تبیان، دستیار زندگی

کسانی که به طرف عقربه های ساعت امضاء می کنند انسانهای منطقی هستند.

کسانی که برعکس عقربه های ساعت امضاء می کنند دیر منطق را قبول می کنند و بیشتر غیر منطقی هستند.

کسانی که از خطوط عمودی استفاده می کنند لجاجت و پافشاری در امور دارند.

کسانی که از خطوط افقی استفاده می کنند انسانهای منظم هستند.

کسانی که با فشار امضاء می کنند در کودکی سختی کشیده اند.

کسانی که پیچیده امضاء می کنند شکاک هستند.

کسانی که در امضای خود اسم و فامیل می نویسند خودشان را در فامیل برتر می دانند.

کسانی که در امضای خود فامیل می نویسند دارای منزلت هستند.

کسانی که اسمشان را می نویسند و روی اسمشان خط می زنند شخصیت خود را نشناخته اند.

کسانی که به حالت دایره و بیضی امضاء می کنند،کسانی هستند که می خواهند به قله برسند. 

از دریا پرسیدم:این امواج دیوانه تو،از کرانه ها چه می خواهند؟

چرا این گونه پریشان و در به در،سر به کرانه های از همه جا بی خبر می زنند؟

دریا در مقابل سوالم گریست!!!

امواج هم گریستند!!!

آنوقت دریا گفت:طعمه مرگ تنها آدمها نیستند.

امواج هم مثل آدمها می میرند!!!

این امواج زنده هستند که لاشه امواج مرده را شیون کنان به گورستان سواحل خاموش می سپارند!!! 

و...

آن زمان که خبر مرگ مرا می شنوی

روی خندان تو را

کاشکی می دیدم...

تقدیم به عشق نافرجام خودم،که برای همیشه رفت. 

اگر روزی دلت لبریز غم بود

گذارت بر مزار کهنه ام بود

بگو این بی نصیب خفته در خاک

یه روزی عاشق و دیوانه ام بود 

گل عشق تو هستم شبنمم باش

دلم دنیای زخمه مرهمم باش

ز درد بی کسی قلبم شکسته

تو شهر بی کسی ها همدمم باش 

پرسید کدام راه نزدیک تر است؟

گفتم به کجا؟گفت به خلوتگاه دوست

گفتم مگر فاصله ای می بینی

بین دل و آنکه دل منزل اوست 

اگه بی تو تنها گوشه ای نشستم

تویی تو وجودم بی تو با تو هستم

اگه سبز سبزم تو هجوم پاییز

ذره ذره ی من از تو شده لبریز

بی تو با تو بودن شده شب و روزم

بی تو اما یادت با منه هنوزم

تویی توی حرفام تویی تو نفسهام

ولی جای دستات خالیه تو دستام 

شاید زندگی آن جشنی نباشد

که ما آرزویش را داشتیم

اما حال که به آن دعوت شده ایم

بگذار تا میتوانیم زیبا برقصیم... 

کسی را دل مگر از سنگ باشد

که بگذارد کسی دل تنگ باشد

اگر یار مرا دیدی به خلوت

بگو ای بی وفا ای بی مروت

گریبانم ز دستت چاک چاکو

نخواهم دوخت تا روز قیامت