یه تک بیتی که تعداد دال هاش زیاده :
درد دندان دارم و دردم نمیداند کسی دکتر دانا بداند درد دندان مرا
پروانه صفت ، چشم بر او دوخته بودم روزی که خبر دار شدم ، سوخته بودم خاکستر جسمم بر سر شمع فرو ريخت اين بود وفايي که من آموخته بودم . . .
شبست و شاهدو شمع و شراب و شيريني
دراين مصرع همه كلمات با حرف شين شروع شده
بجانت - نگارا - كه داري - وفا نگارا - وفاكن - به دل - بي جفا كه داري - به دل - دوستتر - مرمرا وفا - بي جفا - مرمرا - خوشترا
لطافت یک رباعی که هنگام خواندن آن زبان حرکت نمی کند و دارای 21 حرف میم نیز است:
موی مه ما ببوی ما بویا به بی او مویم موی و یم مأوی به مائیم و مهی آن مه ما با ما به ما به مه ما و مه ما با ما به
من مایل مهوش مسلسل مویم مخدوم میان گلرخان می گویم می میخورم و میان میخانه مدام مدح ملک، ملک مکان می گویم
“قلب کل” نمونه ی دیگری از این شاهکارهاست و آن عبارت از ترکیب حروف است که اگر از آخر خوانده شود مثل همان است که از اول خوانده شود. مانند تک بیت زیر که در هر مصرع از آخر نیز به همان صورت خوانده می شود:
شو همره بلبل بلب هر مهوش شکر بترازوی وزارت برکش باز هم تک بیتی دیگر: ترازوی زر طرزی وزارت امید آشنایان شادی ما
ز فراقت -آن دلبر- من دایم -بیمارم آن دلبر- کزعشقش- بادردم -بیدارم من دایم -بادردم -بی مونس- بی یارم بیمارم- بیدارم -بی یارم -غمخوارم
ز فراقت آن دلبر من دایم بیمارم آن دلبر کزعشقش بادردم بیدارم من دایم بادردم بی مونس بی یارم بیمارم بیدارم بی یارم غمخوارم
ای دیده، رخ نگار دیدن خطر است ای دل سر این رشته کشیدن خطر است هان تانچشی ز ساغر عشق دگر زنهار دلا، زهر چشیدن خطر است
