منتشر شده و بافت ها را منجمد می کند.

فرانک می گوید مومیایی کردن کار هر کسی نیست. ظرافت هایی دارد که باعث شده این حرفه، به یک حرفه بدون بازگشت تبدیل شود: «مومیایی کردن یک کار صفر و ۱۰۰ است. این کار نمی تواند ۹۹درصد خوب انجام شود. شما یا یک جسد را به بهترین شکل مومیایی می کنید یا به کل از بین می برید. در این صورت دیگر نمی توانید به خانواده متوفی بگویید که کارتان را اصلاح خواهید کرد. چون دیگر جایگزینی برای جنازه ای که زیر دستتان خراب شده ندارید.»
فرانک در آرزوهای کودکی اش خود را مهندسی تصور می کرد که تحصیلات دانشگاهی را تا بالاترین مقطع ادامه می دهد اما میراث خانوادگی، خیلی زودتر از آن که او تصمیم بگیرد شغل آینده اش را مشخص کرده بود. پدر فرانک متصدی کفن و دفن بود و تمام دوران کودکی و نوجوانی او به یادگیری مهارت های شغلی پدرش گذشت؛ چیزی که خودش آن را «هنر نگهداری از مردگان» می نامد.
او از همان زمان همراه با پدرش هر روز به پایگاه هوایی امریکا در فیلیپین می رفت و مشغول کفن و دفن سربازهایی می شد که در جنگ ویتنام کشته شده بودند و باید به زادگاهشان باز می گشتند. تدفین ۳۰ تا ۴۰ جسد در روز کم کم مالابد را که در این کار حرفه ای شده بود، از دنیای درس و تحصیل مهندسی دور کرد. او بعدها با دختر یک سردخانه دار ازدواج کرد تا همه چیز زندگی اش در رابطه با دنیای مردگان تعریف شود. حالا دیگر برای او ساده ترین کار دنیا، آماده کردن یک جسد برای شرکت در مراسم تدفینش بود: «این اولین اولویت من در زندگی نبود اما وقتی واردش شدم فهمیدم در این کار استعداد دارم. درآمدش هم خوب بود. بنابراین به شغل دیگری فکر نکردم.»

مومیایی کردن مردگان، حالا تبدیل به حرفه خانوادگی مالابد شده که بعد از او دو دخترش آن را ادامه خواهند داد: «هر دو دختر من مجوز مومیایی کردن مردگان را گرفته اند. من نگران مرگم نیستم. آنها من را برای کفن و دفن آماده خواهند کرد.»
فرانک اگرچه مسیحی معتقدی است و در تمام زندگی اش با مرده ها سر و کار داشته اما هیچ اعتقادی به ارواح، شیطان یا جادو ندارد و هیچ وقت هم به خاطر نوع کارش دچار کابوس شبانه نشده است. او در ماه فقط روی ۵جسد کار می کند و تنها نیمی از ۱۳۳۰۰ تا ۴۳۵۰۰ دلاری را که از این کار در می آورد، خرج لوازم و ابزارهای کارش می کند.

معروف ترین جسدی که مالابد برای تدفین آماده کرده، فردیناند مارکوس  دیکتاتور فیلیپین بود که دو دهه بر مردم این کشور حکومت کرد و در نهایت در سال ۱۹۸۶ با انقلاب مردمش از قدرت پایین کشیده و به هاوایی تبعید شد. مارکوس وقتی در تبعید مرد و خانواده اش تصمیم گرفتند پیکر او را به فیلیپین برگردانند، مالابد به مدت چهار سال هر ماه بین مانیلا و هونولولو در رفت و آمد بود و به جسد مارکوس رسیدگی می کرد تا در نهایت دولت فیلیپین اجازه تدفین مارکوس در شهر زادگاهش را صادر کرد. مالابد بعد از آن کار روی جسد مارکوس را آغاز کرد تا خانواده اش به مدت حداقل ۲۵سال بتوانند جسد او را در تابوت شیشه ای در معرض دید عموم قرار دهند. او می گوید: «جسد مارکوس، جسد سختی بود. تماما ورم کرده بود و آماده کردنش واقعا به دقت نیاز داشت.»
فرانک مالابد می گوید با این که جسد بزرگترین دیکتاتور کشورش را مومیایی کرده، اما هیچ گرایش سیاسی ای ندارد: «هر کس به خدمات من احتیاج داشته باشد، کافیست با من تماس بگیرد تا کارش را راه بیندازم. فرقی ندارد چه کسی باشد. من ۲۴ساعته در اختیارم».

