تبیان، دستیار زندگی

نام هفت میلیون و 378هزارو 205 ایرانی مزین به القاب،كنیه و تركیب با نام مقدس محمد است.

مدیركل دفتر روابط عمومی و همكاری های بین الملل سازمان ثبت احوال كشور گفت:

نام محمد ۲۴۸۴۷۱۵ بار در پایگاه اطلاعات جمعیت كشور به ثبت رسیده و نام‌های احمد با تعداد فراوانی ۷۵۹۳۶۵ ، رحیم ۱۵۰۴۶۹ ، یاسیّن ۸۲۴۵۱ ، نعمت ۲۳۸۷۲ ، نبی ۱۷۶۵۶ و بشیر ۱۵۳۶۸ بار از فراوان ترین نام‌های حضرت محمد صلی الله علیه و آله است كه به ثبت رسیده اند..

از عجایب روزگار كه هر محقّق بى طرفى را شگفت زده مى كند این كه این برادران اهل سنت كه اصرار بر عدم جواز مسح پاها در وضو و لزوم شستن پاها دارند، اغلب تصریح مى كنند كه مى توان به جاى شستن پاها روى كفش را مسح نمود، نه در حال اضطرار كه در حال اختیار، نه در سفر بلكه در حضر و در هر حال.

البتّه گروه دیگرى كه متأسّفانه از نظر فقه اهل سنّت در اقلّیّت قرار گرفته اند، مسح بر كفش ها را جایز نمى شمردند مانند على بن ابى طالب(علیه السلام) و ابن عبّاس و مالك یكى از ائمّه اهل سنّت (طبق یكى از فتاواى او).

جالب این كه «عایشه» كه برادران اهل سنّت براى فتاوا و روایات او اهمّیّت فراوان قائل اند در حدیث معروفى مى گوید: «لئن تقطع قدماى أحبّ إلىّ من أن امسح على الخفّین ; هرگاه دو پاى من قطع شود براى من بهتر از آن است كه (هنگام وضو) مسح بر روى كفش ها كنم!».(1)

با این كه شب و روز با پیامبر(صلى الله علیه وآله) بوده و وضوى آن حضرت را دیده است.

به هر حال اگر این برادران از احادیث اهل بیت(علیهم السلام) كه مطابق ظاهر قرآن است، پیروى مى كردند، جز مسح بر پاها را نمى پذیرفتند.

پیغمبر اكرم(صلى الله علیه وآله)در حدیث صحیح معتبر فرمود: از میان شما مى روم و دو چیز گران بها در میان شما مى گذارم: كتاب خدا و عترتم، اهل بیتم را كه اگر به آنها تمسّك جویید هرگز گمراه نمى شوید.

امام باقر(علیه السلام) در روایت معتبرى مى فرماید: سه چیز است كه در آن از هیچ كس تقیّه نمى كنم: شرب مسكرات (بعضى شرب نبیذ را جایز مى شمردند)، مسح بر خفّین (كفش ها) و حجّ تمتّع، «ثَلاَثَةٌ لاَ اتَّقِى فِیهِنَّ أحَداً شُرْبُ المُسْكِرِ، وَ مَسْحُ الخُفَّیْنِ وَ مُتْعَةُ الحَجِّ».(2)

 پی توشتها:  1. مبسوط سرخسى، جلد 1، صفحه 98.

2. كافى، جلد 3، صفحه 32 .

منبع: كتاب شیعه پاسخ میدهد، آیت الله مكارم شیرازی

مرحوم كفعمى روایت كرده است:
روزى پیامبر خدا صلّى اللّه علیه و آله به حضرت علىّ علیه السلام فرمود: دیشب چه عملى انجام داده اى ؟
آن حضرت اظهار داشت : پیش از آن كه بخوابم ، هزار ركعت نماز به جا آوردم ، حضرت رسول فرمود: چگونه ؟
پاسخ داد: از شما شنیدم كه فرمودى : هركس هنگام خوابیدن سه مرتبه بگوید:

(یَفْعَلُ اللّهُ ما یَشاءُ بِقُدْرَتِهِ، وَ یَحْكُمُ ما یُریدُ بِعِزَّتِهِ)

(خداوند آن چه را بخواهد با قدرتش انجام می دهد و آنچه را كه بخواهد به عزتش حكم می كند.)

او همانند كسى باشد كه هزار ركعت نماز خوانده است.
حضرت رسول فرمود: راست گفتى ، چنین است.

