توصیه‌هایی به والدین برای تربیت فرزندی منضبط

به گزارش گروه اجتماعی مشرق، آیا صبح‌ها به هنگام بیدار شدن با مشکل دچار می‌شوید؟ در این مطلب چندین راه حل ساده وجود دارد که با رعایت آنها می‌توانید صبح‌ها به راحتی از خواب بیدار شوید.

1.با شب زنده داری خداحافظی کنید

حتماً شما بارها و بارها شنیدید که اگر شب‌ها تا دیر وقت بیدار بمانید صبح‌ها با دشواری از خواب بر می‌خیزید. شب‌ها سعی کنید یک ساعت زودتر به اتاق خواب خود بروید تا صبح‌ها راحت تر بتوانید از خواب بر خیزید.

2.مثبت فکر کنید

زمانی که صبح ساعت هشدار شما به صدا در آمد با خود نگویید که باید از خواب بیدار شوم و به جای آن بگویید می‌خواهم از خواب بیدار شوم. برقراری مکالمات ذهنی مثبت، به شما می‌تواند در زمینه سحر خیزی کمک بسیاری کند.

3.صبحانه بخورید

خوردن صبحانه بعد از بیدار شدن از خواب باعث می‌شود تا ذهن شما فعال شود و به اصطلاح خواب از سر شما بپرد. صبحانه همچنین می‌تواند انرژی کافی شما برای آغاز یک روز با نشاط را فراهم کند.

4.قدم بزنید!

شب ‌ها هنگامی که ساعت خود را برای صبح کوک می‌کنید و یا هشدار تلفن همراه خود را برای صبح فعال می‌کنید، آن را بالای سر خود قرار ندهید و سعی کنید در طرف دیگر اتاق قرار دهید تا صبح وقتی به صدا در آمد مجبور شوید برای غیر فعال کردن آن از جای خود برخیزید و کمی قدم بزنید. این کار به شما کمک می‌کند تا خواب از سرتان بپرد!

5.به هنگام خواب پرده ها را کنار بزنید

یکی از چیزهایی که می‌تواند خواب را از سر شما دور کند نور خورشید است. تماس نور خورشید با پوست شما به سرعت می‌تواند باعث بیداری شما شود و انرژی مضاعفی را به شما دهد. بنابراین شب‌ها پرده‌ها را کنار بزنید تا به هنگام صبح نور خورشید به داخل اتاق شما نفوذ کند و باعث بیداری شما شود.

6. از نرم افزارهای جدید تلفن‌های همراه استفاده کنید

به تازگی نرم افزارهایی برای تلفن‌های همراه در محیط‌های مجازی منتشر شده است که با نصب آنها به هنگام صبح زمانی که ساعت هشدار فعال می‌شود، فقط راه غیر فعال کردن آن حل کردن یک سوال ریاضی است که نرم افزار به شما می‌دهد.

حل کردن یک سوال ریاضی در صبح می‌تواند باعث فعال شدن ذهن شما شود و دیگر نیازی به خواب بیشتر در خود احساس نکنید.

مسافرت در زمان بارداری، احتیاج به مراقبت و احتیاط بیشتری دارد اما هرگز دلیل این نمی‌شود که سفر را از خود دریغ کنید. اگر بارداری سالمی دارید و در وضعیتی نیستید که مجبور به استراحت مطلق باشید، می‌توانید به سادگی و با رعایت چند نکته، سفر خوب و خاطره‌انگیزی را تجربه کنید.
قبل از تعیین وقت سفر، حواستان باشد که بهتر است سه ماهه‌ی دوم بارداری را برای سفر انتخاب کنید: هفته‌ی ١٤ تا ٢٧ام. در سه ماهه‌ی اول بارداری، به دلیل حالت‌تهوع‌های احتمالی صبح‌گاهی و خطر سقط جنین، سفر کردن ریسک بالایی دارد، مخصوصاً با هواپیما. از طرفی در سه ماه آخر، یعنی از هفته‌ی ٣٦ به بعد، برای این‌که بیشتر زیر نظر پزشک‌تان باشید و احتمال زایمان زودرس هم وجوددارد، بهتر است در شهر و خانه‌ی خودتان باشید. اگر هم دو یا چندقلو باردار هستید که تمام این مراقبت‌ها بیشتر از قبل می‌شود و شاید اصولاً بهتر باشد سفر را کنار بگذارید. ولی با تمام این‌ها همه‌چیز به شرایط خودتان و توصیه‌ها و نظر پزشک‌تان بستگی دارد.

پیش از سفر
 مقصدی که به آن سفر می‌کنید مهم است. بررسی کنید که بیماری‌های واگیردار در آن‌جا شایع نباشد. حتماً می‌دانید که در دوران بارداری هر واکسنی را نمی‌توانید تزریق کنید. واکسن‌هایی مثل آبله‌مرغان، سرخک، سرخجه و اوریون، که ویروس ضعیف‌شده را به بدن تزریق می‌کنند و خطر ابتلای خفیف به آن بیماری وجوددارد، برای خانم‌های باردار خطرناک هستند. واکسن‌های هپاتیت نوع A، هپاتیت نوع B، آنفلوآنزا و کزاز ضرر ندارند و شاید حتی به باردارانی که در معرض ابتلا به این بیماری قرارگیرند توصیه هم بشود. به‌طورکلی اگر مجبور نیستید، بهتر است به شهر و کشورهایی که احتمال ابتلا به بیماری در آن‌ها بالاست سفر نکنید. یا اگر احتمال می‌دهید آب در آن‌جا آلوده باشد و شما را در کم‌ترین حالت به اسهال و استفراغ مبتلا کند، سفر نکنید. 

 
 اگر سفر هوایی در پیش دارید، مقررات شرکت هوایی را بررسی کنید. بعضی از شرکت‌های هوایی، به هیچ عنوان اجازه‌ی سفر از هفته‌ی ٣٦ام حاملگی به بعد را نمی‌دهند و اغلب آن‌ها اجازه‌ی کتبی و گواهی پزشک‌تان برای خطر نداشتن سفر درخواست می‌کنند. 

 
 حتماً برنامه‌ی سفرتان را با پزشک‌تان درمیان بگذارید. معاینات و آزمایش‌های نهایی و لازم را انجام دهید. 

 
 یک گزارش کامل از بارداری‌تان تهیه کنید و همراه داشته باشید که سن خودتان، تاریخ آخرین پریود، تاریخ دقیق زایمان، تعداد و نتایج بارداری‌های قبلی‌تان، موارد احتمالی ابتلا به بیماری در دوران بارداری، نتایج آزمایش‌ها و سونوگرافی‌ها، سابقه‌ی جراحی اگر داشته‌اید و گزارش مراجعات به پزشک‌تان در دوران بارداری در آن باشد. حتی گروه خونی خود و اِرهاش آن را هم ذکرکنید، ممکن است نیاز به تزریق خون پیداکنید. 

 
 یک لیست از نام و شماره‌تلفن‌های افرادی که در مواقع اضطراری بتوان با آن‌ها تماس گرفت تهیه کنید و در کیف دستی‌تان همراه داشته باشید. 

 
 اگر سفرتان طولانی است، برای موارد اضطراری، مشخصات و آدرس یک پزشک مورداعتماد را در مقصد بشناسید یا از پزشک‌تان بخواهید شما را در این مورد راهنمایی کند. 

 
 داروهای خاص و ویتامین‌هایی که باید روزانه مصرف کنید را همراه خود ببرید. هیچ معلوم نیست که در مقصدتان بتوانید آن‌ها را تهیه کنید. نسخه‌ی پزشک‌تان را هم همراه داشته باشید ضرر ندارد.

