طنز و سرگرمی
پرواز یک جغد در روستای "واسیلکوا" در بلاروس
یک خانه چادری بی خانمان ها در شهر دهلی هند
یک خانه چادری بی خانمان ها در شهر دهلی هند
پوشاندن لباس گرم به احشام به دلیل سرمای طاقت فرسا – پریستینا کوزوو
تزیین و چراغانی معبدی در کوالالامپور مالزی به مناسبت سال نو چینی
بدون شرح
سوبارو بی آر زد 2017
چشم اندازی بارانی از فرانکفورت، آلمان
قوها در رودخانه ولتاوا در پراگ
بازدید از یک گالری هنری در تایوان
چهارشنبه 29/10/1395 - 13:51
طنز و سرگرمی
نمونه هایی زیبا از کارت پستال های گل
عکس گل برای کارت پستال
کارت گل
کارت پستال های دست ساز با گل
تصاویر گل
کارت تبریک گل سه بعدی
عکس گل برای کارت پستال
تصاویر کارت پستال گل
کارت پستال های گل دست ساز
تصاویر کارت پستال گل
چهارشنبه 29/10/1395 - 13:49
طنز و سرگرمی
مهدی سلوکی (متولد ۱۴ خرداد ۱۳۶۱ در اصفهان) بازیگر ایرانی است. وی با برنامهٔ تلویزیونی نیم‌رخ وارد تلویزیون شد و با سریال نرگس به شهرت رسید.
تصاویر مهدی سلوکی و همسرش
مهدی سلوکی و همسرش
عکس عاشقانه مهدی سلوکی و همسرش
تصاویر مهدی سلوکی و همسرش در اینستاگرام
مهدی سلوکی و همسرش
مهدی سلوکی و همسرش در اینستاگرام
چهارشنبه 29/10/1395 - 13:23
طنز و سرگرمی
امیر کاظمی، بازیگر جوان ایرانی، زاده ی (۱۳۶۹/۸/۱۹) می باشد
امیر کاظمی ، بازیگر جوان ایرانی ، زاده نوزدهم آبان ماه شصت و نه (۱۳۶۹/۸/۱۹) می باشد. پدرش ایرانی و مادرش اصالت آلمانی داشته و خانواده مادری وی نیز در آلمان هستند؛ او یک برادر کوچکتر از خود به نام آرش دارد
امیر کاظمی ، بازیگر جوان ایرانی ، زاده نوزدهم آبان ماه شصت و نه (۱۳۶۹/۸/۱۹) می باشد. پدرش ایرانی و مادرش اصالت آلمانی داشته و خانواده مادری وی نیز در آلمان هستند؛ او یک برادر کوچکتر از خود به نام آرش دارد. امیر کاظمی متأهل بوده و مهتاب محسنی همسرش می باشد. امیر کاظمی علاوه بر بازیگری در زمینه ورزش های شنا و اسکیت نیز به صورت حرفه ای فعالیت کرده و در زمانی یکی از بازیکنان تیم ملی اسکیت بوده است؛ علاوه بر این در حوزه موسیقی هم فعالیت می کند و پیانو ، کیبورد و پرکاشن را به صورت حرفه ای می نوازد ؛ امیر کاظمی به کارهای خبرنگاری نیز بسیار علاقه مند بوده و در مجلات مختلف و سایت سینمای ما فعالیت خبری داشته است.
امیر کاظمی برای نخستین بار در فیلم کوتاه دوئت به کارگردانی مروتی در سال ۸۵ جلوی دوربین رفت. اما مسیر اصلی بازیگر شدن او همراه با یک اتفاق ساده بود؛ در ۱۴ سالگی زمانیکه برای تهیه یک گزارش به محل فیلمبرداری سریال کتابفروشی هدهد می رود، مرضیه برومند به او پیشنهاد بازی در سکانس پایانی این سریال را می دهد که این سکانس پایانی، سکانس آغازی فعالیت حرفه ای امیر کاظمی می شود. قدم بعدی امیر کاظمی بازی در سریال همه بچه های من در نقش پسرک کوچکی است که در کنار بازیگران بزرگی همچون مهرانه مهین ترابی خوش درخشید.
گفتگو با امیر کاظمی
به عنوان سوال اول: مایلیم بیشتر درباره ارتباط بین ورزش و سینما حرف بزنیم. با بازیگری رو به رو هستیم که تا همین چند سال قبل خبرنگار بود و بعد از آن هم یک ورزشکار حرفه ای رشته اسکیت. بعد هم ورزش اسکیت را تا رده حرفه ای و ملی ادامه داد و ناگهان تبدیل شد به یک بازیگر جوان و خوش آتیه.
راستش من باید اعتراف کنم که معمولا آدم صفر و صدی هستم. یعنی یا کاری را با تمام وجود انجام می دهم یا اصلا به درجه ای از شناخت اولیه اش هم نمی رسم. این البته خب ایراد است اما حضور من در ورزش و سینما و کار خبری، همه اش نشات گرفته از این خصلت رفتاری ام بود.
پدر امیر کاظمی، ایرانی و مادرش اصالت آلمانی است
قبل از ورود به ورزش، یک سوال کوتاه درباره سریال شمعدونی. الان که بازیگر شدی بیشتر توی چشم رفتی یا وقتی که یک ورزشکار حرفه ای بودی؟ یا حتی وقتی خبرنگار حوزه سینمایی بودی؟
راستش این سریال یک چیز عجیب و غریب بود. یعنی خود من هم فکر نمی کردم تا این حد دیده شوم. طبیعتا از دوران ورزش و خبرنگاری، بیشتر دیده می شوم. همین چند وقت قبل برای بازدید به نمایشگاه رفته بودم این قدر که اطراف من شلوغ شد و مردم تجمع کردند دست آخر حفاظت نمایشگاه خیلی محترمانه من را از سالن بیرون کرد.
