نفوذ کلام :

نخستین گام برای کسب موفقیت این است که از آنچه هستید شادمان باشید.

قدرت یعنی ; تسلط و تسلط یعنی ; مهار کردن

هدیه خدا به انسان ، قدرت است و تسلط بر همه مخلوقات و ذهن و تن و امور خویشتن.

 کامیها از نبود قدرت است.

از راه های نامنتظر برکت و نعمت فرو می بارد. زیرا خدا حربه هایی دارد که تو نمی شناسی.

خدای خود را به یاد آورید زیرا او ست که به تو قوت می دهد تا توانگری پیدا کنی.

چون مرا می خواند او را اجابت خواهم کرد .

قوی باش و نترس !

ترس تنها دشمن آدمی است. ترس یعنی ایمان انحراف یافته .

کلام تو عصای معجزه گر توست . سرشار از افسون و اقتدار.

تکرار کنیم : تنها آن را می خواهم که خدا برایم می خواهد . تنها آن حق الهی را می طلبم که خرد لایتناهی به یمن لطف الهی و به طرزی عالی برایم اراده کرده است.

انسان ناقل قدرت الهی است نه خالق آن .

قانون عدم مقاومت :

هر وضعیت ناهماهنگ نشانه ناهماهنگی در درون خود آدمی است.

اگردر باطن انسان ، ذره ای واکنش هیجانی نسبت به وضعیت ناهماهنگ وجود نداشته باشد ، آن وضع برای ابد از سر راهش کنار می رود. پس می بینی که کار آدمی همواره با خویشتن است .

همیشه تلاش کنیم خودمان عوض شویم نه کسان دیگر ، نه وضع دیگر ...

زندگی آیینه است و ما در دیگران بازتاب چهره ی خودمان را می بینیم.

گذشته و آینده سارقان زمان اند. انسان باید گذشته را متبرک کند. اما اگر این گذشته ، تو را در اسارت نگاه می دارد، آن را به فراموشی بسپار. آینده را نیز با این اطمینان که برای او شادمانیهای بی پایان در آستین دارد، باید متبرک گرداند.

اما کاملا در حال زندگی کن.

انسان باید رها در لحظه زندگی کند.

قانون شهود یا هدایت :

راه را برای ... بگشا . ( بخشیدن راه ستاندن را می گشاید).

چه بسیار پیش می آید که به سراغ چیزی می رویم و چیزی دیگر را پیدا می کنیم.

شهود نیرویی است معنوی که توجیه نمی کند . تنها راه را نشان می دهد.

من سالیانی را که ملخ ها خورده اند به تو باز خواهم گرداند.در اینجا ملخ ها همان تردیدها و ترس ها و نفرتها و حسرت های تفکر فانی است.

تنها راهزنی که دارو ندار آدمی را به یغما می برد، اندیشه منفی خود اوست. زیرا هیچ کس جز خود آدمی چیزی به او نمی دهد و هیچ کس جز خود آدمی چیزی به او نمی دهد و هیچ کس جز خود آدمی چیزی را از خود دریغ نمی دارد.

آدمی اینجا است تا خود،اثبات خدااست و شاهد حقیقت.

آدمی تنها زمانی می تواند آیت وجود خدا باشد که از تنگد ستی، توانگری بافریند و از بی عدالتی، عدالت