تبیان، دستیار زندگی

سوم اردیبهشت ماه روز معمار است. ایرانی ها هنر و خلاقیت خود را با معماری تلفیق کرده اند و در طول سالیان دراز، بناهایی را ساختند که امروز از آن ها به عنوان شگفتی های معماری دنیا یاد می شود. به گزارش ایسناامروزه معماری را یک هنر اجتماعی می دانند. در اصول معماری، اجتماعی بودن و سازش بنا با محیط و اجتماع اهمیت زیادی دارد. معماران ایرانی بناهایی را طراحی کردند که پس از گذشت صدها سال، هم چنان شگفتی و زیبایی خود را حفظ کرده  و طراوت و تازگی ابتدای ساخت خود را از دست نداده اند. شاید به همین دلیل است که دیدن چندباره یک بنای زیبا برای ما خسته کننده نیست. سابقه معماری ایران را مربوط به هزاره هفتم قبل از میلاد می دانند. از همان دوران معماران ایرانی ویژگی هایی را در طرح های خود به کار گرفتند که معماری ایران را شناسنامه دار کرد و ویژگی های خاص و منحصربه فردی به آن بخشید. محاسبات دقیق، فرم درست پوشش، رعایت مسائل فنی و علمی در ساختمان، ایوان های رفیع، ستون های بلند و بالاخره تزئینات گوناگون بود که معماری ایران را باشکوه و زیبا کرد. معماری در ایران سبک های مختلفی را تجربه کرد. پارسی، پیش پارسی، مادی، پارتی و معماری های خاص دوره های هخامنشیان، سلوکیان و ساسانیان از شیوه ها و سبک های متنوع معماری پیش از ظهور اسلام در ایران بودند. پس از اسلام نیز سبک های خراسانی، رازی، اصفهانی و آذری بخش مهمی از معماری را شامل می شدند. مروری بر ویژگی های معماری برخی از این بناهای شگفت انگیز داریم.

عمارت باغ ارم شیراز از زیباترین معماری های ایرانی است. بنای اولیه عمارت باغ ارم در زمان فتحعلی شاه قاجار، توسط یکی از معماران معروف آن دوره ساخته شد.عمارت اصلی در زمان سلطنت ناصر الدین شاه قاجار توسط حسین علی خان نصیرالملک پی ریزی شد که با مرگ وی، خواهرزاده او ابوالقاسم خان نصیرالملک امور باغ ارم را به دست گرفت و عمارت نیمه کاره را تکمیل کرد. این عمارت به سبک زمان قاجاریه و به تقلید از سبک معماری زندیه ساخته شده است.

طراحی و ساخت این بنای سه طبقه به گونه ای است که طبقه زیرین آن که هوای خنکی دارد، برای استراحت در روزهای تابستان ساخته شده و در قسمت جلویی ستون های طبقه دوم و سوم نیز کاشی های هفت رنگ به کار رفته است. نقاشی، حجاری، کاشی کاری و گچ بری های به کار رفته در این عمارت از شاهکارهای معماری و هنر دوره قاجار است. در مقابل عمارت استخر بزرگی ساخته شده که تصویر عمارت در آن نمایان می شود.