مسلما وقتی این دعا را با اعتقاد بخوانیم و در زندگی همواره آن را به خود یادآوری كنیم، مشمول چنین اجر و پاداشی خواهیم بود.

منبع  :

مستدرك الوسائل، ج 5، ص 49، ح 21.

به گزارش افكارنیوز، خداوند متعال در آیه ۱۱۴ سوره هود می فرماید: نماز بگذار در آغاز و انجام روز و ساعاتی از شب، زیرا نیكی ها، بدی ها را از میان می برند، این تذكری است برای آنها كه اهل تذكرند". نمازها حسناتی است كه در دل های مومنین وارد شده و آثار معصیت و تیرگی هایی كه دلهایشان را از ناحیه سیئات كسب كرده از بین می برد. این یك امید و امتیازی است كه خداوند به بندگان خود اهدا نموده است.

آیه ۱۱۴ سوره هود نشان دهنده اهمیت و تاثیر و قدرت نماز است و این یك فضل و لطف الهی است در حق بندگانش است. او دوست ندارد بندگانش آلوده به گناه شوند و اگر هم گناه كردند، برای محو آن گناه، دستور داده نماز بخوانند، این به این معنی نیست كه ما گناه كنیم، بعد نماز بخوانیم تا آن گناه از بین برود، این یك فرصت و امتیاز و فضلی برای بندگان است كه سهوا گناه نموده و اصرار بر گناه نداشتند، ولی نمازگزاران واقعی نه تنها گناه می كنند، بلكه از گناه متنفرند و نماز را هم به قصد محو گناه نمی خوانند بلكه عاشق نماز هستند و نماز را دوست دارند و آن را محبوب خود می دانند.

امام حسین(ع)شب عاشورا فرمود: من نماز را برای رضای خدا دوست دارم. رسول خدا(ص)می فرماید: نمازهای پنجگانه برای امت من همچون نهر آب جاری است كه بر در خانه یكی از شما باشد آیا گمان می كنید اگر كثافتی در تن او باشد و سپس پنج بار در روز در آن نهر شست و شو كند، آیا چیزی از آن بر جسد او خواهد ماند؟ مسلما نه، همچنین است به خدا سوگند نمازهای پنجگانه برای امت من

تردیدی نیست كه هر گاه نماز با شرایطش انجام شود، انسان را در عالمی از معنویت و روحانیت فرو می برد. نماز پیوندهای ایمانی فرد را با خدا چنان محكم می سازد كه آلودگی ها و آثار گناه را ازدل و جان او شست و شو می دهد. نماز انسان را در برابر گناه بیمه می كند و نیز نماز زنگار گناه را از آینه دل می زداید.

پیامبر اسلام (ص) می فرماید: یا علی! به حق آن خدایی كه مرا به نبوت مبعوث داشته، هر كدام از شما برای وضو نماز برخیزید، گناهانش فرو ریزد و چون به درگاه خدا رود و با دل به خدا متوجه گردد و نماز به پا دارد چیزی از گناهان وی بر جای نماند و پس از نماز مانند روزی گردد كه از مادر متولد شده و اگر دوباره میان دو نماز گناهی از وی سر زند، همچنان با نماز دوم گناهانش بریزد و به همین ترتیب تا نماز پنجم.

كسی كه نمازش را با حضور قلب به جای می آورد، گناهانش پاك و آمرزیده می شود. امام صادق (ع)می فرماید: هر كه آگاهانه و با توجه به مفاهیم، دو ركعت نماز بخواند، در حالی نمازش را به پایان می برد كه میان او و خدایش هیچ گناهی نمانده است.

رسول خدا (ص) می فرماید: اعمالتان شما را به دوزخ رهنمون می سازد و گویی آتش شما را در برگرفته است. وقتی نماز صبح را به جای آورید، بدین گونه گناهان شما پاك می گردد، پس گناهان باز شما را به دوزخ می راند تا آنكه نمازظهر را به جای آورید، و بدین ترتیب گناهانتان را پاك كنید. باز گناهان شما را مستوجب آتش می كند، تا آنكه نماز عصر را به جای آورید و گناهان را بدین صورت پاك كنید باز مرتكب گناه شدید. بدین ترتیب نماز مغرب، گناهان عصر را می زداید. و نماز عشا گناهان پیش از خود را پاك می كند.سپس به خواب می روید و تا آنگاه كه از خواب برخیزید،بر شماگناهی نوشته نخواهد شد.