با این اوضاع کتاب هم خریدی؟
بله، کتاب خریدن یک اصل فرهنگی است که ما رعایت می کنیم.مثلا خود من؛ سه هزار تومان کتاب خریدم و بیست و پنج هزار تومان هم خوراکی خوردم. یکی از رسوم نمایشگاه همین است. مقدار محدودی کتاب خریدن و مقدار انبوهی خوراکی خوردن!
مشخصا چه اتفاقی افتاد که بازیگری شدی؟
علاقه مند بودم به کار خبری. از سن خیلی کم شروع کردم به وبلاگ نویسی و در مورد بازیگرها در وبلاگم بیشتر خبر می گذاشتم و کارم اختصاصی تر شد. کمی هم با بازیگرها ارتباط برقرار کردم و آن ها هم خوششان می آمد چون بچه بودم، می گفتند این بچه هم داره کار می کنه بگذار کمکش کنیم. مثلا فرهاد آییش و سروش صحت از افرادی بودند که خیلی کمک می کردند و حتی با سروش سر تئاتر پنجره ها مصاحبه هم کردم. البته فکر نمی کنم الان یادش باشد.
چه اتفاقی افتاد که به صورت جدی تر وارد کار بازیگری شدی؟
امیر قادری و نیما حسنی نسب سایتی راه انداخته بودند به اسم سینمای ما و به من زنگ زدند و خواستند که با آن ها همکاری کنم. فکر کنم نمی دانستند من چند ساله هستم، چون از سن بلوغ صدای من همین قدر بم بود و از پشت تلفن همه فکر می کردند سن و سالم بالاست. یادم هست وقتی برای اولین بار من را دیدند با تعجب گفتند واقعا این صدای پشت تلفن تو هستی؟ کم کم کار جدی شد و از همان سایت وارد بازیگری شدم.
سر صحنه کتاب فروشی هدهد مرضیه برومند رفته بودم برای گزارش، و سکانس پایانی فیلم قرار بود ضبط شود. یک بازیگری قرار بود در این سکانس باشد و تصادف کرده بود. خانم برومند گفت تو می توانی بازی کنی؟ من گفتم بلد نیستم و چه کار کنم و این ها... متن را دادند و رفتم دو دور خواندم و بعد با دو برداشت کار انجام شد. دلیل دو برداشت هم این بود که در برداشت اول صدا قطع بود وگرنه من بدون اشکال انجام دادم.
راستش من خیلی خوب بازی کردم اما همه حواسم به این بود که بابت این کار به من پول می دهند یا نه. خب بچه سال بودم و همه حواسم به این بود که از راه سینما بتوانم پولدار شوم. (با خنده)
امیر کاظمی برای نخستین بار در فیلم کوتاه دوئت به کارگردانی مروتی در سال ۸۵ جلوی دوربین رفت
بابت اولین فیلم جدی که کار کردی چقدر دستمزد گرفتی؟
دو سال بعد گلاره عباسی که هنوز بازیگر نبود از طرف خانم برومند زنگ زد به من و گفت خانم برومند می خواهد یک کاری بسازد به اسم همه بچه های من و گفته شما هم بیا برای بازی. من فکر می کردم دوباره یکی از همان سکانس های پنج دقیقه ای است و گفتم که من نمی آیم برای بازی، اما می آیم خود خانم برومند را ببینم.
آن جا خانم برومند یک نوشته ای را دادند به من، شروع کردم به ورق زدن، پرسیدم کدام نقش است؟ گفت: پویا. دیدم پویا همه جا هست و یکی از نقش های اصلی است. بعد هم رامین ناصرنصیر آمد و یک تست بازیگری گرفت و من را قبول کرد برای بازی در آن کار. بعد از آن رفتیم سر قرارداد و رسیدیم به مساله پول.موضوع هم مال ده سال پیش است. من با خودم گفتم اگر دویست و پنجاه تومان بدهند دیگر خیلی خوب می شود؛ یعنی فکر می کردم دویست و پنجاه هزار تومان مال خودم. بعد قرارداد را که دیدم زده بود هفتصد و پنجاه هزار تومانی ماهی! و خب من با آن تصوراتی که داشتم، طوری قرارداد امضا کردم که پاره شد!
مدرسه ای می رفتی که تنها فرد علاقه مند به ورزش در آن جا بودی؟
نه خیر، علامه طباطبایی یکی از بهترین مدرسه هاست و من هم به طور شانسی از دوره راهنمایی تا آخر دبیرستانم را آن جا قبول شدم. اما اصلا درسخوان نبودم.
نمره بالای من دوازده و چهارده بود و همیشه زنگ های ورزش می گفتم من دیسک کمر دارم و خودم هم نمی دانستم بچه 16 ساله دیسک کمرش کجا بود! می رفتم داخل کلاس، روی تخته چرند می نوشتم و معلم زنگ بعد هم می آمد می دید و من را می انداخت بیرون.