منبع: خراسان نیوز

سوم اردیبهشت ماه روز معمار است. ایرانی ها هنر و خلاقیت خود را با معماری تلفیق کرده اند و در طول سالیان دراز، بناهایی را ساختند که امروز از آن ها به عنوان شگفتی های معماری دنیا یاد می شود. به گزارش ایسناامروزه معماری را یک هنر اجتماعی می دانند. در اصول معماری، اجتماعی بودن و سازش بنا با محیط و اجتماع اهمیت زیادی دارد. معماران ایرانی بناهایی را طراحی کردند که پس از گذشت صدها سال، هم چنان شگفتی و زیبایی خود را حفظ کرده  و طراوت و تازگی ابتدای ساخت خود را از دست نداده اند. شاید به همین دلیل است که دیدن چندباره یک بنای زیبا برای ما خسته کننده نیست. سابقه معماری ایران را مربوط به هزاره هفتم قبل از میلاد می دانند. از همان دوران معماران ایرانی ویژگی هایی را در طرح های خود به کار گرفتند که معماری ایران را شناسنامه دار کرد و ویژگی های خاص و منحصربه فردی به آن بخشید. محاسبات دقیق، فرم درست پوشش، رعایت مسائل فنی و علمی در ساختمان، ایوان های رفیع، ستون های بلند و بالاخره تزئینات گوناگون بود که معماری ایران را باشکوه و زیبا کرد. معماری در ایران سبک های مختلفی را تجربه کرد. پارسی، پیش پارسی، مادی، پارتی و معماری های خاص دوره های هخامنشیان، سلوکیان و ساسانیان از شیوه ها و سبک های متنوع معماری پیش از ظهور اسلام در ایران بودند. پس از اسلام نیز سبک های خراسانی، رازی، اصفهانی و آذری بخش مهمی از معماری را شامل می شدند. مروری بر ویژگی های معماری برخی از این بناهای شگفت انگیز داریم.

مسجد گوهرشاد مشهد نیز از زیباترین مساجد ایران و حاصل هنر بی نظیر معماران این سرزمین است. این مسجد به دستور گوهرشاد بیگم، همسر شاهرخ تیموری، در کنار حرم امام رضا (ع) ساخته شد. این مسجد که به شیوه معماری تیموری است، به دست قوام الدین شیرازی بنا شده است. مسجد گوهرشاد شامل 4 ایوان است که در فواصل آن ها 7شبستان قرار گرفته است. این مسجد یکی از بناهایی است که گویای ویژگی های معماری اصیل و سنتی ایران است. از ویژگی های منحصر به فرد این مسجد استفاده از رنگ های شاد در آن است. رنگ های آبی کبالتی و فیروزه ای، سفید، سبز روشن، زرد، زعفرانی، ارغوانی و سیاه براق با انعکاس در بنا و تلفیق با سایه های مختلف جلوه خاصی را به مسجد داده است که بر زیبایی آن می افزاید.

منبع: خراسان نیوز

سوم اردیبهشت ماه روز معمار است. ایرانی ها هنر و خلاقیت خود را با معماری تلفیق کرده اند و در طول سالیان دراز، بناهایی را ساختند که امروز از آن ها به عنوان شگفتی های معماری دنیا یاد می شود. به گزارش ایسناامروزه معماری را یک هنر اجتماعی می دانند. در اصول معماری، اجتماعی بودن و سازش بنا با محیط و اجتماع اهمیت زیادی دارد. معماران ایرانی بناهایی را طراحی کردند که پس از گذشت صدها سال، هم چنان شگفتی و زیبایی خود را حفظ کرده  و طراوت و تازگی ابتدای ساخت خود را از دست نداده اند. شاید به همین دلیل است که دیدن چندباره یک بنای زیبا برای ما خسته کننده نیست. سابقه معماری ایران را مربوط به هزاره هفتم قبل از میلاد می دانند. از همان دوران معماران ایرانی ویژگی هایی را در طرح های خود به کار گرفتند که معماری ایران را شناسنامه دار کرد و ویژگی های خاص و منحصربه فردی به آن بخشید. محاسبات دقیق، فرم درست پوشش، رعایت مسائل فنی و علمی در ساختمان، ایوان های رفیع، ستون های بلند و بالاخره تزئینات گوناگون بود که معماری ایران را باشکوه و زیبا کرد. معماری در ایران سبک های مختلفی را تجربه کرد. پارسی، پیش پارسی، مادی، پارتی و معماری های خاص دوره های هخامنشیان، سلوکیان و ساسانیان از شیوه ها و سبک های متنوع معماری پیش از ظهور اسلام در ایران بودند. پس از اسلام نیز سبک های خراسانی، رازی، اصفهانی و آذری بخش مهمی از معماری را شامل می شدند. مروری بر ویژگی های معماری برخی از این بناهای شگفت انگیز داریم.