در طول سفر
سفر باید برای شما تجدید انرژی باشد نه این‌که خودش عامل ایجاد استرس گردد، پس سعی کنید با درست‌ترین و بهترین انتخاب‌ها آسودگی خیال خود را فراهم کنید.
 اگر سفر هوایی در پیش دارید، بهتر است که به هنگام تهیه‌ی بلیت شرایط بارداری خود را توضیح دهید و تا حد ممکن راحت‌ترین صندلی را بگیرید. صندلی‌های ردیف وسط هواپیما، صندلی‌های راهرویی، بهترند چون ممکن است به دفعات بخواهید از دستشویی هواپیما استفاده کنید یا هر از گاهی در راهرو قدم بزنید. صندلی‌های سر و دُم هواپیما هم به دست‌شویی نزدیک‌ترند و مناسب‌تر. 

 
 سبک سفر کنید. چمدان چرخ‌دار و یا ساکی که به‌راحتی بتوانید آن را روی دوش بیندازید، انتخاب کنید. اگرچه که توصیه می‌شود که یک همسفر داشته باشید ولی اگر تنها هستید باید به این فکر کنید که همیشه هم در وقت لزوم باربر یا آدم مهربانی دم دست‌تان نیست که در حمل چمدان کمک‌تان کند، پس باید بتوانید خودتان از عهده‌اش بربیایید. 

 
 وقت زیادی برای رفتن به فرودگاه و یا ایستگاه بگذارید که اگر اتفاقی افتاد یا در ترافیک گیر کردید دچار استرس نشوید. زودتر هم اگر رسیدید، همراه داشتن کتاب و موسیقی به دادتان خواهد رسید. 

 
 درست است که فعالیت‌های‌تان محدودتر شده ولی باردار بودن دلیل بر لذت نبردن نیست. هنوز هم می‌توانید پیاده‌روی و موزه‌گردی کنید یا به رستوران بروید. فقط حواس‌تان باشد که به هر حال زودتر از قبل ممکن است خسته شوید پس از هر موقعیتی برای استراحت و تجدیدقوا استفاده کنید. حمام کنید، بخوابید، یا فقط مدتی دراز بکشید و پاهای‌تان را جایی بالاتر از بدن قراردهید.

 
 طبیعی است که در دوران بارداری بیشتر باید به فکر رژیم غذایی خود باشید. سعی کنید همیشه تنقلات و غذاهای سالم همراه داشته باشید مثل ساندویچ، بیسکوییت، آجیل و میوه‌های خشک، حتی سیب یا هویج. در سفر هوایی می‌توانید قبل از پرواز غذای خاص سفارش دهید و اگر رعایت رژیم خاصی لازم است در سفارش‌تان قید کنید. آب زیاد بخورید. برای این‌که دچار مشکل کم‌آبی نشوید همیشه بطری آب همراه داشته باشید. به‌مقدار کم قهوه و چایی هم می‌توانید بخورید. در مقصد هم مراقب غذای خود باشید. اگر از کیفیت آب مقصد اطلاعی ندارید بهتر است سبریجات خام مصرف نکنید. به طور کلی هم بهتر است چندین وعده‌ی سبک غذا بخورید تا مثلن سه وعده‌ی سنگین.

 
 در دوران بارداری خیلی بیشتر از قبل به دستشویی نیاز دارید. هرجایی که دست‌شویی تمیز پیداکردید استفاده‌کنید! ممکن است دست‌شویی‌های هواپیما خیلی تمیز نباشند. در سفرهای جاده‌ای در هر توقف‌گاهی پیاده شوید، هم به قصد کمی استراحت و هم دست‌شویی. می‌توانید کیفی مخصوص دست‌شویی در سفر همراه داشته باشید و در آن دستمال کاغذی جیبی (یا از همین دستمال‌های رولی که مقوای آن را بیرون کشیده‌اید تا جای کم‌تری در کیف بگیرد)، دستمال مرطوب، مایع یا ژل پاک‌کننده و ضدعفونی‌کننده دست (آنتی‌باکتریال) قراردهید. در هواپیما نزدیک‌ترین صندلی‌ها به دستشویی را انتخاب کنید. همان‌طور که در بالاتر هم اشاره شد، صندلی‌های راهرویی، ردیف‌های خیلی جلو یا خیلی عقب هواپیما مناسب‌ترند. 

 
 نشستن به مدت طولانی باعث خستگی و ورم‌کردن پاها می‌شود. اگر با اتومبیل سفر می‌کنید و یا خودتان رانندگی می‌کنید، هر یک-یک و نیم ساعت یک‌بار پیاده شوید، کمی قدم بزنید، به بدن‌تان کش و قوس بدهید و خستگی درکنید. در قطار و هواپیما و اتوبوس، کفش‌های‌‌تان را دربیاورید و صندل راحت یا جوراب روفرشی که بتوانید با آن راه بروید، ‌بپوشید. هر از چندی هم در راهروها قدم بزنید. اگر کنارتان صندلی خالی هست، استفاده کنید و پاهای‌تان را روی آن درازکنید. اگر هم نیست، پاهای‌تان را روی لبه‌ی صندلی‌تان یا روی چمدان جلوی پای‌تان بگذارید. حتی درحالت نشسته هم می‌توانید پاهای‌تان را، قوزک و مچ و انگشتان پا را، تکان داده و ماساژ بدهید. به هرحال با تمام این اوصاف پاها کمی ورم می‌کند، کفش راحت‌تر و قابل‌انعطاف‌تری بپوشید. حتی کمی هم اگر به پا بزرگتر بود بهتر! کفش بهتر است چرمی باشد که نرم و منعطف بوده و هوا در آن جریان داشته باشد. کف آن لاستیکی باشد که سُر نخورید و زیاد پاشنه نداشته (حداکثر 5 سانت) و یا پاشنه‌های یک‌تکه داشته باشد.

 
 لباس‌تان هم بهتر است گشاد و راحت باشد که خون به‌راحتی در بدن جریان داشته باشد. لباس‌های نخی و راحت در پیش‌گیری از عفونت‌های واژینال هم مؤثرند. اگر به مناطق گرم و مرطوب سفر می‌کنید باید بیشتر مراقب این عفونت‌ها باشید چون بیماری‌های قارچی در محیط‌های گرم و مرطوب بیشتر رشد می‌کنند. لباس‌های گشاد و نخی بپوشید و شلوارهای تنگ را فراموش کنید. بعد از شنا بلافاصله لباس شنای خیس را عوض کنید. قبل از سفر هم با پزشک خود درمورد همراه داشتن پمادهای ضدقارچ مناسب مشورت کنید. 

 
 در سفر از هرگونه فعالیت تفریحی و ورزشی که باعث فشار به شکم و بدن می‌شود و یا ضربه‌های شدید و خطر سقط جنین دارد ، بپرهیزید: اسکی، اسکی رو آب، اسکیت، پاتیناژ، اسب‌سواری، جت‌اسکی، غواصی. در پارک‌های تفریحی از سوارشدن به دستگاه‌هایی که سقوط یا توقف ناگهانی و شدید دارند خودداری کنید. وان آب خیلی داغ و جکوزی زیاد مناسب نیست، بالا بردن دمای بدن در ماه‌های اول بارداری خطر ابتلا به نقایص مادرزادی در جنین را بالا می‌برد. اما تمام این‌ها دلیل نمی‌شود که در مسافرت و تعطیلات هیچ تفریح نکنید و فقط گوشه‌ای بنشینید (مگر این‌که خودتان بخواهید!) هنوز هم می‌توانید با مشورت پزشک‌تان ورزش کنید. پیاده‌روی‌های سبک در شیب کم، شنا در آب‌های آرام، یوگا، دوچرخه‌سواری ثابت، آهسته دویدن. به هر حال شما خود بهتر از هرکسی خودتان را می‌شناسید، به بدن‌تان گوش کنید و اگر در حین ورزش کردن، بیش از حد گرم‌تان شد یا خسته شدید و احساس ناراحتی کردید، دست نگه دارید و استراحت کنید.