داخل مدرسه بودی شیطنت می کردی؟
بله، از یک زمانی به بعد حتی مدرسه هم نمی رفتم. در علامه روال از این قرار است که اگر یک ساعت دیر بروید مدرسه، اول به پدرت زنگ می زنند، بعد به مادرت و حتی تا همسایه ها هم پیش می روند تا پیدایت کنند. بعد من در آن شرایط حفاظت شده طوری نمی رفتم مدرسه که هیچ کس نمی فهمید. صبح به صبح می رفتم مدرسه توی صف حاضری ام را می زدم و می رفتم خانه و ادامه خواب! از یک جایی به بعد مدیر مدرسه فهمید من در می روم، به خاطر من پول داد یک نفر را استخدام کرد که باید بایستد دم در. روز اول هم دست من را گرفت برد پیش دربان و گفت من دارم به تو پول می دهم که فقط این یک نفر را نگذاری در بره. بقیه نمی رن، این به هیچ دلیلی نرود از دیوار، در و... آن روز را با نهایت تلاشم نتوانستم برم بیرون.
امیر کاظمی علاوه بر بازیگری در زمینه ورزش های شنا و اسکیت نیز به صورت حرفه ای فعالیت کرده
با وجود این همه تدابیر امنیتی باز هم از مدرسه فرار کردی؟
بله، فردای همان روز از خانه چادر مادرم را برداشتم گذاشتم توی کیفم و بعد از این که همه از سر صف رفتند بالا، رفتم دستشویی چادر را پوشیدم و رفتم بیرون. سر این چادر سرکردن هم چند بار داشتم گیر می افتادم که به خیر گذشت، چون کفشم مردانه نوک تیز بود و چادر هم کوتاه، یک روز ناظم جلوی من را گرفت و گفت خانم کجا؟ من (با صدای زنونه): ببخشید من مادر فلانی هستم امکانش هست با مدیرتون صحبت کنم؟
ناظم گفت بله خواهش می کنم بفرمایید این طرفی و من داشتم می رفتم بیرون که گفت از این طرفی و خلاصه تا اتاق خود مدیر هم از کنارم تکان نمی خورد و من را راهنمایی می کرد که از کدام طرف بروم. حالا کفش های من هم هی از زیر چادر می زد بیرون. خلاصه از یک کلاسی سروصدا آمد و ناظم رفت و من هم از فرصت استفاده کردم و فرار کردم.
همه این ها را گفتیم تا برسیم به این جا که یک نفر که از ورزش و مدرسه و... فراری بوده، می شود عضو تیم ملی اسکیت! چه جوری؟
این همان قضیه صفر تا صد است که گفتم. پدربزرگ من آلمان زندگی می کند و مادرم به او سفارش داد برای امیر یک کفش اسکیت بفرست. پدربزرگم فرستاد و من جعبه کفش را باز کردم و پوشیدم بعد هم با آن خوردم زمین و خیلی بدم آمد. به مادرم گفتم بیا این را بفروشیم پلی استیشن بخریم.
مادرم هم که دید چاره ای ندارد گفت خب هر چی تو بخوای و رفتیم که کفش را بفروشیم. دیدیم هیچ کس آن را نمی خرید. چون مارکش را نمی شناختند. بعد دیگر مادرم گفت حالا برو کلاس اگر یاد نگرفتی بعدا فکری به حالش می کنیم.
من رفتم آموزش سبک نمایشی در باشگاه انقلاب ثبت نام کردم. به من گفتند اگر یک سال و نیم مداوم بیایی می توانی دوره را تمام کنی و من همان جلسه اول این قدر از اسکیت خوشم آمد که همان جلسه او رو به روی خانه مان در دانشگاه تهران هم کلاس اسکیت داشت و ثبت نام کردم.
سه روز باشگاه انقلاب می رفتم و سه روز دانشگاه تهران که البته آن جا هیچ کس نبود، فقط من بودم ومربی و مربی هم با من خیلی خوب اسکیت کار کرد تا جایی که سر یک ماه من کل اسکیت نمایشی را تمام کردم و بچه های باشگاه انقلاب هنوز دو قدم راه می آمدند و بعد با صورت می خوردند زمین. بعد من آن جا کامل برای خودم می چرخیدم و سرعت می رفتم. این فخر فروختن برایم خیلی خوشایند بود، طوری که من هفت صبح اسکیت به پا می کردم و می رفتم پارک لاله و نه و ده شب با کتک بر می گشتم خانه. اصلا دیگر کفش معمولی پایم نبود.
امیر کاظمی، در حوزه موسیقی هم فعالیت می کند
چه شد تا تیم ملی رفتی و بعد هم ادامه ندادی؟
گذشت، تا این که یک ماه رفتم تیم اسکیت شهرداری و کنار آدم های بیست، بیست و پنج ساله تمرین های سخت انجام دادم. مثلا تابستان ساعت هفت صبح می رفتیم پیست پارک لاله و تا ساعت دو بدون این که اجازه داشته باشیم آب بخوریم تمرین می کردیم. من هم که 12 سالم بیشتر نبود، دیدم که نمی توانم بیشتر از این سختی تحمل کنم و مثل بقیه جاهایی که بهم سخت گذشت فرار کردم و این کلمه «باید» را از رویش برداشتم.
بعد از ازدواجت چه ورزش هایی انجام می دهی؟
الان ورزش های جدیدی را خودم ابداع کردم. ورزشی هست که در خانه انجام می شود و خیلی مفید است و توصیه می کنم به همه. روزی دو سه دفعه جارو می زنم، بخارشوی می کشم، ظرف می شویم، غذا درست می کنم و خیلی هم کالری می سوزانم.