دوره حکومت صفویان، دوران شکوفایی هنر معماری ایران بود. در این دوران به دلیل علاقه شاه به معماری و ساخت بناهای باشکوه، شهر اصفهان میزبان بهترین معماران ایران بود و بناهایی که در این دوره ساخته شدند، امروز به پربازدیدترین مکان های کشور تبدیل شده اند. عمارت چهلستون، پل خواجو، باغ طاووس خانه، باغ شبکه، باغ قوشخانه و باغ سعادت آباد از مهم ترین بناهای ساخته شده در این دوره هستند. در این بین عمارت چهلستون به دلیل معماری خاص و نام رازآلود خود از اهمیت خاصی برخوردار است. در دوره شاه عباس اول هسته اصلی عمارت به صورت کوشک ساخته شد و در زمان شاه عباس دوم توسعه یافت و چهلستون نام گرفت. تالار آینه، تالار ۱۸ ستون، دو اتاق بزرگ شمالی و جنوبی تالار آینه، ایوان های طرفین سالن پادشاهی و حوض بزرگ مقابل تالار از اجزای این بنا هستند. معماری این کاخ را ترکیبی از هنر معماری چینی و ایرانی و فرنگی می دانند. ستون های این عمارت که نام کاخ از آن ها گرفته شده از جنس چوب چنار و کاج است. انعکاس تصویر 20 ستون در آب حوض جلوی استخر باعث شدنام این عمارت را چهلستون بگذارند. البته عدد 40 در آن زمان نماد تعداد زیاد بود و برخی معتقدند نام عمارت بر اساس تعداد زیاد ستون ها انتخاب شده است.

منبع: خراسان نیوز

سوم اردیبهشت ماه روز معمار است. ایرانی ها هنر و خلاقیت خود را با معماری تلفیق کرده اند و در طول سالیان دراز، بناهایی را ساختند که امروز از آن ها به عنوان شگفتی های معماری دنیا یاد می شود. به گزارش ایسناامروزه معماری را یک هنر اجتماعی می دانند. در اصول معماری، اجتماعی بودن و سازش بنا با محیط و اجتماع اهمیت زیادی دارد. معماران ایرانی بناهایی را طراحی کردند که پس از گذشت صدها سال، هم چنان شگفتی و زیبایی خود را حفظ کرده  و طراوت و تازگی ابتدای ساخت خود را از دست نداده اند. شاید به همین دلیل است که دیدن چندباره یک بنای زیبا برای ما خسته کننده نیست. سابقه معماری ایران را مربوط به هزاره هفتم قبل از میلاد می دانند. از همان دوران معماران ایرانی ویژگی هایی را در طرح های خود به کار گرفتند که معماری ایران را شناسنامه دار کرد و ویژگی های خاص و منحصربه فردی به آن بخشید. محاسبات دقیق، فرم درست پوشش، رعایت مسائل فنی و علمی در ساختمان، ایوان های رفیع، ستون های بلند و بالاخره تزئینات گوناگون بود که معماری ایران را باشکوه و زیبا کرد. معماری در ایران سبک های مختلفی را تجربه کرد. پارسی، پیش پارسی، مادی، پارتی و معماری های خاص دوره های هخامنشیان، سلوکیان و ساسانیان از شیوه ها و سبک های متنوع معماری پیش از ظهور اسلام در ایران بودند. پس از اسلام نیز سبک های خراسانی، رازی، اصفهانی و آذری بخش مهمی از معماری را شامل می شدند. مروری بر ویژگی های معماری برخی از این بناهای شگفت انگیز داریم.