چند نکته ساده اما ضروری
اگر با اتومبیل سفر می‌کنید، شماره تلفن چند تعمیرکار سیار را همراه داشته باشید و اگر با هواپیما، شماره‌ی شرکت هواپیمایی که با آن سفر می‌کنید. 

 
 اگر رانندگی می‌کنید صندلی اتومبیل را تا حد ممکن عقب ببرید و پاها را دراز کنید تا راحت‌تر رانندگی کنید. یک بالشتک در گودی کمرتان قرار دهید و کمربند را همیشه بسته نگه دارید. کمربند را به صورتی ببندید که کمربند شانه‌ای را دقیقاً از زیر سینه و بالای شکم و کمربند دور کمر را از زیر شکم رد کنید. در پروازها هم تا وقتی نشسته‌اید سعی کنید کمربند را بسته نگه دارید. 

 
 سفر هرچه طولانی‌تر، مشکلات مسافر با ساعت تنظیم خواب هم بیشتر. تا جایی که می‌توانید به کشورهایی که بیشتر از چهار ساعت با ما اختلاف دارند سفر نکنید. 

 
 خستگی، سوءهاضمه و سوزش سردل، گرفتگی عضلات پا، یبوست، ترشحات واژنی و تکرر ادرار، تجربه‌های مشترکی است که معمولاً بارداران در سفر دارند. خیلی هم نگران نباشید. اما اگر خونریزی واژنی، لخته شدن خون زیر پوست، گرفتگی و دردهای شکمی، پاره شدن غشاء پوست ساق پا به علت ورم شدید، سردرد و مشکلات بینایی داشتید به پزشک مراجعه کنید. 

 
 قبل از پرواز غذا و نوشیدنی‌های نفخ‌دار نخورید. 

 
 اشعه‌ی گیت‌های ورودی و خروجی برای جنین ضرر ندارند، نگران نباشید. 

 
 از کاهش فشار هوای داخل کابین هواپیما در ارتفاع هم نگران نباشید، چون جنین اکسیژن دریافتی خود را از هموگلوبین جنینی تأمین می‌کند و این کاهش فشار، تأثیر بسیار کمی بر اکسیژن دریافتی او دارد

معمولاً توریست‌های شهرهای شلوغ ترجیح می‌دهند برای رفت و آمد از وسایل نقلیه‌ی عمومی استفاده کنند؛ هم پیدا کردن مسیرها در ترافیک و شلوغی برای یک مسافر غریبه کار سختی است و هم ممکن است به خاطر آشنا نبودن با خیابان‌ها، دردسر برای خودشان درست کنند.
اما برای گشت و گذار در شهرهای خلوت، گاهی بهترین گزینه، در اختیار داشتن یک اتومبیل شخصی است که می‌توان با آن مسیرهای کوتاه خارج از شهر را نیز راند و به جاهای بیشتری سر زد. مخصوصاً اگر تعداد مسافران چهار-پنج نفر باشد و هر بار تاکسی و مترو سوار شدن کلی برای آن‌ها خرج بردارد.
امروزه، در اکثر شهرهای توریستی می‌توان آژانس‌ها و دفاتر کرایه‌ی اتومبیلی را پیدا کرد که در ازای داشتن گواهینامه‌ی بین‌المللی معتبر به مسافران ماشین اجاره می‌دهند. هزینه‌ی اجاره‌ی این ماشین‌ها با توجه به نوع اتومبیل و شهر مقصد با یک‌دیگر متفاوت است ولی در تمام آن‌ها یک شرط مشترک وجود دارد: گواهینامه رانندگی بین‌المللی.
حالا برای داشتن این گواهینامه‌ی بین‌المللی چه کار باید کرد؟ چه مدارکی مورد نیاز است؟ چه‌قدر اعتبار و هزینه دارد؟ و صدور آن چند روز طول می‌کشد؟
در ایران، برای رانندگانی که گواهینامه‌ی معتبر جمهوری اسلامی ایران دارند، کانون جهانگردی و اتومبیل‌رانی مجری صدور گواهینامه‌ی بین‌المللی است.
این گواهینامه با اعتبار یک ساله صادر می‌شود و دارنده‌ی آن اجازه دارد در کشورهایی که آن را تائید می‌کنند، رانندگی کند. داشتن گواهینامه‌ی بین‌المللی با شرایط اقامت یا قوانین کشور مقصد کاری ندارد و تنها به صورت موقت به مسافر اجازه‌ی رانندگی می‌دهد. راننده موظف است کلیه‌ی قوانین رانندگی مربوط به کشور مقصد را رعایت کند.
مدارک لازم برای درخواست گواهینامه بین‌المللی
یک: گواهینامه معتبر جمهوری اسلامی ایران

دو: عکس ٣*٤؛ پس‌زمینه سفید، تمام رخ، دو قطعه
نکته: در صورتی عکس گواهینامه با عینک باشد، لازم است که عکس گواهینامه بین‌المللی نیز عینک داشته باشد.

سه: تصویر صفحه اول گذرنامه

چهار: تکمیل فرم درخواست گواهینامه بین‌المللی (فارسی و انگلیسی)

پنج: پرداخت مبلغ ٣١٠٠٠ تومان بابت هر جلد گواهینامه

روش‌های درخواست گواهینامه بین‌المللی
یک: مراجعه به کانون معاونت اسناد و مدارک بین‌المللی؛ به آدرس:تهران،خیابان خرمشهر،خیابان شهیدعربعلی، شماره ٢.

دو: مراجعه به یکی از نمایندگی‌های کانون معاونت اسناد و مدارک بین‌المللی در سراسر کشور.

سه: مراجعه به ادارات پست سراسر کشور.

چهار: ثبت درخواست از طریق اینترنت.

در صورت مراجعه به یکی از نمایندگی‌های کانون معاونت اسناد و مدارک بین‌المللی، صدور گواهینامه بین‌المللی فوری خواهد بود ولی در مورد تحویل مدارک به صورت اینترنتی یا اداره‌ی پست، صدور کارت گواهینامه بین‌المللی حداقل یک هفته طول خواهد کشید.

انواع اتاق
انتخاب اتاق هتل، اگر با اصطلاحات مربوط به آن‌ها آشنا نباشید، کمی گیج‌کننده است. نوع یک اتاق به منظره‌ی پشت پنجره، تعداد و اندازه‌ی اتاق‌ها، کیفیت مبلمان، محتویات یخچال و این‌جور چیزها بستگی دارد. در این بخش به توضیح کوتاهی در مورد اتاق‌های مختلف و امکانات آن‌ها می‌پردازیم.

اتاق استاندارد (Standard)
معمول‌ترین اتاقی است که در یک هتل پیدا می‌شود و امکانات و اسباب و اثاثیه‌اش هم از حد معمول فراتر نمی‌رود. البته باید یادآوری کنیم که اتاق استاندارد یک هتل چهار فصل، معمولاً از یک اتاق استاندارد در یک مهمان‌خانه امکانات بیشتری دارد و تر و تمیز‌تر است. پنجره‌های اتاق‌ استاندارد، معمولاً نمای خوبی ندارند.