امیر کاظمی، پیانو ، کیبورد و پرکاشن را به صورت حرفه ای می نوازد
چون خانه ای که می نشینیم از این مدل خانه های بزرگ قدیمی است که وقتی از آن ته شروع می کنم جاروکشیدن تا به این سر برسم دوباره آن ته خاک نشسته. یک حیاط کوچکی هم دارم و بهش خیلی می رسم که خیلی ورزش سنگینی هم هست. باغچه بیل می زنم، درخت ها را آب می دهم، جارو می زنم. الان هم همه ش استرس دارم که نور می رود و باید برسم درخت ها را آب بدهم.
خودت از اول این ورزش ها را دوست داشتی یا بهت القا شده توسط خانم که دوست داشته باشی؟
آدمی که توی سن کم ازدواج می کند این قابلیت تغییر را دارد. مثلا من آب می خوردم لیوان را همین کنارم می گذاشتم و برای لیوان آب یا چای بعدی مادرم دوباره لیوان می آورد برایم و تا آخر شب می دیدی یک عالم لیوان کنار من جمع شده و من هنوز هیچ تکانی نخورده ام اما وقتی که ازدواج کردم دیدم باید یک تکانی بخوریم و با همکارها را انجام بدهیم. من الان موقع ظرف شستن پنجاه درصد کار را انجام می دهم و می گویم خب حالا بیا بنشین بعد!!
اگر فیلمی با محتوای ورزشی پیشنهاد شود قبول می کنی؟
خب البته اگر کار خوب باشد قبول می کنم اما می روم و روی اطلاعاتم کار می کنم،چون دوست دارم بتوانم در مورد کاری که می خواهم انجام بدهم پیشنهاد بدهم.
چهارشنبه 29/10/1395 - 13:15
طنز و سرگرمی
مهران احمدی متولد 1352 در تهران می باشد
| نام اصلی | مهران احمدی |
| زمینه فعالیت | بازیگر/ برنامه‌ریز/دستیار کارگردان |
| تولد | ۱۳۵۲ - تهران |
| ملیت | ایرانی |
| سال‌های فعالیت | ۱۳۷۳ تاکنون |
| فرزندان | باران |
مهران احمدی متولد 1352 در تهران می باشد.
مهران احمدی در کودکی به نیشابور کوچ کرده و در نوجوانی دوباره به زادگاهش تهران برگشته است. وی در سال ۷۳ وارد دانشگاه آزاد و در رشته تئاتر در رشته بازیگری فارغ‌التحصیل شد. مهران احمدی سینمایی خود را در سال ۱۳۸۵ با بازی در فیلم «آدم» آغاز کرد.
قسمتی از گفتگو با مهران احمدی
تصویر مهران احمدی برای بسیاری از ما با تصویر آدم های فقیر، بیچاره، بدبخت و خلافکار پیوند خورده و این مساله در سریال های اخیر او در تلویزیون نمود بیشتری داشته است. این حضور مستمر و نقش هایی با بن مایه های مشترک و اجراهای متنوع بهانه ای شد برای شنیدن حرف های بازیگری که حرفه اش را بسیار جدی گرفته و بازی کردن در آثار خوب تلویزیونی را ارزشمند می داند، چرا که به اعتقاد او تلویزیون باید هر روز رشد داشته باشد و سریال های بهتر و بهتر بسازد تا آنجا که هیچ کسی رغبتی به دیدن سریال های ماهواره ای نداشته باشد.
کارتان را در سیمای خانواده همراه سعید دولت و فرشید نوابی شروع کردید. شروع کارتان چندان چشمگیر نبود، از تلویزیون به سینما راه پیدا کردید و جایگاهتان را در سینما تثبیت کردید و بعد از آن دوباره با آثاری مانند پایتخت، مهرآباد و آوای باران به تلویزیون بازگشتید. در این مسیر چه اتفاقی افتاد که این قدر رشد داشتید؟ دوپینگ کردید!
مهران احمدی: آثاری که به آنها اشاره کردید، کارهایی بوده که از سر ناچاری در آنها بازی کردم و برایش دلیل روشنی داشتم؛ در واقع من دانشجوی تئاتر و بازیگری بودم، مسائل و مشکلاتی در خانواده برایم ایجاد شد، از جمله این که پدرم فوت کرد و دست به گریبان مشکل پرداخت شهریه دانشگاه و مخارجم بودم. همه اینها باعث شد خیلی راجع به کاری که بازی می کنم، فکر نکنم. بعد از مدتی وقتی اوضاع سر و سامان گرفت و بهتر شد، تصمیم گرفتم دیگر بازی نکنم، حتی به این قیمت که برای همیشه شغل بازیگری را از دست بدهم یا فراموش بشوم. به نظرم فراموش شدن بهتر از این است که آدم در نقشی بازی کند که اصلاآن را دوست ندارد و حائز هیچ ویژگی خاصی هم نباشد.
مهران احمدی در کودکی به نیشابور کوچ کرده و در نوجوانی دوباره به زادگاهش تهران برگشته است
من درباره نوع کارهایی که بازی کردید صحبت نمی کنم. جنس بازی شما هم در آن زمان چندان قابل دفاع نبود.
مهران احمدی: بله و همه اش به این مربوط است که حالامهران احمدی تجربه بیشتری به دست آورده است. آن زمان مشغول تحصیل در زمینه بازیگری و هنوز در ابتدای راه بودم. بعد از آن بود که به مرور در کوران تحصیلات و تجریه تکنیک ها و تاکتیک های بازیگری قرار گرفتم و رو به جلو حرکت کردم. ضمن این که وقتی بازیگری از تئاتر وارد دنیای رسانه ای مانند تلویزیون یا سینما می شود، بخوبی قاب را نمی شناسد و کم کم در این باره مجرب می شود. من به ضعف شدید کارم در آن دوران واقف هستم و حرف شما را کاملاقبول دارم.