معماران ایرانی بلندترین گنبد آجری و نخستین گنبد دوجداره جهان را با ساخت گنبد سلطانیه زنجان به نام خود ثبت کردند. ارتفاع آن 50/48 متر و قطر دهانه اش 40/24 است. این بنا در زمان ساخت خود به عنوان تحول عظیمی در معماری اسلامی ایرانی به حساب می آمد. از این گنبد به عنوان یکی از شاهکارهای معماری اسلامی نام برده می شود. گنبد سلطانیه بین سال های 704 تا 712 قمری و به دستور «الجایتو» پادشاه مغول - معروف به سلطان محمد خدابنده - ساخته شد. گنبد سلطانیه را از نظر حجم، سبک معماری، رابطه فضاها، تناسب های موجود در اجزای مختلف، ایستایی، مقاومت بنا، زیبایی شناسی و تزیینات نمونه ای خاص در معماری می دانند. دو جداره بودن گنبد باعث آسیب ناپذیر بودن آن در برابر زلزله شده است. نورگیر های خارق العاده گنبد سلطانیه هر بیننده ای را مبهوت می کند. این نورگیرها مانند یک ساعت آفتابی عمل می کنند. اگر نور از سوراخ گنبد اصلی بتابد زمان اذان ظهر است. نوری که از پنجره های بزرگ می تابد ساعت را نشان می دهد و نور پنجره های کوچک، حدود دقیقه را به نمایش می گذارد. «آرتور پوپ» پژوهشگر آمریکایی آثار تاریخی و هنری ایران درباره این بنا گفته است: «گنبد سلطانیه با وجود حجم بزرگش، سبک و با روح به نظر می رسد و مانند طاق آسمان مستحکم است. بارها و فشارها به درستی در نقاط نسبتاً معدودی تمرکز یافته اند و هیچ مانعی برای آن که حرکت هماهنگ و رو به عروج بنا را مخدوش کند وجود ندارد؛ از این رو بنا از لحاظ ساختار یک شاهکار است.»

منبع: خراسان نیوز

سوم اردیبهشت ماه روز معمار است. ایرانی ها هنر و خلاقیت خود را با معماری تلفیق کرده اند و در طول سالیان دراز، بناهایی را ساختند که امروز از آن ها به عنوان شگفتی های معماری دنیا یاد می شود. به گزارش ایسناامروزه معماری را یک هنر اجتماعی می دانند. در اصول معماری، اجتماعی بودن و سازش بنا با محیط و اجتماع اهمیت زیادی دارد. معماران ایرانی بناهایی را طراحی کردند که پس از گذشت صدها سال، هم چنان شگفتی و زیبایی خود را حفظ کرده  و طراوت و تازگی ابتدای ساخت خود را از دست نداده اند. شاید به همین دلیل است که دیدن چندباره یک بنای زیبا برای ما خسته کننده نیست. سابقه معماری ایران را مربوط به هزاره هفتم قبل از میلاد می دانند. از همان دوران معماران ایرانی ویژگی هایی را در طرح های خود به کار گرفتند که معماری ایران را شناسنامه دار کرد و ویژگی های خاص و منحصربه فردی به آن بخشید. محاسبات دقیق، فرم درست پوشش، رعایت مسائل فنی و علمی در ساختمان، ایوان های رفیع، ستون های بلند و بالاخره تزئینات گوناگون بود که معماری ایران را باشکوه و زیبا کرد. معماری در ایران سبک های مختلفی را تجربه کرد. پارسی، پیش پارسی، مادی، پارتی و معماری های خاص دوره های هخامنشیان، سلوکیان و ساسانیان از شیوه ها و سبک های متنوع معماری پیش از ظهور اسلام در ایران بودند. پس از اسلام نیز سبک های خراسانی، رازی، اصفهانی و آذری بخش مهمی از معماری را شامل می شدند. مروری بر ویژگی های معماری برخی از این بناهای شگفت انگیز داریم.