اتاق مادریت (Moderate)
این نوع اتاق‌ها، معمولاً از اتاق استاندارد کیفیت بهتری دارند. این بهتر بودن کیفیت هم مربوط می‌شود به منظره‌ی پشت پنجره، مساحت اتاق و نوع مبلمان.

اتاق سوپریور (Superior)
این اتاق باید هم اندازه و هم کیفیت مبلمان بهتری داشته باشد؛ اما بیشتر وقت‌ها به اتاقی که نمای بهتری داشته باشد می‌گویند اتاق سوپریور و این‌جور چیزها را در نظر نمی‌گیرند.

اتاق دلوکس (Deluxe)
اتاق دلوکس، باید از هر نظر دلوکس یا به زبان خودمان مجلل باشد؛ چه از نظر منظره‌ی پشت پنجره، چه از نظر موقعیت مکانی‌اش در هتل، چه از نظر مبلمان و چه اندازه. جالب است بدانید که در بعضی هتل‌های منطقه‌ی کارائیب، کیفیت اتاق سوپریور از دلوکس بهتر است؛ بنابراین بد نیست که قبل از رزرو نهایی، حتماً در این مورد سوال کنید.

جونیور سوئیت (Junior suite)
جونیور سوئیت، معمولاً یک اتاق بزرگ است که یک بخش‌اش را با وسایل اتاق نشیمن پر کرده‌اند. گاهی البته بین این دو بخش یک دیوار نصفه نیمه می‌گذارند تا از هم جدا باشند، اما به هر حال جونیور سوئیت همیشه یک اتاق دارد، نه دو اتاق.

سوئیت (Suite)
سوئیت معمولاً دو اتاق یا بیشتر دارد: اتاق خواب و اتاق نشیمن که با در کاملاً از هم جدا می‌شوند. بعضی هتل‌ها اسم هر اتاقی که یک کاناپه داشته باشد را می‌گذارند سوئیت، که نوعی کلاه گذاشتن سر مشتری است.

نمای اتاق
منظره‌ی پشت پنجره‌ی اتاق هتل، یکی از عوامل تعیین کننده‌ی قیمت آن است و ربط مستقیمی هم دارد به این که تعطیلات‌تان را چه‌طور بگذرانید. گاهی مسئولان هتل در انتخاب نام منظره‌ی پشت پنجره، قدری شیطنت به خرج می‌دهند و مسافران را گمراه می‌کنند. برای جلوگیری از این اتفاق، خوب است که هم با عبارات مورد استفاده آشنا باشید و هم، اگر این مسئله برایتان خیلی اهمیت دارید، تلفنی با هتل چک کنید تا اشتباهی در گرفتن اتاق دلخواه‌تان پیش نیاید.

نمای نصفه- نیمه‌ی اقیانوس (Partial Ocean View)
گرفتن اتاقی با این نما، متاسفانه به معنای این نیست که چندتا درخت، یک گوشه از راه منظره‌ی اقیانوس را سد کرده‌اند؛ بلکه یعنی اگر روی بالکن بروید و خودتان را تا جایی که جا دارد، به یک طرف خم کنید، یک لکه‌ی آبی بین باقی ساختمان‌ها به چشم‌تان می‌خورد. اگر خوش شانس باشید، بعضی از این اتاق‌ها، در آن سمت ساختمان هستند که رو به دریا یا اقیانوس نیست، اما نمای خوبی از گوشه‌اش دیده می‌شود.

نمای اقیانوس (Ocean View)
گرفتن این اتاق به دو معناست: یا در طرف عمود به اقیانوس ساختمان قرار گرفته‌اید و نمای آن را دارید، اما رو به اقیانوس نیستید؛ یا در هتلی دورتر از اقیانوس و در طبقه‌ی بالا هستید که اقیانوس را می‌بینید، اما با فاصله. اگر مطمئن هستید که هتل کنار ساحل است، این اتاق‌ها حتماً در ضلع کناری ساختمان واقع شده‌اند. به هر حال داشتن اتاقی با نمای اقیانوس، به معنای اتاقی رو به اقیانوس نیست.

رو به اقیانوس (Ocean Front)
بهترین نمایی است که در یک هتل کنار دریا پیدا می‌شود و معنایش هم از اسم‌اش پیداست: اتاقی که پنجره‌اش رو به اقیانوس است.

رو به ساحل (Beach Front)
این جور مناظر، فقط در هتل‌هایی که به ساحل نزدیک‌اند پیدا می‌شود. داشتن اتاقی رو به ساحل به معنای این است که می‌توانید از در اتاق بیرون بروید و به ساحل قدم بگذارید.

نمای شهر (City View)
معنای نمای شهر برای یک اتاق هم می‌تواند اشاره به این باشد که اتاق در طبقات بالای ساختمان است و نمای خوبی دارد، هم می‌تواند این منظور را برساند که نه انتظار منظره‌ی دریا و کوهستان داشته باشید و نه چیز دیگر.

نمای کوهستان (Mountain View)
منظره‌ی کوهستان پشت پنجره‌ها. مخصوصاً اگر طرفدار اسکی باشید، گرفتن اتاقی با منظره‌ی کوهستان، لذت‌بخش است.

نمای آب (Water View)
داشتن نمای آب، به این معناست که پنجره‌ی اتاق رو به یک منبع آب است یا نمای آن را دارد. این نوع منظره را گاهی دقیق‌تر هم مشخص می‌کنند: نمای رودخانه، نمای دریاچه و...

نمای باغ (Garden View)
معنای ساده‌ی این نما این است که اتاق در طبقات پایین واقع شده و چندتا بوته هم جلوی پنجره‌اش کاشته‌اند.