برداشت من از حرف های شما این است که چند مولفه مختلف دست به دست هم داد تا شیب رشدتان صعودی باشد. احتمالاهمزمان تحصیلاتتان را به اتمام رساندید، تجربه های بیشتری کسب کردید و در زندگی خصوصی به شرایط تثبیت شده ای رسیدید!
بله. به شرایطی رسیدم که خیالم راحت تر بود، فکرم هزار جا نبود، تمرکز بیشتری روی بازیگری داشتم و می توانستم به نقشی که برعهده می گیرم فکر کنم. بله، حق با شماست.
ولی این قدر در این کار پیش رفته اید که دارید به خودتان صدمه می زنید.
منظورتان را نمی فهمم.
در سریال پایتخت با چشمان لوچ ظاهر می شوید، در سریال آوای باران تمام مدت یک چشمتان نیمه باز است و زیر لب بالاهم چیزی گذاشته اید که حتما نگاه داشتن اش سخت و آزاردهنده است. چطور شد این شیوه را در پیش گرفتید؟
مهران احمدی:من به این شیوه بازی نمی کنم، بلکه بازیگری را این طور می بینم. بازیگری از نظر من طراحی و اجرای یک شخصیت قابل باور است. ما حق نداریم متن را بخوانیم و برویم جلوی دوربین؛ باید قبل از اجرا شخصیت را طراحی کنیم که می تواند یک ماه یا دو ماه باشد و باید بروی درباره یک نقش تحقیق کنی، برای هر رفتار و کنشی که از شخصیت سر می زند طراحی داشته باشی، بی خود و بی جهت نمی توان پیش رفت و به نتیجه رسید. درباره رفتارهای ریز و درشت هر نقشی که بازی کرده ام، برنامه داشتم و هر کدام را که بپرسید علت اجرای آنها را برایتان توضیح می دهم. ممکن است برخی جاها رفتاری را درست اجرا نکرده باشم، یا در عمل موفق نبوده باشم، اما دلیل کنش ها و واکنش ها را می دانم. اصلابه دلیل همین چیزهاست که بازیگری یکی از سخت ترین مشاغل دنیا محسوب می شود، وگرنه اگر قرار باشد مهران احمدی مدام خودش را جلوی دوربین تکرار کند یا فقط به جای دیگران حرف بزند، اسمش بازیگر نیست. البته خیلی ها این کار را می کنند و اتفاقا کار راحت تر همین است. خیلی ساده است که آدم در هر نقشی مثل خودش بخندد، گریه کند، حرف بزند، عاشق شود و... اما من بازیگر حق ندارم مثلادر نقش شکیب به جای خودم باشم یا یک نقش کلیشه ای و تکراری ارائه کنم که بارها و بارها و بارها مردم در سینما و تلویزیون آنها را از من دیده اند. این چه هنری است؟! این چه مزیتی برای آدمی دارد که اسم خودش را بازیگر گذاشته است؟!
مهران احمدی در سال ۷۳ وارد دانشگاه آزاد و در رشته تئاتر در رشته بازیگری فارغ‌التحصیل شد
من حق ندارم این کار را بکنم. مردم باید هر بار یک شخصیت جدیدی از من ببینند؛ حداقل ده شخصیت متنوع که باید بتوانم بازی کنم! اما متاسفانه آفت راحت طلبی به جان بازیگری افتاده و از آنجا که گاهی یک مساله و شیوه غلط بی دلیل به عرف تبدیل می شود، مردم از یک شیوه درست تعجب می کنند. در بازیگری هم همین طور است، منی که شیوه درست را در پیش گرفته ام، مورد سوال قرار می گیرم که چرا راه سخت را در پیش گرفته ام و کسانی که به جای بازیگری راحت طلبی می کنند مورد سوال قرار نمی گیرند؟ به نظر من این افراد بازیگری نمی کنند، پررویی می کنند که بارها و بارها و بارها به با یک شیوه در مقابل مخاطبان ظاهر شوند. لطفا این مساله را با تیتر درشت منتشر کنید که برخی بازیگری نمی کنند، پررویی می کنند. می دانید چه چیزی در این باره برای من جالب است؟ این که بسیاری از این بازیگرنماها تصور می کنند که نقش هایشان را متفاوت از هم بازی می کنند، در حالی که فقط لباس و گریمشان عوض می شود. هیچ چیز دیگری در این افراد تغییر نمی کند! از لحن بگیرید تا رفتار، مناسبات، فضای حاکم بر روابط نقش با دیگر شخصیت ها، واکنش هایش مانند شیوه خندیدن، گریه کردن، راه رفتن، حرف زدن و...
اصلامگر همه ما مانند هم حرف می زنیم که یک بازیگر وقتی نقش راننده وانت را بازی می کند، همان طور حرف می زند که وقتی نقش یک دکتر را بازی می کند! و برخی هم این ماجرا را به نهایت رسانده اند و اگر یک بار نقش پلیس را بازی کنند تا همیشه پلیس باقی می مانند! اگر نقش دکتر را بازی کنند، همیشه همین نقش را برعهده می گیرند. حتما شما هم دیده اید!
در مورد بازیگرانی مانند شما هم اتفاق مشابه می افتد! و آن هم این است که وقتی شما بازیگری هستید که نقشتان را طراحی می کنید جنس خاصی از نقش ها به شما پیشنهاد می شود. به مرور زمان فقط یک جنس نقش به شما پیشنهاد می شود و مدام باید تلاش کنید که آنها را متفاوت بازی کنید. مثلابه شما بیشتر نقش های چرک پیشنهاد می شود؛ شخصیت های ناموجه و از طبقه فرودست جامعه!