یک زن آمریکایی با کوسه های سفید بزرگ بدون هیچ لوازم محافظتی مسیر زیادی شنا کرده است تا ثابت کند این موجودات دریایی آنقدرها هم خطرناک و مرگبار نیستند.
«اوشن رامسی» ۲۷ ساله، طرفدار کوسه و حفظ محیط زیست در جزیره اوآهو (یکی از جزایر هشت‌گانه ایالت هاوایی آمریکا در اقیانوس آرام است) و با شکارچیان در آبهای باخای مکزیک شنا می‌کند.
رامسی معتقد است که با سفر درمیان ان کوسه‌ها که در نظر مردم بسیار خطرناک و مرگبار هستند، می‌تواند ثابت کند که آنها هیچ خطری برای دیگران نخواهند داشت.
وی گفت: بیان شادی باور نکردنی و ابراز احساسات تجربه نفس گیر با یک کوسه سفید بزرگ سخت است.

رامسی در مصاحبه با روزنامه تلگراف گفت: هدف این بود که با کوسه‌های سفید بزرگ شنا کنم و اگر شرایط مناسب پیش بیاید از رفتارهای طبیعی آنها فیلم بگیرم و در واقع با آنها ارتباط برقرار کنم. رامسی معتقد است که کوسه‌ها قربانی احساسات رسانه‌ای شده‌اند که تلاش می‌کنند آنها را قاتلین ستمکار توصیف کنند.

مردی فرانسوی شام خوشمزه ای را تدارک دیده بود تا به همراه همسر و دختر دو ساله اش صرف کنند.
آنتوان مهندس ۳۶ ساله ساکن پاریس در ماهیتابه گوشت را سرخ کرده بود و در آخرین مرحله در قوطی کنسرو لوبیا سبز را باز کرد و محتویات آن را داخل ظرف ریخت. آنتوان وقتی ماهیتابه را روی میز شام گذاشت و می خواست سهم هر نفر را در بشقاب بگذارد از دیدن موشی مرده  که وسط لوبیا های سبز بود ، حیرت کرد.
او قوطی لوبیا سبز را از سوپرمارکت مشهور پروکسی شعبه فروشگاه های زنجیره ای کارفور خریده بود.

آنتوان می گوید: بارها شنیده بودم که در داخل کیسه سوپ آماده لاشه موش بوده یا در داخل سالاد یک نفر قورباغه پیدا شده است اما هرگز فکر نمی کردم یک روز همین بلا سر خودم بیاید.

زنان چینی با استفاده از شکم مصنوعی تظاهر به بارداری میکنند تا مسافران را فریب داده و در قطارهای شلوغ جایی برای نشستن پیدا کنند. این شکمهایی که زنان را باردار نشان میدهد از جنس سیلیکون بوده و با قیمت ۵۰ دلار در بازارهای چین به فروش میرسد.
یک زن چینی هنگام استفاده از این ترفند برای اینکه مسافران با خیال اینکه وی باردار است صندلی خود را به او تعارف کنند گیر افتاد و حسابی خجالت زده و شرمسار شد.
این زن که کمربند شکم مصنوعی‎اش را محکم نبسته بود هنگام ورود به مترو متوجه شد که شکمش روی زمین افتاده است و این مسئله باعث شد اکثر حاضران در مترو او را مورد تمسخر و نکوهش قرار دهند. این زن میگوید این شکم مصنوعی را از طریق یک آگهی بازرگانی سفارش داده است و بسیار طبیعی به نظر میرسد.
بیش از ۱ . ۲ میلیون نفر روزانه از متروی شهر پکن در چین استفاده می‎کنند و همین شلوغی زنان را به استفاده از این ترفندها برای راحت‎تر بودن در قطارها وادار کرده است. بسیاری از زنان چینی به استفاده از این ترفند برای بدست آوردن امتیاز زنان باردار به خصوص در امر حمل و نقل عادت کرده‎اند.
جالب است بدانید این شکم‎ها دارای سایزهای مختلف بین ۲ تا ۴ ماه ، ۵ تا ۷ ماه و ۸ تا ۹ ماه هستند.