سفرکردن با کودکان هرگز کار سختی نیست؛ درست است که سفر شما را در شرایط جدید و ناشناخته‌ای قرار می‌دهد و از طرفی می‌دانیم بچه‌های کوچک نیازهای ویژه‌ای دارند که ممکن است در حال سفر بیشتر هم بشود، ولی تمام این‌ها می‌تواند خوشایند باشد وقتی که با آمادگی و برنامه‌ریزی اتفاق بیفتد.
از مواردی که توجه بهشان، می‌تواند مسافرت را برای شما و فرزندتان دل‌نشین‌تر کند، این‌ها هستند:
مهم‌ترین چیز این است که از سلامت کودک خود مطمئن باشید؛ قبل از سفر او را پیش پزشکش ببرید و سعی کنید توصیه‌های پزشک را به خاطر بسپارید.
بچه‌ها نسبت به تغییرات آب‌وهوایی حساس‌تر هستند؛ بهتر است داروهایی را که احتمال می‌دهید به کارتان بیاید، همراه داشته باشید. مثل داروی ضد تهوع، دل‌درد، ضد تب، ضد حساسیت یا پماد و لوسیون‌های خارش حشرات و امثال این‌ها.
یک بسته‌ی بهداشتی باید تهیه کنید؛ دستمال‌کاغذی، پنبه، محلول یا ژل ضدعفونی‌کننده و دستمال مرطوب را به اندازه‌ی کافی توی بسته‌تان قرار دهید. دستمال‌های مرطوب خیلی مفید هستند، چون نه تنها دست و صورت را پاک می‌کنند بلکه غذاها و خوراکی‌ها را نیز از روی لباس پاک خواهند کرد.
وقتی با فرزندان کوچک خود سفر می‌کنید، یکی از نکاتی که خیلی ذهن شما را مشغول خواهد کرد، گم‌شدن کودک خواهد بود. بهتر است عکس جدیدی از کودک خود همراه داشته باشید تا در صورتی که گم شد، برای پیداکردنش از عکس کمک بگیرید. برای این‌که بخشی از این نگرانی را از بین ببرید، قبل از سفر به یک بیمارستان مراجعه کرده و درخواست کنید یکی از دستبندهای پلاستیکی را که به مچ بیماران می‌بندند و در آن مشخصات بیمار را می‌نویسند، به شما بدهند؛ اکثر بیمارستان‌ها این کار را خواهند کرد. نام و شماره تلفن یا آدرس محل اقامت مربوط به کودک‌تان را روی آن نوشته و به مچ کودک ببندید؛ دستبندها جنس نرمی دارند و کودک را ناراحت نخواهند کرد. فراموش نکنید اگر مسافر خارج از کشور هستید، باید مشخصات را به زبان انگلیسی بنویسید و نه به زبان مادری.
اگر کودک شما به پوشک یا شیرخشک مارک خاصی عادت دارد، به مقدار کافی همراه خودتان ببرید چون ممکن است همان مارک را در کشور مقصد پیدا نکنید.
برای کودکتان پوشک‌های شورتی با جنس مرغوب تهیه کنید که مطمئن باشید موقع بازی یا گشتن توی شهر چند ساعتی دردسری نخواهید داشت.
اگر با هواپیما سفر می‌کنید، بد نیست چند تا بازی که مناسب انجام‌دادن داخل هواپیما باشد، یاد بگیرید. یکی از بهترین اسباب‌بازی‌ها برای سفر تخته‌های مغناطیسی در ابعاد مسافرتی است. قلم این تخته‌ها متصل است و نمی‌افتد، قطعه‌ی قابل گم شدن ندارد و کاغذها و قلم‌های کودک شما هرگز تمام نخواهد شد. می‌توانید روی آن کلمات کوتاه بنویسید و به کودک خواندن آنها را یاد بدهید ، کودک ازخواندن کلمات لذت خواهد برد. یا می‌توانید اشکال ساده‌ای بکشید و از کودک خود بخواهید حدس بزند که چه شکلی کشیده‌اید. این اسباب بازی برای کودک، یا شاید حتی برای پدر و مادر، بسیار جذاب و سرگرم کننده خواهد بود .
اگر پرواز طولانی در پیش دارید، باید وسایل سرگرمی بیشتری همراه خود داشته باشید؛ چند تا لگوی سبک یا اسباب‌بازی‌های کوچک موردعلاقه‌اش یا حتی کتاب می‌تواند او را مشغول کند؛

بد نیست که یکی دو تا کادوی کوچک برایش تهیه کنید و به عنوان جایزه به او بدهید. هم برای تشویق‌کردنش خوب است و هم هیجان باز کردن کادو، خستگی‌اش را کم می‌کند.
توی فرودگاه به مسئولین شرکت هواپیمایی که با آن سفر می‌کنید، در مورد همراهی کودک‌تان اطلاع دهید؛ بعضی از هواپیماها جای نشستن مخصوص را برای شما در نظر می‌گیرند و هم شما و هم کودک راحت‌تر خواهید بود.
در طول پرواز ممکن است کودک شما دچار گوش‌درد شود؛ برای بچه‌های زیر دو سال شاید بد نباشد با مشورت پزشک از استامینوفن مخصوص کودکان استفاده کنید؛ هم‌چنین بهتر است پنبه یا پدهای کوچک نرم توی گوش کودک بگذارید. در مورد بچه‌های بالای دو سال به احتمال زیاد این مشکل با آب‌نبات موردعلاقه‌شان حل می‌شود ولی آن‌ها هم بد نیست که پنبه توی گوش‌شان داشته باشند.
فراموش نکنید که در آخرین لحظه و قبل از سوار شدن، کودک خود را به دستشویی ببرید.
در طول سفر، علاوه بر این‌که همیشه یکی دو تا لباس برای کودک‌تان در دسترس قرار می‌دهید، بد نیست یک لباس هم برای خودتان بردارید؛ ؛ بارها اتفاق افتاده که نوشیدنی‌های چسبناک و خوراکی‌ها روی لباس مادر ریخته است در این لحظات از همراه داشتن لباس اضافه خوشحال خواهید شد.
در کیف همراه‌تان چند پاکت تهوع داشته باشید چون احتمال این‌که برای صندلی شما در هواپیما پاکت نگذاشته باشند، همیشه هست.
همچنین نوشیدنی خنک مانند آب میوه یا آب معدنی همراه داشته باشید، چون ممکن است مدت‌ها طول بکشد تا مهماندار به داد کودک شما برسد .
اگر کودک شما بالای سه سال سن دارد، در مورد سفر خود با او صحبت کنید؛ اجازه بدهید کودک شما هم بداند قرار است کجاها را ببینید و چه برنامه‌هایی دارید؛ برنامه‌هایی مثل دیدن حیوانات یا خوردن غذاهای خاص حتماً برای او جالب خواهد بود.
از خودش بپرسید که دوست دارد در طول سفر چه کارهایی انجام دهد؛ اگر امکان انجام آن کار نبود، برایش توضیح دهید و پیشنهادهای دیگری با او در میان بگذارید.
در کل خوب نیست که مثل چمدان با کودک‌تان برخورد کنید و تنها او را دنبال خودتان بکشانید؛ سعی کنید به خواسته‌هایش توجه کنید و اجازه بدهید به او نیز خوش بگذرد. 
نسب به رزرو هتل از قبل اقدام کنید؛ مخصوصاً اگر فصل شلوغ سفر باشد. همراه با بچه دنبال محل اقامت گشتن، کار آسانی نیست. علاوه بر خودتان، کودک را نیز خسته می‌کنید.  
می‌توانید شهر یا کشور مقصد را روی نقشه به کودک‌تان نشان دهید، حتی بچه‌های کوچک از دنبال کردن نقشه لذت می‌برند. عکس جاهای دیدنی را که قرار است ببینید، به او نیز نشان دهید و او را برای سفر مشتاق کنید.
وقتی با فرزندان نوپای خود سفر می‌کنید، ترجیحاً یکی دو تا روکش پریز برق همراه داشته باشید چرا که اکثر هتل‌ها فراموش می‌کنند وسیله به این سادگی را برای شما فراهم کنند .
اگر در اتاق‌هایی اقامت دارید که اجاق گاز یا فر دارند حتما دستگیره آن‌ها را جدا کرده و جایی دور از دسترس کودک قرار دهید.
اگر خواستید برای یکی از عزیزان کودک‌تان سوغاتی بخرید ( مثل مادربزرگ یا پدربزرگ) از او هم نظرش را بپرسید. مطمئن باشید از این که در این کار مشارکت کند، خوشحال خواهد شد.
اگر فرزند شما آن قدر بزرگ شده که بتواند دوربین عکاسی را در دستش کنترل کند، از او بخواهید که از شما یا منظره‌های دور و برش عکس بگیرد و سفر را از دید کودک خود ببینید.
برای اینکه به کودک کمک کنید سفرش را به خاطر بسپارد، در هر شهر کارت پستال برای او بگیرید و در پشت آن کودک نکاتی در مورد آن شهر بنویسد یا به شما بگوید تا برایش بنویسید؛ در بازگشت در کارت پستال سوراخ کوچکی درست کنید و در حلقه ای بگذارید و برای او نگه دارید .
بد نیست در خانه دفترچه‌ای درست کنید که به تعداد روزهایی که در سفر خواهید بود برگه داشته باشد، تاریخ هر روز را بالای هر صفحه بنویسید، هر روزکودک می‌تواند نقاشی کارهایی که درآن روز انجام داده یا چیزهای جالبی که دیده است را بکشد؛ در برگشت این دفترچه خاطرات زیبایی برای شما خواهد ساخت؛ حتی می‌توانید به کودک کمک کنید از بروشورها و کارت‌پستال‌ها، عکس‌های محل سفر را بریده و در دفترش بچسباند .