درک می کنم چه می گویید اما به مواردی اشاره می کنم که نشان می دهد اصلااین طور که شما می گویید نیست. ممکن است تعداد نقش های اینچنینی در کارنامه من بیشتر باشد ولی همیشه هم این طوری نبوده است! نقشم در فیلم اسب حیوان نجیبی است چه ارتباطی با نقش های چرک دارد!؟ یا شخصیت آقا رضا در سریال تا ثریا!
مهران احمدی سینمایی خود را در سال ۱۳۸۵ با بازی در فیلم «آدم» آغاز کرد
اما تعداد نقش های چرک در کارنامه شما به حد قابل توجهی رسیده است!
مهران احمدی: بله، منکر نیستم و این هم دلیل دارد! بتازگی نقش هایی به من پیشنهاد می شوند که می توان آنها را در دو یا سه دسته گنجاند! بخش زیادی از این ماجرا هم به انتخاب های خودم برمی گردد؛ به عبارتی خود من دوست ندارم نقش هایی را بازی کنم که به فیزیک و علاقه مندی من نزدیک نیست. فیزیک من برای برخی نقش ها مناسب تر است! ضمن این که سرکار خانم! قرار نیست من هر نقشی را بازی کنم! چون توانش را ندارم! من طیف خاصی از نقش ها را بهتر بازی می کنم و ترجیح می دهم، همان نقش ها را برعهده بگیرم. بگذارید روشن و واضح بگویم: من نقش هایی را بهتر بازی می کنم که برایم جذابیت داشته باشد و جذابیت نقش های چرک یا حاشیه نشین خیلی بیشتر از شخصیت های اتوکشیده شمال شهری است! از نظر من این طور است. این فقط به نقش ها و شخصیت ها مربوط نیست. درام هم همین است؛ اکثر درام های جذاب و ماندگار دنیا، داستان های مربوط به قشر متوسط و رو به پایین جوامع است. آدم های شیک و مرفه نه برای فیلمنامه نویسان چیز زیادی دارند و نه برای من جذابیتی دارند! راستش این است که من قشر بالادست جامعه را دوست ندارم و از مردمش خوشم نمی آید!
به عنوان بازیگر یا به طور کلی؟
مهران احمدی: طبیعتا به عنوان بازیگر و کسی که شخصیت ها را برای بازی کردن ارزیابی می کند، وگرنه خود مهران احمدی که کاری به این حرف ها ندارد. ما درباره شخصیت مهران احمدی حرف نمی زنیم درباره شخصیت های مورد علاقه او صحبت می کنیم و او جذابیتی در آدم های بالاشهری نمی بیند! اگر هم شخصیت جذابی از این قشر در یک درام سینمایی یا تلویزیونی خلق و به مهران احمدی پیشنهاد شود حتما آن را می پذیرد، البته به این شرط که توانایی بازی در این نقش را در خود ببیند. من باید ببینم آیا از عهده یک نقش برمی آیم، مناسبات آن را می شناسم، روابط و سکنات او برایم قابل درک و اجرا هست یا نه! همه اینها را در نظر می گیرم و بعد انتخاب می کنم. ضمن این که بعد از سه نقش چرک یک نقش تر و تمیزتر هم بازی کرده ام.
فیلم‌شناسی مهران احمدی
فیلم های سینمایی مهران احمدی
| سال | نام | بازیگری | سایر سمت‌ها | کارگردان |
| ۱۳۹۴ | کارگر ساده نیازمندیم | * | | منوچهر هادی |
| ۱۳۹۴ | ماحی | * | | داود خیام |
| ۱۳۹۴ | نفس | * | | نرگس آبیار |
| ۱۳۹۳ | تگرگ و آفتاب | * | | رضا کریمی |
| ۱۳۹۲ | تتل و راز صندوقچه | * | | وحید گلستان |
| ۱۳۹۲ | تمشک | * | | سامان سالور |
| ۱۳۹۲ | سیزده | * | | هومن سیدی |
| ۱۳۹۲ | شیار ۱۴۳ | * | | نرگس آبیار |
| ۱۳۹۱ | آینه شمعدون | * | | بهرام بهرامیان |
| ۱۳۹۱ | روز روشن | * | | حسین شهابی |
| ۱۳۹۰ | بغض | * | | رضا درمیشیان |
| ۱۳۹۰ | یک خانواده محترم | * | | مسعود بخشی |
| ۱۳۹۰ | یکی برای همه | * | | محمد آهنگرانی |
| ۱۳۹۰ | بی‌خود و بی‌جهت | | مدیر تولید | عبدالرضا کاهانی |
| ۱۳۸۹ | آلزایمر | * | | احمدرضا معتمدی |
| ۱۳۸۹ | اسب حیوان نجیبی است | * | | عبدالرضا کاهانی |
| ۱۳۸۹ | خواب است پروانه | * | | مزدک میرعابدینی |
| ۱۳۸۹ | سیزده ۵۹ | * | برنامه‌ریز، دستیار اول کارگردان | سامان سالور |