مسجد شیخ لطف ا... اصفهان که در ضلع شرقی میدان نقش جهان واقع است، از معروف ترین مساجد دنیا از نظر معماری به شمار می رود. این مسجد بین سال های 1602 تا 1619 و به دستور شاه عباس صفوی بنا شد. معمار این بنای ارزشمند استاد محمدرضا اصفهانی است. این مسجد به نام شیخ لطف ا...جبل عاملی، عالم بزرگ عصر صفوی است که به دعوت شاه عباس از لبنان به ایران آمد و به تدریس فقه و اصول پرداخت. مسجد شیخ لطف ا...مجموعه ای از هنرهای متنوع تجسمی است. سبک معماری آن به شیوه اصفهانی بوده و در کاشی کاری های معرق داخل و بیرون گنبد از خط ثلث به قلم علیرضا تبریزی عباسی استفاده شده است. محراب این مسجد به دلیل کاشی کاری های معرق و مقرنس های ظریف آن از شاهکارهای بی نظیر معماری به شمار می رود.

پروفسور« آرتور پوپ» در کتاب «بررسی هنر ایران» درباره این مسجد نوشته  است: «به سختی می توان این اثر را محصول دست بشر دانست. کوچک ترین نقطه ضعفی در این بنا دیده نمی شود.اندازه ها بسیار مناسب، نقشه طرح بسیار قوی و زیبا و به طور خلاصه توافقی است بین یک دنیا شور و هیجان و یک سکوت و آرامش باشکوه که نماینده ذوق سرشار زیباشناسی بوده و منبعی جز ایمان مذهبی و الهام آسمانی نمی تواند داشته باشد.

منبع: خراسان نیوز

سوم اردیبهشت ماه روز معمار است. ایرانی ها هنر و خلاقیت خود را با معماری تلفیق کرده اند و در طول سالیان دراز، بناهایی را ساختند که امروز از آن ها به عنوان شگفتی های معماری دنیا یاد می شود. به گزارش ایسناامروزه معماری را یک هنر اجتماعی می دانند. در اصول معماری، اجتماعی بودن و سازش بنا با محیط و اجتماع اهمیت زیادی دارد. معماران ایرانی بناهایی را طراحی کردند که پس از گذشت صدها سال، هم چنان شگفتی و زیبایی خود را حفظ کرده  و طراوت و تازگی ابتدای ساخت خود را از دست نداده اند. شاید به همین دلیل است که دیدن چندباره یک بنای زیبا برای ما خسته کننده نیست. سابقه معماری ایران را مربوط به هزاره هفتم قبل از میلاد می دانند. از همان دوران معماران ایرانی ویژگی هایی را در طرح های خود به کار گرفتند که معماری ایران را شناسنامه دار کرد و ویژگی های خاص و منحصربه فردی به آن بخشید. محاسبات دقیق، فرم درست پوشش، رعایت مسائل فنی و علمی در ساختمان، ایوان های رفیع، ستون های بلند و بالاخره تزئینات گوناگون بود که معماری ایران را باشکوه و زیبا کرد. معماری در ایران سبک های مختلفی را تجربه کرد. پارسی، پیش پارسی، مادی، پارتی و معماری های خاص دوره های هخامنشیان، سلوکیان و ساسانیان از شیوه ها و سبک های متنوع معماری پیش از ظهور اسلام در ایران بودند. پس از اسلام نیز سبک های خراسانی، رازی، اصفهانی و آذری بخش مهمی از معماری را شامل می شدند. مروری بر ویژگی های معماری برخی از این بناهای شگفت انگیز داریم.

معماری تخت جمشید از شگفتی های طراحی و ساخت بنا در دنیاست. آن زمان ساخت این بنا هدفی جز بیان شکوه و عظمت امپراتوری و بالاخص شخص پادشاه نداشت. تخت جمشید پایتخت کوهستانی امپراتوری پارس بود که یونانیان آن را پرسپولیس (به معنای شهر شارسه) می نامیدند. در تخت جمشید وجود سنگ های خوب و مناسب محلی، زمینه را برای معماری کاخ های ستون دار با تزیینات حجاری و رنگ آمیزی شده و نیز استفاده از آجرهای لعاب دار در برخی قسمت ها فراهم آورده بود. ستون های این بنا با وجود گذشت سال های طولانی و پشت سر گذاشتن حوادث گوناگون هنوز سر پا مانده اند. این ستون ها برخلاف آن چه که به نظر می رسد یکپارچه نیستند و تکه تکه روی هم سوار شده اند. در محل اتصال این تکه ها سرب مذاب ریخته شده است که این سازه را در مقابل هر تکان و لرزه ای مقاوم نگه می دارد. نخستین بار در تخت جمشید بود که ستون ها تا آخرین حد ممکن از هم فاصله گرفتند.