پیش از رفتن
-    ناگهانی و بدون اطلاع سفر نکنید. بهتر است حداقل به یک نفر راجع به سفر و محل اقامت‌تان بگویید؛ شاید قبل از این که برگردید اتفاقی بیفتد که لازم باشد به شما اطلاع دهند یا در صورتی که خبری ازتان نبود، بتوانند دنبالتان بگردند.

-    وقتی دارید به یک کشور دیگر سفر می‌کنید، با فرهنگ و اجتماعی متفاوت با محل زندگی‌تان مواجه هستید؛ خوب است که قبل از سفر با افرادی که پیش از شما به آن کشور سفر کرده‌اند صحبت کنید یا اطلاعاتی را در اینترنت جستجو کنید؛ علاوه بر این که باعث می‌شود بهتر برای سفرتان برنامه‌ریزی کنید، چشم‌انداز بهتری از چیزهایی که انتظارتان را می‌کشند، خواهید داشت. ( می‌توانید اطلاعات شهر موردنظرتان را در بخش راهنمای سفر زورق هم پیدا کنید).

-    حتی اگر از سلامت خودتان مطمئن هستید، بد نیست که چهار تا شش هفته قبل از سفر، یک معاینه‌ی کامل پزشکی انجام دهید. خیال خودتان راحت‌تر خواهد بود. اگر هم بیماری خاصی دارید، حتماً قبل از سفر با پزشک‌تان مشورت کنید.

-    اگر طولانی مدت سفر می‌کنید، حتماً چک کنید که پاسپورت‌تان تا وقتی که برگردید اعتبار دارد.

-    اختلاف ساعت کشور خودتان را با کشور مقصد بدانید و سعی کنید یکی دو روز قبل از رفتن، خواب‌تان را توی شهر و خانه‌ی خودتان تنظیم کنید. معمولاً دو ساعتی دیر و زود خوابیدن یا بیدار شدن، تمرین خوبی است. ورزش‌کردن هم به شما کمک می‌کند آمادگی وفق دادن خودتان با زمان جدید را داشته باشید. یکی از ساعت‌هایتان را قبل از رفتن با ساعت کشور مقصد تنظیم کنید، هم راحت‌تر به این ساعت عادت می‌کنید و هم اگر قصد تماس با کشور خودتان را داشتید، بدموقع مزاحم کسی نمی‌شوید.

-    بد نیست در حد چند کلمه از زبان رایج کشور مقصد را بلد باشید. شاید در مواقع اضطراری یا برای کمک‌خواستن به دردتان خورد؛ از طرفی مردم بیشتر کشورها بدشان نمی‌آید غریبه‌ها به زبان خودشان به آن‌ها سلام می‌کنند، شاید باعث صمیمیت شود و هوای شما را بیشتر داشته باشند.

-    اگر قرار است برای مدت طولانی توی راه باشید، لباس راحت و قابل تعویض بپوشید؛ ممکن است آب و هوای مبدأ و مقصد خیلی با هم تفاوت داشته باشند.

-    اگر داروی خاصی مصرف می‌کنید، فراموش نکنید که برای بردن آن‌ها به کشورهای دیگر، به ترجمه‌ی رسمی نسخه یا گواهی پزشک که به نام خودتان باشد، احتیاج دارید.

-    بعد از این‌که وسایل سفرتان را آماده کردید، مطمئن شوید این بهترین کیفی است که می‌توانستید دست‌تان بگیرید؛ کیف دستی شما در سفر باید سبک و راحت باشد، زیپ یا دکمه‌ی سالمی داشته باشد و حتماً بسته شود، بد نیست چند تا جیب داخلی هم داشته باشد که بهتر بتوانید وسایل همراهتان را دسته‌بندی کنید؛ حواستان باشد اگر خیلی برنامه‌ی گشتن و رفت‌وآمد دارید، کوله‌پشتی انتخاب بدی نیست.

-    اسم و آدرسی از خودتان روی چمدان بنویسید. معمولاً ساک‌ها و چمدان‌ها جایی برای نوشتن این مشخصات دارند ولی اگر هم نداشت، روی کاغذ کوچکی یادداشت کنید و بدنه‌ی چمدان‌تان بچسبانید.

-    مدارک شناسایی، پاسپورت، ویزا و بلیط را جایی از کیف بگذارید که دسترسی راحت‌تری دارید. شاید تا وقتی که به مقصد برسید، مجبور باشید چند باری آن‌ها را خارج کنید و دوباره سر جایشان بگذارید.

-    بد نیست یکی دو تا تنقلات یا شکلات داخل کیفتان داشته باشید. لازم نیست یک بسته خوردنی سنگین را با خودتان حمل کنید؛ همین که بدانید در مواقع ضروری چیزی توی کیف‌تان هست و خیال‌تان راحت باشد، کافی است.

-    اگر معده‌ی حساسی دارید، سعی کنید قبل و یا در حین سفر خوراکی‌هایی را که ممکن است ناراحت‌تان کند، نخورید؛ چون ممکن است برای مدت طولانی دسترسی به سرویس بهداشتی مناسب و تمیز نداشته باشید.

-    قبل از سفر خیلی غذا نخورید و در طول سفر نیز به اندازه و سبک میل کنید؛ این کار باعث می‌شود بدن شما راحت‌تر با شرایط آب‌وهوایی، اختلاف زمان و غذای متفاوت کشور مقصد منطبق شود.


پس از رسیدن به مقصد
-    همیشه سعی کنید در روشنایی روز به شهری که نمی‌شناسید برسید؛ چون پیدا کردن مسیرها در شب سخت‌تر می‌شود ونمی‌توانید خوب خیابان‌ها را ببینید؛ از طرفی شب‌ها بیشتر فروشگاه‌ها تعطیل هستند و اگر چیزی بخواهید، تهیه کردنش سخت است یا حتی تاکسی هم شاید نتوانید به راحتی پیدا کنید.

-    از سوار شدن بر ماشین‌های شخصی که آرم Taxi بر روی آنها درج نشده، خودداری کنید و سعی کنید حتماً سوار تاکسی‌های مخصوص فرودگاه شوید؛ شاید هزینه‌‌شان بیشتر باشد ولی مطمئن باشید به امنیت و خراب‌نکردن سفرتان می‌ارزد.

-    سعی کنید شماره و یا کد تاکسی را همان موقع که سوار می‌شوید در جایی یادداشت کنید یا در حافظه‌ی موبایل‌تان ذخیره کنید؛

-    یک نقشه از شهر تهیه کنید؛ نقشه‌های گوناگونی در فرودگاه یا بخش اطلاعات هتل می‌توانید بگیرید.

-    اگر اطلاعی از وضعیت ترافیک و رفت و آمد در شهر ندارید، سعی کنید جایی هتل بگیرید که بیشتر از همه سر و کار دارید.

-    یک نکته‌ی مهم برای هر مسافر خارجی این است که به فرهنگ و قوانین کشوری که در آن مهمان شده، احترام بگذارد. به ملیت و شخصیت‌هایی که برای مردم آن سرزمین مهم هستند، توهین نکند و با افراد بومی درگیر نشود.