| ۱۳۸۹ | صدای پای من | * | | مهرداد خوشبخت |
| ۱۳۸۸ | خواب‌های دنباله‌دار | * | برنامه‌ریز، دستیار اول کارگردان، بازنویسی فیلمنامه | پوران درخشنده |
| ۱۳۸۸ | هیچ | * | مدیر برنامه‌ریزی | عبدالرضا کاهانی |
| ۱۳۸۷ | آنجا | * | برنامه‌ریز، دستیار اول کارگردان | عبدالرضا کاهانی |
| ۱۳۸۷ | بیست | * | برنامه‌ریز، دستیار اول کارگردان | عبدالرضا کاهانی |
| ۱۳۸۵ | آدم | * | برنامه‌ریز، دستیار کارگردان | عبدالرضا کاهانی |
تصاویر مهران احمدی
فیلم های تلویزیونی مهران احمدی
| سال | نام | سمت | کارگردان | توضیحات |
| ۱۳۹۵ | چرخ فلک | بازیگر | عزیزالله حمید نژاد | در نقش «سیّد رضی»؛ پخش از شبکه یک |
| ۱۳۹۴−۱۳۹۵ | زعفرانی[۴] | بازیگر | حامد محمدی | شبکه ۲ |
| ۱۳۹۲–۱۳۹۳ | پایتخت ۳ | بازیگر | سیروس مقدم | در نقش «بهبود» ؛
پخش در نوروز ۱۳۹۳ |
| ۱۳۹۲ | مهرآباد | بازیگر | سید فرید سجادی حسینی | شبکهٔ تهران |
| ۱۳۹۲ | آوای باران | بازیگر | حسین سهیلی‌زاده | در نقش «شکیب» / شبکه ۳ |
| ۱۳۹۲ | یادآوری | بازیگر | حجت قاسم‌زاده اصل | پخش از شبکه آی‌فیلم |
| ۱۳۹۱ | پایتخت ۲ | بازیگر | سیروس مقدم | در نقش «بهبود»؛
در نوروز ۱۳۹۲ از شبکه ۱ پخش شد. |
| ۱۳۹۰ | تا ثریا | بازیگر | سیروس مقدم | در نقش «پسر سرهنگ» |
| ۱۳۷۹ | روزهای مه‌آلود | بازیگر | فیاض موسوی | ار برنامه «سیمای خانواده» شبکه ۱ پخش می‌شد. |
| ۱۳۷۸ | تنها در تاریکی | بازیگر | مسعود رشیدی | شبکه ۲ |
| ۱۳۷۵ | جدال با سرنوشت | بازیگر | مسعود رشیدی | شبکه ۱ |
| ۱۳۷۳ | تله‌تئاتر «انگشتری ژنرال ماسیاس» | بازیگر | غلامرضا حامدی‌خواه | نویسنده: «ژوزفینا نیگلی»
کارگردان تلویزیونی: «مهتاج نجومی» |
تصاویر مهران احمدی 
عکس های مهران احمدی
تصاویر جدید مهران احمدی
چهارشنبه 29/10/1395 - 11:55
طنز و سرگرمی
کاظم سیاحی متولد (۱۳۵۷ در تهران)می باشد
بیوگرافی کوتاه کاظم سیاحی نام و نام خانوادگی
| کاظم سیاحی |
| نام اصلی | کاظم سیاحی سحرخیز |
| زمینه فعالیت | سینما، تئاتر و تلویزیون |
| تولد | ۱۳۵۷ در تهران |
| محل زندگی | تهران |
| ملیت | ایرانی |
| پیشه | بازیگر، کارگردان، صداپیشه |
کاظم سیاحی (۱۳۵۷ در تهران) صداپیشه، عروسک‌گردان، بازیگر و کارگردان تئاتر ایرانی است.وی فارغ‌التحصیل بازیگری از دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد تهران است
کاظم سیاحی صداپیشهٔ شخصیت جیگر در مجموعه تلویزیونی کلاه قرمزی است.او همچنین در فیلم سینمایی شهر موش‌های ۲ صداپیشگی دو شخصیت را برعهده داشته‌است.
کاظم سیاحی صداپیشه، عروسک‌گردان، بازیگر و کارگردان تئاتر ایرانی است.
آثار کاظم سیاحی
| بازیگری تئاتر |
| بزغاله‌های عاشقانه |
| پیاده‌های ساده |
| امروز دوستت ندارم |
| خواب‌های خاموشی |
| تن‌تن و راز قصر مونداس |
| باغ آلبالو |
| درام‌های زندگی |
| پدرخوانده ناپلی |
| صبح روز چهلم |
| بی‌خانمان |
| شعبده و طلسم |
| جنگ کور |
بازیگری سینما و تلویزیون
| نام فیلم |
| کوچهٔ اقاقیا |
| کارآگاهان |
| داوران |
| آنسوی بهشت |
| طبقه‌ی حساس |
| اروند |
| لیسانسه ها |
کاظم سیاحی صداپیشهٔ شخصیت جیگر در مجموعه تلویزیونی کلاه قرمزی است
صدا پیشگی
| صدا پیشگی |
| کلاه قرمزی |
| تابستان شاد |
| باغ انگور[ |
| افسانه آبیتو |
| سرزمین کلمات و اعداد |
| مدرسه بابا عماد |
| محیط‌بان جزیره |
| قصه‌های جزیره |
| قصه‌های هدهد |
| شهر موش‌های |
کارگردانی تئاتر
خواب‌های خاموشی: اجرا شده در تالار مولوی و همچنین در هلند، اسپانیا و جشنواره حس بوسنی و هرزگوین.