منبع: خراسان نیوز

سلام ... یادم می یاد که وقتی کلاس سوم بودم و مدرسه برامون جشن تکلیف گرفت از اون روز به بعد چادری شدم . چون قد کوتاهی هم داشتم وقتی چادر سر می کردم خیلی تحسین می شدم ...

اما اینکه چطور شد لیاقت چادر سر داشتن به من داده شد رو نمی دونم این هم از لطف خدا بود .

شاید براتون جالب باشه اگر بگم که من تنها دختر چادری بودم که با هم ورودی هام تو دانشگاه قبول شدم!!! یعنی تو ورودی ما فقط من چادری بودم و تو کلاس تک بودم این باعث شد که تصمیم بگیرم در همه زمینه ها تک باشم .

من تو رشته خودم شاگرد اول  شدم. تنها انگیزه من برای اول شدن این بود که نشان بدم حجاب آن هم حجاب کامل و چادر هیچ محدودیتی ایجاد نمیکنه!!!

الان هم در شرکتی مشغول به کار هستم که ایرانی نیستند و من مدیر بخش بازرگانی هستم و اینجا هم من تنها حجاب چادر را دارم

یه چیز جالب اینکه در برجی که دفتر ما واقع شده هیچ شرکتی ایرانی نیست و حدودا 23شرکت خارجی حضور دارند که بین همه ی آنها من تنها فرد محجبه هستم ...

افتخار می کنم که چادر دارم....
دعا کنید خدا لیاقت  تبلیغ چادر را به من بده تا در روز محشر شرمنده خانم حضرت زهرا (س) نباشم ....

یه خاطره دارم و اون اینکه :

سال دوم دانشگاه چند نفر از بچه های دانشگاه تصمیم گرفتند که برای کوهنوردی از چند نفر از دانشجویان ثبت نام کنند تا باهم یکی از قله های کوه دماوند را فتح کنند .من هم ثبت نام کردم . بعد از یک هفته متوجه شدیم که کوه مورد نظر کلی برف اومده و روز کوهنوردی هم  هوا بارونی و برفی خواهد بود.

خیلی از خانمها و اقایون انصراف دادند وفقط 3 تا خانم و 10 تا اقا باقی موندند. من هم جزء اون سه نفر بودم.

شب حرکت یکی از آقایون که مسئول گروه هم بود با من تماس گرفت و از اینکه در گروه هستم وانصراف ندادم تشکر کرد و بعد که مطمئن شد که  حتماً در کوهنوردی حضور خواهم داشت با کمی من من کردن و کلی اسمون ریسمون بهم بافتن و نفس بند اومدن به من گفت که امکان داره شما فردا چادر سر نکنید؟ چون امکان خطر داره و ممکنه زیر پاتون بره و برای خودتون خطرناک باشه!

خیلی جدی گفتم نه من با چادر می یام چادر برای من مزاحمتی نداره اگر احساس کنم جایی خطر آفرین باشه خودم تصمیم می گیرم .

خلاصه  ما ساعت 4 صبح را افتادیم و ساعت 10 بالا بودیم موقع رفت مشکلی نبود چون هوا فقط ابری بود و همه مسیر هم سربالایی بود....

اما موقع برگشت بارون اومد و چند دقیقه بعد به برف تبدیل شد ..... تمام مسیر لیز بود و تقریبا همه تو مسیر سر می خوردند ... من متوجه نگرانی بقیه مخصوصا سرگروه شدم  اما گفتم نگران نباشید من مشکلی ندارم ...