-    مواظب وسایل شخصی‌تان باشید؛ برای پول و مدارک‌شخصی از کیف‌های کوچکی استفاده کنید که مطمئن باشید آن‌ها را جا نمی‌گذارید یا امکان ربودنش نیست.

-    هنوز از راه نرسیده، یک تور خارج شهر را برای تفریح انتخاب نکنید؛ بهتر است حداقل یک روز توی خود شهر باشید، با خیابان‌های اطراف محل اقامت‌تان آشنا شوید، مردم بومی را ببینید و بعد برای خارج از شهر برنامه بریزید.

-    این درست است که یکی از لذت‌های سفر، آشناشدن با غذاها و خوراکی‌های جدید است، ولی گاهی غذای رسمی یک کشور ممکن است خیلی متفاوت با ذائقه‌ی شما باشد و خوردنش حال‌تان را بد کند. اگر مطمئن باشید چه مواد یا ادویه‌های خاصی در غذاهای محلی وجود دارد، شاید بهتر بتوانید تصمیم بگیرید. برای این‌که مطمئن شوید غذای رستورانی حلال است، معمولاً باید روی تابلوی آن نوشته شده باشد و یا داخل منو کنار اسم غذا مشخص کنند که کدام یکی غذای حلال است. اگر نه، می‌توانید سوال کنید.

-    شاید توی تعطیلات هستید و قرار شده ذهن‌تان را راحت بگذارید ولی دلیل نمی‌شود بهداشت را رعایت نکنید؛ دور و برتان بگردید و جای سطل آشغال را پیدا کنید، چند قدم راه رفتن مشکلی ایجاد نمی‌کند؛

-    در هر رستورانی غذا نخورید؛ حداقل از ظاهر مرتب و تمیز رستوران می‌توانید بفهمید که داخل آشپزخانه‌اش چه خبر است. سعی کنید جایی که بومی‌های بیشتری می‌روند غذا بخورید.

-    به مقدار زیاد آب بنوشید؛ حواستان باشد شیرهای آب داخل پارک‌ها معمولاً آب مناسب آشامیدن نیست. کاری نکنید که با بیماری و پشیمانی به خانه برگردید.

-    قبل از این‌که خیلی خرید کنید، در مورد مقدار بار مجازی که می‌توانید با خودتان خارج کنید و همین‌طور هزینه‌ی هر کیلو اضافه بار، اطلاعاتی داشته باشید؛

-    همه‌ی پول‌هایتان را تمام نکنید و با جیب خالی به فرودگاه بیایید. همیشه یک مقداری برای هزینه‌های احتمالی مثل اضافه‌بار و امثال این‌ها نگه دارید.

 تعطیلات طولانی نوروز، فرصت بسیار مناسبی برای مسافرت است، نه درس و مدرسه مانع می‌شود و نه کار و مسئولیت؛ آب و هوای خیلی از نقاط دنیا هم در این وقت سال، جان می‌دهد برای گذرندان اوقاتی فرح‌بخش. با این وجود، بد نیست پیش از سفر، حواس خود را جمع کنید و نکاتی را در نظر داشته باشید که می‌توانند از بروز حوادث ناگوار جلوگیری کنند و خاطره‌ی سفری راحت و بی‌دردسر را برای شما باقی بگذارند. 

•  اگر قصد برنامه‌ریزی برای سفر دارید، به‌خاطر داشته باشید که هفته‌ی دوم تعطیلات نوروزی برای مسافرت مناسب‌تر است؛ روزهای اول تعطیلات، مردم بیشتر سفر می‌کنند و شهرهای توریستی شلوغ‌تر هستند.

• بهتر است که قبل از سفر، خرید بلیت و رزرو هتل خود را انجام دهید. به‌خصوص در شهرهای پرمسافر، ممکن است در صورت عدم انجام این کار، در مقصد با مشکل مواجه شوید. اگر قصد سفر با اتوموبیل شخصی خود را دارید، حتماً قبل از سفر اتوموبیل را از نظر فنی معاینه کرده و عیب‌های احتمالی آن را رفع کنید.

• قبل از سفر، تمام شرایط مقصد خود را بررسی کنید؛ آب و هوای مقصد، مقرارت گمرک، لیست داروهای ممنوع، شرایط رانندگی در آن‌جا و ... از آن دسته اطلاعاتی هستند که دانستن‌شان لازم است.

• همراه داشتن داروهایی که مصرف می‌کنید را فراموش نکنید! در تعطیلات ممکن است داروخانه‌‌ی شبانه‌روزی به راحتی پیدا نشود. بردن داروهای مسمومیت، سرماخوردگی و مُسکن هم ضرری ندارد.

• فراموش نکنید که تعطیلات نوروز برای همه فصل سفر است؛ کسانی که به سفر نمی‌روند هم یا در مهمانی و دید و بازدید هستند و یا هوای خوب بهاری اجازه نداده در خانه بمانند؛ طبعاً دزدها هم از وجود خانه‌های خالی نهایت استفاده را می‌برند. پس فراموش نکنید که قبل از سفر، امنیت خانه‌ی خود را بالا ببرید:
  - مطمئن شوید که هیچ در و پنجره‌ای قفل خراب یا شکسته ندارد؛
  - جلوی در چوبی آپارتمان‌، یک حفاظ آهنی نصب کنید؛
  - وسایل با ارزش مثل پول و جواهرات را در خانه‌ی خالی نگه‌داری نکنید؛
  - بد نیست چراغ آشپزخانه یا یکی از اتاق‌ها را که پنجره‌ای به بیرون دارند، روشن بگذارید؛ گرچه این کار حقه‌ای قدیمی است، اما هنوز هم چراغ روشن یعنی کسی در این خانه حضور دارد. می‌توانید از لامپ‌های کم‌مصرف استفاده کنید که در مصرف انرژی هم زیاده‌روی نکرده باشید.
  - ممکن است قبل از نوروز، غریبه‌ها برای تعمیرات یا نظافت زیاد به خانه‌ی شما رفت‌وآمد کنند؛ برنامه‌ی سفر خود را در مقابل ان‌ها بر زبان نیاورید؛
  - اگر سفر شما طولانی است، به یکی از اقوام یا دوستان مورد اعتماد خود کلید خانه را بدهید تا هر چند روز یک‌بار، سری به خانه‌ی شما بزند.

• پول‌ها و مدارک خود را در جیبی بگذارید که فقط خودتان دسترسی داشته باشید. جیب‌برها ممکن است با تنه‌ زدن ناگهانی و یا یک دعوای ساختگی، به راحتی کیف پول شما را بدزدند.
  • اگر قصد دارید وعده‌های غذایی را در رستوران‌های بین راه صرف کنید، مطمئن شوید که آن رستوران، مجوزهای لازم را دارد. قبل از سفارش، به نظافت میزها، روپوش پیشخدمت‌ها، قاشق و چنگال و سایر ظروف دقت کنید. بعضی از رستوران‌دارها به شما اجازه می‌دهند از آشپزخانه هم بازدید کنید و از بهداشت در طبخ غذا مطمئن شوید.

• قبل از صرف غذا، به‌خصوص غذاهای پروتئینی نظیر گوشت، مرغ و ماهی، مطمئن شوید که کاملاً مغرپخت شده و نیمه‌خام باقی نمانده است. همچنین بهتر است از سفارش دادن انواع خورش‌ها (به دلیل احتمال مانده‌بودن آن‌ها)، کباب کوبیده و همبرگر (به دلیل استفاده‌ی برخی رستوران‌ها از گوشت‌چرخ‌کرده‌ی کهنه با کیفیت پایین) و صرف سبزیجات (به دلیل آلودگی‌های احتمالی) خودداری کنید. 