تصاویر کاظم سیاحی
عکس های کاظم سیاحی
تصاویر کاظم سیاحی
کاظم سیاحی شخصیت جیگر در مجموعه تلویزیونی کلاه قرمزی
عکس های جدید کاظم سیاحی
جدیدترین تصاویر کاظم سیاحی
تصاویر کاظم سیاحی
چهارشنبه 29/10/1395 - 11:54
طنز و سرگرمی
بازیگران سریال لیسانسه ها، امیرحسین رستمی،هوتن شکیبا، امیر کاظمی، مهران رجبی، رویا میرعلمی، کاظم سیاحی، عزت‌اله مهرآوران، سیاوش چراغی‌پور، مریم سرمدی، پریسا مقتدی، عرفان برزین (بازیگر خردسال)و با هنرمندی بهنام تشکر و بیژن بنفشه‌خواه میباشند.
تصاویر پشت صحنه سریال لیسانسه ها
پشت صحنه سریال لیسانسه ها
تصاویر سریال لیسانسه ها
عکس های پشت صحنه سریال لیسانسه ها
عکس پشت صحنه سریال لیسانسه ها
سریال لیسانسه ها
عکس های سریال لیسانسه ها
پشت صحنه سریال لیسانسه ها
تصاویر پشت صحنه سریال لیسانسه ها
بازیگران سریال لیسانسه ها
عکس دسته جمعی سریال لیسانسه ها
سریال لیسانسه ها
عکس بازیگران سریال لیسانسه ها
عکس سریال لیسانسه ها
بایگران سریال لیسانسه ها
پشت صحنه سریال لیسانسه ها
چهارشنبه 29/10/1395 - 11:53
طنز و سرگرمی
مهران غفوریان (زاده ۱۳۵۳ تهران) بازیگر، کارگردان و نویسنده ایرانی سینما و تلویزیون است.
مهران غفوریان در سوم شهریور 1353 در خیابان مولوی تهران به دنیا آمد. او از پدری تهرانی و مادری تبریزی متولد شده است و بزرگ شده تهرانسر و محله دریا میباشد.
پدر مهران غفوریان سالها افسر نیروی دریایی بوده و در سال 1372 فوت کرده است. یک برادر به نام مهدی دارد که از او 5 سال بزرگتر است و آهنگسازی میکند.
مهران غفوریان در سال 1373 وارد دانشگاه شد و در رشته نقاشی به ادامه تحصیل پرداخت و در این رشته لیسانس گرفت .
مهران غفوریان کمربند مشکی کاراته دارد، بسیار مهربان و با گذشت است و مادرش را خیلی دوست دارد. بازیگری را با مجموعه طنز جنگ 39، داریوش کاردان آغاز کرد.
از سال 1376 بود که مهران غفوریان برنامه گلها را ساخت و پس از آن حرف تو حرف، سپس در برنامه 1377، با مهران مدیری هم بازی شد،سپس این چند نفر را کارگردانی کرد و ساخت که در بین مردم به نام هژیرها معروف شده بود. بعد از آن هم، زیر آسمان شهر را کارگردانی کرد.
مهران غفوریان در سال 1373 وارد دانشگاه شد
مهران غفوریان بازیگری را با مجموعه طنز جنگ ۳۹، داریوش کاردان آغاز کرد. و خیلی زود به جرگه کارگردانان تلویزیونی پیوست. از سال ۱۳۷۶ بود که برنامه گلها را ساخت و پس از آن حرف تو حرف، سپس در برنامه ۱۳۷۷، با مهران مدیری هم بازی شد، سپس این چند نفر را کارگردانی کرد و ساخت که در بین مردم به نام هژیرها معروف شده بود. بعد از آن هم، زیر آسمان شهر را کارگردانی کرد و ساخت که آغازی شد برای پخش هر شب سریالها در تلویزیون..
تصاویر اینستاگرام مهران غفوریان
مهران غفوریان
تصاویر مهران غفوریان
عکس های مهران غفوریان
تصاویر جدید مهران غفوریان
جدیدترین تصاویر مهران غفوریان
مهران غفوریان و جواد رضویان
جدیدترین تصاویر مهران غفوریان و همکارانش
مهران غفوریان ، علی مسعودی و امین حیایی
مهران غفوریان و اکبر عبدی
مهران غفوریان و مهران مدیری
چهارشنبه 29/10/1395 - 11:52
اخبار
نمایندگان در نشست علنی نوبت عصر امروز (یکشنبه 26 دی ماه) مجلس شورای اسلامی در جریان بررسی مواد ارجاعی لایحه برنامه ششم توسعه کل کشور با الحاق یک ماده به این لایحه با 139 رأی موافق، 22 رأی مخالف و 2 رأی ممتنع از مجموع 195 نماینده حاضر موافقت کردند. این پیشنهاد از طرف پروانه سلحشوری نماینده تهران ارائه شد.
به موجب این ماده الحاقی دستگاه‌ها، سازمان‌ها و شرکت‌های دولتی و عمومی غیردولتی تابع صندوق‌های بازنشستگی اعم از کشوری یا تأمین اجتماعی موظف شدند با درخواست بازنشستگی بانوان شاغل که دارای حداقل 20 سال سابقه خدمت هستند بدون محدودیت سنی موافقت کنند. میزان محاسبه حقوق آنها بر اساس تعداد سال‌های کارکرد و پرداخت حق بیمه‌شان خواهد بود.
دوشنبه 27/10/1395 - 16:20
ادبی هنری
چـرا انـسانها عــاشـق مـن هستن
امـا ازتـو متنفرند؟
مـرگ پـاسـخ داد:
بـرای اینکه تو
یـک دروغ زیـبـایـی
و من حـقـیقـتـی تـلـخ!!
دوشنبه 27/10/1395 - 16:15