تقریبا همه حداقل یکبار  زمین خوردند  چه خانم چه آقا، اما خدا به من لطف کرد و من زمین نخوردم و حتی چادرم هم گلی نشد.... فقط خیلی خیس شده بود و سنگین

دو روز بعد که اومدیم دانشگاه  دید آقایون و دو خانم حاضر در گروه به چادر  عوض شده بود.

برگرفته از سایت لبیک

اسلام دینی اجتماعی است و انسان را به ارتباط سالم و موثر با هنوعان تشویق می کند؛ بی تردید یکی از مهمترین این ارتباطات، ارتباط با همسایگان است که اسلام نسبت به نوع و آداب آن آموزه ها و دستورات راهگشایی دارد که بشر را به زندگی آرام و بی دغدغه و برخوردار از محبت و صمیمت رهنمون می شود.
آنچنان که خداوند در قرآن به نیکی به همسایه چنین فرمان می دهد: وَاعْبُدُواْ اللّهَ وَلاَ تُشْرِکُواْ بِهِ شَیْئًا وَبِالْوَالِدَیْنِ إِحْسَانًا وَبِذِی الْقُرْبَى وَالْیَتَامَى وَالْمَسَاکِینِ وَالْجَارِ ذِی الْقُرْبَى وَالْجَارِ الْجُنُبِ وَالصَّاحِبِ بِالجَنبِ (نساء، 36)؛ و خدا را بپرستید و چیزی را شریک او نسازید و به پدر و مادر و خویشاوند و یتیمان و بینوایان و همسایه نزدیک و همسایه دور و همنشین و ... نیکی کنید.
امیرمومنان (ع) می فرمایند: خدا را نسبت به همسایگان در نظر داشته باشید زیرا رسول خدا (ص) درباره آنان سفارش فرمودند و پیوسته درباره آنها توصیه می کردند تا آنجا که ما گمان بردیم او می خواهد آنان را وارث و سهیم سازد. (الکافی، ج 7، ص 51)
امام باقر (ع) فرمودند: در کتاب امیرالمومنین (ع) خواندم رسول خدا (ص) بین مهاجرین و انصار و اهل مدینه بخشنامه کردند که همسایه مانند خود انسان است، از هر گونه زیان و گناه باید مصون باشد و حرمت همسایه بر همسایه همانند حرمت مادر است. (الکافی، ج2، ص 666)
پیامبر اکرم (ص) در مورد حقوق همسایه فرمودند: از کمترین حقوق همسایه نسبت به همسایه این است که اگر از شما کمک خواست، کمک نمایی و اگر قرض خواست، قرض بدهی و اگر مریض شد، عیادتش کنی و اگر مصیبتی بر او وارد شد، خدمت رسیده، ایشان را تسلّی دهی. (بحارالانوار، جلد 82، صفحه 94)
امام سجاد (ع) نیز درباره حقوق همسایه فرمودند: او را در غیاب حفظ کن و در حضور گرامی بدار، در حال ستمدیدگی وی را یاری کن، عیبش را شایع نکن، هر گاه از وی بدی دیدی آن را بپوشان، هر گاه دانستی خیرخواهی تو را می پذیرد در خفا به وی نصیحت کن، هنگام سختی ها تنهایش مگذار، از لغزشش در گذر و گناهش را ببخش و کریمانه با وی رفتار کن.
حفظ اسرار و آبروی همسایگان نیز از دیگر وظایفی است که اسلام برای مسلمین برمی شمارد آنچنان که امام سجاد (ع) می فرمایند: از جمله حقوق همسایه این است که در پی عیوب و زشتی های او نباشی و اگر از زشتی و بدی او آگاه شدی آن را بپوشانی. (الفقیه، ج 2، ص 623)

منبع: qudsonline

انسان ها در مواجه با مشکلات و گرفتاریها متفاوتند ؛گروهی صبورند وگروهی بلافاصله فوران می کنند و همه چیز را به باد انتقاد می گیرند.