• مشکل بزرگ تعطیلات نوروز، خطر اضافه‌وزن است؛ مراقب چربی و کالری بالای غذاها باشید. اگر بیماری قلبی یا چربی خون بالا دارید، ممکن است صرف غذاهای سنگین برای شما مشکل ایجاد کند. بهتر است با صرف وعده‌های کم‌حجم با تعداد بیشتر در روز، تمام مزه‌های جدید مقصد خود را امتحان کنید تا این که از صبح تا شب چیزی نخورید و بخواهید در یک وعده همه را جبران کنید.

• به مقدار کافی آب سالم بنوشید. از شیرهای آب عمومی استفاده نکنید و حتماً بطری‌های کوچک آب‌معدنی قابل حمل به همراه داشته باشید. اگر فرزند کوچکی دارید، به او نیز آب کافی و میوه‌ و سبزیجات ضدعفونی‌شده بدهید. نوشیدن مایعات سالم، علاوه بر این‌که در برابر مسمومیت‌ها از بدن محافظت می‌کند، مقدار آبی را که بدن در اثر فعالیت از دست‌ داده نیز جبران می‌کند. هنگام خرید مواد غذایی بسته‌بندی شده مثل آب‌معدنی، آب‌میوه و... به تاریخ تولید و انقضا، پروانه‌ی ساخت و سالم بودن بسته‌بندی آن دقت کنید.

• اگر به یک شهر ساحلی مانند آنتالیا، دبی یا جزایر یونان سفر می‌کنید، غذاهای دریایی وسوسه‌کننده‌ی آن‌جا را حتماً امتحان کنید. البته بد نیست هنگام انتخاب غذا، ماهی‌های بدون تیغ را سفارش دهید؛ غذا را آهسته و با دقت میل کنید و مواظب تیغ‌های کوچکی ه به چشم نمی‌آیند هم باشید. اگر فرزند کوچکی دارید بیشتر مراقب بشقاب‌اش باشید و توضیح دهید که تیغ ماهی‌ها را حتماً باید جدا کند.

• قبل از ترک خانه، مطمئن شوید که تمام وسایل الکترونیکی غیرضروری خاموش هستند. بد نیست دوشاخه‌ی آن‌ها را از جریان برق خارج کنید؛ شیر اصلی گاز را قطع کنید و چک کنید که تمام شیرهای آب بسته باشد.

فصل بهار است و خریدن چیزهای نو و تازه، وسوسه‌کننده. مواظب دخل و خرج خود باشید و هیچ‌گاه جیب خود را خالی نگاه ندارید، همیشه مقداری پول برای هزینه‌های احتمالی و مواقع ضروری کنار بگذارید

شش پیر! این اسم عجیب و غریب که چیز زیادی هم درباره وجه تسمیه آن وجود ندارد، مربوط به چشمه ای است که در استان فارس قرار گرفته و اتفاقا یکی از مهترین و پر آب ترین منابع آب سطحی دائمی این استان به شمار می آید.

چشمه ای که در 8 کیلومتری شمال روستای «برشنه» از توابع بخش همایجان قرار دارد و از میان شکاف های کوه به آرامی بیرون می آید و چندمتر پایین تر از سرچشمه رودخانه ای خروشان به راه می افتد که هر تازه واردی را به هیجان می آورد.

اگر به دنبال یک سفر خنک در آب و هوای معتدل این روزها می گردید، سفر به سپیدان و شش پیر را فراموش نکنید. آب  چشمه «شش پیر» از جنوب شرقی سپیدان در مسیر کوهستانی به سوی دشت همایجان جریان پیدا می کند و با استفاده از نهرهای سنتی به اراضی و باغ های همایجان انتقال داده می شود. رودخانه شش پیر بعد از عبور از تنگ شش پیر و پیمودن راهی کوتاه وارد رودخانه شهر اردکان می شود.

 قسمتی از آب های شش پیر بعد از گذر از بند انحرافی شهید طالبی کارخانه توربین برقی منطقه را به کار می اندازد. حدود 500 متری سرچشمه 2 واحد پرورش ماهی از آب های شش پیر بهره مند شده و ماهی قزل آلا تولید می کند.
چشمه شش پیر که به آن دریاچه هم گفته می شود، در میان اهالی استان فارس، عروس دریاچه های ایران لقب گرفته است و مردم محلی آن را مقدس می دانند و هر سال در وقتی معین به کنار این چشمه می آیند و دعا می کنند. در حدود 200 متری چشمه، در دل کوه نوشته ای قاجاری به چشم می خورد که نشان دهنده محبوبیت این چشمه در دوره قاجار است.

کجا برویم؟
باید به شهرستان سپیدان در شمال استان فارس و 75کیلومتری غرب شیراز سفر کنید و سراغ چشمه شش پیر را در 6 کیلومتری مرکز آن، شهر اردکان بگیرید. این چشمه سرچشمه اولین رودخانه شش پیر است و پوشش جنگلی و چشم اندازهای طبیعی این منطقه آن را به مکانی مناسب برای گردشگران تبدیل کرده‌است.
حالا که گذارتان به سپیدان افتاده است، بد نیست بدانید که شهرستان سپیدان یکی از شهرهای بسیار کهن ایران به شمار می رود. تا جایی که در تحقیقات باستان شناسی انجام گرفته در سال 1314 ه.ش در تل گرد سفال های نقش دار بازمانده از هزاره چهارم پیش از میلاد مربوط به تمدن ایلامیان در این منطقه کشف شده است.

دیدنی های سپیدان
حالا که گذارتان به سپیدان افتاده است، بد نیست بدانید که شهرستان سپیدان یکی از شهرهای بسیار کهن ایران به شمار می رود. تا جایی که در تحقیقات باستان شناسی انجام گرفته در سال 1314 ه.ش در تل گرد سفال های نقش دار بازمانده از هزاره چهارم پیش از میلاد مربوط به تمدن ایلامیان در این منطقه کشف شده است. دلیل از این محکم تر می خواهید برای اثبات باستانی بودن سپیدان؟ پس بشنوید که در بخشی از منابع بازمانده آشور، از منطقه پارتاکنا (پارتاکنه) نام برده شده است که با توجه به مشخصات جغرافیایی می توان به منطقه سپیدان رسید.

 سپیدان در گذشته رونق و بازار و اقتصاد پویایی داشته و ساختمان ها و عمارت های با شکوه و زیبایی که در این منطقه وجود دارد، آن را شهره شهرهای استان فارس کرده است. مشهورترین بنای این شهر مسجد ولی عصر و مسجدحاج نیازنیازی است که البته در حال حاضر تخریب شده است اما مسجد جامع و مسجدحاج علم ترابی و حمام اردکان هنوز پابرجا هستند.

 اگر اهل کوهنوردی و طبیعت گردی باشید، در سپیدان می توانید سراغ کوهپیمایی در کوه رنج و کوه برم فیروز بروید. آبشارهای مارگون، چیکان و مورزیان هم فضاهای دلچسبی برای یک گشت و گذار عصرگاهی شما هستند. همین طور تنگ تیزاب، تنگ غوره دان، تنگ آبسرد و تنگ بغدیون که از معروف ترین تنگه های منطقه هستند. دریاچه های برم فیروز و برم شش پیر هم که با آب و هوای خنک و معتدلشان جای خود را به خوبی بین گردشگران استان فارس باز کرده اند.

منبع : بیتوته